Semua Bab Playing With My Boss: Bab 51 - Bab 60

"Bakit ka uminom kay aga-aga?! Are you going to kill yourself?!" inis kong tanong sa kaniya habang inaalalayan siyang tumayo upang ihiga sa kama. "K-Kagabi pa ako uminom," sagot niya. Nilapag ko siya sa ibabaw ng kama at ginawa kong ayusin siya pero sobrang bigat niya. Hinihingal na ako sa pag-alalay sa kaniya. "Wala ka talagang magawa e, 'no? Sige, patayin mo ang sarili mo sa alak. Tsk! Palibhasa wala ka namang inaalala e," inis ko pang sabi habang abalang nililigpit ang mga nakakalat. He chuckled. "Ikaw ang iniisip ko," sambit niya. Bagaman patuloy ako sa ginagawa ko, nagpantig naman ang mga tainga ko sa sinabi niya. "All day, all night, I'm thinking about you. I ate by my fear. I forgot na may masasaktan ako." Hindi ako nagsalita. Hinayaan ko lang siya sa mga sinasabi niya. "A-Ako lang naman itong hindi mo mahal, Mathia. A-Alam kong malaki ang ginawa kong kasalanan sa 'yo, p-pero hindi mo na ba ako mapapatawad k-kahit kailan? Hindi mo man lang ba ako b-bibigyan ng isa

Lunes ng umaga, matapos kong ihatid sa school si Madrid ay agad akong sumakay ng taxi para magtungo sa bahay ni Draken. Sa tuloy-tuloy kong pagpasok, dumiretso ako sa kwarto niya. Balak ko pa lang tawagin ang pangalan niya pero naririnig ko na may naliligo sa bathroom.Anong oras na, ah?Naupo ako sa ibabaw ng kama at nilabas ang foundation ko para ayusin ang sarili ko. Mukha na akong inaagnas na person.Habang abala ako sa ginagawa ko, biglang tumunog ang phone na nasa ibabaw ng side table. Tinigil ko ang ginagawa ko upang puntahan iyon at silipin.May tumatawag na unknown number sa phone ni Draken.Nagdadalang-isip ako. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba dahil naku-curious ako o h'wag na lang kasi hindi ko naman 'to pagmamay-ari?Huminga ako nang malalim bago mapagdesisyunan ang nasa isipan ko. Kinuha ko ang phone at s-in-wipe ang screen nito upang marinig ang taong nasa kabilang linya."Hello, baby Draken. Do you miss me? Well, anyways, I'm already here in Puerto Princesa. Magbabak

"T-Talaga?" tanong ko sa anak ko para sakyan ang saya niya."Opo. Sana po, mangyari na 'yon. Excited na excited na po ako!" sagot ng anak ko. Kahit nag-aalangan ay binigyan ko siya ng ngiti habang hinahaplos ang pisngi niya.Sandali akong napasulyap kay mama na nakatingin sa direksyon ko. Kahit na hindi man umimik si mama ay kita ko sa mga mata niya kung ano ang nais niyang sabihin.MARTES, ikatlong araw pa lang ng linggong 'to pero nakatulala ako sa isang direksyon. Hindi pa rin ako pinatatahimik ng isipan ko."Mathia!"Nagulat na lang ako nang tawagin ni Aileen ang pangalan ko. Nakita kong nakatingin din si Von sa 'kin at nagtataka."Ano bang nangyayari sa 'yo? Kanina pa kami nag-uusap ni Von pero parang may pinoproblema ka?" tanong ni Aileen."Ano ba kasi 'yan? Pwede mo namang sabihin sa 'min," tanong din naman ni Von.Sandali ko silang hindi inimikan at nagbuga ng malalim na paghinga. Ayoko namang mag-burst out sa kanila ng iniisip ko. Personal ko 'tong problema."N-Nami-miss ko l

Kinagabihan, nagpunta na sa bahay sina Aileen at Von. Gusto na nilang umalis pero ang sabi ko, may hihintayin kaming sundo. Ang akala nila ay si Matthew ang susundo sa 'min, pero hindi. Overtime si Matthew ngayon sa trabaho niya kaya't susunod na lang siya sa birthday ni Karen."Ten minutes na tayong naghihintay, Mathia. Sino bang magsusundo sa 'tin?" tanong ni Aileen sa inip. Akmang sasagot ako nang marinig ko ang dumating na kotse.Mukhang si Draken na 'yon."Ma, aalis na po kami. Anak, dito ka muna, ha?" sabi ko sa anak ko. Nakangiting tumatango si Madrid bilang pagtugon.Sa paglabas namin, tila nagulat pa ang dalawa nang makita namin si Draken na nasa kotse niya."Teka, hindi ba si sir 'yon?" paniniguradong tanong ni Aileen."Oo nga, 'no? Invited din siya?" tanong din naman ni Von.Hindi na ako nakasagot dahil wala rin naman akong balak na sagutin ang mga tanong nila. Naglakad kami patungo sa sasakyan ni Draken at binati siya ng dalawa.Pansin ko na nakatitig si Draken sa bahay. N

Hindi ko na mapigilan pa ang luha ko nang maisara ko ang pinto. Hindi ko hinayaan na magtuloy-tuloy 'to dahil siguradong mahahalata nila ang mga mata ko.Pinunasan ko ang mga luha ko gamit ang panyong dala ko at inayos ko ang aking sarili. Nagbuga ako ng isang malalim na paghinga."H'wag kang magpapatalo, Mathia," sambit ko sa sarili ko.Muli akong huminga nang malalim at handa ng bumalik sa loob, ngunit nang buksan ko ang pinto ng banyo, halos mapatalon ako sa gulat nang madatnang nakatayo sa gilid si Charlie.Nakatingin siya sa direksyon ko. Teka? Umiiyak ba siya?"C-Charlie? Bakit ka umiiyak?" tanong ko sa kaniya. Bago pa man ako makarinig ng sagot ay nagulat ako nang bigla niyang hinawakan nang mahigpit ang kamay ko kaya't nakaramdam ako ng takot. "Charlie, b-bitiwan mo 'ko. N-Nasasaktan ako.""Nasasaktan ka? Ako ba? Tinanong mo ba kung nasasaktan ako?" tanong niya sa 'kin sa gitna ng paghikbi niya. "Alam mong mahal na mahal kita, Mathia, p-pero bakit mo 'ko ginanito? Bakit siya?