บททั้งหมดของ ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: บทที่ 681 - บทที่ 690

“ไม่กล้าฆ่าท่าน?”ฉู่หนิงมองหวงฝู่เกาที่แสร้งทำเป็นแข็งกร้าว บนใบหน้าปรากฏแววพินิจสายหนึ่ง “ดูเหมือนท่านยังคิดว่าข้ากลัวตระกูลหวงฝู่ของท่านอยู่นะ!”เมื่อกล่าวจบ ฉู่หนิงก็โบกมือให้หร่านหมิงเพื่อบอกว่าอย่าเพิ่งลงมือ“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ข้าจะทำให้ท่านตายอย่างแจ่มแจ้งเอง!”ฉู่หนิงเดินไปยังด้านหน้าสุดของห้องโถงกรมอาญา และนั่งลงบนเก้าอี้ที่เป็นที่นั่งของเสนาบดีกรมอาญาหลิงเฮ่าหราน พลางกล่าวเสียงเรียบ“คืนนี้ ตอนแรกข้าใช้ชาวบ้านดึงดูดความสนใจของพวกท่าน ค่อยให้เสนาบดีหลิงพาพวกท่านมาที่นี่ และฉวยโอกาสนี้กำจัดตระกูลเฉิน ตระกูลโจว ตระกูลหมิง และตระกูลหลี่!แต่ว่าแค่กำจัดสี่ตระกูลนี้ ไม่สามารถสร้างความเกรงกลัวให้ตระกูลใหญ่อื่นๆ มีเพียงตระกูลใหญ่อันดับหนึ่งแห่งต้าฉู่ของท่านถูกกำจัด ตระกูลใหญ่อื่นๆ จึงจะยอมจำนนโดยสิ้นเชิงดังนั้น ตระกูลหวงฝู่ของพวกท่าน คืนนี้ต้องถูกกำจัด!”เมื่อคำพูดนี้ออกมา สีหน้าหวงฝู่เกาซีดเผือดทันที “ท่าน……ท่านฆ่าพวกเราพ่อลูกไม่พอ ยังจะกำจัดตระกูลหวงฝู่ของเราอีก?”ฉู่หนิงหัวเราะฮ่า ๆ และชูนิ้วหัวแม่มือขึ้น “สมกับเป็นอดีตหัวหน้าตระกูลหวงฝู่ แค่คำพูดไม่กี่ประโยค ก็เข้าใจเจ

“ฉู่หนิง เจ้าสร้างปัญหาใหญ่ให้เราแล้ว!”ฮ่องเต้ทรงกริ้วจนกระทืบพระบาท “ให้หัวหน้าตระกูลใหญ่ทุกตระกูลไปรอที่ตำหนักอิงอู่ เด็กๆ ช่วยเราแต่งตัว” คืนนี้อุตส่าห์มีอารมณ์เรียกนางสนมมาถวายตัว และเพิ่งจะเริ่มสนุกเอง ก็ถูกขัดจังหวะด้วยเรื่องราวไม่รู้จบไม่สบายทางกายก็ช่างเถิด อดทนเดี๋ยวเดียวก็ผ่านไปแล้วแต่เจ้าหนูฉู่หนิงกลับฆ่าหวงฝู่เกาและคนอื่นๆ โดยไม่ขออนุญาตเรา คราวนี้เป็นเรื่องแล้วดูถูกอิทธิพลของตระกูลใหญ่เหล่านี้ไม่ได้เด็ดขาด หากแตกหักกันจริงๆ ราชวงศ์ต้าฉู่จะต้องเผชิญหน้ากับความวุ่นวายครั้งใหญ่เป็นแน่ต้องหาทางทำให้คนเหล่านี้ใจเย็นๆ ก่อน!แต่ทั้งที่ฉู่หนิงเป็นคนก่อเรื่อง เหตุใดเราต้องมาตามเช็ดตามล้างให้เขา?ฮ่องเต้ที่ยิ่งคิดยิ่งโมโห สีพระพักตร์เคร่งขรึมลงทันที รอนางกำนัลสวมฉลองพระองค์เรียบร้อยแล้ว จึงจะเสด็จไปยังตำหนักอิงอู่พระราชวังในกลางดึก แสงเทียนที่สว่างไสว ราวกับดวงตาของอสุรกายที่กะพริบไม่หยุดในความมืด เหล่าหัวหน้าตระกูลใหญ่ที่ได้รับอนุญาตเข้าเฝ้า พากันเดินเรียงแถวตามจ้าวหมิงมาถึงตำหนักอิงอู่“ฝ่าบาท พระองค์จะต้องคืนความเป็นธรรมให้พวกเรานะพ่ะย่ะค่ะ!”“ฝ่าบาท ฉู่อ๋องอา

ฮ่องเต้มีพระบัญชา ไม่นานนักจ้าวหมิงก็ถือเหล้าพิษเข้ามาหนึ่งจอก มองดูฉู่หนิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าสงบและไม่หวั่นไหว มีแววทำไม่ลงเสี้ยวหนึ่งแลบผ่านดวงตาจ้าวหมิงองค์ชายสิบแปดทำงานให้ฝ่าบาท ตอนนี้ทำงานสำเร็จแล้ว แต่เพื่อดับไฟโทสะของเหล่าตระกูลใหญ่ ฝ่าบาทกลับต้องสละชีวิตเขาอย่างไม่มีทางเลือกจ้าวหมิงถอนหายใจยาวในใจทีหนึ่ง ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ฉู่อ๋อง เหล้านี้มีชื่อว่าชาดหงอนนกกระเรียน เป็นยาพิษอันดับหนึ่งในหล้า แค่ดื่มลงไป พิษจะออกฤทธิ์สิ้นชีวิตภายในชั่วครู่”“ท่าน……ไปสู่สุคติเถิด!”จ้าวหมิงกล่าวพลางคุกเข่าลงบนพื้น น้อมถวายจอกเหล้าด้วยเกียรติอันสูงสุดฉู่หนิงมองชาดหงอนนกกระเรียนตรงหน้าแวบหนึ่ง ท่าทางของเขายังคงสงบนิ่งสิ่งนี้ทำให้องค์รัชทายาทที่อยู่ข้างๆ ไม่สบายใจนักฮึ่ม นี่มันเวลาไหนแล้ว ยังมาแสร้งทำใจเย็นอีก?องค์รัชทายาทกลอกตา ก่อนจะก้าวออกไปตบไหล่ของฉู่หนิง และแสร้งกล่าวปลอบใจ“น้องสิบแปดไปสู่สุคติเถอะ ข้าจะช่วยเจ้าดูแลจวนฉู่อ๋องเอง!”ขอแค่ฉู่หนิงตาย ข้าจะเข้ายึดจวนฉู่อ๋อง และบังคับให้เสิ่นหว่านอิ๋งเป็นพระชายารองรัชทายาททันที!คิดไม่ถึงกระมัง ฉู่หนิง เจ้

ภายในตำหนักอิงอู่ ความเงียบสงัดเข้าครอบคลุมทุกคนที่ต้องตกตะลึงกับคำพูดของฉู่หนิง ล้วนยืนตัวแข็งอยู่ตรงที่เดิมพวกเขาคิดไม่ถึง ฉู่หนิงที่รอดตายมาหมาดๆ ยังกล้าพูดถึงเรื่องยักยอกเงินคลังในเวลานี้อีก เมื่อครู่ยังมีท่าทีเหมือนยอมสละชีวิตอย่างห้าวหาญ ตอนนี้อุตส่าห์รอดตายมาได้ กลับยังกล้าพูดถึงเรื่องนี้อีก? “เมื่อ……เมื่อครู่ท่านเสแสร้ง!”เมื่อหัวหน้าตระกูลใหญ่คนหนึ่งตั้งสติได้ เขาจ้องฉู่หนิงเขม็ง แววตาเผยให้เห็นความหวาดผวาคนอื่นๆ ก็เริ่มหวนคืนสติเช่นกัน มาลองคิดดูดีๆ เมื่อครู่สีหน้าของฉู่หนิงไม่มีความกลัวเลยจริงๆเห็นได้ชัดว่ามีการเตรียมตัวมา!ฉู่หนิงพลันแสยะยิ้ม เผยให้เห็นแววพินิจ “ท่านบอกว่าข้าเสแสร้ง? เช่นนั้นก็คิดเสียว่าข้าเสแสร้งก็แล้วกัน!ตอนนี้ข้าจะถามพวกท่านแค่ประโยคเดียว จะคืนเงินคลังหรือไม่?”ถึงกับกล้ามาร้องเรียนต่อหน้าพระพักตร์เสด็จพ่อ คืนนี้ไม่ขูดรีดพวกเจ้าให้เข็ดหลาบ มันจะคุ้มกับป้ายทองเว้นตายได้อย่างไรขณะเดียวกัน ฮ่องเต้ก็ทอดพระเนตรฉู่หนิงด้วยความพึงพอพระทัย และทรงยกพระหัตถ์ขวาลูบเคราใต้คางโดยไม่รู้ตัวเจ้าหนูฉู่หนิงคนนี้ มีความคล้ายเราในสมัยหนุ่มๆ อยู่หลายส่วน

“ลูกคิดว่าทวนเงินคลังคืนเป็นเรื่องหลัก ส่วนเรื่องอื่นๆ สามารถปล่อยผ่านไปได้พ่ะย่ะค่ะ”ฉู่หนิงกล่าวอย่างเรียบเฉย “ยิ่งไปกว่านั้น เสด็จพ่อก็เคยตรัสไว้ว่า อะไรที่ให้อภัยได้ก็ให้อภัย จะฆ่าล้างบางและยึดทรัพย์พวกเขาทุกคนจริงๆ คงไม่ได้กระมัง?”หัวหน้าตระกูลทุกคนตะลึงงันฉู่หนิงพูดแทนพวกเขา?พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกแล้ว?แต่สำหรับพวกเขาแล้ว นี่เป็นเรื่องดี ต้องคว้าเอาไว้หัวหน้าตระกูลคนหนึ่งกล่าวเสียงดังอย่างหน้าไม่อาย “ความใจกว้างของฉู่อ๋อง พวกเราจะจดจำไว้ในใจ!”“พวกเราไม่ได้ตั้งใจยักยอกเงินคลัง แต่ถูกตระกูลหวงฝู่บีบบังคับ ตระกูลจ้าวของกระหม่อมจำใจต้องทำตามพ่ะย่ะค่ะ”“ตระกูลหลิวของกระหม่อมก็ถูกบังคับเช่นกัน เดิมทีเงินคลังก็ไม่ใช่ของตระกูลหลิวอยู่แล้ว ส่งคืนฝ่าบาทก็สมควรแล้วพ่ะย่ะค่ะ”“ใช่ๆๆ พวกเราล้วนถูกตระกูลหวงฝู่บีบบังคับ พวกเรายินดีคืนเงินคลังตามจำนวนพ่ะย่ะค่ะ”ใช้เงินแลกชีวิตทั้งครอบครัว วันข้างหน้ายังสามารถกลับมาผงาดอีกครั้งเงินไม่มีแล้วสามารถหาใหม่ได้ แต่เมื่อไม่มีชีวิต เช่นนั้นก็ไม่เหลืออะไรแล้วทุกคนไม่ได้โง่ แม้ไม่เข้าใจว่าเหตุใดฉู่หนิงจึงพูดแทนตนเอง แต่ก็ยังรีบปัดคว