“อย่านะ..ลูกของขาคนเดียว ไม่ใช่...ลูกของคุณ” ภาริตาร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา คริสเตียนจับแขนเล็กแล้วเผลอบีบแน่น จนใบหน้าเล็กเหยเกด้วยความเจ็บ “ผมยังไม่ได้ถามอะไรคุณเลย... ภาริตา” คริสเตียนก้มใบหน้าจนเกือบชิดใบหน้าเล็ก ดวงตาสีน้ำตาลวาวโรจน์จ้องดวงตากลมโตนิ่ง ถ้าตรงนี้เป็นพื้นที่ของเขา รับรองได้เลยวันนี้เธอน้ำตาไหลหมดตัวแน่ สมองน้อยๆของเธอคิดอะไรอยู่ ตอนนี้คริสเตียนทั้งโมโหแทบจะหายใจหายคอไม่ออก แต่ต้องควบคุมต้องเอง “สามเดือนผมให้เวลาคุณแค่นั้น ทะเบียนสมรส” เขาจะใจอ่อนกับน้ำตา ที่กำลังจะไหลอาบแก้มตอนนี้ไม่ได้ ลูกชายเขาจนจะสามขวบ คริสเตียนพึ่งจะรู้ว่า ยังมีสิ่งมีชีวิต ที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาอยู่บนโลกใบนี้ ร่างเล็กตรงหน้าจะปิดบังเขาไปถึงเมื่อไหร่ท “ถ้าคุณปฏิเสธแม้แต่หน้าลูก คุณก็จะไม่เห็น ระหว่างนี้ ผมจะเอาเซสบาสเตียนไปอยู่กับผมก่อน “ ใบหน้าเล็กส่ายหน้าไปมาพร้อมด้วยน้ำตานองหน้า เขาคงตามใจจนเธอเสียคนแล้วจริงๆ ไม่สิที่เธอนิสัยไม่ดีแบบนี้ เพราะเจ้าสมุทรมันทำให้เธอเสียคน “ไม่นะ ขาอยากอยู
Terakhir Diperbarui : 2025-07-15 Baca selengkapnya