All Chapters of Bad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก : Chapter 11 - Chapter 20

“ว้า แต่เพื่อนที่คบแกมาตั้งแต่มัธยมดูออกนะคะสาว” นีน่ายิ้มกรุ้มกริ่ม อาศัยความเพื่อนที่คบกับเฟียร์นานที่สุดเอ่ยขึ้น ก็นะ… ทั้งสายตาที่มองเพลิง ทั้งน้ำเสียงเวลาพูดถึงเขา มันปกปิดไม่ได้เลยสักนิด รับรู้ได้ทันทีว่าเพื่อนสาวเริ่มรู้สึกอะไรกับอีกคน“อย่ามามั่ว” เฟียร์ส่ายหน้าปฏิเสธ ทว่าแววตาคู่เฉี่ยวที่เคยดูมั่นใจกลับฉายแววไม่มั่นใจในคำพูดของตัวเองก่อนที่เธอจะโดนเพื่อนสาวทั้งสองคนคาดคั้นมากกว่านี้...“เฟียร์ !”เสียงของพายุจากด้านหลังก็ตะโกนดังขึ้นเหมือนช่วยเอาไว้ได้ทัน ใบหน้าเฉี่ยวรีบหันไปหาเพื่อนชายที่โบกไม้โบกมือเรียกเธอทันที“ไปนะ ทำหน้าที่ก่อน” เฟียร์หันกลับมาบอกเพื่อนสาว เพราะการแข่งขันรอบแรกใกล้จะจบ เธอจะต้องไปโบกธงหมากรุกเมื่อรถคันแรกเข้าสู่เส้นชัยแล้วร่างสวยหุ่นเซ็กซี่ในหน้าที่เรซควีนเดินกลับไปยังจุดโบกธง สายตาเฉี่ยวเหลือบไปเห็นเพลิงที่กำลังยกยิ้มตรงมุมปาก แต่สายตาเขากลับส่งไปทางด้านหลังเธอหึ… เฟียร์เดาได้ไม่ยากว่าเพื่อนสาวทั้งสองกำลังโบกไม้โบกมือทักพวกเขาอยู่ และก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เมื่อเธอหันไปมองยังเพื่อนสาวที่อยู่ด้านหลัง สองสาวกำลังท่าทางตามที่เฟียร์คิดเอาไว้ให้เพลิงและพา

ฉันเดินผ่านผู้คนที่กำลังเต้นกันอย่างสนุกสนาน ผิดกับฉันที่คงยังอารมณ์คุกรุ่นไม่หายกับเหตุการณ์เมื่อครู่ จนกระทั่งสองขาพาฉันมาหยุดยืนหน้าห้องน้ำหญิง เพื่อหวังจะเอาน้ำลูบหน้าเล็กน้อยดับอารมณ์หงุดหงิดของตัวเองแต่...“อุ๊ย เจอยัยคนเก่งที่นี่ด้วย”เสียงหวานสะดุดหูทำให้ฉันชะงักฝีเท้าลง ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาอย่างเซ็ง ๆใช่ ! ฉันกำลังเจอกับโจทก์เก่าที่โคตรเกลียดขี้หน้าเอามาก ๆ แต่เอาเถอะ ฉันยังไม่อยากมีเรื่องกับใครในตอนนี้ เลยตัดสินใจเดินจ้ำเท้าไปอีกทาง“ว้าย เดินหนีอะ คนเก่งในวันนั้นทำไมวันนี้เดินหนีล่ะคะ” เสียงหวานฟังดูดัดจริตนิด ๆ คนเดิมเอ่ยหนึ่งในพวกนางชื่อเอมี่ เป็นถึงลูกเจ้าของมหาวิทยาลัย และนางก็คือต้นเหตุที่ทำให้ฉันต้องย้ายที่เรียนกะทันหัน !ทั้งที่จริงมันเป็นเรื่องปัญญาอ่อนเอามาก ๆ เหตุจากหนุ่มที่นางเล็งดันมาสารภาพรักกับฉัน จากนั้นพวกนางเลยไม่ชอบขี้หน้าฉันขึ้นมา ซ้ำยังชอบมาหาเรื่อง ชอบมากกวนประสาท จนวันหนึ่งที่ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไป เลยลุกขึ้นจัดการทีละคนและก็เป็นอย่างที่เห็น !ฉันโดนย้ายมหาวิทยาลัยทันที !และนี่ยังจะอะไรอีก เหมือนไม่จบ !“อย่าเพิ่งมายุ่งกับกูตอนนี้ คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอย

จนะกระทั่งเราสองคนเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องของเขา... เพลิงเปิดประตูห้องก่อนจะเดินลากแขนฉันมา ร่างสูงจับฉันนั่งลงที่โซฟาหรูที่ตั้งอยู่กลางห้อง ก่อนที่อีกฝ่ายเดินไปที่ตู้ยาและนำกล่องมาวางไว้ตรงหน้า“อะไร” ฉันเงยหน้าไปถามเจ้าของใบหน้าเรียบเฉย แต่เขาไม่ตอบแล้วนั่งลงข้าง ๆ ฉันแทนในขณะที่ฉัน… กลับเขยิบหนีทันที“เขยิบมา !” เสียงเข้มออกคำสั่ง ทั้งที่ดวงตาคู่คมของเขายังคงจดจ่ออยู่ที่มือของตัวเองซึ่งกำลังเปิดขวดแอลกอฮอล์และเทลงสำลีฉันเม้มริมฝีปากแน่นพลางมองการกระทำของเพลิงเงียบ ๆ แต่ก็ยอมเขยิบกลับเข้าไปใกล้ตามเดิม เพียงครู่เดียวใบหน้าหล่อเหลาก็หันกลับมาพร้อมกับสำลีที่อยู่ในมือฉันทำตัวไม่ถูกเอาเสียเลย เมื่อถูกดวงตาคู่คมเอาแต่จ้องหน้า แถมเรายังอยู่ใกล้กันกว่าทุกครั้ง ที่ทำได้ในตอนนี้คือเบนสายตาหนีนัยน์ตาเข้มคู่นั้นและเสมองไปอีกทาง“นายทำแบบนี้ทำไม เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นสักหน่อย” ฉันถามเขาอย่างความสงสัย ทั้งที่ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาขณะที่เอ่ยปากถามเขาด้วยซ้ำ“เห็นเพื่อนโดนรุม จะไม่ให้เข้าไปช่วย ?” เพลิงตอบฉันด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่งแต่สิ่งที่ไม่นิ่ง… คือใจฉัน มันกำลังสั่นไหวจนแทบจับจังหวะอัตราควบคุ

ไม่รู้ว่าใจลอยไปถึงไหน รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เสียงลิฟต์ดังขึ้นและประตูลิฟต์เปิดออก ถึงได้รู้ว่าตัวเองเหม่อลอยจนลิฟต์พามาอยู่ที่ชั้นหนึ่งให้ตายเถอะ… ใจลอยจนลืมกดชั้นห้องตัวเอง“อุ๊ย พี่เฟียร์” เสียงหนึ่งดังขึ้นทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออกจนสุด ก่อนจะก้าวเข้ามายืนข้าง ๆ ฉันภายในลิฟต์ มือเรียวกดจิ้มไปยังชั้นของเพลิงแล้วหันมาส่งยิ้มให้ฉันต่อ“คะ ? เรารู้จักพี่ด้วยเหรอ”คนตรงหน้าคือยัยเด็กที่ชื่อพะพายซึ่งฉันเคยเจอนางตอนอยู่กับเพลิง ดูเหมือนว่านางจะชอบมาหาเพลิงที่คอนโดฯ นี้บ่อย ๆ ดูท่าจะเข้าออกห้องเขาได้ตามใจเป็นว่าเล่นซะด้วย“ค่ะ หนูชื่นชอบพี่มากเลยค่ะ หนูเรียนบัญชีมหา’ลัย ASB”อ๋อ มหา’ลัยเก่าของฉันนี่เอง มิน่าถึงดูคุ้น ๆ จะว่าไปเธอดูเด็กมากและถ้าเรียกฉันว่าพี่ ยัยเด็กพะพายก็คงจะเรียนอยู่ปีหนึ่งสินะ“อ๋อ ค่ะ” ฉันยิ้มตอบพอเป็นพิธีพลางพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะเงยหน้าไปมองตัวเลขที่ไล่ระดับตามชั้น“พี่เฟียร์เป็นไอดอลหนูเลยนะคะ พี่ทั้งสวยทั้งเก่ง เป็นดาวคณะด้วย หนูชอบพี่มากเลยค่ะ” สีหน้าและท่าทางสดใสของคนข้าง ๆ ดูไม่มีความนัยแอบแฝงกลับกันยัยเด็กนี่มีความใสซื่อในแววตา ดูเหมือนนางจะชอบฉันจริง ๆ ยังไงยังง

@มหาวิทยาลัย“ไปไหนกันมาวะพวกมึงสองตัว” ไฟเอ่ยถามเพื่อนชายสองคนที่กำลังเดินมานั่งยังโต๊ะประจำกลุ่ม โดยมีเขาและเฟียร์มานั่งรออยู่ก่อนแล้ว“ไปส่องสาวมาดิ เด็กปีหนึ่งมีแต่ขาวสวยหมวยอึ๋ม ติดกับกูเพียบ เนี่ยไลน์กูเด้งไม่หยุดเลย” พายุอวดถึงสาเหตุที่หายไปกับเพลิง ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ที่มีข้อความส่งเข้ามาไม่หยุดอย่างที่บอกให้ไฟดู“ขอให้เป็นเอดส์ตาย” เฟียร์ที่ก้มหน้ากินข้าวอยู่เอ่ยขึ้นมาอย่างลอย ๆแต่จริง ๆ แล้วเธอกำลังก้มเพื่อหลบสายตาของเพลิงต่างหาก“อะไรครับ คุณเฟียร์คุณแช่งผมแบบนี้คุณอิจฉาผมเหรอครับ อิจฉาผมที่ผมเด็กเยอะกว่าคุณละสิ”“เหอะ คิดเองเออเอง ใครจะไปอิจฉา ฉันก็มีย่ะ เยอะด้วยค่ะ” ความที่ไม่ชอบให้ใครมาหยามเลยพูดขิงกลับไป แต่ก็ไม่วายเมื่อเงยหน้าขึ้นมาสบตาเข้ากับเพลิงที่มองอยู่ก่อนแล้วเขาทำให้เธอหวั่นไหวอีกครั้ง พอเห็นสายตาที่ชวนให้นึกถึงภาพเมื่อวานของทั้งสองคน“อู้ยยย พ่อมึงต้องระวังเรื่องนี้อีกเรื่องหรือเปล่า” พายุหันไปพูดกับไฟ“เรื่องนี้ไม่ควรก้าวก่ายค่ะ” เฟียร์หลบสายตาจากเพลิงด้วยการหลุบตามองไปยังจานข้าวอีกครั้ง“จะคบใครยังไงก็ต้องมาให้กูสแกนก่อน” ไฟเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง“แค่คุยเล่