Semua Bab คุณหนูตัวร้ายพ่ายรักนายมาเฟีย | เจมส์ x ลินดา: Bab 1 - Bab 10

“เธอเอาอะไรมาพูด เฮียไม่ได้อยู่กับ...” เจมส์ลอบกลืนน้ำลายพยายามที่จะปฏิเสธ ไม่แน่ใจเลยว่าเธอรู้เรื่องระหว่างเขากับเมเบลเพื่อนสนิทของเธอได้อย่างไรและถ้าอยากจะถามก็คงไม่กล้าอยู่ดีและในระหว่างที่เจมส์ยืนนึกคิดอยู่นั้น หนิงก็ได้หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอนำมันขึ้นมากดเปิดคลิปให้เขาดูด้วยตาของเขาเอง“นี่ไงคะ เมเบลเพื่อนรักของหนิงเป็นส่งทั้งภาพทั้งเสียงของเฮียมาให้หนิงเองเลยนะคะ เอากันมานานแล้วใช่มั้ยคะ ฮึก~” หนิงฝืนยิ้มบอกเขาว่าคลิปวิดีโอบ้าๆพวกนี้เป็นเมเบลเพื่อนรักที่ส่งเข้ามาให้เธอได้ดูใบหน้าสวยเริ่มมีหยดน้ำตาเปรอะเปื้อนไหลอาบเป็นทาง เธอรีบยกมือขึ้นเพื่อเช็ดน้ำตาตัวเองเจมส์มองไปยังคลิปวิดีโอที่เริ่มแสดงภาพเคลื่อนไหวและทันทีที่ได้เห็นคลิปลับของตัวเขาเองกับเพื่อนสนิทของหนิงหัวใจก็พลันเต้นแรงขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่ มือหนากำหมัดแน่นสันกรามขบเข้าหากันจนเกิดเสียงกระทบกันดังขึ้นในทันที มองไปที่หนิงก็เห็นว่าเธอจ้องมองหน้าเขาอยู่เช่นกันร่างหนาไม่รอช้าที่จะเข้าไปหาแฟนสาวแต่ทันทีที่เข้าเดินเข้าไปใกล้ก็ดูเหมือนว่าหนิงจะถอยห่างออกไปเรื่อยๆ คาบน้ำตาบนใบหน้าทำเขาอยากเช็ดปาดน้ำตาให้เธอ เรื่องราวในครั้งนี้ยอ

สาวสวยที่นั่งอีกฝั่งของเจมส์เริ่มปลดตะขอกางเกงขายาวให้กับเขาในขณะที่เขายังคงพูดคุยโทรศัพท์กับผู้เป็นพ่อและเธอค่อยๆดึงรั้งให้กางเกงนั้นร่วงหล่นลงจากเรียวขายาวๆของเขา มือเล็กเอื้อมไปลูบคลำส่วนที่นูนขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ลูบไปลูบมาก็ทำให้เจมส์เริ่มที่จะทนไม่ไหว ร่างแกร่งหยัดกายลุกขึ้นยืนเต็มความสูงจากนั้นจึงถอดกาง เกงชั้นในของตัวเองออกอย่างลวกๆ(ไอ้ลูกไม่รักดี แกก็อายุปาเข้าไป 28 แล้วนะ จะนั่งๆนอนๆแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่)ในตอนนี้เขาแทบทนไม่ไหวเพราะหญิงสาวข้างกายทั้งสองผลักเขาให้นั่งลงบนโซฟาแล้วเริ่มจับเข้าที่แก่นกายใหญ่โตของเขา เธออีกคนก็เริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำพร้อมทั้งขยับใบหน้าเข้าใกล้แผ่นอกแน่นทรงพลัง ปลายลิ้นช่ำชองตวัดเลียลงบนหัวนมสีน้ำตาลอ่อนพลางอ้าปากกว้างครอบกลืนส่วนหัวเข้าโพรงปากนุ่ม“อ่าส์~” เจมส์สูดปากทันทีที่ลิ้นของเธอตวัดไปมาบนหัวนมของเขามือหนาลูบไล้ไปตามเรือนร่างของหญิงสาวเขาสอดมือเข้าไปในชุดเดรสเกาะอกนั้นแล้วทำการเขี่ยขยี้หัวนมเม็ดเล็กจนเธอร้องครวญครางออกมาด้วยความเสียว“อ๊า~ คุณเจมส์ขาซาร่าเสียวนะคะ” หญิงสาวหลับตาพริ้มดูดเลียหัวนมของเขาไม่หยุดซึ่งเขาเองก็ไม่คิดที่จะหยุดบ

หางตาคู่สวยมองไปยังชายหนุ่มตรงหน้าซึ่งเขาก็ยอมถอยห่างออกไปแต่โดยดี เธอทั้งสองสาวเท้าเดินพากันออกไปโดยทิ้งชายหนุ่มเอาไว้กับความโกรธเคืองและหัวเสีย เขาคิดไม่ตกว่าตัวเขาเองผิดอะไร หน้าตาก็ดีรูปก็หล่อ รวยก็รวยแต่ทำไมยังมีผู้หญิงไม่ชอบเขาอีก“หยิ่งจังวะ” มือหนาเกาหัวแกรกทั้งที่เขาก็หล่อขนาดนี้เธอยังเลือกที่จะปฏิเสธกันอีกแต่ก็นะ..ช่างเธอเถอะ ผู้หญิงสวยๆหน้าตาดีๆยังมีอีกเยอะ ชายหนุ่มเดินกลับโต๊ะอย่างคนที่หัวเสียเล็กน้อยส่วนหญิงสาวทั้งสองหลังจากที่ได้เดินออกมาหยุดยืนอยู่ตรงบริเวณลานจอดรถก็หยุดนิ่งเพื่อรอคนของทางร้านขับเคลื่อนรถของเธอมายังตรงบริเวณที่เธอยืนรอกันอยู่“ผู้ชายคนเมื่อกี้หน้าตาดูดีมากเลยนะแกไม่คิดที่จะชอบเขาหน่อยเหรอ ฉันว่าหล่อกว่าผู้ชายคนนั้นอีกนะ ดูน่ากินกว่าด้วย” เพื่อนคนที่ไม่ได้ถูกผู้ชายจีบเอ่ยขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าผู้ชายคนนั้นก็ดูหน้าตาดีมากๆ ลินดา..หญิงสาวที่ถูกผู้ชายคนนั้นจีบจึงมองค้อนถอนหายใจเสียงดังเมื่อเพื่อนของเธอพูดจาอะไรก็ไม่รู้ออกมา นี่เมษาเพื่อนของเธอไม่รู้หรือไงว่าในใจของเธอมีเขาคนเดียวก็คือคนที่เป็นเจ้าของผับแห่งนี้“ฉันชอบคุณพายุคนเดียว” เธอยืนกรานคำเดิมและยิ้มอ

(มีเนื้อหาบางส่วนจากเรื่องปราบรักร้ายนายมาเฟีย)“อยู่รอกินข้าวด้วยกันกับป้าก่อนนะ” ถ้าผู้ใหญ่ชวนแบบนี้เธอก็คงไม่มีสิทธิ์ที่จะปฎิเสธได้แล้วแหละมั้ง“เอ่อ..คือ..ได้ค่ะ”19:00น.“คุณแม่ครับ..” เสียงทุ้มดังขึ้นมาแต่ไกลและเสียงนี้มาพร้อมกับจังหวะฝีเท้าที่กำลังเดินเร่งเข้ามา ดวงตาคู่สวยหันไปมองยังเสียงนั้นแล้วก็พบเข้ากับ..เขานะนั่น คุณพายุนี่ว่าแต่เขามาที่นี่ได้ยังไงหรือว่าเขาจะเป็นลูกชายของคุณป้า ต้องใช่สิก็เขาเรียกคุณป้าว่าแม่นี่นี่ฉันควรจะต้องดีใจใช่ไหมที่เขาคือลูกชายของเพื่อนสนิทแม่ฉัน แล้วแบบนี้ถ้าแม่เป็นเพื่อนกันจะทำให้ฉันกับเขามีสิทธิ์ได้สนิทกันไปด้วยหรือเปล่า“คุณแม่มีเรื่องอะไรเหรอครับถึงเรียกผมให้เข้ามา” พายุเดินสาวเท้าเข้ามาในบ้านอย่างรวดเร็วและใจร้อนเขาไม่แน่ใจว่าแม่ของเขามีธุระด่วนอะไรหรือเปล่าถึงได้เรียกเขาเข้ามาอย่างเร่งรีบด่วนจี๋แบบนี้“มาแล้วเหรอลูก นี่หนูลินดาเป็นลูกสาวของเพื่อนแม่เอง” แม่พายุส่งยิ้มให้กับลูกชายตัวเองและเริ่มแนะนำฉันที่ยืนอยู่ข้างกายของท่านให้ลูกชายของเธอได้ทำความรู้จัก“เธอ!” คุณพายุมองมาที่ฉันก็ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าฉันก็คือผู้หญิงคนนั้นคนที่ไปนำเ

“ดื่มด้วยกันดีไหมคะ” ลินดาหยิบขวดไวน์รินใส่แก้วพร้อมกับยกชูแก้วไวน์ขึ้นมาดมดอมความหอมหวานของมัน“ไม่! เดี๋ยวแฟนฉันจะมาแล้ว เธอควรออกไปได้แล้ว เรื่องไวน์ตัวใหม่ได้เรื่องยังไง ฉันจะให้ลูกน้องติดต่อไปเหมือนเดิม” พายุรีบตัดบทเพราะไม่อยากที่จะพูดคุยสนทนากับลินดาอีกต่อไป มองดูนาฬิกาจวนจะถึงเวลาที่ชะเอมจะเดินทางมาถึงที่นี่แล้วด้วย“น้องลินชอบพี่พายุจริงๆนะคะ” ลินดาตัดสินใจสารภาพรักกับพี่พายุออกไปตามตรง เธอชอบเขามากจริงๆ ชอบมาตั้งนานแล้ว ชอบตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ว่าได้“แล้วไง ฉันไม่ได้ชอบเธอและที่สำคัญฉันมีคนรักอยู่แล้ว ออกไปได้แล้ว!” พายุผู้ซึ่งไม่เคยหวั่นไหวกับผู้หญิงคนไหนนอกจากแฟนตัวเองก็โต้กลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่นทำไมเธอคนนี้ถึงยังดื้อรั้นแบบนี้ไม่เข้าใจเลยจริงๆ“พี่พายุไม่ลองให้โอกาสน้องลินดูบ้างคะ” ลินดาจุกในอกเมื่อคำสารภาพรักของเธอโดนปฏิเสธจากชายหนุ่มที่เธอพึ่งจะเอ่ยปากบอกชอบเขาออกไป เธอเดินดุ่มๆเข้าไปกอดพี่พายุถึงยังเก้าอี้ทำงานตัวโปรดแอ๊ด!เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างบางของคนตัวเล็กที่จ้องมองมายังเขาที่ยืนตัวแข็งทื่อยอมให้ลินดาโอบกอดอยู่แบบนั้น“พี่พายุอีกแล้วนะ!” ชะเอมชี้นิ้วมา