บททั้งหมดของ เมียเสี่ย: บทที่ 31 - บทที่ 40

“เธอไม่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลานะไอซ์” ปัญณิสาแค่สงสารผู้หญิงด้วยกัน ไม่ได้ตั้งใจจะปรักปรำเสี่ยหรอก ถ้าไม่ใช่ก็แล้วไป แต่ถามให้แน่ใจก็ใช่ว่าจะผิด “ฉันเชื่อใจเสี่ย” “งั้นใครละจะทำแบบนั้น เธอท้องด้วยนะไอซ์ น่าสงสาร” “เดี๋ยวจะลองปรึกษาเสี่ยดูนะ” อารยาเองก็ไม่สบายใจ คนท้องถูกทำร้ายร่างกายแค่ฟังก็รู้สึกแย่เต็มทน “จ๊ะ แล้วนี่ไอซ์มาเกือบทุกวันแบบนี้ เสี่ยไม่ว่าเหรอ” “ไม่หรอก ช่วงนี้เสี่ยเลิกดึกอะ กลับบ้านทีเกือบสามทุ่ม ไอซ์ว่าง” “แต่ช่วงนี้ไม่เจอลรินเลยเนอะ ได้ข่าวว่าติดผู้” ปัญณิสาพูดเสียงเรียบ ตั้งแต่วันนั้นที่ไอซ์มาปรึกษาเรื่องหย่า เธอก็ไม่เคยเจอหน้าลรินอีกเลย เห็นอยู่ไกลๆว่าไปกับผู้ชาย ไม่รู้ว่าคนๆนั้นเป็นใครด้วย “คงเจอคนที่ถูกใจแล้วแหละมั้ง” ลรินเป็นคนกล้าได้กล้าเสีย นิสัยแรงๆของเธอบางครั้งก็น่าเป็นห่วง แต่เพราะที่ผ่านมาเพื่อนเอาตัวรอดได้ดี จึงไม่มีใครกล้ายุ่งมากนัก ได้แต่มองดูอยู่ห่างๆ แม้จะเป็นห่วงมากก็ตาม สองสาวเริ่มสั่งเครื่องเดิมมาเพิ่ม เมื่อขวดเดิมที่ปัญณิสาดื่มก่อนหน้าหมดลง อารยาเคยถามสามีบ่อยครั้ง ว่าไม่ชอบใจหรือเปล่า ที่เธอออกมานั้งแหมะอยู่ร้านเ

“อ๊ะ อ๊ะ” ลิ้นสากลากไล้แรงขึ้น ดูดกลืนกลีบเนื้อไปมา วนนิ้วช่วยเพิ่มความกระสัน ก่อนจะกดนิ้วเข้าไปช้าๆ เพื่อตรวจความพร้อมของคนรัก ลิ้นหนาตวัดรัวเร็วพอๆกับนิ้วเรียวยาว หลังถูกร่องรักรัดแน่นขึ้น ขยับมือและนิ้วระรัวจนคนตัวเล็กกว่ากระตุกเกร็ง “อ๊ะ อ่า” “เหนื่อยไหมคะ” “งื้อ แกล้งไอซ์อีกแล้ว” “รักนะครับ” ร่างสูงขยับไปบอกรักเสียงเบา ถอยออกไปถอดเสื้อผ้าออกจนหมด จูบลงที่ลาดไหล่เล็กอีกครั้ง พร้อมกดแท่งเนื้อเข้าหาจากด้านหลัง ทุกอย่างของเธอยังคงดูสดใหม่ แม้จะถูกเขาเอาแต่ใจอย่างหนัก “รักแต่ไม่ให้พักเนี่ยนะคะ ใจร้าย” อารยาตัดพ้อเบาๆ แต่ก็ยอมให้สามีขยับไหวชิดแผ่นหลัง สะโพกเล็กขยับตามจังหวะเบาๆ ก่อนจะเริ่มหนักหน่วงขึ้นจนเธอตอบสนองไม่ไหว ปล่อยให้สามีกดรั้งสะโพกไว้ ยอมรับทุกอย่างของสามีอย่างไม่เกี่ยงงอนอีก ร่างเล็กถูกดึงรั้งให้หยัดกายขึ้น มือหน้าเอื้อมไปด้านหน้า ไล้มือไปมาบนจุกแป้นสีชมพูสวย อีกข้างก็เกี่ยววนบนจุดกระสัน ไม่นานร่างเล็กก็กระตุกเกร็งอีกครั้ง บีบรัดตัวตนเขาจนทนไม่ไหว เสร็จสมตามเธอไปอีกคน หลังจากทุกอย่างสงบ คนตัวโตก็อุ้มร่างเล็กที่นอนหอบหายใจขึ้นแนบอก เ

ก๊อก! ก๊อก! อารยาเคาะประตูสองทีก่อนจะเปิด เดินเข้าไปนั่งลงข้างเตียงที่สามีทิ้งตัวนอนหงายอยู่ เอื้อมมือไปจับลำแขนที่พาดอยู่บนหน้าผากออก ก้มลงจุ๊บเบาๆที่หน้าผากของสามีขี้งอน “ไอซ์เหนื่อยค่ะ เสี่ยไปคนเดียวไม่เป็นไรใช่ไหมคะ” “ไม่เป็นไรได้ไง ไม่รู้จะได้กลับวันไหน ทางนั้นก็ดื้อพอกัน ไม่ได้กลับมาวันนี้แน่ๆ” ร่างสูงพลิกนอนตะแคงข้าง ท้าวมือพยุงศรีษะขึ้นมองหน้าภรรยาคนสวย เขาจะทนคิดถึงได้นานแค่ไหนก็ไม่รู้ กลัวบึ่งรถกลับมาก่อน ทั้งที่ยังไม่ถึงกรุงเทพด้วยซ้ำ “ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ ช่วงที่เสี่ยไม่อยู่บ้าน ไอซ์จะเป็นเด็กดีค่ะ” ใบหน้าสวยขยับไปใกล้ จูบลงเบาๆที่ริมฝีปากสีชมพู ไม่รู้จะเป็นเด็กดีได้กี่วัน แต่บอกไปก่อน เดี๋ยวเสี่ยไม่สบายใจ “ให้มันจริงเถอะ ไม่ใช่ชวนเพื่อนไปเที่ยวทันทีที่ฉันออกจากบ้าน” “ฮ่าฮ่า เสี่ยรู้ทันอีกแล้วค่ะ” “เธอก็นะ ไม่รู้ชอบอะไรนักหนา ร้านเพื่อนเธอ” “ก็ไอซ์มีเพื่อนอยู่แค่นั่นนี่คะ” “ไปแล้วนะ รักเธอนะ” อัครราชดึงเธอมากอดไว้เบาๆ ก็ก้าวออกไปจากห้องทันที มัวแต่พิรี้พิไรเหมือนคนจะไปรบงั้นแหละ ทั้งที่ไปแค่กรุงเทพ เดินลงมาถึงชั้นล่างน้องชายต

“ทำใจนะไอซ์ ผู้ชายก็แบบนี้แหละ ไม่มีใครเขาทนอยู่กับผู้หญิงเพียงคนเดียวหรอก ไอซ์ก็พยายามเกาะทะเบียนสมรสไว้แน่นๆหน่อยนะ ไม่ก็ทำตัวน่ารักๆหน่อย ผู้ชายจะได้ชอบ ไอซ์เล่นแข็งเป็นหินแบบนี้ ระวังสามีเบื่อเอาน้า!” น้ำเสียงหวานๆที่อารยาได้ฟัง ไม่ได้มีความหวังดีอย่างที่คนเป็นเพื่อนสนิทกันมีให้ คำพูดของลรินเต็มไปด้วยความถากถาง น้ำเสียงมีแววสะใจ จนอารยากำมือแน่น “ไอซ์ไม่อยากเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครหรอก ไอซ์เป็นคนแบบนี้ ถ้าเขาจะรัก เขาก็ต้องรับได้ แต่ถ้าไม่ ไอซ์ก็คงต้องทำใจอย่างที่รินว่า” อารยาหันกลับไปมองหน้าเพื่อนอีกครั้ง มองนิ่งๆเพื่อสำรวจเพื่อนสนิทของตัวเอง “จ้าๆ แม่คนดี” ลรินหัวเราะอย่างอารมณ์ดี มองนาฬิกาข้อมือ ก่อนจะลุกขึ้น วันนี้เธอต้องไปแล้ว เพราะมีธุระต่อ สิ่งที่ทำเมื่อกี้ ได้ผลอย่างที่เธอต้องการแล้ว “จะไปเลยเหรอ” อารยามองคนที่ลุกขึ้นหันหลังให้เธอแบบไม่เอ่ยคำลา เลือกสำรวจแผ่นหลังของเพื่อน แทนใบหน้าที่หันกลับมามอง “จ๊ะ!” อารยายกโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง มองแผ่นหลังที่เดินจากไป สลับกับหน้าจอเงียบๆ ไม่เพียงแค่คล้าย แต่เธอคิดว่าใช่เลย ทั้งความยาวของเส้นผม สีผม รวมทั้

หลังจากคิดทบทวนว่าตัวเองไม่มีส่วนผิด ก็ไม่คิดจะสงสารเธออีก อัครราชยกโทรศัพท์เครื่องใหม่ที่ไปซื้อมา ก่อนจะเข้ามาทำงาน ต่อสายหาเพื่อนตามเบอร์ที่จดไว้ในสมุดบันทึกทันที “ทักษ์ นายพอจะว่างหรือเปล่า” [สำหรับเสี่ยขุน ผมคนนี้ว่างเสมอครับ] “มีเรื่องจะถามนิดหน่อย” อัครราชเล่าเรื่องราวในชีวิตของตัวเองให้เพื่อนฟัง เริ่มตั้งแต่เรื่องของหลิน เรื่องที่แต่งงานกับภรรยา และเรื่องระหว่างแต่งงานที่เขาสงสัย [จะบอกว่าผู้หญิงที่ชื่อหลิน อาจจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับที่นายถูกวางยา ภาพตัดต่อ เพื่อทำให้นายกับภรรยามีเรื่องให้ฟ้องหย่าได้?] “ไม่รู้สิ เราอาจจะเคยเป็นผู้ชายแบบนั้น แต่เรามั่นใจว่าเราไม่ได้มักง่ายขนาดนั้น เราแต่งงานแล้ว เรามั่นใจว่าเราซื่อสัตย์กับเมียมากพอ แต่พอมันเกิดเรื่องนอกใจขึ้น มันทำให้เราสงสัยหลายๆเรื่อง รวมถึงการจัดฉากว่าเรามีอะไรกับคนอื่น เราอาจถูกวางยา” [นานหรือยัง ถ้านานแล้วตรวจร่างกายไม่เจอนะ หลักฐานไม่ครบก็เอาผิดไม่ได้ เอางี้ไหม ถ้านายมั่นใจว่าสิ่งที่คิดมันใช่ ลองเอาตัวเขาแลกดูสิ เผื่อเธอจะคลายหลักฐานเด็ดมาให้] “เราแต่งงานแล้ว แค่เรื่องที่ทำผิดกับเมียก่อนหน้านั้น เมียก็แ