LOGINMahal na mahal nina Mathia at Draken ang isa't isa at halos hindi sila mapaghiwalay ng tadhana. Nangyari ang nangyari sa kanilang mga buhay at magbubunga 'yon ng isang bata na nasa sinapupunan ni Mathia. Ngunit imbis na sumaya ay nalungkot at halos bumigat ang pakiramdam ni Mathia nang bigla siyang iwan ng kasintahang si Draken. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ngunit nagpakatatag siya para sa anak. At sa hinaba-haba ng panahong lumipas, muling magkikita ang dalawa gayundin ay masisilayan ni Draken ang kaniyang anak sa dating nobya. Bakit nga ba nagawang iwan ni Draken ang kaniyang mag-ina?
View More"Cheers!"
"Cheers!" "Happy Birthday, Dianne!" "Happy Birthday!" "Woah!" "Let's get party!" We're celebrating our best friend, Dianne on her 19th birthday. Enjoy na enjoy kaming magkakaibigan sa isang resort na nirentahan namin. "Babe, I'm sorry. Na-late ako," Napalingon na lang ako nang marinig ko ang boses ng boyfriend ko, si Draken. Pagkasabi niya no'n, hinalikan niya ako sa pisngi pagtapos. "Where have you been? Gabi ka na dumating, ah?" takang tanong ko sa kaniya. "Ahmm... Importante lang. By the way, nasa'n si Dianne? Oh, wait. Babatiin ko lang siya," sabi ni babe saka niya pinuntahan si Dianne. Malapit na malapit kami ni babe sa kaniya. We spent our night for this birthday celebration. We're having wines and beers. Panay rin ang sigawan at sayawan namin sa pool. "So, Dianne, 19 ka na. And I heard that you will study sa America? Legit ba?" tanong ng isa naming kaibigan. "Hindi sa America. Sa Japan, gäga. Makikinig ka na nga lang, mali-mali pa," Natatawa namang tugon ni Dianne. "E kailan ang alis mo?" tanong ko naman sa kaniya. "Hmm... Depende sa 'kin. E alam niyo naman, hindi ko maiwan-iwan ang boyfie ko." "Bakit 'di mo isama? Tsk!" "Isa ka pang gäga. Hindi pwede. Basta!" "Pero look, what if maiwan mo yung boyfriend mo tapos malaman mo na may iba? Naku! 'Yan ang problema sa mga may karelasyon." "Huh! Subukan lang niya. Talagang ipakikita ko sa kaniya kung sino ang sinayang niya." Natatawa na lang ako sa mga kwentuhan naming magkakaibigang babae. Yung mga boyfriend namin, nag-iinuman sa may mini-bar. And the rest, parang mga baliw na nagsasasayaw. Halos tumagal kami hanggang alas tres ng madaling araw nang unti-unti nang nagsisipuntahan sa kani-kaniyang room ang mga bisita. "Babe, tara na. Babe," sabi ko kay Draken na bagsak na ang katawan sa kalasingan. "Babe, let's go na." "H-Hmm... Wait... D-Drink first, b-babe." "Draken, no." "Tsk! Kaunti lang. Sige na," pagpipilit ng boyfriend ko sa kalahating alak na nasa baso. Dahil sa kakulitan niya, ininom ko 'yon bago ko inilapag ang baso sa mesa. Dinahan-dahan ko ang pag-alalay sa kaniya hanggang sa magsimula na kaming naglakad na dalawa. Mabigat si Draken pero buti, nasa may second floor lang ang room namin kaya madali rin kaming nakarating. Nang makapasok kami, isinara ko ang pinto bago ko siya inihiga sa ibabaw ng kama. Amoy na amoy ko sa kaniya ang alak. But when I looked at his eyes, napansin ko na lang na parang may namumuong luha sa bawat sulok ng mga mata niya. Umiyak ba siya? "I-I love you..." I felt my heart pounding in so much love nang sabihin niya 'yon. Although, lasing siya. "I love you too, babe," tugon ko. Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya habang nakatitig sa mukha niya. He's so handsome. Pero minahal ko siya dahil caring and gentleman siya. Hindi naman siguro kami tatagal ng tatlong taon at mahigit kung hindi siya---Teka. Naalala ko na lang bigla na malapit na pala ang 4th anniversary naming dalawa. Mas bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko aakalaing magtatagal kami ng apat na taon. Third year high school nang maging kami and counting. Ngayong college na kami, hindi pa rin kami nagkakahiwalay. Marahan kong idinampi ang palad ko sa ibabaw ng pisngi niya bago ko i-rub ang thumb ko. "I love you very much, Draken Luzevia," mahina kong sambit bago ko siya halikan sa kaniyang labi. There's so many times na hinalikan ko siya nang hindi niya nalalaman. Tuwing tulog siya. But suddenly, I felt that something's on my head. If I'm not mistaken, that's a hand. O wait... Is that mean...? I felt Draken's lips moving against mine. Not just a light kiss, but a passionate one. Palalim nang palalim. "H-Hmm...." daing ko dahil sa pusok ng halik niya. I couldn't help myself. Para akong napasailalim ng halik niya nang gano'n kadali. Inikot niya ang katawan niya para ihiga ako. Kinubabawan niya ako habang hindi pa rin naghihiwalay ang halik namin sa isa't isa. Ngunit sa ilang sandali, hininto niya ang pagkakahalik niya sa 'kin. "Babe..." he whispered as he looked at me. Hindi ko maipaliwanag ang titig niyang 'yon. Kakaiba. And I feel something in me. "Continue, please," I begged him and he do as what I pleaded. He continued to kıss me. I wrapped my hands on his nape and pulled him. At sa pagkakataong 'to, malalim na ang bawat pagpapalit namin ng halik.Nag-arkila pa ng dalawang L-300 para makapunta ang lahat ng ka-work ko sa bahay. Papunta lang naman then sila na sa pabalik dahil nakisuyo lang naman kami sa kakilala nila.Nakangiti ako ngayon habang pinagmamasdan ang mga ka-work ko sa pagdating nila. Nawala yung lungkot ko dahil pinakikita nila sa 'kin na dapat, masaya ako dahil kasama ko sila."Happy birthday, ma'am Nadia!" isa-isang bati nila. Nagpasalamat naman ako bawat isa sa kanila dahil sa pagpunta nila. May mga nagdala ng gifts at ang iba ay wala."Thank you! Enjoy lang, ha? Luto lahat 'yan ni ti—este—Mama," sabi ko sa kanila. Sakto at wala si tita Rama dahil baka mabisto pa niya ako. Abala siya sa kusina sa paglalabas pa ng ibang pagkain.Pinuntahan ko si tita Rama para tulungan."Tita, ano-ano pa po ba ang dapat ilabas? Ako na po ang magdadala," tanong ko sa kaniya."Itong Shanghai, ikaw na ang maglabas nito. Ihahanda ko lang yung ititimpla ko pang juice at baka makulangan. Ako na ang bahala ro'n," sabi niya kaya dinala ko
It's my special day today and I'm so busy right now answering inquiries from email and calls. Magaan ang loob ko today. Hindi ko alam kung bakit? Siguro, dahil birthday ko nga.Malapit na rin naman akong magkaroon ng kasama rito sa admin. Nag-hire na ng bagong HR si Richard kaya susunod na ang mga makakasaka ko rito. Medyo mas dadami nga lang ang work ko as his new secretary.Take note, ha? I'm his first ever secretary.Tinignan ko ang phone ko nang mag-vibrate ito sa ibabaw ng mesa ko. Nang tignan ko kung sino ang nag-text, I saw my mom and my dad's messages. Sa curious ko ay sandali kong tinigil ang ginagawa ko.MOM: Canada, advanced happy birthday!DAD: Hi, my beautiful daughter! How are you! Tomorrow is your special day!MOM: I would like to make you happy but I have some news for you, Canada.DAD: Canada, your mother and I decided to file a divorce due to misunderstanding. I don't want to ruin your birthday present but I don't also want you to be out of this.MOM: I signed the di
"Wow! Thank you, guys! Thank you all so much!" I said to them. Nagpalakpakan sila habang ako ay isa-isa silang niyayakap at pinasasalamatan."Why are you guys here? Anong meron?" tanong ni Richard nang makarating siya. Halos mapuno na kami sa opisina sa dami ng tao."Birthday na po kasi bukas ni Ma'am Nadia, sir. Naisipan lang po namin na kantahan at batiin siya," sagot ni Janice."Oh? Oo nga, 'no? Happy birthday, Nadia!" bati ni Richard. Lihim akong tinignan ni Janice na may kilig, habang ako ay hindi pinahahalata kay Richard na sa simpleng pagbati niya, pinuno na niya ang araw ko."T-Thank you po, sir," sagot ko at saka hinarap ang mga ka-work ko. "Okay, I will invite you all tomorrow after work to celebrate my birthday. Later at lunch, you can all eat what you want sa canteen at ako na ang bahala," sabi ko sa kanila.Nagsigawan at nagpalakpakan sa tuwa ang mga nasa operation group. Lahat ng mananahi, quality control, packers, cutters, guards, utility... lahat, kasama.Syempre, lalo
"A-Ano po? A-Ano pong gagawin ko?" tanong ko ulit. I felt my body shivering in so much kilig."Pakitanggal ng dumi," sabi pa ni Richard. Dahil naniwala siya sa sinabi ko, kunwari na lang na may tinanggal akong dumi sa mukha niya."O-Okay na po," I stuttered. Tinignan ko ang daliri kong dumampi sa mukha niya. This is the very first time na mahawakan ko ang balat niya. I feel... I don't know."Thank you, Nadia. Buti na lang at napansin mo," sabi niya but I didn't answer and gave him a smile.A victorious smile.KANINA ko pa niyuyugyog ang katawan ni Janice sa sobrang kilig habang kinukwento sa kaniya ang nangyari kanina. Nalalaglag na ang suot kong eyeglasses at siya na ang pumupulot no'n."Pwede bang kumalma ka? Naririnig naman kita, e," tanong niya sa 'kin, habang ako ay hindi mapigilang kiligin."I-I just can't believe that I touched his skin, I even talked with him, eat with him. I mean, these were my dreams when I was in States! Grabe talaga, Janice!""Oo na! Wait lang, saan tayo p
"Okay. Anyway, ako na ang bahala sa ibang emails. I'll help you para—""Actually, nakakalahati ko na po, sir. Ako na lang po. Kaya ko naman po e. If ever na kakailanganin ko po ang tulong ninyo, I'll let you know," sabi ko. Ito na naman ako sa pagiging bida-bida."Hmm... okay. I'll go to my office now. Magpo-post ako ng application for HR and admin positions para naman makahanap tayo ng tutulong sa 'yo. Just go to my office if you need some help," sabi ni Richard. Ngumiti at tumango ako sa kaniya bilang sagot.I was to about to turn my head when I heard him calling my name, "Nadia."Kaagad ko siyang nilingunan dahil dito."Yes, sir?" tanong ko."Let's lunch together mamaya," sabi niya bago siya umalis. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil hindi ako makagalaw sa pwesto ko. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Totoo ba?He's inviting me to have lunch with him... again?!Napakagat ako sa labi ko sa sobrang kilig. Yung puso ko, gustong lumundag sa sobrang saya at excitement da
"Hindi naman ako aasa dahil kaya ko. There's a saying, experience is the best teacher. Look what happened to me, Janice, this is the best example," pagbibiro ko saka kami natawang dalawa. "Ayan na yata yung sundo natin. Wow, Nadia, naka-Porsche pa kayo! Ang yaman talaga!" pagmamangha niya. "Ma'am Nad," bungad ni Manong Tadeo nang buksan niya ang pinto sa back seat. Inalalayan ako ni Janice para makasakay. Before pa ako makapasok sa loob ay nakita ko si Richard. He's staring directly on us kaya agad akong pumasok. "Come inside!" pagmamadali ko kay Janice nang bulungan ko siya. Sa gulat at sumunod siya sa 'kin. "Si Richard, he found us." "Huh? Baka mamaya magtanong siya?" tanong din ni Janice. "Hmm... ako na lang ang bahala if ever," sagot ko. "Manong, ihatid po muna natin si Janice then ihatid mo na po ako kay tita Rama after," sabi ko naman kay Manong Tadeo. Marahan siyang tumango paibaba bilang sagot bago kami umalis. HINDI na nakapagtimpi si tita Rama na mabwiset dahil nang pu












Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments