All Chapters of กับดักร้าย... พ่ายรักเสน่หา​(NC25+)​: Chapter 1 - Chapter 10

"คนเขียนบทมักเขียนบทให้ตอนสุดท้าย นางเอกนั้นสมหวังกับพระเอก และรักกันจนนิรันดร์ แล้วนางร้ายล่ะพวกเธอทำผิดอะไร ความจริงเธออาจมาก่อนและรักกันดีกับพระเอกอยู่ก่อนหน้าแล้วด้วยซ้ำ ทำไมพวกเธอถึงไม่ได้สมหวังกับพระเอกล่ะน่าเบื่อจริงๆ" ใบหน้าหวานสวมแว่นสายตากรอบสีชมพู ยิ่งทำให้ใบหน้าเล็กนั้น น่ารักน่าทะนุถนอมมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าตัว ธนัชชากำลังนั่งอ่านบท เรื่องที่สามที่ผู้จัดได้นำบทมาให้เธออ่าน บทนางร้ายเป็นการแจ้งเกิดเกิดในวงการในฐานะอาชีพนักแสดงของเธอ "มันเป็นแค่ละครหนึ่งเรื่อง ที่สร้างขึ้นเพื่อความสนุกให้คนดู เราจะไปอินกับมันทำไมน้องแทน" "แทนแค่สงสัยแค่นั้นเอง คนเขียนก็แปลกมักให้บทนางร้ายเป็นคนไม่ดีตลอดเลย" วันนี้ธนัชชาสวมเสื้อยืดสีขาวตัวโต พร้อมด้วยกางเกงยีนส์ขาสั้นตัวโปรดที่เธอชอบใส่มันเป็นประจำ ถุงที่วางด้านข้างเป็นชุดราตรี ที่คืนนี้เธอจะต้องไปงานเลี้ยงปิดกล้องละครที่กำลังออนแอร์ ด้วยเรตติ้งที่สูงมากจนเธอนั่นตกใจ รองเท้าส้นสูงที่อยู่ในกล่องใบโต ธนัชชาถูกปลายฟ้าบังคับให้เอาคู่นี้มา ทั้งที่เป็นคู่ที่เธอไม่เคยเฉียดเข้าไปใกล้เลย เพราะความสูงสองนิ้วพอจบงานที ขาเธอทั้งสองข้างนั้นปวดจนเธอ

"คุณเจ้าสมุทร​.. คุณไม่ควรมายุ่งเรื่องของผมกับคนของผม" เจนตพลพูดขึ้นอย่างหัวเสียเมื่อหันหน้ามาเจอใบหน้านิ่งสายตาคมดุเหมือนหมาป่าที่พร้อมจะล่าเหยื่อ​ตลอดเวลา "จากท่าทางของผู้หญิง เธอไม่ได้เต็มใจ" เจ้าสมุทรหันหน้ามองใบหน้าหวานนิ่ง เพราะตอนนี้เหมือนเธอจะเริ่มยืนไม่นิ่ง ธนัชชา รู้สึกร้อนมีอาการร้อนวูบวาบไปทั้งตัว เธอต้องกลับคอนโดให้เร็วที่สุด วันก่อน อาริตาเล่าเรื่องเพื่อนของในวงการ ถูกวางยา แล้วเไปช่วยได้ทัน จึงเอามาเตือนเธอเวลาจะรับน้ำหรือเครื่องดื่มจากใคร ควรที่จะระมัดระวัง​ให้ดีแต่วันนี้เธอพลาดพลั้ง​ ความประมาทเลินเล่อกำลัง​ก่อให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวง​ " คุณจะรู้ได้ยังไง น้องแทน กำลังงอนผมอยู่ " " ไม่... ช่วยด้วย... ฉันไม่รู้จักเขา " ธนัชชาไม่รู้ว่าอะไรดลใจ แต่ความรู้สึกเธอบอกว่า เขาจะสามารถช่วยเธอออกจากเงื้อมมือ ​ของขุมนรกนี้ได้ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอได้จ้องตาสีน้ำตาลนุ่มลึกคู่นี้ ตอนอยู่ภายในร้าน "น้องแทน จะโกรธพี่อีกนานเท่าไหร่ พี่บอกแล้วไงว่าพี่ขอโทษ " การเล่นละครของผู้ชายที่จับแขนเธออยู่ ทำให้เธอรู้สึกขยะแขยง ถ้าหลุดพ้นจากเหตุการณ์นี้ไปได้ สัญญากับตัวเองว่า จะไม่ดื่

"คุณพี พอดีพี่ปลายให้คนมารับ ขอบคุณคุณพีมากนะคะ" มือหนาของพีระยื่นมาจับแขนเธอแล้วดึงเธอเดินไปอีกทาง "แทนกลับเองได้ค่ะ" น้ำเสียงแผ่วเบาราวกระซิบ เธอพยามรั้งตัวเองไว้ อาการร้อนวูบวาบตรงที่พีระสัมผัสทำให้ขนในกายเธอลุกชัน เธอชอบสัมผัสเขาหรอ มันไม่ใช่เธอไม่ได้ชอบเขา "กลับพร้อมพี่.. แทนไม่ไหวหรอก" สายตาของเขาเปลี่ยนไป จากที่นั่งคุยกันในคลับเพาร์ท แต่ตอนนี้คือสายตาของผู้ชาย ที่พร้อมจะกลืนกินเธอ และเขาจะทำมันถ้าเอาตัวเธอไปที่รถได้ แค่ดาราหน้าใหม่คนหนึ่ง ทำไมเขาจะทำไม่ได้พีระคิดในใจ ดาราอันดับต้นๆ ของช่องยังไม่ยุ่งยากขนาดนี้เลย นี่เธอเป็นใครทำไมถึงเล่นตัวมากขนาดนี้ อยากจนตัวสั่นแต่กัดปากจนเลือดจะซึมอยู่แล้ว อาการต่อต้านของเธอยิ่งทำให้เขามีความต้องการในตัวเธอมากขึ้น "เจ้ามึงจะเดินไปไหน ไม่ช่วยหน่อยหรอว่ะ" ปราบดาถามเพื่อน เขากับเจ้าสมุทรกำลังจะกลับ เจ้าสมุทรเพียงแค่ยืนมอง แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพื่อนเขาคนนี้ค่อนข้างที่จะเดาอารมณ์ยาก สายตาคมดุจ้องดูเหตุการณ์ตรงหน้านิ่ง คนของพีระรายล้อมตัวเจ้านายของมัน ดูยังไงเธอก็ไม่น่ารอด " วิธีสกปรกแบบนี้ ระดับมันมีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา แล้วจะไปอยากได้ค

"พอเจอตัวเป็นๆ แม่งสวยจนอยากหยุดหายใจว่ะ เฟิร์ส" เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้น แล้วหัวเราะออกมา ทั้งหมดน่าจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยกันแล้ว แต่ตัวดันสูงจนปิดบังเธอจนมิด " ขนาดปลายเส้นผม ยังละมุนเลยว่ะ" ผู้ชายอีกคน ที่ยืนอยู่ด้านซ้ายก้มหน้า มาสบตาเธอแล้ว หัวเราะออกมาอีกคน "อาการเหมือน โดนยามาเลยว่ะ พวกเรามาช่วยเธอดีกว่า" ผู้ชายที่ชื่อเฟิร์สขยับเข้ามาใกล้เอามือมาลูบแขนเธอ ทั้งที่เธอพึ่งจะหนีจากพีระมาได้ดันมาเจอวัยรุ่นกลุ่มนี้อีก น้ำตาคลอเบ้าเจียนจะไหลออกมา เจ้าสมุทรมองดูเหตุการณ์อยู่ในรถ เขามีน้ำใจจะไปส่งเธอ แต่เธอนั้นเลือกที่จะปฏิเสธแล้วมายืนรอคนมารับ ในสถานที่แบบนี้คนเดียว การให้บทเรียนคงพอแล้ว สำหรับการดื้อพยศของเธอ เจ้าสมุทรให้สัญญาณให้คนขับรถบีบแตรไล่เด็กหนุ่มกลุ่มนั้น เพราะสังเกตเห็นว่า เธอกำลังขวัญกระเจิงอีกครั้ง ตัวเองจะเอาตัวไม่รอดยังอวดดี "ขึ้นมา อย่าให้ฉันต้องพูดอีกครั้ง คิดยังไงถึงมายืนตรงนี้คนเดียว" มือเล็กสั่นเทารีบเปิดประตูขึ้นไปนั่งแล้วนั่งชิดประตูอีกฝั่ง ธนัชชาพยายามสงบสติอารมณ์ได้สักพัก ในร่างกายเธอก็ตีวนกลับมาอีกครั้ง วัยรุ่นกลุ่มนั้นจึงแตกตื่นและรีบเดินหนีหายไป

มือหนาคลืบคลานเข้าไปในพื้นที่ความสาวของเธอตั้งแต่ตอนไหน เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่ได้แตะต้องส่วนสงวนสิทธิ์ตรงนั้น ขนาดตอนเธออาบน้ำทุกครั้งเธอทำความสะอาดยังรู้สึกเขินอายตัวเองเลยด้วยซ้ำ ความอุ่นร้อนและเรียวขาสวยแยกออกกว้าง เปิดทางให้เขาให้สัมผัสตัวตนของตัวเอง เรียกเสียงคำรามแหบพร่าในลำคอหนาด้วยความยินดี กลิ่นกายหอมอ่อนๆ ที่โหยมาทุกครั้งคราวที่เธอดิ้นและขยับตัวด้วยความเสียวซ่าน นิ้วมือหนาขยับถูไถด้านนอกของธนัชชาอย่างแผ่วเบา ร่างเล็กสะดุ้งตัวสั่นด้วยความกระสันเสียว ปากเล็กต้องการอิสระแต่เจ้าสมุทรยังคงดูดกลืนเธออยู่ไม่ปล่อย เสียงครางหวานจึงถูกคนร่างสูงดูดเข้าไปลำคอตัวเอง ความรู้สึกนี้ที่เธอกระหายอยาก ความเสียวซ่านที่พึ่งพบเจอซึ่งมันมากกว่าครั้งก่อนหน้า เอวเล็กขยับตามมือหนาอย่างกระตือรือร้น ช่องทางรักเล็กแคบบีบรัดตัวเองแน่นทั้งที่ไม่มีอะไรสอดแทรกเข้าไปเลย การตอบสนองโดยไม่มีสติของร่างเล็กที่ร้อนแรง การยั่วยวนของเธอที่เธอแสดงออก เพียงครั้งแรกที่เขาแตะต้องเธอยังมีปฎิกิริยาแบบนี้ ถ้าเขาและเธอใช้เวลาอยู่ด้วยกันจริงๆ เธอคงจะร้อนแรงและตอบสนองความต้องการเขาได้มากเลยทีเดียว ยิ่งเจ้าสมุทรขยับนิ้วรัวเร