Semua Bab บุปผาแห่งสายลมเหนือ: Bab 91 - Bab 100

เมื่อพิธีหมั้นหมายอันศักดิ์สิทธิ์ได้ผ่านพ้นไป ดุจสายลมแห่งฤกษ์งามยามดีพัดพาความปีติไปทั่วทั้งแผ่นดิน พลันทั่วทั้งใต้หล้าก็เข้าสู่ห้วงแห่งการเตรียมงานอภิเษกสมรสอันเป็นมงคลยิ่ง! การเตรียมงานวิวาห์ระหว่าง องค์หญิงเฟิงซือเฟิง ผู้สูงศักดิ์งดงามดุจเทพธิดาจันทรา และ องค์ชายหลี่จิ่งหยวน พญามังกรผู้สง่างามและองอาจประดุจขุนเขา ก็เริ่มต้นขึ้นอย่างยิ่งใหญ่และคึกคัก ดุจผึ้งแตกรังที่พร้อมจะสร้างรวงรังแห่งความสุขมิรู้จบทั่วทั้งพระราชวังหลวงแห่งต้าถังที่โอ่อ่าตระการตา และราชสำนักแห่งเป่ยเหลียงที่มั่นคงดุจภูผา ต่างร่วมมือกันอย่างเต็มกำลัง ต่างระดมช่างฝีมือชั้นเลิศ บัณฑิตผู้ทรงปัญญา และเหล่าขุนนางผู้มากประสบการณ์ เพื่อเนรมิตงานมงคลครั้งประวัติศาสตร์นี้ให้สมบูรณ์แบบที่สุด มิเคยมีครั้งใดที่สองแคว้นจะผนึกกำลังกันเพื่อเรื่องราวส่วนตัวขององค์ชายองค์หญิงได้ยิ่งใหญ่ถึงเพียงนี้ เสียงทอผ้าไหมราคาแพงระยับดังกังวานคลอเคล้ากับเสียงเครื่องประดับที่ถูกรังสรรค์ขึ้นอย่างวิจิตรบรรจง กลิ่นหอมของเครื่องหอมชั้นดีคละคลุ้งไปทั่วทุกตำหนัก เตรียมพร้อมสำหรับวันมงคลที่กำลังจะมาถึงในทางตอนเหนืออันเป็นชายแดนที่เคยก้องกังวานด้วย

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีอภิเษกสมรสและงานเลี้ยงฉลองอันยิ่งใหญ่ที่ดังก้องไปทั่วราชธานีฉางอัน ดุจเสียงกลองแห่งชัยชนะที่บรรเลงยาวนานไปจนลับขอบฟ้า ยามที่แสงจันทร์สีนวลอ่อนโยนสาดส่องลงมายังพระราชวังหลวงที่ยังคงประดับประดาด้วยโคมไฟแดงระยิบระยับ ถึงเวลาที่ องค์หญิงเฟิงซือเฟิง และ องค์ชายหลี่จิ่งหยวน จะถูกส่งตัวเข้าสู่ห้องหออันศักดิ์สิทธิ์ ห้องที่ถูกจัดเตรียมไว้เป็นพิเศษในเขตตำหนักส่วนใน รอคอยการมาถึงของคู่บ่าวสาวดุจดวงใจแห่งแคว้นภายในห้องหอถูกประดับประดาอย่างประณีตงดงาม ผ้าแพรไหมสีแดงเลือดนกเนื้อดีที่สุดถูกทอดคลุมไปทั่วทุกระเบียงห้อง พู่ห้อยสีทองอ่อนช้อยห้อยระย้าจากบานประตูและหน้าต่าง โคมไฟมงคลรูปทรงกลมสีแดงสดส่องแสงนวลตา ขับไล่ความมืดมิดและสร้างบรรยากาศอันอบอุ่นละมุนละไมกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกเหมยยามราตรีผลิบาน ผสมผสานกับกลิ่นหอมของกำยานชั้นดีที่ลอยอบอวลไปทั่วห้อง รัญจวนใจ สร้างบรรยากาศที่โรแมนติกและอบอุ่น ราวกับสวรรค์ได้รังสรรค์ห้องแห่งนี้ขึ้นมาเพื่อประทานพรแก่รักแท้เมื่ออยู่กันตามลำพังเพียงสองคน เสียงภายนอกค่อยๆ จางหายไป เหลือไว้เพียงเสียงลมหายใจของคนทั้งคู่ หลี่จิ่งหยวน ในชุดเจ้าบ่าวสีแดงอันส

หลายปีผันผ่านไปอย่างรวดเร็วดุจสายน้ำแห่งกาลเวลาที่รินไหลไม่หยุดนิ่ง ทิ้งร่องรอยแห่งความเปลี่ยนแปลงไว้เบื้องหลัง ความมืดมิดและเสียงห่ากระสุนที่เคยปกคลุมดินแดนทางตอนเหนือของต้าถังได้เลือนหายไปสิ้น คงเหลือไว้แต่เพียงแสงแห่งสันติและความเจริญรุ่งเรืองที่สาดส่องเจิดจรัส ภายใต้การปกครองอันชาญฉลาดและเปี่ยมด้วยเมตตาขององค์หญิงเฟิงซือเฟิง ผู้เปรียบดั่งดวงจันทร์นำทาง และองค์ชายหลี่จิ่งหยวน ผู้สง่างามดุจขุนเขาคุ้มภัย ดินแดนแห่งนี้ได้กลายเป็น "ไข่มุกแห่งอุดร" อย่างแท้จริง! งดงามจับตาและเปี่ยมด้วยคุณค่าดุจดั่งคำร่ำลือที่ขจรขจายไปทั่วหล้าผืนแผ่นดินที่เคยแห้งแล้ง บัดนี้กลับอุดมสมบูรณ์พูนสุข พืชพรรณธัญญาหารงอกงามทั่วท้องทุ่ง ยุ้งฉางเต็มเปี่ยมไปด้วยเมล็ดพืชสีทองอร่าม เสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังก้องกังวานไปทั่วทุกตรอกซอกซอย เศรษฐกิจเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุด ร้านค้าเรียงราย สินค้าจากทุกสารทิศหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย การค้าชายแดนคึกคักอย่างไม่เคยมีมาก่อน เสียงเจื้อยแจ้วของการต่อรองซื้อขายดังก้องไปทั่วตลาด ชนเผ่าเร่ร่อนผู้ห้าวหาญและชาวเมืองต่างอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง ดุจพี่น้องร่วมสายเลือด ประชาชนมีความเป

แม้ว่าเมืองเล่าหยางจะกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้งภายใต้การฟื้นฟูของเฟิงซือเฟิงและหลี่จิ่งหยวน ทว่าในห้วงลึกของหัวใจหลี่จิ่งหยวน ความกังวลยังคงกัดกินไม่เคยจางหาย พิษ "ดับวิญญาณ" ที่ซือเฟิงได้รับในการลอบสังหารยังคงสงบนิ่งอยู่ภายในกายของนาง ดุจงูพิษที่หลับใหล รอวันที่จะตื่นขึ้นมาฉกกัดอีกครั้ง หมอหลวงกำชับว่า มีเพียง "หญ้าพันปีหวนวิญญาณ" เท่านั้นที่จะสามารถถอนพิษได้อย่างถาวร และหญ้าล้ำค่านั้นเติบโตอยู่ในดินแดนอันห่างไกล ท่ามกลางทะเลทรายอันเวิ้งว้างทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือค่ำคืนหนึ่ง หลี่จิ่งหยวนตัดสินใจที่จะออกเดินทางตามหายาถอนพิษด้วยตนเอง โดยไม่บอกเฟิงซือเฟิงถึงความร้ายกาจของพิษที่แท้จริง เขามอบหมายให้จ้าวอู่ดูแลกิจการและเฟิงซือเฟิงอย่างใกล้ชิด ก่อนจะควบม้าฝีเท้าดีมุ่งหน้าสู่ทะเลทรายอันกว้างใหญ่ที่น้อยคนนักจะกล้าก้าวเข้าไปการเดินทางเต็มไปด้วยอุปสรรคแสนสาหัส ทะเลทรายกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา อากาศยามกลางวันร้อนระอุจนผืนทรายสะท้อนแสงระยิบระยับราวกับจะเผาไหม้ทุกสิ่ง ส่วนยามค่ำคืนกลับหนาวเหน็บจนกระดูกสั่น เขาต้องเผชิญกับพายุทรายที่โหมกระหน่ำจนมองไม่เห็นแม้แต่ปลายเท้า เสบียงที่เตรียมมาเริ่มร่อยหรอ

หลายปีผันผ่านไปอย่างรวดเร็วดุจสายน้ำแห่งกาลเวลาที่รินไหลไม่หยุดนิ่ง ทิ้งร่องรอยแห่งความเปลี่ยนแปลงไว้เบื้องหลัง ความมืดมิดและเสียงห่ากระสุนที่เคยปกคลุมดินแดนทางตอนเหนือของต้าถังได้เลือนหายไปสิ้น คงเหลือไว้แต่เพียงแสงแห่งสันติและความเจริญรุ่งเรืองที่สาดส่องเจิดจรัส ภายใต้การปกครองอันชาญฉลาดและเปี่ยมด้วยเมตตาขององค์หญิงเฟิงซือเฟิง ผู้เปรียบดั่งดวงจันทร์นำทาง และองค์ชายหลี่จิ่งหยวน ผู้สง่างามดุจขุนเขาคุ้มภัย ดินแดนแห่งนี้ได้กลายเป็น "ไข่มุกแห่งอุดร" อย่างแท้จริง! งดงามจับตาและเปี่ยมด้วยคุณค่าดุจดั่งคำร่ำลือที่ขจรขจายไปทั่วหล้า ผืนแผ่นดินที่เคยแห้งแล้ง บัดนี้กลับอุดมสมบูรณ์พูนสุข พืชพรรณธัญญาหารงอกงามทั่วท้องทุ่ง ยุ้งฉางเต็มเปี่ยมไปด้วยเมล็ดพืชสีทองอร่าม เสียงหัวเราะของเด็กๆ ดังก้องกังวานไปทั่วทุกตรอกซอกซอย เศรษฐกิจเจริญรุ่งเรืองถึงขีดสุด ร้านค้าเรียงราย สินค้าจากทุกสารทิศหลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย การค้าชายแดนคึกคักอย่างไม่เคยมีมาก่อน เสียงเจื้อยแจ้วของการต่อรองซื้อขายดังก้องไปทั่วตลาด ชนเผ่าเร่ร่อนผู้ห้าวหาญและชาวเมืองต่างอยู่ร่วมกันอย่างปรองดอง ดุจพี่น้องร่วมสายเลือด ประชาชนมีความเป