Semua Bab She Calls Him Dad, I Call Him Mine : Bab 11 - Bab 20

Sa ilalim ng langit na punô ng kumikislap na bituin, tila isang perpektong gabi ang bumabalot sa paligid nina Benedict at Elizabeth. Ang dilim ng gabi ay hindi nakakabahala kundi nagbibigay ng tahimik at mapayapang damdamin. Tahimik ang paligid, at ang tanging naririnig ay ang malambing na huni ng kuliglig at ang banayad na pagaspas ng malamig na simoy ng hangin. Sa mga sandaling iyon, tila huminto ang oras—parang ang buong mundo ay pansamantalang tumigil upang bigyang daan ang kanilang munting tagpo.Ngunit sa isang iglap, binasag ng kalikasan ang katahimikan. Isang malakas na kulog ang biglang gumulantang sa kalangitan, kasunod ang pagbuhos ng malalakas at malamig na patak ng ulan. Mula sa katahimikan, naging isang paligsahan ng tunog ang paligid—ang kulog, ang ambon, at ang mabilis na pagbagsak ng tubig sa mga dahon at lupa."Ay!" gulat ni Elizabeth, habang napaatras siya nang bahagya, sabay takip ng mga palad sa kanyang ulo. Tumalsik ang ilang patak ng ulan sa kanyang mukha at bal

Napasinghap si Elizabeth. Isinara niya ang mga mata habang ninanamnam ang bawat dampi, bawat kiliti. Ang kanyang dibdib ay dahan-dahang nilapitan ni Benedict, hinalikan ng marahan, puno ng paggalang at pagnanasa. Isa-isang gumapang ang halik sa kanyang balat—tila isang dasal na paulit-ulit inuusal ng labi, ng dila, ng hininga.Sa bawat galaw, mas lalong umiinit ang hangin sa pagitan nila. Ang mga ungol ni Elizabeth ay patuloy na pinipigilan, ngunit hindi na maitatanggi ang panginginig ng kanyang katawan, ang panunuyo ng kanyang mga labi, ang panabik sa bawat segundo ng pagkakalapit nila."Ang ganda mo..." bulong ni Benedict habang hinahagod ng kanyang mga mata ang buong katawan ni Elizabeth. Bahagya siyang napangiti habang dumadampi ang kanyang labi sa leeg ng dalaga, unti-unting bumababa ang halik patungo sa kanyang dibdib."Ben..." mahinang sambit ni Elizabeth, halos isang ungol na rin ang kanyang pangalan sa kanyang bibig."Shhh... ako ang bahala sa'yo," bulong ni Benedict habang m

Hindi alintana nina Benedict at Elizabeth ang malakas na ulan sa labas. Sa halip, nakatulog silang magkayakap—tila ba mag-asawang bagong kasal na napagod sa matinding pagsasalo ng damdamin at katawan.Nagising sila habang madilim pa ang paligid. Nang silipin ni Benedict ang kanyang relo, alas-tres pa lang ng madaling araw.“Hala, alas tres na pala,” gulat na bulong ni Elizabeth. Agad siyang bumangon at nagmamadaling nagbihis. Sumunod naman agad si Benedict.“Ben, kailangan nating makabalik sa inyo bago pa magising si Lola Mercy. Maaga pa naman siyang nagigising. Baka mahalata tayo,” sabing may bahid ng kaba ni Elizabeth habang isinusuot ang kanyang mga damit.Nagmadali silang lumabas ng kubo, hindi alintana ang putikan sa daan. Sa kabila ng madulas at maputik na daan, sabay nilang tinahak ang daan pauwi, tahimik ngunit sabik makabalik nang hindi napapansin.Pagkarating sa bahay, agad silang naghugas ng paa at dali-daling humiga sa kani-kanilang kama—tila walang nangyari, ngunit pareho

Kapwa silang hingal na hingal, magkadikit pa rin ang katawan, habang ang pawis ay unti-unting humuhulas mula sa kanilang balat. Nakayakap pa si Elizabeth kay Benedict, ang kanyang pisngi ay nakapatong sa dibdib ng lalaki, habang pinapakinggan ang mabilis nitong tibok ng puso.Tahimik ang paligid. Tanging ang ulan ang maririnig sa labas ng sasakyan—unti-unti na rin iyong humihina, tila napagod kasabay ng kanilang pag-abot sa rurok ng pagnanasa.Maya-maya'y marahang bumangon si Elizabeth, hinanap ang kanyang panty at dress sa sahig ng kotse. Medyo nagulo ang paligid, at kapwa sila napatawa habang inaayos ang kanilang mga sarili.“Ang gulo natin,” natatawang wika ni Elizabeth habang isinuot ang kanyang panty at itinaas ang dress, hinaplos pa ang buhok sa salamin upang ayusin ang sarili.“Pero ang sarap…” sagot ni Benedict, habang itinututok ang sinturon sa pantalon at isinasara ang zipper. “Parang ayoko nang pumunta sa Maynila,” pahabol niya, sabay kindat.“Loko ka,” ani Elizabeth, sabay

“Gusto mo bang maligo muna?” tanong ni Benedict habang tinatanggal ang sapatos.“Oo, maliligo muna ako. Pakiramdam ko ang lagkit ko… at pati si kipay, lagkit na lagkit na rin,” natatawang sagot ni Elizabeth sabay kindat, may halong biro at tukso sa tinig niya.Pagkapasok sa banyo, agad na bumalot ang singaw ng mainit na tubig sa kanilang mga balat. Dahan-dahang hinubad ni Elizabeth ang kanyang saplot habang nakatitig kay Benedict, na ngayon ay nanatiling tahimik ngunit matalim ang titig—punong-puno ng pagnanasa.“Hmmm…” mahinang ungol ni Elizabeth habang sumayad sa kanyang balat ang unang buhos ng maligamgam na tubig. Napapikit siya at ninamnam ang init na dumampi sa malamig niyang katawan.Lumapit si Benedict mula sa likod at marahang niyakap ang dalaga, pinadama ang init ng kanyang katawan. Dumampi ang kanyang mga labi sa leeg ni Elizabeth, banayad sa simula, saka naging mas mapusok.“Ahhh… Bene…” napasinghap si Elizabeth, bahagyang napakapit sa pader ng banyo habang patuloy ang hal