All Chapters of ศึกยอดมังกรครองบัลลังก์ แผ่นดินนี้ข้าไม่เอา: Chapter 671 - Chapter 680

ฉู่หนิงล้างบางกรมคลัง ก้าวล่วงตระกูลใหญ่ เกิดการปะทะระหว่างทั้งสองฝ่ายจนวุ่นวายไม่หยุดไม่หย่อนกลุ่มอิทธิพลทั้งหมดในเมืองหลวงต่างจับตามองทั้งสองฝ่ายอย่างใกล้ชิด วันแรก ฉู่หนิงเรียกรวมตัวตระกูลใหญ่เพื่อเจรจาคืนเงินแต่ไม่เป็นผล จึงสั่งประหารไส้ศึกที่อยู่ในจวนอ๋องและตระกูลเสิ่นเพื่อเชือดไก่ให้ลิงดูทว่าตระกูลใหญ่ก็ใช่ว่าจะยอมกันง่าย ๆ ตัดการสนับสนุนทั้งหมด ทำให้จวนฉู่อ๋องและตระกูลเสิ่นเคลื่อนไหวลำบาก ถึงแม้ว่าการแปรพักตร์ของตระกูลหลิงจะเป็นที่ประหลาดใจของทุกคน แต่ลำพังตระกูลหลิงเพียงตระกูลเดียว ไม่อาจเปลี่ยนความตั้งใจที่จะต่อต้านฉู่หนิงของเหล่าตระกูลใหญ่กระนั้น องค์รัชทายาทก็เรียกพบหลิงเฮ่าหรานกับหลิงลี่เซวียนทันทีที่ทราบเรื่องนี้ตำหนักบูรพาองค์รัชทายาทมองพี่น้องตระกูลหลิงที่กำลังโค้งคำนับด้วยใบหน้าตึง ถามเสียงเย็นว่า “เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เหตุใดไม่แจ้งข้าล่วงหน้า?”“พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าการแปรพักตร์ไปอยู่ฝั่งฉู่อ๋องจะทำให้พวกเราอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตระกูลใหญ่ รอให้พวกเขาจัดการฉู่หนิงจบ รายต่อไปก็คือตระกูลหลิง จากนั้นก็คือข้า!”องค์รัชทายาทยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห ตบโต๊ะเสียงดังสนั่น

“ยังจะมีความคิดเห็นอย่างไรได้ เกลือหยาบคือรากฐานในการดำรงอยู่ของพวกเรา จะให้จวนอ๋องยึดไว้ไม่ได้!”“ถูกต้อง ต้องหาหนทางสกัดเรื่องนี้!”“ข้าได้ลองเกลือบริสุทธิ์มาแล้ว รสชาติดีกว่าเกลือหยาบราวฟ้ากับเหว ไม่รู้ว่าฉู่หนิงสกัดออกมาด้วยวิธีอันใด”“เหอะ หรือไม่บุกจวนฉู่อ๋องในยามวิกาล และชิงเกลือบริสุทธิ์ทั้งหมดมาเลย!”ภายในโถงรับรองของจวนหวงฝู่ เหล่าตระกูลใหญ่พากันแสดงความคิดเห็นบ้างก็มองว่าเรื่องนี้จะมัวรีรอไม่ได้ ต้องรีบลงมือ บ้างก็คิดจะปล้นชิงเกลือบริสุทธิ์จวนฉู่อ๋องมีการแจกจ่ายเกลือบริสุทธิ์จำนวนไม่น้อย พวกเขาได้รับมาส่วนหนึ่ง หลังจากลิ้มลองก็ตระหนักถึงความน่ากลัวของเกลือบริสุทธิ์ได้เป็นอย่างดี รู้ว่าจะปล่อยให้เรื่องนี้บานปลายไม่ได้หากทุกคนเคยชินกับการใช้เกลือบริสุทธิ์ เช่นนั้นก็จะไม่ซื้อเกลือหยาบของพวกเขาอีกและเมื่อไร้ซึ่งธุรกิจเกลือหยาบ อิทธิพลของพวกเขาจะลดลงครึ่งหนึ่ง นี่เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่อาจยอมให้เกิดขึ้นโดยเด็ดขาด!แต่ไม่ว่าทุกคนจะเสนอหนทางอะไร หวงฝู่เกาก็ยังคงมีสีหน้านิ่งเรียบ เขาเคาะไม้เท้าหัวพยัคฆ์ลงกับพื้นสามครั้ง“ตึง ตึง ตึง…”เสียงเคาะดังก้องไปทั่วโถงรับรอง กลุ่

“หืม? อดีตผู้นำตระกูลหวงฝู่ไปพบฉู่หนิงหรือ?”วังหลวง ตำหนักอิงอู่ฮ่องเต้ซึ่งกำลังเสวยอาหารต้องเลิกคิ้วขึ้นด้วยความประหลาดใจองครักษ์เงาที่มารายงานพยักหน้า “คล้ายว่าพวกเขาจะเจรจาไม่ลงรอย อดีตผู้นำตระกูลหวงฝู่จากไปอย่างเดือดดาล”มือที่จับตะเกียบของฮ่องเต้หยุดค้างอากาศ พระพักตร์มีความขบขัน “จากไปอย่างเดือดดาลหรือ? ฮ่า ๆ สงสัยเจ้าฉู่หนิงจะทำให้อดีตผู้นำตระกูลหวงฝู่โมโหอีกแล้ว”“แต่ว่า เราสงสัยยิ่ง ด้วยนิสัยของอดีตผู้นำตระกูลหวงฝู่และฐานอำนาจของตระกูลใหญ่ พวกเขาจะจัดการเรื่องนี้อย่างไร”ฮ่องเต้มองสำรับอาหารที่ปรุงด้วยเกลือบริสุทธิ์เต็มโต๊ะ หัวเราะว่า “เกลือบริสุทธิ์นี่ช่างวิเศษยิ่งนัก เราไม่ได้กินเยอะแบบนี้มานานมากแล้ว ไม่แปลกเลยที่หวงฝู่เกาจะร้อนใจขนาดนี้”องครักษ์เงากังวลเล็กน้อย ขมวดคิ้วพูดเสียงทุ้ม “ฝ่าบาท พรุ่งนี้ก็วันที่สามแล้ว กระหม่อมกังวลว่าตระกูลใหญ่จะลงมือ”ทันทีเกลือบริสุทธิ์ของฉู่อ๋องออกมา แผนการที่มุ่งร้ายต่อจวนอ๋องและตระกูลเสิ่นก็เป็นอันพังลงโดยไม่ต้องทำอะไร บัดนี้ไม่มีผู้ใดพูดเรื่องยกเลิกสัญญาเช่าอีกแล้วราษฎรในเมืองชื่นชอบในเกลือบริสุทธิ์เป็นอย่างมาก บัดนี้ไปรวมตั

“ฝ่าบาท จวนฉู่อ๋องถูกคนวางเพลิง ฉู่อ๋องเอ่ยด้วยตัวเองว่าเกลือบริสุทธิ์ถูกเผาทำลายไปมากพ่ะย่ะค่ะ!”กลางดึกในเรืองข้างของตำหนักซูเฟย พระราชวังฮ่องเต้ที่เพิ่งผ่านการสู้รบกับซูเฟยอย่างหนักหน่วง เหงื่อไหลโทรมกาย สบายใจยิ่งนักแต่การมาถึงขององครักษ์เงากลับขัดจังหวะความสุขของฮ่องเต้ ฮ่องเต้ที่เดิมหน้าตาสบายใจ ทันใดก็ขมวดคิ้วแน่น“เกิดอะไรขึ้น? จวนอ๋องมีองครักษ์มากมายมิใช่หรือ เหตุใดจึงยังถูกคนวางเพลิงเผาเกลือบริสุทธิ์ได้?”“ทูลฝ่าบาท ขณะนั้นนอกจวนอ๋องมีชาวบ้านจำนวนมาก คนร้ายซ่อนตัวอยู่ในหมู่คน จึงทำให้จวนอ๋องไม่มีการป้องกันใด ๆ พ่ะย่ะค่ะ”องครักษ์เงากล่าวเสียงขรึม “ฉู่อ๋องดูเหมือนโกรธมาก อาศัยฝูงชนที่แออัด จับตัวคนวางเพลิงได้ ทั้งยังยุยงชาวบ้านไปตระกูลหวงฝู่ แม้แต่ใต้เท้าหลิงเสนาบดีกรมอาญาก็พากำลังคนไปด้วยพ่ะย่ะค่ะ”คำนี้ทำให้ฮ่องเต้หรี่ดวงเนตร ประกายเย็นเยียบวาบผ่าน “ทำได้ดี นี่สิโอรสของเรา นี่สิเป็นท่าทีที่องค์ชายควรมี!”ที่นี่เป็นเมืองหลวง กลับมีคนกล้าลงมือกับจวนอ๋อง พวกมันกินดีหมีหัวใจเสือมาหรืออย่างไร!ถ้าไม่ให้บทเรียนพวกมันบ้าง คงคิดว่าราชวงศ์รังแกได้ง่าย ๆ!องครักษ์เงาตกตะลึ

“ท่านผู้อาวุโสหวงฝู่ เชิญ!”หน้าจวนหวงฝู่หลิงเฮ่าหรานทำท่าเคร่งครัดดุจทำงานตามปกติ ไม่ปล่อยให้พ่อลูกตระกูลหวงฝู่ได้คิดไตร่ตรองแม้แต่น้อยหวงฝู่หยางขมวดคิ้ว “ใต้เท้าหลิง คืนนี้เป็นกลุ่มชาวบ้านพวกนี้ที่มาก่อความวุ่นวายชัด ๆ เหตุใดต้องให้ข้ากับท่านพ่อไปกรมอาญาด้วย?”หลิงเฮ่าหรานกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เมื่อเกิดเหตุวุ่นวาย ทั้งสองฝ่ายย่อมต้องไปกรมอาญา อีกทั้งตระกูลหวงฝู่ของพวกท่านจับคนโดยพลการ และยังทำร้ายราษฎร เรื่องนี้ต้องสืบให้กระจ่าง”เขาเงยหน้ามองฟ้าแล้วกล่าวต่อ “วางใจเถิด ไม่รบกวนเวลาพวกท่านนานนักหรอก มากสุดหนึ่งชั่วยาม หากเรื่องกระจ่างแล้ว ข้าย่อมปล่อยพวกท่านกลับมาเอง”หวงฝู่หยางยังคิดท้วง แต่หวงฝู่เกากลับเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ได้ ข้าจะเห็นแก่หน้าท่านสักครั้ง”หลิงเฮ่าหรานโบกมือสั่ง นำตัวพ่อลูกตระกูลหวงฝู่ พร้อมทั้งองครักษ์และกลุ่มชาวบ้านกลับไปยังกรมอาญาพอถึงที่ว่าการกรมอาญา หลิงเฮ่าหรานก็ยังคงมีท่าทางว่าทำงานตามระเบียบ ขึ้นนั่งบัลลังก์ไต่สวนต้นสายปลายเหตุของเรื่องราวเมื่อทราบเรื่องราวโดยละเอียดแล้ว หลิงเฮ่าหรานเห็นว่าทั้งสองฝ่ายต่างมีความผิด สุดท้ายก็ตัดสินให้ปล่