All Chapters of หวนคืนอีกคราสตรีร้ายขอกลับใจ: Chapter 191 - Chapter 200

เสียงหัวเราะเฮฮาครึกครื้นดังมาจากทางหน้าบ้านเป็นระยะ หญิงสาวนึกครึ้มอกครึ้มใจอยากจะเข้าไปร่วมวงด้วย แต่เหล้าของที่นี่นางไม่ค่อยถูกใจเท่าใดนัก เพราะเคยลองจิบครั้งหนึ่งมันทั้งขมและแสบคอมาก ทั้งกลิ่นก็แรงมาก ยิ่งกว่าเหล้าขาวสี่สิบดีกรีจากโลกเดิมนางเสียอีกหลิวเสี่ยวถิงเอาเหล้าสาโทออกมาขวดใหญ่ นางจัดการเปลี่ยนจากขวดเป็นใส่ไหเหล้าแทน ไหเล็กหรือก็กลัวจะไปพอ จึงเปลี่ยนเป็นไหใหญ่ กว่าจะได้เต็มไหก็หมดเหล้าไปถึงสี่สิบขวด แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาเพราะคนที่อยู่ด้านนอกมีแต่ชายฉกรรจ์ถึกทนด้วยกันทั้งนั้น“จริงสิข้าเอาไวน์ไปจิบด้วยสักขวดดีกว่า” พูดแล้วก็เปรี้ยวปากเหลือเกิน หากไม่ได้ของวิเศษนางคงไม่มีปัญญาได้กินของแพงเช่นนี้หรอก ถือเสียว่าปลดปล่อยสักวันก็แล้วกัน ทุกคนด้านนอกก็ไว้ใจได้ร่างบางหอบเอาไหเหล้าพร้อมกับไวน์แดงหนึ่งขวด ตามไปสมทบกับพรรคพวกป๋อเหวิน เหล่าบุรุษทั้งหลายต่างก็หลีกทางเพื่อให้เสี่ยวถิงได้นั่งข้างกับไท่ฟง ทว่าเจ้าตัวกลับขยับไปนั่งอีกฝั่ง ทำให้เสี่ยวถิงถึงกับงงงวย พลางคิดไปว่าตนทำอะไรให้เขาไม่ชอบหรือไร ถึงได้ดูรังเกียจกันนัก ยืนใกล้ก็ถอยห่าง นั่งใกล้ก็ขยับหนี“ทุกคนข้าเอาของดีมาให้ลองเจ้าค

จากเดิมพยายามปัดป้องกลับกลายเป็นว่านอนนิ่งเฉย ให้คนตัวเล็กทำได้ตามใจชอบเท่าที่นางต้องการ ปราการชิ้นสุดท้ายบนกายหนาหลุดลอยตกลงข้างเตียง เผยให้เห็นแท่งหยกประจำกายที่กำลังผงาดสู้มือนุ่มนิ่มอย่างไม่ลดละ ไม่เพียงอาภรณ์บนกายไท่ฟงที่ไม่เหลือสักชิ้น คนตัวเล็กที่กำลังข่มเหงเขาอยู่ก็ไม่มีหลงเหลือสักชิ้นเช่นกันภาพเต้าอวบขยับตามการเคลื่อนไหว ทำเอาไท่ฟงถึงกับต้องกลืนน้ำลายลงคอ พร้อมกันนั้นก็ยังแอบลุ้นว่านางจะทำเช่นไรต่อไป เพียงไม่นานสิ่งที่เขารอคอยก็เป็นจริง ปากเล็กอวบอิ่มอ้างับส่วนกลางกายเขาไว้เต็มปาก ชายหนุ่มเบิกตากว้างไม่คิดว่านางจะกล้าทำจริงจากแรกเริ่มไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรนัก สตรีที่ตนแอบพึงใจทำราวกับเรื่องพรรค์นี้เป็นสิ่งคุ้นเคย เขาไม่ติดใจหากนางจะเคยต้องมือชายใดมาก่อน แต่ในตอนนี้ล่ะ นางมีผู้ใดหรือไม่ หรือจะเป็นนายอำเภอ หรือไม่ก็อาจจะเป็นนายกองสักคนในหมู่พวกเขา เพียงแค่คิดมันก็เจ็บปวดแล้ว ชาตินี้เขาจะไม่สามารถเจอสตรีที่ดีได้เลยหรือไรการถูกครอบครองด้วยปากนุ่มและลิ้นร้อน ทำเอาไท่ฟงต้องระบายความเสียวซ่านด้วยการยื่นมือขย้ำเต้าอวบ ก่อนจะดึงใบหน้างามออกแล้วมอบจูบอันดูดดื่ม มือหนานวดเฟ้นเต้างามอย่

การกระทำอย่างเอาใจใส่ ทำเอาเสี่ยวถิงถึงกับใจเต้นแรง แม้แต่เชษคนรักเก่าที่คบหากันมานานหลายปี ก็ยังไม่เคยทำให้แบบนี้มาก่อน ทั้งฝีมือการนวดก็ดีใช้ได้ทำให้หญิงสาวเคลิบเคลิ้มไปกับแรงบีบนวดทว่ากว่าจะรู้สึกตัวสภาพของนางและเขาตอนนี้ อยู่ในท่วงท่าล่อแหลมผู้ใดมาเห็นคงคิดดีไม่ได้ แต่ใครเลยจะรู้ ไม่เพียงปากเสี่ยวถิงจะถูกปิดด้วยจุมพิตร้อนแรง กางเกงชั้นในสีขาวถูกถอดออกอย่างไม่รู้ตัว ยิ่งแท่งร้อนเฉียดไปเฉียดมาตรงหว่างขา ทำให้รู้สึกเสียววูบวาบไปถึงท้องน้อย“เดี๋ยวก่อน ตอนนี้เช้าแล้วนะเจ้าคะ” มือบางพยายามดันอกอีกฝ่ายไว้ไม่ให้เกินเลยไปมากกว่านี้“แต่เจ้าบอกเองว่าไม่ได้ห้าม” ชายหนุ่มจ้องหน้าอกเต่งตึงตาเป็นมัน นางไม่รู้หรอกว่าชุดสีขาวนั่นมันบางเสียจนเขาเห็นไปถึงไหนต่อไหนกลิ่นหอมจากกายสาวก็ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ได้เป็นอย่างดี ไท่ฟงไม่คิดว่าตนเองกลายเป็นคนบ้าราคะไปตั้งแต่เมื่อใด แต่ก็ต้องยอมรับเนื้อนางนี้ช่างหวานหอมนัก ชายหนุ่มมอบจุมพิตอ่อนโยนและเรียกร้อง ทำเอาคนตัวเล็กตัวคล้อยตามระหว่างนั้นเขาสอดมือเข้าตรงข้อพับขาเรียวของคนตัวเล็ก ก่อนจะยกมันขึ้นแล้วดันไปด้านหน้า สอดใส่ความเป็นชายเข้าไปทันที โดยที่อีกฝ่ายไม

หลังจากหมดเวลาอาหารเช้ารอให้ย่อยสักหน่อย เสี่ยวถิงก็ได้ลากคนตัวโตเข้าห้องน้ำไปทันที พร้อมกับเริ่มภารกิจจับว่าที่สามีลอกคราบอย่างที่ตั้งใจ“พี่ฟงนั่งลงเจ้าค่ะ ข้าจะสระผมให้” ร่างบางชี้ไปทางตั่งเล็กข้างอ้างน้ำ ข้างกายนั้นมีชั้นวางของที่อัดแน่นไปด้วยแชมพู ครีมนวดผม ครีมอาบน้ำ ครีมโกนหนวด มีดโกนกายหนานั่งลงตามที่หญิงสาวบอกอย่างว่าง่าย รอการปรนนิบัติจากว่าที่ภรรยา แต่ก็ยังไม่วายสนใจกับสิ่งของรอบกายที่เขาไม่เคยเห็นที่ใดมาก่อนเสี่ยวถิงตักน้ำราดลงบนหัวชายหนุ่มจนผมเปียกชุ่ม ก่อนจะบีบแชมพูกลิ่นหอมแล้วลงบนฝ่ามือ แล้วลงมือสระผมจนเกิดเป็นฟอง นิ้วเรียวทั้งเกาทั้งนวดทำเอาคนถูกปรนนิบัติสบายหัวเคลิ้มกับแรงมือ หลังจากสระผมเสร็จล้างน้ำออกจนสะอาด หญิงสาวได้ชโลมครีมนวดผมลงบนหัวไท่ฟงต่อเป็นขั้นตอนสุดท้ายเสร็จจากการสระผมให้แม่ทัพหนุ่ม หญิงสาวจึงนำผ้ามาซับผมให้พอหมาด จากนั้นได้พันด้วยผ้าขนหนูอันเดิม เก็บผมให้เรียบร้อย ก่อนจะหยิบกรรไกรอันเล็กจัดการตัดหนวดเคราที่ปล่อยให้ยาวไม่ดูแลออกให้สั้นที่สุด เมื่อตัดออกหมดจนเหลือแต่ตอ หญิงสาวทาครีมโกนหนวดลงไปจนทั่ว แล้วใช้มีดโกนค่อย ๆ โกนออกอย่างเบามือทุกการกระทำเจ้าต

“ไม่รู้สึกอะไรแล้ว พี่สาบานได้” ขอเดิมพันด้วยเกียรติของแม่ทัพ ความรู้สึกที่เขามีต่อหยู่เยียน มันไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีกต่อไป“ก็ดีเจ้าค่ะ แต่ข้ามีเรื่องสงสัยเจ้าค่ะ ในเมื่อไม่รู้สึกอะไรกับนางแล้ว เหตุใดท่านถึงไม่กลับมาอยู่จวนเจ้าคะ” ร่างบางจ้องอย่างจับผิด ทำเอาคนข้างกายถึงกับหยุดชะงักไปทันที“พี่ไม่ได้คิดอะไรแล้วจริง ๆ ก็แค่มันใหญ่เกินไป สู้ออกไปอยู่ค่ายมีสหายได้พูดคุย ดีกว่ากลับมาแล้วไม่มีใครน่ะ” ชายหนุ่มลนลานแก้ความเข้าใจผิด ยิ่งเห็นอีกฝ่ายทำหน้าบึ้งก็ยิ่งทำให้ไท่ฟงไม่สบายใจ“ก็แล้วไปเจ้าค่ะ” เสี่ยวถิงได้แต่กลั้นขำ ไม่คิดว่าเขาจะจริงจังถึงเพียงนี้ นางก็แค่เย้าแหย่เล่นก็เท่านั้น“ไปเถอะพี่จะพาเจ้าไปรู้จักคนดูแลที่นี่” หลังจากรู้ตัวว่าตนเองถูกคนตัวเล็กแกล้งเข้าแล้ว ไท่ฟงจึงยิ้มออก แต่เขาก็มิได้ถือสา ดีเสียอีกที่นางไม่นำมันมาใส่ใจให้ต้องขุ่นเคือง“ที่นี่มีคนอยู่ด้วยหรือเจ้าคะ ข้าคิดว่าแค่จ้างคนมาทำความสะอาดเป็นครั้งคราวเสียอีก” มิน่าข้าวของทุกอย่างถึงได้ถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย อีกทั้งยังดูสะอาดสะอ้านไม่มีฝุ่นเกาะ“มีสิ เป็นคนเก่าแก่ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่สมัยท่านพ่