บททั้งหมดของ ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: บทที่ 661 - บทที่ 670

เสิ่นหว่านอิ๋งรู้สึกตกใจ บนใบหน้าปรากฏแววความประหลาดใจ “ท่านสงสัยว่ามือลอบสังหารเป็นคนของพวกตระกูลใหญ่?”“สงสัย?”ฉู่หนิงพลางเคี้ยวไก่ในปาก พลางกล่าวอย่างเย้ยหยัน “แรกเริ่มแค่สงสัย แต่ตอนนี้ข้ามั่นใจแล้วว่า แปดตระกูลใหญ่แห่งปิงโจวเป็นคนลงมือกับข้าเจ้าลองคิดดู เหตุใดพวกเขาจึงมาปรากฏตัวในเมืองหลวงเวลานี้ และยังร่วมมือกับเฉินกั๋วเวยร้องเรียนข้า?”คนฉลาดอย่างเสิ่นหว่านอิ๋งเข้าใจทันทีแปดตระกูลใหญ่แห่งปิงโจวจะต้องมาถึงเมืองหลวงตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว อีกทั้งยังมีการติดต่อกับเฉินกั๋วเวยนานแล้วเมื่อเป็นเช่นนี้ มีความเป็นไปได้สูงว่าคนเหล่านี้เป็นผู้ส่งมือลอบสังหารมาไม่แปลกใจที่ฉู่หนิงยืนกรานจะฆ่าขุนนางกรมการคลัง ต้องเป็นเพราะคิดถึงจุดนี้ จึงเกิดความคับแค้นใจแน่ๆแรกเริ่ม ทำความสะอาดกรมการคลังเพียงเพื่อระบายความคับข้องใจของตระกูลเสิ่นกับจวนอ๋องแต่หลังจากพบว่าเฉินกั๋วเวยสมคบคิดกับตระกูลใหญ่ และแปดตระกูลใหญ่แห่งปิงโจวมาถึงเมืองหลวงก่อนกำหนด เรื่องราวทุกอย่างก็เปลี่ยนไปแล้วแค่การฉ้อราษฎร์บังหลวงอย่างเดียว ยังไม่เพียงพอให้ฉู่หนิงลงมือเหี้ยมโหดเช่นนี้ แต่สำหรับพวกคนที่ใช้วิธีต่ำช้า หรื

ฉู่หนิงหัวเราะร่า พลางโอบเอวบางอันน่าทะนุถนอมของนางแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “เรื่องเช่นนี้ จะพอได้อย่างไร?”เสิ่นหว่านอิ๋งส่ายศีรษะ มองไปที่หน้าอกเขาด้วยความกังวลเล็กน้อย “อาการบาดเจ็บของท่านยังไม่หายสนิท อย่าเพิ่งร่วมรักมากเกินไปจะดีกว่า”หากไม่ใช่เพราะความห่างทำให้คิดถึงกันมากขึ้น หากไม่ใช่เพราะฉู่หนิงรบเร้าทั้งคืน เมื่อคืนนางไม่อยากยอมเขาด้วยซ้ำ ฉู่หนิงรู้ว่านางเป็นห่วงตนเอง จึงได้แต่ยกมือทำท่ายอมแพ้ “ได้ๆๆ ข้าฟังเจ้าทุกอย่าง”ท่าทางที่ตลกของเขา ทำเอาเสิ่นหว่านอิ๋งอดขำไม่ได้ นางหัวเราะเบาๆ พลางจัดเสื้อผ้าให้เขาไปด้วย “พอแล้ว เลิกล้อเล่นได้แล้ว อีกเดี๋ยวคนของตระกูลใหญ่จะมา ท่านไปล้างหน้าล้างตาก่อนเถิด” ฉู่หนิงพยักหน้าเบาๆ แล้วหยิบผ้าแพรที่บางเบาผืนหนึ่งขึ้นมาคลุมไหล่เสิ่นหว่านอิ๋ง “เมื่อคืนเจ้าคงเหนื่อยแย่แล้ว วันนี้พักผ่อนให้เต็มที่เถิด เรื่องข้างนอกปล่อยให้เป็นหน้าที่ของข้าเอง!”เมื่อกล่าวจบ ฉู่หนิงก็ก้าวเดินจากไปเสิ่นหว่านอิ๋งกระชับเสื้อบนกาย มองแผ่นหลังที่เดินจากไปของฉู่หนิง บนใบหน้าเผยให้เห็นรอยยิ้มสายหนึ่งแม้ฉู่หนิงมักจะทำตัวเหมือนไม่เอาจริงเอาจังต่อหน้าผู้อื่น แต่กับต

เขาเป็นเสนาบดีกรมการคลัง หนึ่งในหกกรมที่เป็นเสาหลักของต้าฉู่เชียวนะทุกคนมองฉู่หนิงอย่างหวาดกลัวด้วยสีหน้าที่ไม่อยากเชื่อ ภายในใจเต็มไปด้วยความสงสัยและหวาดหวั่นฉู่หนิงไร้ยำเกรงกฎฟ้ากฎเมืองเช่นนี้ เขาจะฉวยโอกาสนี้ลงมือกับตนด้วยหรือไม่?วันนี้ตระกูลใหญ่ทั้งหมดมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ เมื่อไรที่ตายกันหมดที่นี่ ฉู่หนิงก็สามารถฉวยโอกาสเข้าควบคุมสถานการณ์เมื่อหวงฝู่เกาสังเกตเห็นปฏิกิริยาของทุกคน สีหน้าเคร่งขรึมลงทันที และจ้องเขม็งไปที่ฉู่หนิง “ท่าน……ถึงกับกล้าฆ่าขุนนางของราชสำนักโดยพลการ!” การตายของเฉินกั๋วเวย ฉู่หนิงไม่มีทางกราบทูลฮ่องเต้ก่อนแน่นอน ไม่เช่นนั้น เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่รู้ข่าวเลยฆ่าเสนาบดีกรมการคลังลับหลังฮ่องเต้ นี่คือโทษประหาร!ใครจะรู้ว่าฉู่หนิงกลับหัวเราะฮ่าๆ พลางหยิบหยกแขวนชิ้นหนึ่งออกมา พร้อมกับกล่าวเสียงดัง “เสด็จพ่อประทานหยกแขวนแก่ข้า มีอำนาจประหารก่อนค่อยรายงาน!ครั้งนี้ ข้าจะช่วยเสด็จพ่อเรียกคืนเงินคลังที่ถูกยักยอก หากมีใครไม่ทำตาม เฉินกั๋วเวยก็คือจุดจบของพวกเจ้า!”เมื่อคำพูดนี้ออกมา เท่ากับเป็นการแจ้งเตือนครั้งสุดท้ายไม่คืนเงิน ก็เอาหัวมา!สีหน้าทุกค

หากไม่ย้ายออกภายในเวลาที่กำหนด พวกเขาก็จะไปร้องเรียนกับทางการ ตอนนี้ฮูหยินผู้เฒ่าเสิ่นขวัญเสียจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ขอฉู่อ๋องโปรดตัดสินใจด้วยเถิด”ไม่เพียงเล่นงานจวนฉู่อ๋อง ตระกูลเสิ่นก็ถูกดึงเข้าไปด้วยร้านข้าวสารมากมายภายในเมือง ล้วนเป็นของที่ตระกูลเสิ่นเช่ามา ตอนนี้ผู้อื่นจะเรียกร้านคืน ตระกูลเสิ่นจึงตกอยู่ภายใต้การควบคุมของผู้อื่นฉู่หนิงหรี่ตาลงโดยพลัน มีประกายแสงสายหนึ่งแลบผ่านอำนาจของเหล่าตระกูลใหญ่ ไม่ควรมองข้ามจริงๆ!แต่คิดว่าด้วยตระกูลใหญ่มากมายเช่นนี้ ไม่ได้มีความสามารถแค่นี้แน่นอน น่าจะมีกลยุทธ์อย่างอื่นอีกแน่นอนเขาเหลือบมองพวกหวงฝู่เกาแวบหนึ่ง กลับเห็นอีกฝ่ายกำลังยิ้มเย้ย หัวหน้าตระกูลคนอื่นๆ ก็กำลังทำหน้ารอดูเรื่องสนุกเช่นกันเห็นได้ชัดว่าเป็นฝีมือของคนเหล่านี้ จุดประสงค์ก็เพื่อบีบให้ตระกูลเสิ่นกับจวนฉู่อ๋องยอมปราณีประนอม โดยที่พวกเขาไม่ต้องคืนเงินเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ ฉู่หนิงกดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆ “นี่ก็คือไม้เด็ดของทุกท่านหรือ?”ครั้งนี้ เซี่ยอวี่เวยก้าวออกมากล่าวเสียงเรียบ โดยไม่รอหวงฝู่เกาเอ่ยปาก “ท่านอ๋องพูดอะไรเช่นนี้ พวกเขาไม่อยากเช่าร้านให้ตระกูลเสิ่นเอ

ทั้งสี่ที่หลบเลี่ยงไม่พ้น เปล่งเสียงคำรามยาวทีหนึ่ง ก่อนจะกัดฟันชกหมัดใส่หร่านหมิง“เพี๊ยะ……”“อ๊า!”หลังจากมีเสียงกรีดร้องดังขึ้นสี่สาย แขนของทั้งสี่ก็ห้อยตกลงมา เลือดสาดกระเซ็น ร่างกายลอยกระเด็นออกไปข้างหลัง“จับตัวพวกมันไว้!”หร่านหมิงถลึงตา เดิมทีตั้งใจจะลงมือเอง แต่เมื่อนึกถึงคำสั่งของฉู่หนิงเมื่อครู่ สุดท้ายก็ข่มเจตนาฆ่าไว้ ให้องครักษ์จวนอ๋องเข้าไปจับพวกเขาเหล่าองครักษ์พุ่งเข้าไป ลากทั้งสี่ที่บาดเจ็บสาหัสออกไปจนหมดฉู่หนิงถึงจะพยักหน้าเบาๆ แล้วถาม “เกลือบริสุทธิ์จะถึงคืนนี้ เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดคิด เจ้าพาทัพอาชาขาวออกไปรับที่นอกเมือง”หร่านหมิงเกาศีรษะอย่างไม่เต็มใจนัก “ท่านอ๋อง กระหม่อมอยากคุ้มกันที่ข้างกายท่าน นี่เป็นสิ่งที่แม่ทัพจ้าวอวี่กำชับมาโดยตลอด”ฉู่หนิงมองบนทีหนึ่ง “เจ้าจะฟังข้า หรือฟังจ้าวอวี่? อีกอย่างนะ ข้าอยู่แต่ในจวนอ๋อง เจ้าคิดว่ามีคนกล้ากล้าลงมือกับค่าที่ชวนออกมาลงมือกับข้าที่จวนอ๋องหรือ?”“เออ……” หร่านหมิงครุ่นคิดครู่หนึ่ง จึงจะพยักหน้า “ก็ได้ คืนนี้กระหม่อมจะพาคนออกไปรับที่นอกเมือง”ฉู่หนิงโบกมือ “ส่งศพของสี่คนนั้นไปที่ตระกูลหวงฝู่ก่อน”“พ่ะย่ะค่ะ