Semua Bab แค่เมียคนใช้: Bab 81 - Bab 90

ฟิว....ตอนนี้ผมกำลังพาใบบัวกับลูกกลับบ้านหลังจากที่ผมทำมึนรั้งใบบัวเอาไว้ที่บ้านพักหัวหินถึงสามวันสามคืนไม่ยอมพาเธอกลับบ้านและสามวันสามคืนที่ผ่านมาไม่มีคืนไหนที่จะปล่อยให้มันสูญเปล่าผมจัดหนักจัดเต็มทุกคืนไม่เว้นแม้แต่ตอนกลางวันอาศัยช่วงที่ลูกนอนผมรีบพาใบบัวเข้าห้องมาทำกิจกรรมเข้าจังหวะทันทีแม้ว่าเธอจะขัดขืนเพราะกลัวลูกจะตื่นมาได้ยินแต่ผมก็มีวิธีทำให้เธอยอมผมจนได้จากท่าทีขัดขืนในตอนแรกก็แปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางในที่สุด ไม่ต้องถามว่าผมมีความสุขมากแค่ไหนบอกเลยว่าผมโคตรมีความสุข ยิ่งเวลาที่ได้เห็นลูกหัวเราะชอบใจเวลาที่ผมพาแกลงไปเล่นน้ำทะเล ตื่นเช้ามาแกจะต้องมาเคาะห้องปลุกผมให้พาลงเล่นน้ำจนผมโดนใบบัวบ่นเพราะเธอกลัวฟ้าครามจะไม่สบายผมก็เข้าใจนะว่าเธอเป็นห่วงลูกซึ่งผมเองก็ห่วงลูกเหมือนกันผมก็เลยบอกว่าจะให้แกเล่นแค่แป๊บเดียวพอเริ่มมีแดดผมจะพาลูกขึ้นมาทันทีใบบัวก็เลยยอม ในตอนแรกฟ้าครามไม่กล้าที่จะลงไปกับผมแกเล่นอยู่แค่ตรงชายหาดตรงน้ำตื้นๆพอคลื่นมาแกก็จะวิ่งหนีทันทีผมเพิ่งรู้ว่าแกว่ายน้ำไม่เป็นผมก็เลยคิดที่จะสอนลูกให้ว่ายน้ำเป็นผมถามลูกว่าอยากว่ายน้ำเป็นไหมลูกก็พยักหน้าตกลงทันที แต่ยังไม่ทันไรแก

ฟิว...หลังจากได้รับอนุญาตและได้กำลังจากเมียสุดที่รักผมก็กลับเข้าห้องมานั่งคิดนอนคิดแผนการว่าจะบอกกับลูกยังไงดีจะพูดแบบไหนกับลูกลูกถึงจะได้ยอมรับและไม่แอนตี้ผม ไอ้จะไปปรึกษาไอ้เตอร์ก็กลัวมันจะหัวเราะเยาะสมน้ำหน้าผมอีกเพราะผมทำกับมันเอาไว้เยอะสมัยที่มันยังตามง้อข้าวฟ่าง คิดได้แบบนั้นผมคิดว่าไม่เอาดีกว่าไม่ปรึกษาแม่งละผมคิดของผมเองน่าจะดีที่สุดแม้ตอนนี้จะยังคิดไม่ออกก็ตาม ไม่รู้สิในความรู้สึกของผมถึงแม้ว่าที่ผ่านมาฟ้าครามแกดูเหมือนรักผมนะแต่แกก็รักผมในฐานะคุณลุงสุดหล่อใจดีไม่ใช่คุณพ่อสุดหล่อใจดี ถ้าแกรู้ว่าผมคือพ่อจริงๆ แกจะว่ายังไงในสายตาของแกผมจะยังเป็นคุณลุงสุดหล่อใจดีอยู่อีกไหมความกังวลต่างๆ รุมเร้าเข้ามาอยู่ในหัวจนทำเอาผมนอนไม่หลับบอกตามตรงเลยนะว่าตอนนี้ผมกลัว กลัวความคิดของลูก ลูกชายตัวน้อยในวัยแค่สามขวบครึ่งที่ดูจะไม่มีพิษสงอะไรเป็นเพียงเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ แต่ใครจะรู้ว่าตอนนี้ผมกลัวเด็กน้อยที่ได้ชื่อว่าลูกคนนี้มากแค่ไหนเกิดมาก็ไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อน ไอ้ความรู้สึกที่ว่ากลัวเมียจะไม่รักยังเทียบไม่ได้กับความรู้สึกของผมตอนนี้ที่กลัวว่าลูกจะไม่รัก"คุณฟิวทำไมยังไม่นอนอีกคะดึกแล้วน

ฟิว....ผมพาฟ้าครามมาเที่ยวสวนสนุกแกชวนผมเล่นเครื่องเล่นทุกอย่างที่ผู้ปกครองสามารถขึ้นไปเล่นกับลูกได้แม้ว่าผมจะไม่ชอบอะไรพวกนี้เพราะมันเลยวัยของผมมาแล้วแต่ในเมื่อลูกอยากเล่นเพื่อลูกผมก็ต้องตามใจเพราะจะให้แกเล่นคนเดียวแกก็กลัว เสียงหัวเราะของลูกทำให้คนเป็นพ่ออย่างผมต้องยิ้มตาม"คุณลุงค๊าบผมหิวน้ำ" ฟ้าครามเงยหน้าถามผมหลังจากที่เราลงมาจากเครื่องเล่น"ป่ะเดี๋ยวลุงอุ้มไปนะ""ค๊าบบบ^^" พูดจบแกก็อ้าแขนออกทันทีเพื่อให้ผมอุ้ม ผมก้มลงอุ้มลูกแล้วพาเดินไปยังโซนที่ขายอาหารเครื่องดื่ม"อยากทานน้ำอะไรสั่งเลยครับ" ผมถามลูกเมื่อเดินมาถึงร้านขายเครื่องดื่ม"เอาน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่นค๊าบ" ลูกชี้ไปที่โซนขายผลไม้ปั่นซึ่งเด็กน้อยคนนักที่จะเลือกทานน้ำผลไม้ปั่นเพราะส่วนใหญ่ที่ผมเห็นเด็กๆจะชอบทานน้ำอัดลมมากกว่า หลังจากได้เครื่องดื่มแล้วผมก็พาลูกมานั่งทานที่ซุ้ม"คุณลุงทานมั้ยค๊าบอร่อยนะ" แกยื่นแก้วน้ำสตรอเบอร์รี่มาให้ผมแต่ผมส่วยหน้าเพราะผมซื้อน้ำเปล่ามาดื่มแล้ว"ฟ้าครามทานเถอะครับลูก" ผมตอบลูกพร้อมกับยิ้มแล้วนั่งมองดูลูกดูดน้ำสตรอเบอร์รี่ปั่นอย่างเอร็ดอร่อย ใบหน้าของแกเปียกชื้นไปด้วยเหงื่อเพราะไปเล่นเครื่องเล่นม

สามปีผ่านไปฟิว....ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ ตุ่บ "ปะป๊าาาาาามาแย้ววว""ปะป๊าาาาาาขาาาาาา"เสียงฝีเท้าวิ่งบนพื้นไม้ที่ดังมาพร้อมกับเสียงเรียกปะป๊าดังลั่นบ้านเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำเวลาผมเลิกงานกลับมาบ้านในตอนเย็นไม่ต้องแปลกใจว่าเป็นเสียงของใครที่เรียกปะป๊า เสียงของลูกสาวฝาแฝดจอมซนสุดแสบของผมเองครับน้องโฟกัสกับน้องเฟย่าคือชื่อของลูกสาวฝาแฝดที่ผมเป็นคนตั้งให้เพราะอยากให้ลูกทุกคนมีอักษร ฟ.คล้องจองกับชื่อของผม พ่อชื่อฟิว ลูกๆชื่อฟ้าคราม โฟกัส เฟย่า อยากจะบอกว่าผมเคยชวนใบบัวไปเปลี่ยนชื่อด้วยอีกคนครอบครัวของเราจะได้เป็นครอบครัวตัว ฟ. แต่ผมก็โดนเธอดุว่าผมไร้สาระไม่เข้าเรื่องตอนนี้น้องโฟกัสกับน้องเฟย่าอายุได้สองขวบแล้วครับกำลังซนเลยทั้งซนทั้งแสบและขี้อ้อนสุดๆเวลาที่ผมอยู่ที่ทำงานพวกแกก็จะรบเร้าให้ใบบัวโทรหาผมทุกวันและเมื่อผมรับสายเด็กๆก็จะแย่งกันพูดบอกคิดถึงปะป๊าอยากคุยกับปะป๊าเมื่อไหร่ปะป๊าจะกลับบ้านทั้งที่ผมเพิ่งมาทำงานได้ไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำแล้วแบบนี้ผมจะไปไหนรอดลูกอ้อนเก่งขนาดนี้แต่ก็น่ารักดีครับผมชอบนะเวลาพวกแกอ้อนแบบนี้มีแต่ลูกเท่านั้นแล่ะครับที่อ้อนส่วนเมียน่ะเหรอฝันไปเถอะครับว่า

ใบบัว...หนึ่งเดือนต่อมา...ตอนนี้เรามาพักผ่อนกันที่หัวหินหลังจากที่ไม่ได้มานานตั้งแต่ฉันท้องสองแฝดแล้วอีกอย่างคุณฟิวก็ไม่ค่อยว่างพามาด้วยแต่ตอนนี้คุณฟิวตัดสินใจว่าจะทำที่บ้านแทนการเข้าบริษัทเขาบอกจะเข้าไปเฉพาะมีเรื่องเร่งด่วนเท่านั้นซึ่งทุกคนไม่ว่าจะเป็นคุณปกรณ์คุณท่านคุณเฟื่องก็เห็นดีด้วยเพราะที่ผ่านมาเขาเอาแต่ทำงานหนักทั้งที่จริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องทำงานหนักขนาดนั้นก็ได้เพราะพนักงานที่ไว้ใจได้ก็มีแต่เขาให้เหตุผลว่าเขาอยากหาเงินเอาไว้เยอะให้ฉันกับลูกได้มีกินมีใช้จะได้ไม่ลำบาก ฉันรู้ว่าเขารักฉันกับลูกมากเขายอมทำงานหนักเพื่อพวกเราเพราะแบบนี้ฉันถึงไม่เคยขัดใจเขาเลยไม่ว่าเขาจะขอให้ฉันทำอะไรฉันกำลังนั่งดูเด็กๆเล่นทรายกันอย่างสนุกสนานที่ริมหาดหน้าบ้านพัก ก่อนที่สายตาจะหันไปเจอคนกลุ่มใหญ่กลุ่มนึงที่ดูเหมือนกำลังวุ่นวายฉันไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรแต่ลักษณะเหมือนจัดงานอะไรสักอย่างมีซุ้มดอกไม้ที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามถ้าให้ลองเดาดูเหมือนพวกเขากำลังจัดงานแต่งงานริมชายหาดแต่ฉันก็ไม่ได้เดินเข้าไปดูเพราะต้องดูแลสองสาวซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่สองสาวได้มาเที่ยวทะเลส่วนฟ้าครามรายนั้นกำลังช่วยคุณพ่อทำ