Playing With My Boss

"Cheers!"

"Cheers!"

"Happy Birthday, Dianne!"

"Happy Birthday!"

"Woah!"

"Let's get party!"

We're celebrating our best friend, Dianne on her 19th birthday. She rented a private resort at enjoy na enjoy kaming magkakaibigan sa party niyang 'to.

"Babe, I'm sorry. Na-late ako," Napalingon na lang ako nang marinig ko ang boses ng boyfriend ko, si Draken. Pagkasabi niya no'n, hinalikan niya ako sa pisngi pagtapos.

"Where have you been? Gabi ka na dumating, ah?" takang tanong ko sa kaniya. Hindi ko alam pero more than thirty minutes na akong nandito sa party.

"Ahmm... May importante lang akong pinuntahan. By the way, nasa sa'n si Dianne? Oh, wait. Babatiin ko lang siya," sabi ni babe saka niya pinuntahan si Dianne. Malapit na malapit kami ni babe sa kaniya.

We spent our night for this birthday celebration. We're having wines and beers. Panay rin ang sigawan at sayawan namin sa pool.

"So, Dianne, 19 ka na. And I heard that you will study sa America? Legit ba?" tanong ng isa naming kaibigan.

"Hindi sa America. Sa Japan, gaga. Makikinig ka na nga lang, mali-mali pa," natatawa namang tugon ni Dianne.

"E kailan ang alis mo?" tanong ko naman sa kaniya.

"Hmm... Depende sa 'kin. E alam niyo naman, hindi ko maiwan-iwan ang boyfie ko."

"Bakit 'di mo isama? Tsk!"

"Isa ka pang gäga. Hindi pwede. Basta!"

"Pero look, what if maiwan mo yung boyfriend mo tapos malaman mo na may iba? Naku! 'Yan ang problema sa mga may karelasyon."

"Huh! Subukan lang niya. Talagang ipakikita ko sa kaniya kung sino ang sinayang niya."

Natatawa na lang ako sa mga kwentuhan naming magkakaibigang babae. Yung mga boyfriend namin, nag-iinuman sa may mini-bar. And the rest, parang mga baliw na nagsasasayaw.

Halos tumagal kami hanggang alas tres ng madaling araw nang unti-unti nang nagsisipuntahan sa kani-kaniyang room ang mga bisita.

"Babe, tara na. Babe," sabi ko kay Draken na bagsak na ang katawan sa kalasingan. "Babe, let's go na."

"H-Hmm... Wait... D-Drink first, b-babe."

"Draken, no."

"Tsk! Kaunti lang. Sige na," pagpipilit ng boyfriend ko sa kalahating alak na nasa baso. Dahil sa kakulitan niya, ininom ko 'yon bago ko inilapag ang baso sa mesa.

Dinahan-dahan ko ang pag-alalay sa kaniya dahil sa bigat niya hanggang sa magsimula na kaming naglakad na dalawa. Mabigat si Draken pero buti, nasa may second floor lang ang room namin kaya madali rin kaming nakarating.

Nang makapasok kami, isinara ko ang pinto bago ko siya inihiga sa ibabaw ng kama. Amoy na amoy ko sa kaniya ang alak. But when I looked at his eyes, napansin ko na lang na parang may namumuong luha sa bawat sulok ng mga mata niya.

Umiyak ba siya?

"I-I love you..."

I felt my heart pounding in so much love nang sabihin niya 'yon. Kahit na lasing siya.

"I love you too, babe," tugon ko sa kaniya. Dahan-dahan akong umupo sa tabi niya habang nakatitig sa mukha niya. He's so handsome. Pero minahal ko siya dahil caring and gentleman siya. Hindi naman siguro kami tatagal ng tatlong taon at mahigit kung hindi siya---Teka.

Naalala ko na lang bigla na malapit na pala ang 4th anniversary naming dalawa. Mas bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko aakalaing magtatagal kami ng apat na taon.

Gano'n na pala kami katagal? Sa kabila ng hirap at saya namin bilang mag-jowa, hindi namin namamalayan na mag-aapat na taon na kami.

Third year high school kasi nang maging kami and counting. Ngayong college na kami, hindi pa rin kami nagkakahiwalay. May mga problemang dumarating, oo, pero dahil hindi rin namin matiis ang isa't isa kaya nagkakabati rin kami kaagad.

Marahan kong idinampi ang palad ko sa ibabaw ng pisngi niya bago ko i-rub ang thumb ko. "I love you very much, Draken Luzevia," mahina kong sambit bago ko siya halikan sa kaniyang labi.

There's so many times na hinalikan ko siya nang hindi niya nalalaman. Tuwing tulog siya.

But suddenly, I felt that something's on my head. If I'm not mistaken, that's a hand. O wait... Is that mean...?

I felt Draken's lips moving against mine. Not just a light kiss, but a passionate one. Palalim nang palalim.

"H-Hmm...." daing ko dahil sa pusok ng halik niya. I couldn't help myself. Para akong napasailalim ng halik niya nang gano'n kadali.

Inikot niya ang katawan niya para ihiga ako. Kinubabawan niya ako habang hindi pa rin naghihiwalay ang halik namin sa isa't isa. Ngunit sa ilang sandali, hininto niya ang pagkakahalik niya sa 'kin.

"Babe..." he whispered as he looked at me. Hindi ko maipaliwanag ang titig niyang 'yon. Kakaiba. And I feel something in me.

"Continue, please," I begged him and he do as what I pleaded. He continued to kıss me. I wrapped my hands on his nape and pulled him. At sa pagkakataong 'to, malalim na ang bawat pagpapalit namin ng halik.

Naramdaman ko na lang ang kamay niya na humahaplos sa binti ko. Nagtaasan ang balahibo ko sa naramdaman kong kiliti. Pero dahil gusto ko ang ginagawa niya, hinayaan ko lang siya.

I spread my lëgs as he continued to rub his hand on it. Pataas nang pataas. And as I expected, naramdaman ko na lang ang kamay niya sa ibabaw ng pribado ko.

"O-Ohh..." I moaned. But despite that, hinahalikan pa rin niya ako nang mapusok sa labi ko. Ngunit hindi kalaunan, bumaba sa leeg ko ang halik niya. Kaya't bagaman nakabuka ang bibig ko para makahinga nang malalim, hindi naman ako makadaing dahil baka marinig pa kami ng mga kaibigan namin. "B-Babe..."

Hindi niya ako tinugunan kundi ang patuloy niyang paghalik sa leeg ko. Nararamdaman ko na lang na itinataas na niya ang damit ko habang hinahalik-halikan niya ako hanggang sa dibdib. "D-Draken..." daing ko pero balewala lang sa kaniya.

Amoy na amoy ko ang alak na mula sa hininga niya. Alam kong lasing na lasing lang siya kaya niya 'to nagagawa. Kailangan kong pigilan ang bugso ng init namin sa isa't isa kaysa sa kung saan pa ito mapunta.

Marahan kong itinutulak-tulak ang katawan at mukha niya pero hindi siya nagpapatinag. Ang mga malalalim niyang paghalik, napunta na hanggang sa mismong mga dibdib ko. "D-Draken..." halos mamaos-maos kong sambit dahil ayokong lakasan ang boses ko. "P-Please stop. H-Hindi pwedeng mangyari 'to."

But he just ignored me. Ipinagpapatuloy lang niya ang paghalik sa 'kin hanggang sa maramdaman ko ang pagpasok ng kamay niya sa päntÿ ko. Gusto kong dumaing dahil sa biglaang kiliti at init na bumungad sa buong katawan ko. Pero para akong naging estatwa nang maramdaman ko ang pagbaba-taas ng kaniyang daliri. H-Hindi.

I cried a little bit. Kinagat ko ang ibabang labi ko habang umaagos ang luha ko. I don't want this to happen. Hindi sumasang-ayon ang isip ko. Pero ang katawan ko, nag-iinit na sa kaniya.

"A-Ahmm... Hmm... Ohh..." daing ko habang nakasabunot sa buhok niya. Halos libutin na ng labi niya ang buong katawan ko habang hindi mapigil-pigil ang paglalakbay ng mga kamay niya.

"Hmm.... Babe," bulong niya sa 'kin pero hindi na ako nakaimik dahil tanging mga paghikbi na lang ang kayang ilabas ng bibig ko.

H-Hindi ko kaya 'to.

Para akong inaantok sa kiliti at sarap na nararamdaman ko. Yung paningin ko, parang umiikot. Hindi ko maintindihan. Anong nangyayari sa 'kin?

Maya-maya pa nang biglang dumilim ang paligid ko at hindi na nasaksihan pa ang mga kasunod.

NAKATULALA lang ako habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan dahil pauwi na kami ni Draken. Ihahatid muna niya ako sa 'min. Then after, uuwi na siya sa kanila.

Simula paggising kanina hanggang ngayon, iniisip ko kung totoo nga ba ang nangyari sa 'min kagabi. Hindi kaya guni-guni ko lang 'yon? O panaginip? Baka nga.

"Babe."

Iginawi ko ang tingin ko kay Draken na busy sa pagmamaneho. "Bakit, babe?" tanong ko sa kaniya.

"Gusto mo bang---"

"Babe, hanggang ngayon pa ba, pag-uusapan pa rin natin 'to?" tanong ko sa kaniya at saka ko tinungo ang tingin sa daan. "Mag-a-apat na taon na tayo. I tried so many times para mapalapit sa mommy and daddy mo pero hindi talaga nila ako tanggap."

"How will they know na willing kang pakisamahan sila kung ikaw mismo ang lumalayo?"

Hindi ako sumagot sa itinanong niya. Hindi sa wala akong masagot kundi pagod na ako sa kakasagot nang paulit-ulit sa kaniya. Ang tagal na naming dalawa. Sinubukan ko dahil mahal ko siya pero wala e.

And as what I said, hindi ako tanggap ng parents ni Draken. Kung rason ang tatanungin, hindi raw kami bagay. Wala ako sa kalingkingan ng yaman nila. Inaamin ko naman na hindi ako kasing-yaman ng pamilya ng boyfriend ko. Yes, may business kami ng family ko pero hindi pa gano'n kalawak at malago. Pero may kaya kami. At ewan ko sa mga magulang ng boyfriend ko kung anong mali sa relasyon namin.

Napapalunok na lang ako ng laway sa pagpipigil ng luha. May mga araw at oras na nakikita kong may babae sa mansion nila. Everytime na bumibisita ako, parang hangin lang ako sa pamilya nila. At mas iniintindi nila yung isang babaeng bisitang hindi ko makalimutan. Maganda, sexy, maputi, makinis ang balat at mayaman. Parang nasa kaniya na lahat. Kulang na lang, ipamukha ng mga magulang ni Draken sa 'kin na walang-wala ako sa babaeng 'yon.

"Babe."

Bigla na lang akong nagising sa diwa at napatigil sa pagre-reminisce sa mga time na 'yon.

"Babe, mahal kita. At ikaw ang gusto kong makasama habang buhay."

"Alam ko," tipid kong sagot.

"Kaya sana, pagtiisan mo pa ng---"

"Ewan ko, Draken. Ewan ko," dugtong ko pa sa isinagot ko. "Talagang ayaw ng mga magulang mo sa 'kin. Mas gusto nila yung babaeng palagi kong nakikita sa mansion niyo simula pa noon. Hindi naman ako tanga, babe. Sa kilos at istilo nila, alam ko na."

"So what do you mean by that? Na ihihinto na natin 'tong relasyon nating 'to?" tanong niya sa 'kin pero hindi ako sumagot. Ayokong maging malaking away 'to sa 'min. Oo, nag-aaway kami pero sa ibang bagay. At ayoko namang mag-away kaming dalawa dahil dito.

Sa halos itinagal ng pagbyahe namin, inihatid na niya ako sa bahay namin. Bumaba ako ng sasakyan at naglakad papasok sa gate nang marinig ko ang pagtawag niya sa 'kin.

"Babe."

Lumingon ako sa gawi niya. Ngumiti lang ako nang bahagya. "Nagtatampo ka ba?" tanong niya.

Umiling ako sa kaniya sabay lapit at binigyan siya ng isang halik sa pisngi. Pero bigla akong nahinto pagtapos nang muli, maalala ko na naman ang nangyari.

Hindi. Panaginip lang 'yon.

"Bye. Take good care," paalam ko sa kaniya bago ako naglakad papasok sa loob ng bahay.

ABALA ako sa pagla-laptop pero kanina pang may bumabagabag sa 'kin. I want to forget that night. I want to forget what I saw that night.

Naalala kong bigla ang ikatlong beses na nag-dinner ako sa mansion ng pamilya ni Draken. Nandoon ang pinsan niyang si Richard at ang mga magulang niya. At hindi ko rin makakalimutan ang babaeng 'yon.

Nasa pinaka-center ang daddy niya habang nasa kanan nito ang asawa niya. Nasa tapat nito si Richard at katabi naman nito yung babae. Katapat ng babae si Draken habang katabi naman ako ng boyfriend ko.

I witnessed that woman's flirty moves para magpapansin siya sa boyfriend ko. She looks stunning and I admit it. Pero hindi naman pupwedeng maggaga-gano'n siya sa boyfriend ko.

Pero anong magagawa ko? Hindi ko teritoryo 'yon.

Naalala ko rin ang mga itinanong sa 'kin ng mga magulang ni Draken. About sa educational background ko, business, and so on. Mukhang dismayado sila sa 'kin dahil hindi ako kasing-level nila. But nung nagtanong sila sa babaeng bisita, natutuwa sila ro'n.

Inaamin kong masakit. Napakasakit. Pero kahit gano'n, hindi na lang ako nagpakita ng negatibo. Kahit ni emosyon. Gusto kong ipakita sa kanila na ako ang nararapat para sa boyfriend ko.

Pero hindi e.

Napapikit na lang ako at napailing sa sarili dahil gusto kong makalimutan ang pangyayaring halos ikinagulat ng buong katawan ko. Hanggang ngayon, masakit pa rin sa dibdib ko. Sana, hindi ko na lang 'yon nasaksihan.

Naalala ko rin nung after naming mag-dinner, ipinahatid ng mommy ni Draken sa kaniya yung babae papunta sa naka-park nitong sasakyan. Hindi ko siya sinundan. Pero nung time na tumawag ang isa sa mga kaibigan namin at sinagot ko 'yon, hinahanap si Draken kaya hinanap ko ang boyfriend ko para maibigay sa kaniya ang tawag.

But nung time na papalapit pa lang ako sa kanila, I was unable to speak when I saw that lady, flirting with my boyfriend. Nakikipagtawanan at kwentuhan pa. Gusto kong paniwalaan na magkaibigan lang sila pero ano ang ibig sabihin na nakakapit na ang mga kamay ng babae sa balikat ni Draken?

And what I can't also forget was Draken is holding that lady's waist.

But that's not it.

Parang nanginig ang mga kamay at tuhod ko sa panghihina nang makitang hinalikan ng babae si Draken na halos tumagal ng limang segundo. At ang hindi ko maintindihan, bakit nag-response si Draken ng halik sa babae?

And after that night, parang naging isang malaking bangungot 'yon sa buhay ko.

Hindi ako nagpakita ng kahit anumang negatibo kay Draken o sa pamilya niya sa kabila ng nasaksihan ko. Palagi kong iniisip na part 'to ng relasyon. May pumipigil pero nasa sa 'kin na 'yon kung susuko ako. Pero bakit naman ako susuko? Mahal ko si Draken.

Bigla na lang akong naluha at pinipigilan na maglabas ng anumang ingay sa bibig ko dahil sa masakit na ala-alang 'yon. Sinarili ko na lang ang nakita ko simula no'n. Pati ang pag-iyak ko, ibinubuhos ko kapag ako na lang mag-isa.

"Ate Mathia? Ate Mathia?"

Hininto ko ang pag-iyak ko at pinunasan ang mga luha ko bago ko tugunan ang nakababata kong kapatid na si Mathew. "Bakit, Math?"

"Ate baka naman may eraser ka r'yan? Kailangan ko e. Nawawala kasi yung akin."

Tsk!

Kinuha ko ang eraser ko at marahang binuksan ang pinto ng kwarto ko. Saktong-sakto para lang maibigay sa kapatid ko ang hinihiram niya. "Oh."

"Thank you, ate. Hmm... Teka, bakit ka nag---Hmm.... Siguro, umiiyak ka---"

"Kukunin mo ba 'tong eraser o hindi?"

"E sorry. Sige, ate. Thank you," paalam ng kapatid ko bago ko isara ang pinto nang kunin na niya ang eraser. Sinasabi ko na nga ba, kung may nakakaalam man ng bawat galaw ko sa bawat emosyon ko, ang kapatid ko lang na si Mathew. Kabisado na niya ang ugali ko.

Bumalik ako sa kama at naupo. Muli kong tinuunan ng pansin ang inaasikaso ko sa laptop ko. Nag-e-edit ako ng tarpaulin at bawat picture naming dalawa ni Draken. Malapit na ang 4th anniversary namin. Gusto kong mag-celebrate kami sa isang lugar na kaming dalawa lang. At gusto ko, ako ang magpe-prepare ng lahat dahil alam ko naman ang mga paborito niyang pagkain.

I want to give my very best para sa 'min. Para sa kaniya. Despite all what happened.

Hmm... May four months pa para sa paghahanda. Makakapagtabi-tabi pa ako ng pera para doon.

And the last thing... Teka?

Ano nga pa lang pwede kong mai-regalo sa kaniya for anniversary?