All Chapters of ย้อนอดีตมาพลิกชะตา (ยุค 70): Chapter 31 - Chapter 40

บทที่ 31 รับรู้ความจริงเฉินหยางคุนยิ่งรู้ว่าโดนเข้าใจผิดก็ยิ่งแกล้ง เขาจับมือคนรักไว้แน่น ก่อนจะหัวเราะออกมาเล็กน้อย นั่นยิ่งทำให้มู่เฟยหยวนที่หวงน้องสาวและเฉินฟางเซียนโมโห“คุณหัวเราะอะไร นี่ไม่ใช่เรื่องน่าขำ แล้วนั่นคุณมีสิทธิ์อะไรจับมือน้องสาวผม อันเหมยมาหาพี่เร็ว”“หึ ๆ นายจะมาหวงน้องสาวทำไมเวลานี้เล่าอาหยวน เซียนเอ๋อร์ก็เหมือนกัน จำพี่ชายคนนี้ไม่ได้เชียวหรือ”ทันทีที่กล่าวจบประโยคเฉินหยางคุนจึงเอามือปลดหน้ากากออก จากนั้นจึงเงยหน้ามองน้องสาวของตนและพี่ชายของคนรัก“พี่ใหญ่! / พี่หยางคุน”“อืม พี่เอง ทั้งสองคนจะตกใจอะไรนักเล่า”“หมายความว่ายังไงพี่ใหญ่ ทำไมพี่ถึงต้องใส่หน้ากากแล้วยังมาอยู่ที่นี่ ฉันงงไปหมดแล้ว หรือว่าพี่กับนายท่านเฉินคือคนคนเดียวกัน” เฉินฟางเซียนลำดับเหตุการณ์ต่าง ๆ ก่อนจะเอ่ยถามอย่างใจคิด“อืม มานั่งก่อนเถอะ ทุกคนด้วยนะ อาเฉียง อาอี้ ทั้งสองคนถอดหน้ากากได้แล้ว”เฉินหยางคุนเรียกทุกคนมานั่ง จากนั้นจึงเล่าเรื่องราวเมื่อสามปีก่อนให้ฟัง โดยปิดบังเรื่องที่ย้อนอดีตกลับมารวมถึงเรื่องของมิติ“พี่ใหญ่ พี่…พี่จะเป็นอันตรายไหม ผู้กองคนนั้นมาที่เมืองนี้แล้ว” เฉินฟางเซียนเป็นห่

บทที่ 33 น้อยใหญ่เผชิญหน้า“อืม หากไม่สบายก็ไปพักเถอะ นอนหลับพักผ่อนตื่นขึ้นมาแล้วทุกอย่างจะดีเอง” มู่อันเหมยรู้ดีว่าสหายของตนนั้นคงรับไม่ได้ที่ภรรยาของว่านปี่หมิงมาเยือน‘หากเธอไม่ร้ายกับฉันถึงสองชาติ ฉันจะร้ายกับเธอหรือไม่เล่าเสี่ยวฟาง’ มู่อันเหมยคิดในใจ ก่อนจะแสร้งยิ้มให้อย่างอ่อนโยนเมื่อเสี่ยวฟางไปแล้ว ทั้งสามจึงนั่งกินอาหารกันต่อพร้อมกับพูดคุยเรื่องที่เกิดขึ้น ทว่าเรื่องการมาของภรรยาว่านปี่หมิงนั่นเป็นเพราะมู่อันเหมยติดต่อไปทางจดหมาย ทั้งสามไม่มีใครกล่าวเรื่องนี้เลย เพราะโรงอาหารนั้นไม่ใช่ที่ที่คุยเรื่องลับได้“นี่ห้องพักของพี่เหรอคะ” เกิ่งหัวอิ่งเอ่ยถามสามีน้ำเสียงติดเย็นชาเล็กน้อย“ครับ พี่อยู่คนเดียวห้องเลยรกไปหน่อย อาอิ่งพักได้หรือไม่ หรือจะไปพักที่โรงแรม”ว่านปี่หมิงหวังว่าภรรยาจะยอมไปพักที่โรงแรม ทว่าเกิ่งหัวอิ่งหันกลับมายิ้มให้อย่างอ่อนโยนตามแบบฉบับของตนเอง“พี่คิดมากไปหรือเปล่า เราอยู่กันที่หมู่บ้านลำบากกว่านี้เสียอีก หากไม่คิดว่าพี่จะต้องทำงานฉันกับลูกคงขอย้ายมาอยู่กับพี่ที่นี่แล้ว พี่ก็รู้ว่าฉันเข้ากับพี่สะใภ้ไม่ได้”“เช่นนั้นหรือ แต่อาอิ่งน่าจะรู้นิสัยของพี่สะใภ้ใหญ่ด

บทที่ 35 ดักจับชู้“ฉันพูดจริงค่ะ เวลานี้ฉันพูดได้เต็มปากแล้วว่าฉันรักพี่ และพร้อมที่จะเดินเคียงข้างไปกับพี่ ไม่ว่าเส้นทางนี้จะเต็มไปด้วยหนามที่แหลมคมและอันตรายรอบด้าน ฉันไม่อยากให้พี่ต้องสู้เพียงลำพังอีกแล้ว เราแต่งงานกันนะคะ”แม้จะอายที่ต้องเอ่ยปากขอคนรักแต่งงาน แต่มู่อันเหมยไม่ต้องการให้คนรักต้องเดินเพียงลำพังและสู้กับอันตรายเพียงคนเดียวอีกแล้ว ในเมื่อเธอเคยตายมาแล้ว การที่จะเดินผ่านอุปสรรคและจับมือไปกับพี่หยางคุนเธอก็พร้อมที่จะสู้กับทุกสิ่งทุกอย่างเฉินหยางคุนรู้สึกหวานล้ำในอกเมื่อได้ยินคนรักกล่าวมาเช่นนี้“ครับ เดือนหน้าเราแต่งงานกัน พี่ยินดีแต่งงานกับเหมยเหมย และพร้อมจะอยู่กับเหมยเหมยไปจนแก่เฒ่า”“ตกลงค่ะ เราจะแต่งงานกันเดือนหน้า แต่ฉันอยากแต่งในหมู่บ้านนะ เรื่องที่พี่เป็นนายท่านเฉินอย่าเพิ่งประกาศออกมา รอให้อะไรมันเข้าที่เข้าทางมากกว่านี้ก่อน”“ครับ รอให้อะไรเข้าที่เข้าทางมากกว่านี้ เราค่อยย้ายเข้าคฤหาสน์กันนะครับ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนขอเพียงพี่ได้อยู่กับเหมยเหมยก็พอแล้ว แม้จะแต่งในหมู่บ้าน พี่จะทำให้เหมยเหมยของพี่เป็นหญิงสาวที่น่าอิจฉาที่สุด”ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ขอเพียงเขาได้ครองรัก

บทที่ 37 ทำผิดต้องรับโทษวันต่อมา ครอบครัวของเสี่ยวฟางรู้เรื่องที่ลูกสาวได้กระทำ แม้จะอับอายแค่ไหนแต่ก็ไม่อยากให้เธอรับโทษ นี่จึงทำให้แม่ของเสี่ยวฟางนำใบหน้าที่อาบด้วยน้ำตามาเอ่ยขอร้องสามี“คุณคะ คุณต้องช่วยลูกนะ จะให้เสี่ยวฟางถูกแห่ประจานและรับโทษในถิ่นทุรกันดารแบบนั้นไม่ได้ จะผิดจะถูกอย่างไร แต่เวลานี้เสี่ยวฟางกำลังตั้งครรภ์อยู่นะคะ”“เธอจะให้ฉันทำอย่างไร ทุกสิ่งอย่างล้วนเกิดเพราะความมักง่ายของมันทั้งนั้น ฉันส่งเสียให้เรียน อยากทำงานโรงงานก็ยอมจ่ายเงินเพื่อซื้อตำแหน่งให้ แล้วดูนังลูกตัวดีทำสิ สร้างความอับอายให้ตระกูลไม่น้อยตายไปฉันจะกล้าไปพบกับบรรพบุรุษได้อย่างไร และที่สำคัญพวกบ้านสองกับบ้านสามที่ตั้งใจจะเข้ามาดูแลกิจการในส่วนของตระกูล ครั้งนี้คงมีข้ออ้างที่นังลูกชั่วทำเรื่องเสื่อมเสียแล้วยึดกิจการไปแน่ ๆ”เรื่องเสี่ยวฟางยังไม่เท่าไร ซิงฉือหวั่นเรื่องที่น้องชายทั้งสองจะเข้ามายึดกิจการของครอบครัวที่เขาดูแลอยู่น่ะสิ หากเป็นเช่นนั้นเขาจะเหลืออะไร และยังจะมีคนนับหน้าถือตาอีกหรือไม่ ต่อให้ต้นตระกูลจะเป็นเพียงพ่อค้าแต่ก็พอจะมีฐานะอยู่บ้างแม่เสี่ยวฟางเมื่อโดนสามีตอกกลับมาเช่นนี้ก็ได้แต่เ

บทที่ 39 หญิงม่ายผู้ร่ำรวยคำพูดเหล่านี้ไม่ได้ทำให้มู่เฟยหยวนตกใจเลย เขาไม่ใช่คนโง่ที่จะมองการกระทำของเฉินฟางเซียนไม่ออก แต่เพราะที่ผ่านมาเขาเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้นและที่เขาเคยบอกกับพ่อว่าจะแต่งงานกับฟางเซียนแทนคู่ของอันเหมยกับพี่หยางคุน นั่นก็เพราะว่าต้องตอบแทนบุญคุณและทำตามคำสัญญาระหว่างพ่อกับลุงเฉินเท่านั้น อีกทั้งเขาเองไม่มีคนรัก และคิดว่าแต่งกับฟางเซียนก็ไม่เสียหายอะไรอีกหน่อยเมื่อเวลาผ่านไปจนเป็นสามีภรรยากันแล้วเขาคงรักเธอได้สักวันแต่เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไป อันเหมยกับพี่หยางคุนแต่งงานกันเพราะความรัก หน้าที่ที่พึงมีก่อนหน้านี้เขาจึงไม่จำเป็นต้องแต่งงานแทน“ฟังนะฟางเซียน ไม่ว่าจะก่อนหน้านี้ ตอนนี้ หรือในอนาคต พี่มองเราเป็นเพียงน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น อย่าทำให้ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างเราต้องจบเลยนะ พี่เชื่อว่าวันหนึ่งฟางเซียนจะเจอคนที่รักและดีกว่าพี่แต่ไม่ว่าเราจะโกรธหรือจะเกลียดพี่หลังจากนี้ พี่อยากให้เราจำไว้ว่า นอกจากพี่หยางคุนที่รักและดูแลฟางเซียนเป็นอย่างดี จะมีพี่ชายคนนี้เช่นกัน ที่จะคอยมองน้องสาวที่ชื่อฟางเซียนค่อย ๆ เติบโตจนมีชีวิตเป็นของตนเอง”ใบหน้าของมู