All Chapters of บุปผาแห่งสายลมเหนือ: Chapter 71 - Chapter 80

พระบัญชาจากองค์ฮ่องเต้แห่งต้าถังที่สั่งให้ หลี่จิ่งหยวน เดินทางกลับไปยังเป่ยเหลียงเป็นการด่วน และห้ามติดต่อกับ เฟิงซือเฟิง อีกต่อไปนั้น ดุจสายฟ้าที่ฟาดลงกลางใจของเขา ดับแสงสว่างในดวงใจจนมืดมิด เขาคุกเข่าลงน้อมรับพระบัญชาด้วยหัวใจที่แตกสลาย รู้สึกราวกับถูกพรากหัวใจไปทั้งดวง สองร่าง สองดวงใจที่เพิ่งจะให้คำมั่นสัญญาต่อกัน กำลังจะถูกพรากจากกันด้วยโองการจากเบื้องสูงที่มิอาจขัดขืนก่อนที่แสงอรุณของวันใหม่จะทอประกาย หลี่จิ่งหยวนกลับมายังเรือนพักด้วยสีหน้าซีดเผือด แม้จะผ่านการต่อสู้ในสมรภูมิมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่เขาเจ็บปวดทรมานเท่านี้ เขาจำต้องจากนางไป โดยไม่มีโอกาสได้พบหน้าเป็นครั้งสุดท้าย พระบัญชาของฮ่องเต้ต้าถังนั้นเด็ดขาดและมิอาจละเมิดได้ เขารู้ดีว่าหากดื้อรั้น ไม่เพียงแต่ตัวเขาเองและเป่ยเหลียงจะเดือดร้อนหนัก แต่ซือเฟิงและตระกูลเฟิงก็จะได้รับผลกระทบไปด้วยเขาหยิบพู่กันขึ้นมา มือที่เคยตวัดดาบอย่างแข็งแกร่ง บัดนี้กลับสั่นเทาขณะจรดปลายพู่กันลงบนแผ่นกระดาษ เขาบรรจงเขียนถ้อยคำทุกคำด้วยความรู้สึกที่อัดแน่นในอก พยายามรวบรวมถ้อยคำที่เข้มแข็งที่สุด เพื่อไม่ให้นางต้องเสียใจมากไปกว

แม้จะถูกแยกจากกันด้วยระยะทางอันไกลโพ้นและอุปสรรคนานัปการที่ประหนึ่งกำแพงเหล็กกล้ากั้นกลาง แต่หัวใจของ เฟิงซือเฟิง บุปผาผู้ยืนหยัด และ หลี่จิ่งหยวน มังกรผู้ถูกกักขัง ก็ยังคงผูกพันกันอย่างแนบแน่น ดุจด้ายแดงแห่งโชคชะตาที่มองไม่เห็นพวกเขาต่างก็เก็บงำความรักและความทรงจำดีๆ ที่เคยมีร่วมกันไว้ในส่วนลึกของหัวใจ และยังคงยึดมั่นในคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้ต่อกัน ดุจแสงหิ่งห้อยริบหรี่ในยามราตรี ที่คอยส่องนำทางท่ามกลางความมืดมิดอันยาวนานเฟิงซือเฟิงใช้เวลาในแต่ละวันที่ถูกกักบริเวณไปกับการอ่านตำราโบราณ ฝึกฝนความรู้ต่างๆ ที่นางสนใจอย่างมุ่งมั่น ทั้งศาสตร์การปกครอง ประวัติศาสตร์ ยุทธวิธีทางการทหาร และพิชัยสงครามนางมิได้ยอมแพ้ต่อโชคชะตาที่ดูเหมือนจะเล่นตลกกับชีวิต หากแต่กลับใช้ช่วงเวลานี้ในการพัฒนาตนเองให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น ทั้งด้านปัญญาและจิตใจ ราวกับยอดสนที่โอนอ่อนตามลมพายุ แต่รากกลับหยั่งลึกมั่นคง เพื่อรอคอยวันที่นางจะได้กลับไปยืนเคียงข้างคนรัก องค์ชายหลี่จิ่งหยวนอีกครั้งอย่างสมศักดิ์ศรี ดุจนกอินทรีที่ลับคมปีกก่อนจะทะยานสู่ท้องฟ้ากว้างใหญ่นางแอบส่งข่าวคราวและความรู้สึกของตนเองผ่านทาง เสี่ยวชุ่ย บ่า

ณ ราชธานีฉางอันอันยิ่งใหญ่และซับซ้อน ดุจดังนครแห่งสรวงสวรรค์ที่ซ่อนเร้นไว้ซึ่งเล่ห์กลและอำนาจ เฟิงซือเฟิง ถูกกักบริเวณอยู่ในเรือนพักด้านหลังของจวนแม่ทัพเฟิงอวี่ซาน ซึ่งแม้ภายนอกจะดูหรูหราโอ่อ่าสะดวกสบาย ประดับประดาด้วยม่านแพรไหมและเครื่องเรือนอันวิจิตร แต่สำหรับนางแล้วมันไม่ต่างอะไรจาก กรงทองที่คุมขังอิสรภาพและหัวใจ ของนางไว้เบื้องหลังกำแพงสูงลิ่วที่ยากจะก้าวข้ามวันนี้ บิดาของนางยืนกรานด้วยท่าทีที่หนักแน่นที่จะให้นางแต่งงานกับ คุณชายหลี่ว์เหวินปิน บุตรชายของเสนาบดีกรมพิธีการ ซึ่งเป็นตระกูลที่มีอำนาจและฐานะเหมาะสมกับสกุลเฟิงในสายตาของท่านแม่ทัพผู้มองการณ์ไกลถึงอนาคตและความมั่นคงของตระกูล"ซือเฟิง... เจ้าจะต้องพยายามลืมเรื่องราวที่ผ่านมาเสียเถิด" แม่ทัพเฟิงกล่าวกับบุตรสาวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ แต่แฝงไว้ด้วยความอ่อนล้าในเช้าวันหนึ่ง ขณะที่แสงอรุณรำไรส่องลอดผ่านหน้าต่างเข้ามาในเรือน ท่านนั่งลงข้างเตียง มองบุตรสาวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใยและเห็นอกเห็นใจ"คุณชายหลี่ว์เป็นคนดี มีอนาคตไกล เป็นผู้ที่คู่ควรแก่เจ้าและสกุลเฟิงของเรา การแต่งงานกับเขาจะนำพาแต่ความสุขและความมั่นคงมาให้เจ้า... พ

วันหนึ่ง ณ ท้องพระโรงอันโอ่อ่าแห่งราชสำนักต้าถัง แสงอรุณยามเช้าส่องลอดผ่านช่องหน้าต่างกระทบพื้นหินอ่อนเย็นเฉียบ ขับไล่ความมืดมิดในยามราตรี ท่ามกลางบรรยากาศที่เคร่งขรึมและเป็นระเบียบของเหล่าขุนนางผู้ใหญ่ที่กำลังเข้าเฝ้าตามปกติ จู่ๆ ทูตพิเศษจากเป่ยเหลียงคนหนึ่ง ก็ได้เดินทางมาขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้เป็นการด่วน!การมาเยือนอย่างกะทันหันนี้สร้างความประหลาดใจให้กับเหล่าขุนนางเป็นอย่างมาก ดุจหินที่ตกลงกลางบึงน้ำที่สงบนิ่งและบริสุทธิ์ เพราะปกติแล้วการส่งทูตระหว่างแคว้นจะต้องมีการแจ้งล่วงหน้าและเป็นไปตามพิธีการที่เคร่งครัด เพื่อรักษาศักดิ์ศรีและขนบธรรมเนียมของทั้งสองฝ่ายทูตผู้นั้นมิได้นำสาส์นใดๆ ที่ประทับตราทางการมาถวาย หากแต่กลับถือม้วนกระดาษหยกขาวประณีตบรรจงมาหนึ่งม้วน คุกเข่าลงเบื้องหน้าพระพักตร์ฮ่องเต้พลางยื่น "ข้อเสนอ" ฉบับหนึ่ง มาโดยตรงด้วยท่าทีนอบน้อมแต่แฝงไว้ด้วยความมั่นใจอันเปี่ยมล้น"ทูลฝ่าบาท องค์ชายหลี่จิ่งหยวนแห่งเป่ยเหลียง ทรงมีข้อเสนอสำคัญที่จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งยวดต่อความมั่นคงและความเจริญรุ่งเรืองของทั้งสองแคว้นพ่ะย่ะค่ะ ทรงโปรดทอดพระเนตรด้วยเถิด!"น้ำเสียงของทูตนั้นหนักแน่น แม้จะ

ข่าวพระราชวินิจฉัยอันเป็นดุจแสงสว่างจากฟากฟ้าของฮ่องเต้ ได้เดินทางไปถึงหูของเฟิงซือเฟิงที่กำลังถูกกักบริเวณอยู่ในเรือนด้านหลังของจวนแม่ทัพในราชธานีอย่างรวดเร็ว แม้ข่าวสารจะมาถึงช้าไปบ้าง แต่เมื่อเสี่ยวชุ่ยผู้ซื่อสัตย์แอบกระซิบเล่าให้ฟัง นางถึงกับ น้ำตาซึมด้วยความดีใจและตื่นเต้น! หัวใจที่เคยหม่นหมองมาเนิ่นนานพลันเต้นระรัวราวกับกลองศึกที่กำลังจะเข้าสู่สนามรบแห่งความหวัง"เขา...เขากำลังจะมาแล้วจริงๆ!"นางพึมพำกับตัวเองเบาๆ เสียงสั่นเครือด้วยความปิติ ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยประกายแห่งความหวังที่ริบหรี่ แม้ว่าจะยังไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร และหนทางข้างหน้าจะโรยด้วยกลีบกุหลาบหรือขวากหนาม แต่นี่ก็ถือเป็น แสงแห่งความหวังแรก ที่นางได้รับหลังจากที่ต้องจมอยู่กับความมืดมนและสิ้นหวังมานานหลายเดือน ความหวังที่เคยดับมอดไปบัดนี้กลับลุกโชนขึ้นอีกครั้งนางเริ่มมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งว่า บางที...ความรักของนางกับองค์ชายหลี่จิ่งหยวนอาจจะยังมีหนทางที่จะเป็นไปได้ และคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้ใต้แสงดาวอาจมิใช่เพียงความฝันนางเริ่มใช้เวลาในการทบทวนความรู้และประสบการณ์ทั้งหมดที่นางมีเกี่ยวกับเรื่องการค้า การบริหา