All Chapters of The Disguised Heiress: Dumped by Her Ex, Married to a Secret Billionaire: Chapter 71 - Chapter 80

"Clarissa, please… just listen to me," bulong ni Christian, pilit pa ring kinukumbinsi habang mahigpit ang pagkakahawak sa braso ng babae. "I’m not asking for much. Just a minute. One minute to explain everything."Napakagat si Clarissa sa loob ng pisngi niya. Pilit niyang nilulunok ang pait at galit na namumuo sa dibdib. Gusto na niyang sumigaw. Gusto na niyang umiyak. Pero hindi. Hindi na siya magpapakatanga muli."Let me go!" sigaw niya, nanginginig sa galit. "You’re disgusting! Do you even hear yourself?! You’re engaged to my sister, Christian! My. Sister!"Pagkarinig sa pangalan ni Tricia, sandaling nagliwanag ang mga mata ni Christian—parang may biglang pumasok na reyalidad sa kaniyang kalasingan. Ngunit agad ding lumabo iyon, napalitan ng matinding pagkalito at kabaliwan.“I know... I know what you’re thinking…” anas ni Christian, parang nagmamakaawa. “But you have to understand, Clarissa… things were never simple between us. Never black and white.”"Stop it," singhal ni Cl

Agad na lumapit si Christian kay Tricia—halatang nag-aalala sa bawat galaw niya. Parang hindi lang fiancé, kundi tagapagtanggol sa harap ng isang "threat" na para sa kanya ay si Clarissa.“Tricia… are you okay?” bulong niya, sabay yuko para mas mapantayan ang mata ng dalaga. May halong pagdadalamhati at guilt sa boses niya, kunwari’y winasak siya ng eksena.“You’re already weak to begin with,” dagdag pa niya habang marahang hinahaplos ang balikat ng dalaga, “please, stop crying. You’re making me feel terrible. I hate seeing you like this.”Hinawakan pa niya ang kamay ni Tricia at pinisil ito—full performance mode.“Don’t worry,” patuloy ni Christian, ang tono’y banayad pero ang intensyon ay malinaw na patama, “There’s absolutely nothing between me and your sister. I only ever treated her as family—for your sake, Tricia.”Sa kabilang gilid ni Tricia, si Isadora ay nakahawak din sa braso ng anak, punong-puno ng pag-aalala. Pinupunasan nito ang luha ni Tricia gamit ang panyo niyang m

Kilala si Isadora bilang isang matatag na babae.Bilang chairman ng Montefalco Group, siya ang babaeng namumuno sa isang mundong ginagalawan ng mga lalaking buwaya—mga halimaw sa boardroom, mga walang-awang mandarambong sa negosyo, mga tigre sa balat ng tao. Hindi siya kailanman kinampihan. Lahat ng meron siya, ipinaglaban niya. Lahat ng tagumpay, inangkin sa gitna ng panlalait at pagdududa.Kaya para sa mga nakakakilala sa kanya, hindi na tanong kung gaano kahirap ang daang tinahak niya paakyat sa tuktok.Pero kahit kailan—hindi niya ikinuwento ang lahat ng ‘yon kay Clarissa.Walang drama. Walang iyakan.Walang pagkakataong umiyak siya sa harap ng anak.At ang mga pangaral niya?“Mag-aral kang tumayo sa sariling paa.”“Balang araw, ikaw ang papalit sa akin sa kompanya.”“Maging matalino ka. Huwag ka magpatalo sa emosyon.”Those were the only truths Clarissa ever knew.That was the image of her mother that was carved into her soul: strong, sharp, relentless. Someone who didn’t b

Tricia was never the type to just swallow injustice. She was raised to stand tall, to uphold dignity, to know her worth.Pero ngayong hinarap niya si Christian—ang lalaking ipinaglaban niya sa lahat, pati na sa sariling pamilya—she was torn between her pride… and her heart.Nagulat si Christian sa biglang tapang ni Tricia. Pero sa ilalim ng gulat na ‘yon, may bahid ng kasiyahan.This is the Tricia he admired. Fierce, dignified, but still soft enough to break.At kung titingnan ng iba, siya pa rin ang panalong partido. Tricia was from a respected family, cultured, well-liked by the elders. She was the kind of woman who’d make a perfect political wife—someone who could elevate his name just by association.Losing her? Hindi puwede. Hindi ngayon. Hindi sa ganitong paraan.Kaya’t dahan-dahang lumambot ang tono niya, hinawakan ang balikat ni Tricia na tila isang babasaging bagay.“Tricia, please…” bulong ni Christian, paawang ang tinig. “It wasn’t what it looked like. Clarissa—she wa

Pagharap ni Clarissa sa mukha ni Luis, ramdam niyang unti-unti nang natutunaw ang mga pader na pilit niyang itinayo. May mga salitang hindi masabi, at may mga titig na kay hirap balewalain. Kahit gusto niyang manatiling matatag, hindi niya kayang itanggi sa sariling puso ang bigat ng damdaming pilit niyang itinatago.“Okay… I understand,” mahina niyang sabi, halos hindi marinig. Pero sapat na iyon para kay Luis.Napansin niyang unti-unting lumambot ang ekspresyon ng lalaki. Ang dating malamig at seryosong anyo nito ay napalitan ng banayad na ngiti—ngiting puno ng pag-asa, kahit pa bahagya lang. Pati ang mga mata nito, na laging seryoso at malalim, ngayon ay tila may bahid ng liwanag.“Mrs. Dela Cruz…” bulong ni Luis, may halong ngiti sa tinig, “I’ll wait for your reply.”Ang simpleng pagtawag niya ng ‘Mrs. Dela Cruz’—buo, malinaw, puno ng emosyon—ay tumama sa puso kay Clarissa. Parang pinapaalala nito sa kanya na hindi lang basta sila nagsasama sa iisang bubong, kundi mag-asawa sil