Semua Bab คุณหนูตัวร้ายพ่ายรักนายมาเฟีย | เจมส์ x ลินดา: Bab 51 - Bab 60

หัวใจเธอเต้นแรงมากขึ้นอีกแล้ว เอาไงดีเธอก็อยากดูเหมือนกันเพราะมันก็นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้าไปดูหนังในโรงแบบนั้น งั้นตกลงแล้วกันอยู่ในนั้นมืดๆคงจะทำให้เธอเลิกเขินเขาได้อยู่แหละ“ไปก็ได้ค่ะว่าแต่เฮียอยากดูแนวไหนคะ” เธอถามไปยังแนวหนังที่เขาชอบเพราะไม่รู้เลยว่าผู้ชายอย่างเขาจะชอบหนังแนวไหนส่วนเธอนั้นหนังที่ไม่ชอบดูที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้น ‘หนังผี’ นั่นแหละ“เธอกลัวผีไหมล่ะพอดีว่าฉันอยากดูแนวนั้นซะด้วย” ลินดาอึ้งไปเลยและแล้วสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็ได้เกิดขึ้น เธอกลัวผีและไม่ชอบดูมันที่สุดแต่เขากลับชวนเธอไปดูหนังแนวนั้นและแถมยังบอกกับเธอว่าชอบหนังแนวนั้นอีก ให้ตายให้เขาเข้าไปดูคนเดียวได้ไหมเนี่ย“หนังผีอย่างนั้นเหรอคะ” เธอถามย้ำอีกครั้งแววตาของเธอดูตื่นเต้นจนเขาสัมผัสได้“ใช่ ทำไมเธอกลัวเหรอ คงจะกลัวสินะ งั้น..” เจมส์คิดที่จะเปลี่ยนใจชวนเธอไปดูหนังแนวอื่นแต่ทว่าลินดาก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน“ดูก็ดูสิคะไม่เห็นจะน่ากลัวอะไรเลย” เธอยืดอกทำตัวเป็นไม่กลัวอะไรเจมส์ที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าอย่างเข้

เจมส์โอบเอวบางของเธอทำเอาเจ้าของเรือนร่างสวยรีบแกะมือของเขาออกจากเอวของเธอ เธอจ้องหน้าเขานิ่งอย่างไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าในตอนนี้นั้นเป็นอะไร“แล้วทำไมตอนอยู่บนรถไม่เห็นคุยกับลินสักคำเลย” เธอหน้ายู่เล็กน้อยและถามในสิ่งที่ตัวเองสงสัย“งอนเธอนิดหน่อยแต่ตอนนี้หายแล้ว” เจมส์ยิ้มออดอ้อนตอนนั้นเขางอนเธอจริงๆแต่ตอนนี้หายงอนเป็นที่เรียบร้อยแล้วและถ้าถามว่างอนด้วยเรื่องอะไรก็คงต้องบอกว่าเรื่องชุดเสื้อผ้าของเธอนั่นแหละ“งอนเรื่องอะไรเหรอคะ” เพราะเธอยังจับต้นชนปลายไม่ได้จริงๆจึงทำให้ถามออกไป ก็คนมันไม่รู้นี่เนอะว่าเขางอนเธอด้วยเรื่องอะไรและเจมส์ที่โดนจี้ถามแบบนั้นก็รีบตอบกลับไปเขาหึงเธอมากแต่ไม่กล้าบอก...“เธอใส่เกาะอก!” ลินดาอ้าปากค้างอย่างตกใจพร้อมทั้งก้มหน้ามองดูชุดตัวเอง เกาะอกแล้วยังไงเธอก็มีเสื้อคลุมใส่ทับด้านนอกอยู่นะ มือเล็กยกขึ้นเกาหัวตัวเองแล้วเริ่มอธิบายในสิ่งที่เขาเองก็มองเห็นอยู่แล้วนี่อย่าบอกนะว่าเขาหึงเธอน่ะ แล้วทำไมครั้งนี้เธอถึงได้รู้สึกดีใจแบบนี้ได้นะ“ลินใส่เสื้อทับข้างนอกอยู

ที่ตอนนี้ใบหน้าของเธอเหมือนคนกำลังยั่วเย้ายวนเสียเหลือเกิน“ทนหน่อยได้หรือเปล่าขอแค่รอบเดียว~” รอบเดียวที่เขาจะยัดลึกๆแล้วปล่อยน้ำเข้าไปข้างในร่องเล็กของเธอ น้ำ..ที่มีแต่ลูกๆของเขาทั้งนั้นเธอพยักหน้าตอบรับคำขอของเขา เอวสอบเริ่มขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวไปตามอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเอง เขาสวนเอวขึ้นอย่างไม่อาจยับยั้งความพลุ่งพล่านของตัวเองได้อีกต่อไป มือหนาโอบกอดร่างบางแนบชิดลมหายใจร้อนผ่าวของเขากระทบผิวกายขาวเนียนของเธอเขาพรมจูบไปตามลำคอขาวลากปลายลิ้นลงมาหาเต้าอวบพร้อมทั้งขบเม้ม ลินดาทั้งจุกทั้งเสียวเจียนจะขาดใจ ช่องทางรักของเธอฉ่ำแฉะความเสียวซ่านที่ได้รับยากจะรับมือไหวปลายลิ้นโลมเลียหัวนมสวยมืออีกข้างที่ว่างบีบเคล้นเต้าอวบขนาดใหญ่ ลินดาเผยอริมฝีปากหลับตาพริ้มเธอรู้สึกเสียวจนขยับร่างกายบิดเร่าไปมา ช่วงล่างขมิบเกร็งอย่างไม่อาจควบคุมได้อีกต่อไปเมื่อความต้องการกำลังเริ่มถาโถมทวีคูณ“เฮีย..ลินเสียว อือ~ เบาหน่อยได้ไหมคะ” เธอร้องขอเขาอย่างน่าเวทนาแต่ทว่าเขากลับไม่ผ่อนแรงลงเลยสักนิดอีกทั้งยังเพิ่มแรงควงกระหน่ำถาโถม สองเท้าเล็กจิกปลายเท้าเพื่อระบายความเสียวจากแรงอารมณ์ของเขา เขาผละออกจากเต้าอวบเล

“ก็อยากให้รู้ไงว่าฉันโดนเธอกระทำยังไงบ้างแล้วเธอก็ยังขย่มฉันจนแตกบนชักโครกนั่นอีก” เจมส์พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าอีกทั้งยังชี้มือไปยังชักโครกที่อยู่ไม่ไกล มือของเขาอยู่ไม่ซุก ซุกซนไล่ไต่ระดับลงไปสัมผัสเนินเนื้อสาวที่แฉะไปด้วยน้ำหวานอึก~เธออ้าปากค้างไปเลยนี่เธอเมาแล้วทำแบบนั้นจริงๆน่ะเหรอ...นี่เธอกล้าขึ้นไปนั่งขย่มให้เขาจนแตกแบบนั้นเลยเหรอแล้วเขาก็นะพูดซะเธอเห็นภาพเลย ไม่ได้เธอต้องเลิกคิดฟุ้งซ่าน ลินดาหันหน้าบอกเขาในขณะที่เจมส์เริ่มที่จะสอดนิ้วมือเข้าไปทักทายร่องเล็กของเธอ“เลิกพูดได้แล้วค่ะอาบน้ำกัน อะ เฮีย หยุดนะคะ~” มือเล็กพยายามห้ามปราบมือแกร่งของเขาแต่ทว่ายิ่งดึงมือ เขาก็ยิ่งขยับเข้าออกรุนแรงจนเกิดเป็นเสียงดังแจ๊ะ! แจ๊ะ! แจ๊ะ!“อ๊ะ อื้อ!! ลินเสียว~” ส่วนบอบบางขมิบตอดรัด เขาพ่นลมหายใจข้างหูพร้อมทั้งแลบลิ้นออกมาแหย่เลียไปที่ใบหูของภรรยาสาว ร่างบางบิดเร่าไปมาเธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าเขาจะกล้าเลียหูให้เธอแบบนั้น ขนอ่อนบนร่างกายลุกขึ้นชัน มือเล็กจิกระบายความเสียวลงบนต้นขาแกร่งของผู้เป็นสามี“อ๊า~ ลินจะล้ม”“เดี๋ยวได้ล้มแน่! ขอเอาก่อนไปกินข้าวได้ไหม~” ลินดาเม้มริมฝีปากแน่นใจก็อยากอีกใจก็กลั

“เอาแบบนั้นเหรอ ก็ได้ เธอเข้าไปนั่งรอฉันก่อนเลยนะแล้วเดี๋ยวฉันจะรีบตามเข้าไป” เจมส์เบิกตากว้างเพราะไม่นึกว่าภรรยาตัวเองจะใจดีขนาดที่ให้สามีตัวเองไปคุยเป็นการส่วนตัวกับแฟนเก่า ลินดาที่ได้ยินคำพูดของสามีก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปด้านในของร้านทันทีเพราะขืนอยู่ต่อมีหวังเธอต้องไม่ยอมแน่“ตามมาสิ” เจมส์เอ่ยบอกให้หนิงเดินตามเข้าไปยังหน้าประตูลิฟท์แต่ทว่าหนิงที่คิดว่ายังไม่เงียบและเป็นส่วนตัวพอเธอจึงบอกให้เขาเดินตามเธอไปยังบันไดหนีไฟซึ่งทันทีที่ทั้งสองได้เดินมาถึงเจมส์ก็รีบถาม“มีอะไรก็ว่ามา” เจมส์ยืนมองหนิงนิ่งพร้อมทั้งยกมือขึ้นกอดอก สายตาของเขาที่มองไปยังผู้หญิงตรงหน้ามีแต่ความว่างเปล่าทำเอาหญิงสาวแฟนเก่ารับรู้ได้เป็นอย่างดีแต่ทว่ามันก็ยากเกินกว่าที่จะยอมรับ“หนิงแค่อยากจะขอโทษเฮียค่ะที่วันนั้นตัดสินใจเลือกเดินออกมา” เธอเลือกที่จะพูดคำว่า ‘ขอโทษ’ออกมาซึ่งเหตุการณ์ในวันนั้นมันคือความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอเลยก็ว่าได้ที่เลือกจะเลิกกับเขาแล้วเดินจากมา“เรื่องมันผ่านไปแล้ว ช่างมันเถอะ!” เจมส์แสยะยิ้ม หนิงไม่สมควรที่จะต้องมาขอโทษเขาแบบนี้ด้วยซ้ำเพราะคนที่ผิดของเรื่องนั้นก็คือเขาคนนี้ ผิด..