Lahat ng Kabanata ng Playing With My Boss: Kabanata 31 - Kabanata 40

Hindi ako makatingin kay Draken habang nasa loob kami ng opisina. Nakatayo lang ako sa harapan ng desk habang siya ay na nakaupo sa swivel chair. Kahit na hindi ko siya tignan, alam kong nakatingin siya sa 'kin. "You caused a big trouble, Ms. Tierro. Pinahihiya mo ang kalidad ng restaurant na 'to," seryoso niyang sabi sa 'kin. Ramdam ko ang seryoso ng boses niya na hindi ko narinig sa kaniya dati. Mas lumalim ang tono niya. Pakiramdam ko, para akong kakaining buhay. "Tumingin ka nga sa 'kin." Sumunod ako sa utos niya kahit na ramdam ko pa rin ang kaba ko. Halos mapako ang tingin ko sa talim ng kaniyang pagkakatitig sa 'kin. Nilulunok ko ang laway ko habang pilit na nilalabanan ang titig niyang 'yon. "P-Pasensya na po, sir," lakas-loob kong sambit sa kaniya at huminga nang malalim. Hindi niya ako tinugunan, sa halip, tumayo siya at unti-unting naglakad papunta sa 'kin. Para akong sinementuhan sa kinatatayuan ko ngayon. "Be thankful dahil pinatapos ko ang training period mo

"Hand me my phone, anak," sabi ko sa anak ko kaya lumapit siya sa 'kin at binigay ang phone ko.Hindi ko familiar ang number na 'to, pero sa way ng pagkakabasa ko sa message, alam kong si Draken 'to.Replied: Is this you, Draken?Sandali kong nilapag ang phone ko bago ko ibigay sa anak ko ang sinandok kong pagkain niya. Maya-maya ay naka-receive ako ng reply.09*******54: Nasa ospital ka ba?Replied: H'wag kang pupunta rito. Ako na lang ang aalis. Ano bang kailangan mo?09*******54: Ikaw ang kailangan ko. Bumalik ka rito sa restaurant to sign the contract.Replied: Hindi ba pwedeng ipagpabukas 'yan? I'm busy.09*******54: Hindi. I'll wait you until 7pm.Hindi ko na ni-reply-an pa si Draken dahil nakaramdam ako ng inis sa loob ko. Pilit kong pinakalma ang sarili ko para hindi iyon makita ng anak ko.Hindi ko siya papupuntahin dito dahil siguradong kapag nagkatagpo ang landas nila ni Matthew, hindi siya titigilan ng kapatid ko.Isa pa, ayokong makita ng anak ko ang walang kwenta niyang

Kailangan ko ulit pumasok ngayon matapos kong magbantay sa ospital. Nagsabi na si Charlie na siya na muna ang magbabantay dahil tapos na siya sa lahat ng mga gagawin niya.Nakakahiya sa tao, pero wala na rin kaming naging choice ni Matthew. Laking pasasalamat namin dahil naaasahan namin si Charlie sa pag-aalaga at pagbabantay kay mama.Magaan na rin ang loob namin dahil bukas na ilalabas si mama. Salamat sa Diyos at hindi naging malala ang naging kalagayan niya."Kumusta na si mama mo, Mathia?" tanong ni Aileen."Okay na. Bukas na siya lalabas," nakangiti kong sagot sa kaniya."Buti naman. Oo nga pala, balita namin na na-promote ka raw, ah?" tanong nito sa 'kin."H-Huh? Paano niyo naman nasabi?" tanong ko pabalik. Wala naman akong ibang sinasabihan tungkol dito."E palagi kang natatawag sa office e. H'wag mo sabihing pinagalitan ka?""P-Parang gano'n na nga," pagdadahilan ko na lang."Hala! Anong sabi? Bakit ka pinagagalitan?" tanong muli ni Aileen pero hindi ko na siya sinagot pa roo

Nag-iimpake ako ng ilang damit para sa susuotin ko mamaya. Nandito ako sa bahay habang sina Matthew at Madrid ang nasa hospital. Nagpaalam si Matthew sa trabaho niya para siya ang umalalay kay mama sa paglabas nila bukas. Sasamahan siya ni Charlie para may panghatid pauwi.Ako naman, nandito sa bahay. Iniisip ko kung anong klaseng pagpapaalam ang dapat kong gawin dahil ngayong gabing 'to, sa bahay ako ni Draken matutulog bilang parusa. Hindi ko alam kung bakit ko tinatanggap ang ganitong klaseng parusa na mula sa kaniya, basta ang alam ko lang, kailangan ko ng pera para sa 'min."Hello? Ano ba?" inis kong tanong matapos kong sagutin ang tawag ni Draken."Are you ready now?" tanong nito sa kabilang linya. Napairap naman sa ere ang dalaga."It sounds like you're threatening me," saad ko pero narinig ko ang pagngisi niya."Are you threatened?" tanong nito sa 'kin. I didn't utter a single word. Nagbuga lang ako ng isang malalim na paghinga.This man is crazy!"I will fetch you now. Wait m

Nakatagilid ako ng pagkakahiga habang nakakuyom ang kamao ko sa galit. Abnormal ba si Draken? Alam ba niya ang pinaggagagawa niya?Napaupo ako sa inis dahil sa pag-iisip. Kumusta na kaya ang anak ko? Sina Madrid at Matthew? Nakakain na kaya sila? Nakatulog?Kung hindi lang dahil sa lalaking 'to, hindi sana mangyayari 'to. Kaya niya ako rito pinatulog dahil isasama niya ako sa kumpanya—sa Zevline Corporation—dahil nga personal assistant niya ako, kailangan daw ay nasa tabi niya lang ako.Umayos ako ng pagkakahiga. Hindi ako mapakali. Hindi ako makatulog.Umaangat bigla ang ulo ko nang makarinig ako ng may kalakasan na pagsara ng pinto. Hindi 'yon galing sa kwarto ko kundi galing 'yon sa iba.Si Draken ba 'yon?Sa kuryosidad ko, tumayo ako mula sa pagkakahiga at nagtungo sa pintuan. Dahan-dahan ko itong binuksan at saka sumilip. Nang tignan ko ang magkabilang gilid ay wala namang tao. Saan nanggaling 'yon sa dami ng pinto rito?Lumabas ako nang dahan-dahan. Gusto kong silipin ang bawat