All Chapters of เหมยฮวาฤดูหนาว: Chapter 301 - Chapter 310

ตอนที่อยู่กับตัวโง่งมน้อยน่าจะแกล้งให้มากกว่านี้สักหน่อยจริงๆอวี้เหลียนมองตามหลังเงาร่างสองสายที่ห่างออกไปจนลับตา จิ้งอ๋องส่งตระกร้าที่มีร่างเล็กนอนหลับอยู่ให้อี้หลิงนำไปขึ้นรถม้าก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับหยางมู่ฉินด้วยสายตาไม่เป็นมิตร โดยที่อีกฝ่ายก็ส่งสายตาแบบเดียวกันตอบกลับมา ครั้งก่อนที่ปะทะกันเข

ยามค่ำคืนที่เงียบสงบ จนไม่ได้ยินเสียงของแมลงสักตัว จ้าวเหมยฮวาที่นอนอยู่บนเตียงกำลังหลับสนิท คิ้วใบหลิวขมวดแน่น ท่าทางทุรนทุรายอย่างเห็นได้ชัด ใบหน้างดงามส่ายไปมาเล็กน้อย มองดูก็เดาออกว่าเจ้าตัวกำลังฝันร้ายร่างชราก้มลงมองภาพนั้นผ่านบ่อน้ำ ดวงตาแห้งแล้งมีแววเวทนาคนที่เห็น มือเหี่ยวใต้ผ้าสีดำยกขึ้นตว

แม่สื่ออี้หวีผมให้จ้าวเหมยฮวาเป็นอย่างสุดท้าย มือหวีไปปากก็กล่าวถ้อยคำอวยพรไป หญิงสาวฟังแล้วใจเต้นแรง นางกับอวี้เหลียนกำลังจะสร้างครอบครัวของตัวเอง มันช่างเหลือเชื่อและดูห่างไกลมากเหลือเกินนับแต่เกิดใหม่มา ความทรงจำที่นางเลือกเก็บไว้เตือนใจ ทำให้จ้าวเหมยฮวาไม่คิดว่าตนจะแต่งงานกับใครได้ แม้แต่แปดปีก

“ขอเชิญเจ้าบ่าวเจ้าสาวดื่มสุรามงคล...” แม่สื่อมองอาการเก้อเขินนั้นอย่างเอ็นดู พลางยกถาดที่มีจอกสุราอยู่สองใบเข้ามายื่นให้ทั้งคู่ยกจอกขึ้นมาถือคนละจอก เกี่ยวแขนคล้องไว้และยกดื่มพร้อมกัน สุรารสแรงทำให้ใบหน้างดงามขึ้นสีมากกว่าเดิม ดวงตาดอกท้อพราวระยับขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เห็นแววตาและกิริยาของนาง อวี้เห

ยามเห็นตัวเองกับเขาเปลือยเปล่าเผชิญหน้ากัน ประโยคคำพูดในหัวขาวโพลนไปหมด จนไม่อาจเอื้อนคำอวี้เหลียนโน้มร่างลงประสานกับคนบนเตียงอีกครั้ง ขบเม้มริมฝีปากแดงแผ่วเบา ก่อนจะหนักหน่วงเรียกร้องขึ้น น้ำเสียงอ่อนโยนกระซิบข้างหูกับนาง“เหมยน้อย ข้ารักเจ้า” จากนั้นเขาก็ก้มลงต่ำ ครอบครองความนุ่มหยุ่นตรงหน้าอีกคร