Semua Bab สยบหัวใจยัยตัวร้าย: Bab 11 - Bab 20

64 Bab

ปากให้มันตรงกับใจหน่อย

"กอดกันกอดกัน" พรีมขยับตัวนอนตะแคงเข้าหาตัวผมพร้อมกับเอื้อมมาโอบรอบเอวของผมเอาไว้ มันรู้สึกแปลกๆ เหมือนกันที่เรามานอนกอดกันแบบนี้รู้สึกแปลกๆ รู้สึกดีด้วยเหมือนเราเป็นคนรักกันจริงๆ อยากจะบอกว่าตั้งแต่โตเป็นหนุ่มผมไม่เคยกอดผู้หญิงคนไหนแม้แต่แม่กับเจ๊ทั้งสองผมยังไม่กอดเลยเพราะคิดว่าตัวเองโตเป็นหนุ่มแล้วไงอยากกอดสาวๆ เท่านั้น และพรีมก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมกอด แต่จริงๆ แล้วกับพรีมมันไม่ใช่แค่กอดอย่างเดียวมันมีอะไรที่มากกว่านั้น เรามีอะไรกันอย่างลึกซึ้งมันเป็นครั้งแรกของผมกับพรีมผมจะไม่มีวันลืมว่าเคยได้แตะต้องได้สัมผัสคนในอ้อมกอดนี้ ทุกสัดส่วนในร่างกายของเธอมีแค่ผมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ได้สัมผัสได้จูบได้ลูบไล้ ถามว่าเคยคิดอยากจะลองมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นบ้างไหมหลังจากที่ได้มีอะไรกับพรีมมาแล้วบอกได้เลยว่าไม่เคยมีความคิดนั้นเลยร่างกายและหัวใจของผมมีให้คนในอ้อมกอดนี้เพียงคนเดียวเท่านั้นผมจูบหน้าผากของพรีมที่ยังนอนกอดผมไว้แน่น"กล่อมพรีมด้วยสิ" กอดไม่พอให้กล่อมอีกแล้วผมเคยกล่อมใครที่ไหนวะกล่อมไม่เป็นก็ต้องกล่อมครับในเวลานี้ไม่งั้นยัยนี่อาจจะตื่นมางอแง"อืมมมม อืมมมมม อื้มมมม อืมมมมม" ปากก็ฮัมเพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

ดูแลใส่ใจ/น้องโนล่า

พรีม..."เดี๋ยวผมค่อยทานก็ได้ครับเอาไปให้พรีมก่อนดีกว่า ไม่ใส่หอมเจียวไม่ใส่พริกไทยนะครับแม่ยัยนั่นไม่ชอบกิน""จ้าาา^^""แม่ยิ้มทำไมอ่ะ""แม่แค่ดีใจที่จากัวร์เอาใจใส่น้องพรีมรู้ว่าน้องพรีมชอบอะไรไม่ชอบอะไร"เธอเดินลงมาได้ยินประโยคนี้เขัาพอดีมันทำให้เธอไม่กล้าที่จะก้าวขาเดินลงไป มันอธิบายไม่ถูกว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับสิ่งที่ได้ยิน"น้องพรีมหยุดเดินทำไมครับลงไปสิ" เธอสะดุ้งตกใจเสียงพี่ลีโอที่เดินตามหลังลงมา"เอ่อ ขอโทษค่ะ"เธอเดินมานั่งที่โต๊ะทานข้าวสักพักอาเรนก็เอาข้าวต้มมาวางตรงหน้ากลิ่นข้าวต้มหมูหอมๆ ทำให้เธอคิดถึงแม่เคทเพราะทุกเช้าแม่จะทำเมนูนี้ให้เธอทานทุกวันเพราะเธอชอบมันมาก"ขอบคุณค่ะอาเรน" เธอกราบขอบคุณอาเรนส่วนจากัวร์เธอไม่เห็นแล้วว่าเขาไปไหน เธอมองซ้ายมองขวาก็ไม่เจอ"มองหาจากัวร์เหรอจ๊ะน้องพรีม""ปะเปล่าค่ะ" เธอรีบปฏิเสธทันทีแม้เธอจะมองหาจากัวร์จริงๆ ก็ตาม"แล้วมันไปไหนแล้วล่ะครับแม่เมื่อกี๊ยังได้ยินมันพูดกับแม่ในครัวอยู่เลย""อ๋อเมื่อกี๊ซีโน่โทรมาน่ะบอกให้แวะไปหาที่บ้านหน่อย""อ่อ"เธอนั่งทานข้าวต้มจนรู้สึกอิ่มก็ขอตัวขึ้นไปนอนพักต่อเพราะยังรู้สึกปวดหัวอยู่"น้องพรีมจ๊ะเดี๋ยวตอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

ห้ามรู้สึก

จากัวร์..."งั้นกูกลับก่อนนะ""จะรีบกลับไปไหนวะมึงอ่ะอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนดิ""ไม่อ่ะกูจะรีบกลับ""อ่อลืมไปมึงมีคู่หมั้นรออยู่ที่บ้านนี่หว่า คงจะอยากกลับไปดูแลสินะมึงอ่ะ อิจฉาว่ะ""มึงจะอิจฉากูทำไมไอ้โน่""อ่าวก็อิจฉาคนมีคู่ไง""กูกับยัยนั่นหมั้นกันเพราะผู้ใหญ่บังคับไม่ได้หมั้นเพราะรักกัน" ผมบอกแค่ว่าผมหมั้นกับพรีมแต่ไม่ได้บอกรายละเอียดว่าหมั้นเพราะอะไรกลัวโดนมันถามโน่นนั่นนี่ขี้เกียจตอบมัน"พี่จากัวร์จะกลับแล้วเหรอคะ" น้องไอ้โน่มันถามผมเมื่อเห็นผมเดินลงมากับไอ้โน่"ครับ""ไว้มาเที่ยวใหม่นะคะโนล่าอยากเจอหน้าพี่จากัวร์ทุกวันเลย^^""น้อยๆ หน่อยโนล่าอย่าแก่แดดให้มากไม่งั้นพี่จะฟ้องแม่""แก่แดดอะไรคะโนล่าแค่ชวนเพื่อนพี่มาเที่ยวที่บ้านเราอีกมันเป็นมารยาทหรือเปล่า""แล้วอะไรคืออยากเจอหน้าทุกวัน""ก็พี่จากัวร์หน้าเหมือนแบคฮยอนของโนล่านี่นา>ผมอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางของโนล่าเธอทำปากจู๋แก้มป่องมองค้อนพี่ชายตัวเองอย่างน่ารักน่าชัง"อย่าทำท่าน่ารักแถวนี้นะโนล่า" ไอ้ซีโน่เดินไปยีผมน้องสาวตัวเองด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงแกล้งน้องตัวเองตามประสาพี่น้อง"55555555พี่โน่อย่าแกล้งโนล่านะ""
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

อย่าดื้อ

จากัวร์...ผมจูบพรีมอย่างเอาแต่ใจด้วยความรู้สึกหลายหลายมันบอกไม่ถูกมันไม่โอเคเวลาที่เธอพูดจาแบบนี้คอยเสือกไสไล่ส่งผมไม่ยอมให้ผมอยู่ใกล้มันอดน้อยใจไม่ได้"ฮึก ฮึก ฮึก" ผมต้องหยุดการกระทำของตัวเองเมื่อเห็นคนใต้ร่างร้องไห้น้ำตาไหลพรากผมถอนจูบออกมาแล้วเรียกชื่อเธอเบาๆ"พรีม" ผมเรียกชื่อเธอแต่เธอก็ไม่สนใจเอาแต่ร้องไห้จนผมอดสงสารไม่ได้เอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้เธอแต่ก็โดนปัดออก"ฮึก ฮึก ฮึก เอามือนายออกไป ทำฉันร้องไห้แล้วไม่ต้องมาเช็ด ฉันเกลียดนาย ฮึก ฮึก ถ้านายอยากได้เงินสินสอดนั่นคืนฉันจะให้พ่อกับแม่เอามาคืนแล้วเราก็ไม่ต้องเกี่ยวข้องกันอีก" ผมไม่ได้ตอบอะไรกลับไปก่อนจะเดินออกมาจากห้องนอนของพรีมอย่างเงียบๆ ที่ผมพูดไปว่าจะเอาเธอให้คุ้มกับค่าสินสอดผมก็แค่พูดด้วยอารมณ์โมโหไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ เอาจริงสิ่งที่พรีมสูญเสียให้กับผมในคืนนั้นมันแลกไม่ได้เลยกับเงินเหล่านั้น ผมรู้ว่าผมผิดและผมก็พร้อมจะรับผิดชอบแต่ดูเหมือนเธอจะไม่เคยต้องการมันสองเดือนต่อมา...เชื่อมั้ยว่าสองเดือนที่ผ่านมาผมกับพรีมเราแทบไม่ได้เจอหน้ากันเลยนับครั้งได้เลยด้วยซ้ำเจอหน้ากันแค่ตอนทานข้าวเท่านั้นจากนั้นก็ต่างคนต่างอยู่ ผมก็ไม่ค่อย
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

ร่างกายและหัวใจของฉันมันเป็นของเธอไปแล้ว

พรีม...เธอจำใจต้องเดินมานั่งตรงเก้าอี้บาร์เพื่อรอจากัวร์อุ่นน้ำเต้าหู้ให้ แต่ด้วยกลิ่นหอมๆ ของมาม่าที่เขาต้มมันยั่วน้ำลายของเธอเป็นอย่างมากจนเธอลอบกลืนน้ำลายดังอึก แถมเจ้าท้องไม่รักดีดันร้องออกมาเสียงดัง"หิวเหรอท้องร้องซะดัง""ปะ เปล่า""หิวก็บอกหิว อ่ะเอาไปกินก่อน" เขายกชามมาม่ามาวางตรงหน้าของเธอพร้อมกับเดินไปหยิบตะเกียบกับช้อนมาให้เธอ"มันของนายไม่ใช่ของฉัน ฉันไม่กิน""ของๆ ฉันก็เหมือนกับของเธอนั่นแล่ะเพราะฉันเต็มใจให้""มองอยู่นั่นคงจะทำให้เธออิ่มหรอกนะ จะกินเองหรือจะให้ฉันป้อน""กะ กินเองสิมีมือ""งั้นก็กินซะถ้าไม่อิ่มจะทำเพิ่มให้"เธอคีบบะหมี่เข้าปากด้วยความหิวจนลืมคนตรงหน้าไปเลย"อ่ะน้ำ" เขาวางแก้วน้ำไว้ข้างๆ"ขอบใจ""ฉันไม่กลับบ้านเธอคงจะสบายใจขึ้นมากเลยล่ะสิที่ไม่ต้องเจอหน้าฉันทุกวัน" จู่ๆ จากัวร์ก็พูดขึ้นมา".........""หึ ฉันก็ถามอะไรโง่ๆ เนอะ""นายอยากกลับก็กลับมาสิบ้านนี้มันบ้านนายฉันมันก็แค่ผู้อาศัย""ฉันแค่ไม่อยากให้เธอลำบากใจ""แน่ใจว่าเพราะฉัน ไม่ใช่ว่าไปติดสาวที่ไหนหมือนพี่ลีโอบอกหรอกนะ""ทำไมเหรอหรือว่าเธอหวงฉันกลัวฉันจะไปติดใจคนอื่น""ทำไมต้องหวง""หวงนิดไม่ได้หรื
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

นางเอก/นางร้าย

เช้าวันต่อมา....จากัวร์ผมตื่นมาในตอนเช้าแต่ก็ต้องรู้สึกแปลกๆ เพราะมันเหมือนมีคนนอนกอดผมและเหมือนผมนอนกอดใคร"พรีม?? " ผมยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าคนที่นอนกอดผมคือใคร พรีมยังขี้เซาไม่ตื่นง่ายๆ ผมมองดูนาฬิกาหัวเตียงทำให้รู้ว่ามันสายมากแล้วผมต้องขับรถไปบ้านไอ้ซีโน่เพราะนัดน้องมันติวหนังสือ ผมรับปากโนล่าไว้แล้วไม่อยากผิดนัดแต่พอผมขยับตัวจะลุกจากที่นอนพรีมก็รัดผมแน่นขึ้น"อื้มมมม ง่วง" แล้วผมจะลุกยังไงวะพอผมขยับตัวพรีมก็ขยับตัวตาม ถ้าไม่ปลุกวันนี้ผมคงไม่ได้ไปบ้านไอ้โน่แน่ๆ"พรีม" ผทเขย่าปลุกคนขี้เซา"หื้มมมมม จะปลุกทำไม""ฉันจะไปข้างนอกเธอจะนอนต่อก็นอนเลยนะ""แล้วนายจะไปไหน""ไปบ้านไอ้โน่ฉันบอกเธอไปแล้วนะเมื่อคืนว่าจะไปติวให้โนล่า""อื้มงั้นก็ไปเถอะนัดผู้หญิงเอาไว้ผิดนัดไปจะดูไม่เป็นสุภาพบุรุษ" น้ำเสียงฟังดูเหมือนไม่ค่อยพอใจ หรือผมคิดไปเอง"ไม่ใช่อย่างงั้น""นายจะไปไหนก็ไปเถอะเดี๋ยวฉันจะลุกไปนอนที่ห้องตัวเองแล้วเหมือนกัน" พูดจบพรีมก็ลุกขึ้นทันทีเหมือนคนไม่ได้ง่วง แต่พอพรีมก้าวขาลงเตียงจู่ๆ พรีมก็ล้มฟุบไปกับพื้นผมพุ่งเข้าไปรับเกือบไม่ทัน"เป็นอะไรพรีม""จู่ๆ ก็ปวดท้อง แต่ไม่เป็นไรหรอกกินยาเดี๋
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

หวงทุกอย่างที่เป็นเธอ

พรีม...."5555ล้อเล่นฉันแค่ไม่อยากให้เธอลำบากต้องทำอะไรในสิ่งที่เธอไม่ชอบทำอย่างการทำอาหารเพราะถ้าเธอทำไม่เป็นฉันก็จะทำให้เธอกินเอง""นาย..""ถ้าเราแต่งงานกันเธอไม่ต้องเป็นห่วงนะเรื่องงานในบ้านฉันจะทำเองเธอก็เป็นคุณนายคอยชี้นิ้วสั่งก็พอ""ถ้าเราแต่งงานกันจริงๆ ฉันคงเป็นเมียที่แย่มากๆ ที่ทำอะไรไม่เป็น""อย่าคิดแบบนั้นสิเธออาจจะไม่เก่งเรื่องงานบ้านแต่เธอเก่งเรื่องบนเตียง แค่นั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ^^""ไอ้บ้า!!! ไอ้จากัวร์บ้า!!! " เธอเขวี้ยงหมอนใส่ไอ้บ้าจากัวร์ที่พูดจาน่าเกลียดคือมันทั้งเขินทั้งอาย"หน้าแดงขนาดนี้เขินล่ะสิ""ก็นายพูดบ้าอะไรก็ไม่รู้นี่""พรีม" จากัวร์เดินมานั่งข้างๆ แล้วดึงเธอเข้าไปกอดโดยทีเธอไม่ได้ขัดขืนอะไรเพราะไม่รู้จะทำไปเพื่ออะไรในเมื่อเธอเองก็ต้องการมัน ไม่รู้สิพอรู้ว่ามีใครมาสนใจจากัวร์เธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมากลัวว่าจะมีใครมาแย่งเขาไป ถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นคนดีนิสัยดีกว่าเธอมีเหรอที่จากัวร์จะไม่ชอบ ใครๆ ก็ชอบผู้หญิงดีๆ นิสัยดีๆ กันทั้งนั้นไม่มีใครชอบผู้หญิงขี้วีนและเอาแต่ใจไร้เหตุผลแบบเธอหรอกจริงไหมถ้าเลือกได้ใครๆ ก็ย่อมที่จะต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง"ถ้าฉันบอกว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

พี่สาว/น้องสาว

บ้านซีโน่พรีม...จากัวร์เดินจูงมือเธอเข้ามาในบ้านของเพื่อนเขาเราเดินมาจนถึงห้องรับแขกก็เจอกับเด็กผู้หญิงคนนึงกำลังนั่งดูการ์ตูนอยู่อย่างตั้งอกตั้งใจเธอคิดว่าน่าจะเป็นยัยเด็กโนล่าอย่างแน่นอนเพราะดูแล้วอายุน่าจะสักสิบสี่สิบห้ายัยเด็กนั่นหน้าตาน่ารักมากผิวขาวผมยาวมัดแกะสองข้างใบหน้าออกจะเป็นลูกครึ่งนิดๆ น่ารักสดใสขนาดนี้จากัวร์จะมีหวั่นไหวบ้างไหมนะเขามากินมานอนอยู่ที่นี่เกือบสองเดือนนั่นก็แปลว่าเจอกันทุกวันเลยล่ะสิจะมีใกล้ชิดกันขนาดไหนกันนะไอ้บ้าจากัวร์ยิ่งหน้าตาดีอยู่ พอคิดได้แบบนั้นใจเธอก็เริ่มร้อนรนอยู่ไม่เป็นสุขอย่าบอกนะว่าอาการที่เธอเป็นตอนนี้คือเธอหวงเขาเธอหวงจากัวร์ใช่ไหมเธอไม่อยากให้เขามาที่นี่แล้วเธอกลัวจากัวร์จะชอบยัยเด็กนี่จริงๆ แม้ว่าเขาจะพูดกับเธอวันก่อนว่าเขารักเธอแต่ของแบบนี้มันไม่มีอะไรแน่นอนรักได้ก็เลิกรักได้ โอ๊ยเธอจะทำยังไงดีเธอหวงจากัวร์เธอกลัวว่าเขาจะเลิกรักเธอ แม้ว่าตอนนี้เธอจะยังไม่ได้รักจากัวร์ก็ตามแบบนี้เขาเรียกหวงก้างหรือเปล่านะ"โนล่า" จากัวร์เรียกชื่อปุ๊บยัยเด็กนั่นก็หันมาแทบจะทันทีพอเห็นว่าเป็นจากัวร์ก็ยิ้มหวานสดใสขึ้นมาราวกับได้เจอเทพบุตรในฝันแต่เพียงครู่เด
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

น้อยใจ/อยากกลับบ้าน

หนึ่งเดือนต่อมาพรีม...ตอนนี้เปิดเทอมแล้วค่ะและเธอก็ได้มาเรียนโรงเรียนเดียวกันกับจากัวร์อยู่ชั้นเดียวกันแต่คนละห้อง อาเรนพาเธอมารายงานตัวแทนพ่อกับแม่ที่ท่านบอกว่าติดงานมาไม่ได้ถามว่าน้อยใจมั้ยก็น้อยใจค่ะทั้งน้อยใจทั้งคิดถึงพ่อกับแม่มากๆ เธอมองหาจากัวร์ที่วิ่งไปเข้าแถวนักเรียนเป็นพันแต่เธอก็หาเขาเจอได้ไม่ยากเพราะจากัวร์ดูโดดเด่นมากในบรรดานักเรียนชายทั้งหมดแต่ที่ทำให้เธอรู้สึกไม่โอเคก็คือในแถวของเขาทำไมมีแต่นักเรียนหญิงล่ะนักเรียนชายแทบจะไม่มีเลย เห็นแบบนี้แล้วเธออยากย้ายไปเรียนห้องเดียวกับจากัวร์แต่ก็ทำไม่ได้ถ้าโรงเรียนนี้พ่อของเธอเป็นหุ้นส่วนก็คงจะดีเพราะเธอจะขอย้ายห้องได้แต่ที่นี่มันไม่ใช่เห้ออออเธอเดินตามอาจารย์เข้ามาในห้องเรียนทุกคนในห้องมองมาที่เธอเป็นตาเดียวซึ่งมันก็แน่อยู่แล้วไหมล่ะเพราะว่าคงไม่มีใครรู้จักเธอเพราะเธอเพิ่งมาเรียนวันนี้วันแรก เธอมองสำรวจไปทั่วห้องห้องนี้ผู้หญิงก็เยอะนะแต่ไม่เยอะเท่าห้องของจากัวร์ที่อยู่ข้างๆ ที่เธอรู้ว่าเขาเรียนอยู่ห้องข้างๆ เธอก็เพราะตอนเดินตามอาจารย์มาเธอมองเข้าไปในห้องข้างๆ เห็นจากัวร์กำลังนั่งคุยกับเพื่อนของเขาอยู่หลังจากแนะนำตัวเสร็จเธอก็เ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya

วันนี้ที่รอคอยNC

หนึ่งอาทิตย์ต่อมาจากัวร์..ตอนนี้เรากำลังนั่งทานอาหารกลางวันกันที่โรงอาหารครับมีผมไอ้ซีโน่แล้วก็พรีมก็นั่งทานด้วยส่วนโนล่าเธออยู่มอสามเธอเลยต้องไปทานอีกตึกหนึ่งซึ่งเป็นตึกของนักเรียนมอต้น"จากัวร์วันนี้ฉันอยากกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำแบบเมื่อวาน""ได้เดี๋ยวไปสั่งมาให้นะ""อื้มมมเร็วๆ นะหิวมากเลย""ค๊าบบบบ^^" ผมยิ้มให้คนตัวเล็กที่นั่งเท้าคางจ้องหน้าผมด้วยสายตาอ้อนๆ ตอนนี้พรีมเริ่มที่จะลองหัดทานอาหารกลางวันในโรงอาหารแล้วครับเพราะเธอไม่อยากให้ผมโดนทำโทษสืบเนื่องจากเมื่อสามวันก่อนผมโดนอาจารย์ฝ่ายปกครองจับได้ว่าแอบออกไปนอกโรงเรียนเพื่อซื้ออาหารกลางวันให้พรีม และพอเธอได้ลองทานเธอก็รู้ว่าร้านที่ทำอร่อยๆ ก็มีไม่ใช่ไม่มีและเมนูโปรดของพรีมก็คือก๋วยเตี๋ยวต้มยำที่ผมเป็นคนปรุงให้เธอเองกับมือพรีมทานแบบนี้มาสองวันติดแล้วครับสงสัยจะติดใจฝีมือการปรุงของผม"มาแล้วค๊าบก๋วยเตี๋ยวต้มยำไม่ใส่กระเทียมเจียวไม่ใส่พริกไทย""ว๊าวววน่ากินที่สุดเลยขอบคุณน๊าาาจากัวร์^^" เดี๋ยวนี้พรีมพูดเพราะขึ้นเยอะครับสงสัยซึมซับมาจากโนล่า"หวานกันได้ทุกวันไม่เบื่อหรือไง""อิจฉาเหรอโน่""ใช่สิก็แฟนฉันเรียนมหาลัยแล้วนี่มา""เออกูลืมเล่า
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-07-03
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234567
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status