Lahat ng Kabanata ng ชาตินี้ข้าไม่ขอเป็นสตรีตัวแทน: Kabanata 31 - Kabanata 40

 "ท่านอารองกู้ ไม่ทราบว่าพวกเรากำลังจะไปที่ไหนหรือเจ้าคะ""จวนตระกูลกู้!"ได้ยินคำตอบของกู้อิงโม่ ก้นที่เพิ่งจะนั่งลงบนรถม้าของเมิ่งหว่านชิงก็รู้สึกร้อนผ่าว มือเล็กกำเข้าหากันแน่น ที่ผ่านมานางใช้วิธีการมากมายเพื่อปกป้องมารดาจากจวนตระกูลกู้ แต่คาดไม่ถึงว่าโชคชะตาร้ายนี้กลับถูกตัวแปรที่ไร้ความสำคัญในชาติก่อนอย่างกู้อิงโม่เข้ามาทำให้วุ่นวาย"คุณชายรองกู้ ข้าคิดว่าระหว่างเรามีเรื่องต้องคุยกันสักหน่อย รบกวนหยุดรถม้าด้วย""หยุดรถ"เมื่อเสวี่ยชิงเยี่ยนเอ่ยความต้องการของตนเอง กู้อิงโม่ก็ตอบสนองในทันที หลังเขาพูดจบรถม้าก็หยุดลง เสวี่ยชิงเยี่ยนหันมาสบตากับบุตรสาว ใช้แววตาสื่อสารบอกความในให้อีกฝ่ายวางใจ ก่อนจะก้าวลงจากรถม้า"หากท่านกล้าทำร้ายท่านแม่ของข้า  ต่อให้ข้าตายกลายเป็นผีก็จะไม่มีวันปล่อยท่าน""ในฐานะว่าที่บิดาของเจ้า ข้าย่อมไม่ยอมให้ลู

 เช้าวันต่อมาเรื่องที่จวนตระกูลเสวี่ยถูกไฟไหม้ เผาจนไม่เหลือแม้แต่เสาเรือนก็ถูกผู้คนพูดถึงในวงกว้าง แม้แต่บรรดาสาวใช้บ่าวไพร่ในวังรุ่ยอ๋องที่มักสงบปากสงบคำและรู้มารยาทก็ยังพูดถึงเรื่องนี้ ทำให้เสวี่ยชิงเยี่ยนที่ต่อให้ไม่ได้ออกจากวังอ๋องไปที่ใดก็ยังรับรู้เรื่องราวโดยละเอียด เมิ่งหว่านชิงมองแววตาเศร้าหมอง และท่าทางกังวลใจ ของมารดาแล้วก็อดที่จะถอนหายใจยาวไม่ได้ พาลให้นึกตำหนิคนต้นเรื่องที่จงใจทำเรื่องนี้ แม้ว่าเรื่องที่รุ่ยอ๋องลงมือครั้งนี้จะเป็นสิ่งที่ตัวของเมิ่งหว่านชิงเองก็ปรารถนา แต่หากคนต่ำทรามเช่นเสวี่ยเกาเยี่ยนใช้เรื่องนี้มาเรียกร้องความสงสารจากมารดาของนาง ความพยายามทั้งหมดที่ผ่านมาก็จะกลายเป็นเรื่องที่สูญเปล่าในทันที"ท่านแม่"เสวี่ยชิงเยี่ยนยกมือขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้า ก่อนจะหันมายิ้มกว้างให้กับบุตรสาว"ชิงเอ๋อร์ เจ้าตื่นแล้วหรือ""เจ้าค่ะ ข้ายังลองเข้าครัวทำของว่างมาให้ท่านกินด้วย"

 "ท่านแม่ข้ามีเรื่องหนึ่งที่ปิดบังท่าน"เพื่อไม่ให้มารดาต้องเลือกคนผิด ความลับที่นางย้อนเวลากลับชาติมาคงจำเป็นต้องอธิบายกับอีกฝ่ายให้ชัดเจน เพียงแต่แค่เริ่มเอ่ยมาหนึ่งประโยค ยันมิทันขยายความอวี้หรุนที่ออกไปสืบความเรื่องป้ายวิญญาณบรรพชนตระกูลเสวี่ยก็กลับมาขัดจังหวะเสียก่อน"เรียนฮูหยิน คุณหนู เรื่องป้ายวิญญาณบรรพชนตระกูลเสวี่ย บ่าวตรวจสอบได้ความแล้วเจ้าค่ะ"คิ้วเรียวของเมิ่งหว่านชิงขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย จากสถานที่ตั้งในโฉนด เดินทางไปกลับจากวังรุ่ยอ๋องถึงเรือนหลังนั้นคำนวณแล้วต่อให้ใช้มาเร็วก็กินเวลาร่วมครึ่งชั่วยาม อวี้หรุนรับคำจากนางไปไม่ถึงสองเค่อก็กลับมาแล้ว เป็นไปได้อย่างไรที่จะตรวจสอบทุกอย่างได้อย่างเรียบร้อย"เหตุใดเจ้าจึงตรวจสอบได้เร็วนัก""เรียนคุณหนูตามตรง ความจริงแล้วบ่าวไม่ได้ตรวจสอบด้วยตนเอง""ไม่ได้ตรวจสอบด้วยตนเอง? หมายความว่าอย่างไร""เป็นรุ่ยอ๋องที่ส่งคนไปสืบความก่อนหน้าบ่าวเจ้าค่ะ เมื่อครู่บ่าวเดินออกจากประตูวังยังไม่ถึงสามตรอก คนของท่านอ๋องเข้ามารายงาน"ที่แท้เป็นการจัดการของรุ่ยอ๋องนั่นเอง มิ

หลังจากที่หยางเทียนอี้รู้ว่าเมิ่งหว่านชิงถูกเสวี่ยซูเหวินวางยาพิษ ทั่วทั้งวังรุ่ยอ๋องก็วุ่นวายไปหมด หมอหลวงกวงถูกเรียกตัวด่วน และแม้เขาจะบอกว่าพิษที่นางได้รับเป็นเพียงพิษไม่ร้ายแรง ไม่จำเป็นต้องรักษาด้วยยา ผู้เป็นเจ้าของวังก็ยังไม่ยอมวางใจโดยง่าย"คงต้องรบกวนทั้งหมอกวงอยู่ที่วังของข้าสักสองสามวัน"ท่าทางเช่นนี้ของท่านอ๋องหนุ่ม ไม่ต้องมีประกาศแต่งตั้งก็สามารถคาดเดาได้ว่าบุตรสาวแม่ทัพเมิ่งผู้นี้ถูกท่านอ๋องเลือกแล้วว่าจะเป็นชายาของเขาในอนาคต แน่นอนว่าต่อให้กวงซ่งเป็นหมอหลวงขั่นหนึ่ง แต่ก็ยังไม่ขวัญกล้าขึ้นขั้นกล่าวปฏิเสธคำสั่งรุ่ยอ๋อง สุดท้ายจึงทำได้เพียงส่งจดหมายไปแจ้งที่บ้านเท่านั้น"ท่านอ๋องหม่อมฉันไม่เป็นอะไรแล้วเพคะ เรี่ยวแรงก็กลับมาปกติดีแล้ว""หน้าที่ของเจ้าคือพักผ่อนให้มาก วันมะรืนยังต้องเข้าพิธีสำคัญอีก จะล้มป่วยซ้ำไม่ได้""ท่านอ๋องล้อหม่อมฉันเล่นแล้ว นอกจากงานแต่งของท่านแม่ที่ยังไม่ได้ฤกษ์จะมีพิธีสำคัญอะไรหรือเพคะ""คำพูดของข้า รุ่ยอ๋องไม่เคยล้อเล่น"กล่าวจบท่านอ๋องหนุ่มก็จากไป ทิ้งเพียงความสงสัยไว้ให้หญิงสาวบนเตียง เสวี่ยชิงเยี่ยนที่เพิ่งได้ข่าวของบุตรสาว ก็รีบวิ่งเข้ามาด้วยสีห

เมิ่งหว่านชิงได้ยินว่างานเลี้ยงในค่ำคืนนี้ถูกยกเลิกก็ไม่ได้โกรธเคืองแต่อย่างใด ตรงกันข้ามนางกลับรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ด้วยรู้ดีว่าทุกครั้งที่มีงานเลี้ยงก็จะมีผู้คนมาร่วมงาน มีผู้คนก็จะมีเรื่องราว สุดท้ายไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือร้ายก็กลายเป็นความยุ่งยากที่น่าเบื่อสำหรับนาง"เจ้าโกรธเคืองท่านอ๋องหรือไม่ที่ยกเลิกงานเลี้ยงคืนนี้ของเจ้า""ท่านอ๋องช่วยจัดพิธีการปักปิ่นให้ข้าถึงขนาดนี้ข้าจะโกรธเคืองพระองค์ได้อย่างไรกันเจ้าคะ"ได้ยินบุตรสาวเอ่ยเช่นนี้ เสวี่ยชิงเยี่ยนก็รู้สึกโล่งใจ ไม่รู้เพราะอะไรตั้งแต่ที่ก้าวเท้ากลับเข้าตระกูลเสวี่ยนางก็มักจะรู้สึกว่าลูกสาวคนนี้มีความคับแค้นใจบางอย่างที่ไม่อาจปล่อยวาง "เรียนคุณหนู บ่าวนำของขวัญจากในงานมาส่งมอบเจ้าค่ะ"แม้วันนี้คนที่มาร่วมงานมากกว่าแปดส่วนจะมาเพราะรุ่ยอ๋อง ทว่าของขวัญสำหรับนางก็ไม่อาจละเลย ดังนั้นในตอนนี้เกือบครึ่งห้องจึงเต็มไปด้วยของขวํยที่มีมูลค่า แน่นอนว่าเมิ่งหว่านชิงย่อมยินดีกับของขวัญเหล่านี้ ดังนั้นทันทีที่เห็นจึงมีท่าทีตื่นเต้น อีกทั้งยังกระตือรือร้นในการแกะดูของขวัญเหล่านั้น"คุณหนูนี่เป็นมีดสั้นจากแคว้นฉู่ เป็นมีเหล็กกล้าที่หาได้