All Chapters of Bad Engineer เพื่อนรักร้ายวิศวะหวงรัก : Chapter 51 - Chapter 60

@ลานจอดรถคอนโดมิเนียมภาพของเฟียร์ที่ซื้อแหวนกับหนุ่มรุ่นพี่ มันรบกวนจิตใจของเพลิงเอามาก ๆ เขากลับมาถึงคอนโดมิเนียมได้สักพัก แต่ทว่ายังคงนั่งนิ่งอยู่ที่ลานจอดรถอีกสักพักใหญ่“มันถึงเวลาที่กูต้องปล่อยมึงไปแล้วจริง ๆ เหรอวะ”“แม่งเอ๊ย กูเป็นเหี้ยอะไรวะเนี่ย”เพลิงเอนศีรษะลงกับพนักพิงก่อนจะถอนหายใจหนัก ๆ ออกมา เขาไม่เคยคิดมากเรื่องของเฟียร์ถึงขนาดนี้มาก่อน และดูเหมือนว่ามันจะเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆคนเดียวที่นึกถึงและพอจะให้คำปรึกษาได้ในตอนนี้ก็คือไฟคิดได้ดังนั้นมือหนาจึงกดสมาร์ตโฟนโทร. หาเพื่อนสนิทในทันที“สัสตัดสาย”เพลิงถึงกับพาลหงุดหงิดขึ้นมาอีกระลอกใหญ่เขาไม่ยอมแพ้ กดย้ำไปอีกสามสี่สายกว่าไฟจะยอมรับ(สัสมึงโทร. มาทำเหี้ยไรตอนนี้)“แล้วมึงทำเหี้ยอะไรอยู่ นี่เพิ่งสองทุ่ม ทำไมกูจะโทร. หามึงไม่ได้”(กูเอาอยู่ !) สั้น ๆ แต่ได้ใจความไฟว่าจบสายก็ตัดไปทันทีตู๊ดดดดดดด“จิ๊ เอาไม่คิดจะพักเลยสัส” เสียงจิปากติดหงุดหงิดบ่นออกมา อุตส่าห์หวังว่าจะขอคำปรึกษาจากเพื่อนสนิททั้งทีมันก็ดันไม่ว่างแถมติดภารกิจสำคัญกว่าเสียด้วยนะพอนึกไปถึงเพื่อนสนิทอีกคนอย่างพายุ ก็ยิ่งแล้วใหญ่ ขานั้นคงไม่ได้เรื่องเป็นแน่

เฟียร์ทำเป็นไม่สนใจต่อสายตาของเพลิงที่มองอยู่ เธอยังคงแหวกว่ายในสระน้ำเพียงลำพังเหมือนไม่ได้ใส่ใจคนด้านบน จนกระทั่งร่างบางว่ายกลับมาตรงจุดเดิม เมื่อเงยหน้าขึ้นไปยังชั้นสองกลับพบว่าเพลิงไม่ได้อยู่ตรงนั้นแล้วเธอถอนหายใจโล่งอก ก่อนจะตัดสินใจขึ้นมาจากสระน้ำในทันทีแต่ใครจะคิดล่ะว่า...เพลิงจะหยุดยืนอยู่ตรงบันไดคล้ายกับดักรอเธออยู่อย่างไรอย่างนั้นเฟียร์สูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ก่อนจะเป็นฝ่ายหลบสายตาคมคู่นั้นก่อน พยายามทำเป็นว่าไม่สนใจ และเธอจะทำเป็นเมินพร้อมกับเบี่ยงตัวหลบหมายจะเดินกลับเข้าห้องของตัวเอง“หลบหน้ากูทำไม” เพลิงขยับตัวเข้าขวางทางเดินอยู่ตรงหน้า“ไม่ได้หลบ”“ก็เห็นอยู่ว่าพอกูลงมา มึงก็รีบขึ้นห้องทันที” ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมาเฟียร์เปลี่ยนไปมากแค่ไหน คนเคยนอนเอากันแทบทุกวัน อยู่ด้วยกันมาสองสามปีเรื่องแค่นี้ทำไมเพลิงจะดูไม่ออก“จะเอายังไงก็ว่ามา”“หมายถึงอะไร” เรียวคิ้วสวยขมวดมุ่นเพราะไม่เข้าใจในความหมายของคนตรงหน้า“เรื่องของกูกับมึง หรือมึงอยากจะคบกับไอ้เหี้ยกลัฟนั่นจริง ๆ ถ้ามึงอยากจะไปกูจะถอยให้” เพลิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ส่งผลให้คนฟังอย่างเฟียร์ใจเต้นแรงทั้งที่

-PLENG-ผมเดินกลับเข้ามาด้านในอีกครั้ง เจอแค่ไฟที่นั่งอยู่คนเดียว ก่อนที่สายตาของผมจะมองเห็นเฟียร์ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ด้านนอก ที่ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเธอกำลังคุยกับใครอยู่“กับน้องคนนั้น ยังไง” ไฟเอ่ยถามผม ซึ่งก็คงจะหมายถึงน้ำผิงที่เพิ่งออกไปคุยโทรศัพท์ด้วยมา“ไม่มีอะไร กูทำโทรศัพท์น้องตกแตกกูก็แค่พาไปซื้อใหม่ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น” ไฟก็อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นที่ผมและน้องเดินชนกันจนโทรศัพท์ของน้องหล่นโดนหินจนหน้าจอแตกไม่ใช่ว่าผมไม่รู้ว่าน้องกำลังคิดจะทำอะไร และเมื่อกี้ที่โทร. มาก็อยากให้ผมไปหาโดยใช้โทรศัพท์เป็นข้ออ้างถึงไม่ได้มาเที่ยวผมก็ไม่ไปและได้พูดตัดให้เธอเลิกยุ่งเกี่ยวกับผมแล้วผมมองออกว่าผู้หญิงที่เข้าหาใช้มารยาเล่มไหนเข้าหา อาจเพราะผมเคยเจอและเคยผ่านมาผู้หญิงมาหลายรูปแบบผู้หญิงเหล่านั้นเข้ามาล้วนใช้มารยาและความไม่จริงใจเข้ามาทั้งนั้นหากจะมีก็เพียงแต่เฟียร์ ที่เธอไม่เคยต้องใช้มารยาอะไรแบบนี้กับผมเลยสักนิด“เฟียร์ได้บอกมึงหรือยังว่าเรียนจบมันจะไปต่อโทที่อเมริกา”“พักหลัง ๆ กูไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเลย” ใช่ เราไม่ค่อยได้คุยอะไรกันแต่สิ่งที่ยังเหมือนเดิมคือเรื่องบนเตียง ที่ยังเข้ากันได

หนึ่งปีต่อมา...หลังจากที่จบการศึกษาทุกคนแยกย้ายตามทางเดินของตัวเอง ส่วนเฟียร์ตัดสินใจไปเรียนต่อต่างประเทศทันที หลังจากที่เธอเรียนจบหลักสูตรที่อเมริกา ที่สุดเฟียร์ก็ตัดสินใจเดินกลับมาทำงานที่เมืองไทยอีกครั้งตามคำชวนของมีอาว่ามีบริษัทเปิดใหม่ต้องการAEที่เชี่ยวชาญด้านภาษาต่างประเทศ และเฟียร์เหมาะมากที่จะทำด้านนี้ เธอเลยลองส่งเรซูเม่มาทิ้งไว้ และกลับได้งานในทันทีทั้งที่ยังไม่เรียกสัมภาษณ์เลยด้วยซ้ำเฟียร์โทร. รายงานพ่อแม่ของเธอว่าจะกลับมาประเทศไทยในสัปดาห์หน้า และไม่ลืมที่จะโทร. หามีอาที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอ เว้นก็แต่เพลิงที่เธอไม่เคยติดต่อหาเขาเลยในระยะเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมา(ถามจริง เฟียร์จะกลับเมืองไทยมาอาทิตย์หน้าเหรอ โอ๊ยดีใจ คิดถึงจัง)มีอาเอ่ยกับเฟียร์อย่างตื่นเต้น หลังจากได้รับสายของเพื่อนสาวที่ส่งข่าวเรื่องมาว่าเธอจะกลับมาทำงานที่เมืองไทยในสัปดาห์หน้า“อืม พอดีงานที่เธอแนะนำ แล้วเราส่งเรซูเม่ไปเรียกเข้าทำงานกะทันหันน่ะ ก็เลยแพลนกลับเป็นอาทิตย์หน้าที่จะถึงนี้เลย” เฟียร์ตอบกลับมีอาด้วยน้ำเสียงดีใจไม่แพ้กัน(ดีใจอ่า งั้นถ้าเธอมาถึง เรานัดเจอกันหน่อยดีไหม) มีอาเอ่ยเสียงใส

ตกเย็นวันนี้เป็นวันนัดรวมตัวกินข้าวกับมีอา ไฟ พายุ และภรรยาของพายุ ที่ตอนนี้เพิ่งจะได้กลายเป็นคุณแม่คุณพ่อมือใหม่ไปหมาด ๆ ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเฟียร์เดินเข้ามายังร้านอาหารสุดหรูที่นัดกับเพื่อน ๆ ไว้ โดยตลอดทางที่เดินเข้ามาล้วนมีสายตาจากบรรดาลูกค้าผู้ชายภายในร้านมองตามตลอดทางแต่ก็ต้องชะงัก เมื่อเจอเข้ากับสายตาคมดุที่เดินตามหลังร่างบางเข้ามาเพลิงเดินตามหลังเฟียร์มาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เลยว่ามีใครเดินตามมาตั้งแต่ที่ลานจอดรถ และไม่รู้ด้วยซ้ำว่าภายในร้านอาหารมีคนมองตามเธอตาเป็นมันขนาดไหนก็มีแต่เพลิงที่เห็นและทำหน้าดุใส่ไปจนคนเหล่านั้นต้องหลบสายตาของเขากันอย่างลุกลี้ลุกลนนี่แค่วันแรกเธอยังทำให้เขาต้องสู้รบกับคนมากมายขนาดนี้การกลับมาเจอกันครั้งนี้เพลิงไม่อยากจะรีบร้อนผลีผลามอย่างเมื่อครั้งเป็นวัยรุ่นที่ผ่านมาเขาอยากจะค่อย ๆ แสดงความจริงใจและแสดงความรู้สึกให้ชัดเจนมากที่สุด อยากจะตั้งใจเดินหน้าจีบเธออย่างที่ควรจะเป็นตามสเต็ปและขั้นตอนเมื่อเข้าใกล้ห้องอาหารที่นัดรวมตัวกัน เสียงจากด้านในก็ยิ่งดังขึ้นจนได้ยินมาถึงด้านนอกความรู้สึกของคนที่ไม่ได้เจอเพื่อน ๆ มานานอย่างเฟียร์ก็อดไม่ได้ที่จะตื