Lahat ng Kabanata ng Playing With My Boss: Kabanata 61 - Kabanata 70

Matapos ang paglalantad ni Matthew, tuluyan na akong hindi nakaimik. Walang ano-ano akong patakbong umalis at kaagad nagpara ng trycicle. Ang luha ko, hindi ko mapigilan. Tuloy-tuloy ang pagtulo nito para ilabas ang bigat na dinadala ko."Mathia? Anak? B-Bakit umiiyak ka?" tanong ni mama nang makarating ako sa bahay. Hindi ko na nagawa pang punasan ang mga luha ko kaya't nakita ng anak ko ang sitwasyon."Mama? Mama, what happened po?" nag-aalala namang tanong ni Madrid nang salubungin niya ako ng yakap."S-Si Matthew..." sambit ko. Hindi ko matuloy ang sinasabi ko dahil sa paghikbi."Anak, anong nangyari sa inyo ng kapatid mo?" nag-aalala pang tanong ni mama habang hinahaplos ang likod ko.Bago pa man ako makasagot, narinig namin mula sa labas ang tunog ng motor. Ilang sandali pa, biglang pumasok si Matthew. Sinundan niya ako pauwi."Ano bang problema mo, Matthew?! Bakit mo ginawa 'yon?!" inis na inis kong tanong dito."Hindi ba dapat sa 'yo mo itanong 'yan, ate? Bakit ka naglihim sa

Nakapiring ang mata ko kaya hindi ko alam kung saan kami dadalhin ng mga lalaking dumukot sa 'min ni Madrid. Ang anak ko, umiiyak sa takot."A-Anak, Madrid?" paghahanap ko hanggang sa makapa ko ang balikat niya. Agad kong niyapos ang anak ko at gayundin siya sa 'kin.Ramdam ko ang panginginig naming dalawa sa tindi ng takot."S-Saan niyo ba kami dadalhin? H-H'wag niyo kaming sasaktan. P-Pakiusap," sambit ko sa mga lalaki."Tumahimik ka na lang. Hindi namin kayo sasaktan," sabi ng isang lalaki na may kalaliman ang boses. Hindi na lang ako umimik. Isiniksik ko ang anak ko dahil alam kong takot na takot din siya sa mga nangyayari ngayon.Tinahak namin ang napakahabang daan at hindi ko alam kung saan kami papunta. Hindi ko man alam kung anong oras na pero sa pagkakatantsa ko, halos dalawang oras na kaming nasa daan. Hindi ako makatulog 'di gaya ng anak kong si Madrid na mahimbing ng nagpapahinga sa yakap ko.Unti-unti kong nararamdaman ang antok ko pero hindi ko 'yon hinahayaan dahil sa t

Sabay-sabay kaming nagtanghalian nina Draken at Madrid sa labas ng bahay. Nasa dulo si Draken at si Madrid ang pagitan naming dalawa. Tahimik lang akong kumakain habang nagkukwentuhan at nagkukwentuhan silang dalawa."Alam niyo po? Lagi po akong nagpe-pray na sana, makita at makasama ko po kayo. Ngayon, hindi po ako makapaniwala na nakakasama ko na po kayo. Kumpleto na po tayo!" masayang sabi ni Madrid.Nakabaling ang atensyon ko sa paligid. Pansin ko mula rito ang dagat. Saang probinsya ba 'to?"Tell me more, son. Gusto kong malaman kumusta kayo ng mama mo when I wasn't around," sabi pa ni Draken."Mama did everything for me, papa. I'm so lucky to have her as my mama. Kahit po na hindi man po niya sinasabi sa 'kin ang tungkol sa inyo, he gave me your picture para po makilala kita," kuwento ng anak ko. Kaagad akong napatingin sa kaniya at kay Draken na nakatingin sa 'kin.He smiled.Muli kong binalik ang atensyon ko sa pagkain at nanatiling tahimik."I want you both. I want to experie

Nagising ako nang marinig ko ang tila pagsara ng pinto. Dahan-dahan ko rin'g tinignan ang sarili ko. Hubo't hubad pa rin ako na natatakpan lang ng kumot.Nang tignan ko naman ang tabi ko, wala si Draken. Nilibot ko ang tingin ko at nakita siyang kalalabas lang sa banyo. Nakasando siya at short habang basa ang kaniyang buhok at buong katawan."Good morning," pagbati niya sa 'kin pero hindi ko siya inimikan. Tinignan ko lang ang wall clock at nakitang 10:30 am na pala.Tanghali na!Umupo ako mula sa pagkakahiga nang sandali akong mapatigil. Masakit ang perlas ko. Marahan ko pang ginalaw-galaw ang mga paa ko upang pabuka itong banatin pero ramdam ko ang hapdi."You look like in pain," sambit ni Draken. Nakatingin siya sa 'kin at bakas sa mukha niya ang nang-aasar."Hindi ako makakilos nang dahil sa 'yo!" inis kong sigaw sa kaniya. Natawa siya. Akala ba niya, nagbibiro ako?!"I warned you, Mathia that you need crutches after I fu—""Oo na! Manahimik ka na!" sigaw ko. Ayoko ng matandaan pa

Pinapatulog ko si Madrid habang siya ay hindi maalis ang ngiti sa kaniyang labi. Kanina pa niya kinukwento sa 'kin kung gaano siya kasaya nang makasama namin ang ama niyang si Draken."Sana po, marami pa po tayong ganito kagandang bonding ni papa. Ang saya po!"Ngumiti ako sa anak ko sa sinabi niyang 'yon."Anak, matulog ka na. 9:30 pm na," sabi ko rito."Nakakatuwa po kasi mama e. Thank you po dahil pumayag kayo na mag-stay tayo rito. Thank you po, mama," sabi pa ng anak ko bago ako halikan sa pisngi. Matapos nito ay umayos siya ng pagkakahiga at pumikit.Sandali akong napangiti habang hinahaplos ang buhok ni Madrid dahil sa pagpapasalamat niyang 'yon. Ramdam ko ang tuwa at saya ng anak ko sa simpleng pagpayag ko sa gusto niya.Hindi naglaon ay tuluyan ng nakatulog si Madrid. Inayos ko ang kumot niya at hinalikan siya sa noo bago ako umalis.Pupunta na sana ako sa room ni Draken nang makarinig ako ng ingay mula sa baba. Tinungo ko 'yon at nadatnan si Draken na umiinom mag-isa sa dini