Semua Bab โดนเมินมาสามปี พอฉันขอหย่าเขากลับร้องไห้: Bab 41 - Bab 50

เสียงดังของจวงเฉียงทำให้ขมับฉันเต้นตุบ ๆหลังจากสองขายืนมั่นคง ฉันก็มองไปทางเสียง เห็นเพียงใบหน้าที่คุ้นเคยสองสามคนยืนอยู่ไม่ไกล ในนั้นมีจวงเฉียง เจิ้งซินหราน รวมถึงจี้อวิ๋นโจวที่ยืนอยู่ข้างเธอเพราะงั้น นี่คงไม่ใช่ความฝัน?ฉันขมวดคิ้วอย่างอ่อนเพลีย ผ่านไปครู่หนึ่ง ก็ได้ยินเสียงอันดังของจวงเฉียงอีกครั้ง “ฉันก็ว่าหมอเสิ่นไปไหน ที่แท้ก็มาจีบหนุ่มหล่ออยู่ตรงนี้...ไม่สิ หมอเหลียงเหรอ?”เหลียงฮ่าวเหมี่ยวตอบรับอย่างสงบ “บังเอิญน่ะ”จวงเฉียงมองฉัน และมองเหลียงฮ่าวเหมี่ยวอีกครั้ง ก่อนพูดอย่างสงสัย “งั้นหมอเหลียงก็ตั้งใจมารับหมอเสิ่นเหรอคะ?”เหลียงฮ่าวเหมี่ยวถูกทำให้สำลักเล็กน้อย หลังจากนั้นสองวินาทีก็พูด “ฉันกับเพื่อนอยู่ที่ห้องวีไอพีข้าง ๆ”“งั้นก็บังเอิญมากเลยนะคะ” เสียงหวานของเจิ้งซินหรานใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ “หมอเหลียงอยากดื่มด้วยกันสักแก้วไหมคะ?”ฉันทนฟังคำว่า 'ดื่มด้วยกันสักแก้ว' ไม่ไหวแล้วเมื่อนึกถึงในห้องวีไอพีเมื่อครู่ ที่ฉันต้อง 'ดื่มเป็นเพื่อน' แก้วแล้วแก้วเล่า ในท้องของฉันก็ปั่นป่วนขึ้นมามือถูกพยุง เสียงอ่อนโยนของเหลียงฮ่าวเหมี่ยวดังเข้าหู “อยากให้ไปส่งคุณกลับก่อนไหม?”ฉั

ฉันไม่มีแม้แต่โอกาสจะห้ามมองสัญญาหย่าจากหนึ่งใบกลายเป็นสองส่วน ความโกรธในใจฉันพลุ่งพล่านขึ้นมาทันที และพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “นี่หมอจี้กำลังทำอะไรคะ?”จี้อวิ๋นโจวมองฉันอย่างสงบครั้งหนึ่ง และพูดอย่างเกียจคร้าน “หมอเสิ่นรีบหย่าขนาดนี้ หาที่พึ่งใหม่ได้แล้วเหรอ?”ที่พึ่งใหม่?ฉันได้ยินน้ำเสียงประชดประชัน ก็นึกถึงฉากในคลับเอ็กซ์เมื่อคืน จึงตอบกลับ “ก็แค่ทำตามความต้องการของหมอจี้ เตรียมตำแหน่งข้างตัวคุณให้ว่างเร็วขึ้นเท่านั้นเอง”จะเล่นตีสองหน้าเหรอ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน“งั้นเหรอ?” ผู้ชายคนนั้นเหลือบมองฉันครั้งหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ และพูดสบาย ๆ “งั้นฉันก็ควรขอบหมอเสิ่นที่เอาใจใส่ขนาดนี้สินะ?”หางเสียงของผู้ชายคนนี้แฝงความเย้ยหยันไว้สายหนึ่งหากเปลี่ยนเป็นก่อนหน้านี้ ฉันอาจจะอดทน แต่มาจนถึงตอนนี้ ฉันจะไม่เป็นคนอ่อนแอแบบนั้นอีกแล้ว“หมอจี้ชมกันเกินไปแล้ว” ฉันเลียนแบบน้ำเสียงเสียดสีของจี้อวิ๋นโจว และพูดคล้อยตาม “เป็นสามีภรรยากัน ก็ต้องมีความผูกพันกันอยู่บ้างสิคะ”จี้อวิ๋นโจวคาดไม่ถึงว่าผู้หญิงที่ก่อนหน้านี้เคยเชื่อฟังเขาทุกอย่างจะมาเล่นละครใส่เขาแบบนี้ หลังจากคิ้วกระตุกเล็กน้อย ก็พูดอีก

ฉันคิดไม่ถึงว่าเหลียงฮ่าวเหมี่ยวจะให้ฉันเลี้ยงข้าวทันทีไม่ได้ตอบอะไรไปชั่วขณะหนึ่งถึงอย่างไรเมื่อเช้าจี้อวิ๋นโจวก็เหน็บแนมฉันทั้งทางตรงและทางอ้อม และทั้งสองแผนกยังมีข่าวลือของฉันกับเหลียงฮ่าวเหมี่ยว ถ้าไปกินข้าวด้วยกันเวลานี้ เกรงว่าจะไม่เป็นผลดีต่อคนใจดีแบบเขาฉันทำได้เพียงหาข้ออ้าง “ตอนนี้ เกรงว่าจะจองร้านอาหารไม่ทันแล้ว...”“ไม่ต้องจองร้านอาหารหรอก” เหลียงฮ่าวเหมี่ยวฟังความหมายแฝงของฉันไม่ออก และพูดเสนอ “ผมว่าโรงอาหารชั้นล่างก็ไม่เลวนะ”เขาพูดคำพูดนี้อย่างจริงจังมาก ไม่เหมือนล้อเล่น แต่ว่า ฉันจะอธิบายกับเขาอย่างไรดี?“หมอเสิ่นไม่สะดวกใจเหรอครับ?”บางทีอาจมองความคิดของฉันออก เหลียงฮ่าวเหมี่ยวถามหยั่งเชิงหนึ่งประโยค แต่น้ำเสียงหดหู่อยู่หลายส่วนอย่างเห็นได้ชัดฉันคิดว่าเขาช่วยฉันไว้ไม่น้อย จึงไม่อาจปฏิเสธได้ “ได้ค่ะ งั้นไปโรงอาหารกันเถอะ”หลังจากนั้นสิบห้านาที ฉันกับเหลียงฮ่าวเหมี่ยวก็ต่างฝ่ายต่างเลือกอาหาของตัวเองและหาที่นั่งริมหน้าต่างเทียบกับกับข้าวสามอย่างซุปหนึ่งอย่างของฉัน อาหารในถาดของเหลียงฮ่าวเหมี่ยวดูหลากหลายกว่ามาก ท่าทางเหมือนคนกินเก่งยังไม่ลืมที่จะทักฉันด้วย

คุณหลิวถามด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสุภาพนัก แม้แต่สายตาที่มองเหลียงฮ่าวเหมี่ยวก็แฝงด้วยความพินิจอย่างเปิดเผยฉันอธิบายกับเหลียงฮ่าวเหมี่ยวทันที “ขอโทษค่ะ ทำให้หมอเหลียงเห็นเรื่องน่าขำแล้ว แม่ฉันเองค่ะ”เหลียงฮ่าวเหมี่ยวเลิกคิ้ว แปลกใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่นานก็ยื่นมือออกมาอย่างสุภาพอีกครั้ง และพูดแนะนำตัวเอง “สวัสดีครับคุณป้า ผมเป็นเพื่อนร่วมงานของหมอเสิ่นชื่อเหลียงฮ่าวเหมี่ยว คุณเรียกผมว่าเสี่ยวเหลียงก็ได้ครับ”คนใจกว้าง ไม่ได้ใส่ใจการกระทำบุ่มบ่ามของคุณหลิวคุณหลิวพอใจแล้วจึงหยุด พูดด้วยรอยยิ้มตาหยี “เรียกป้าดูเป็นทางการเกินไป เรียกพี่สาวก็พอ”ฉันตกใจจนเบิกตากว้างทั้งสองข้าง เหลียงฮ่าวเหมี่ยวกลับต่อบทสนทนา “ครับ ตามที่คุณว่า ครั้งหน้าที่เจอกันจะเรียกว่าพี่สาวนะครับ”คุณหลิวยิ้มไม่หุบ ฉันกลับอายจนอยากแทรกแผ่นดินหนี บางทีอาจคิดว่าพวกเราสองแม่ลูกมีเรื่องต้องคุยกัน เหลียงฮ่าวเหมี่ยวจึงพูดต่ออีกครั้ง “ที่แผนกยังมีงานต้องทำ งั้นคุณป้า...ไม่สิ พวกพี่สาวคุยกันไปก่อนนะครับ”คุณหลิวโบกมือ “ไปเถอะ ๆ วัยรุ่นต้องให้ความสำคัญกับงานอยู่แล้ว”เห็นร่างของเหลียงฮ่าวเหมี่ยวเดินไกลออกไปเรื่อย ๆ คุณหลิ

ฉันได้เห็นความสามารถในการนินทาของคุณป้าวัยกลางคนเข้าอย่างจังแค่ไม่กี่นาทีสั้น ๆ หัวหน้าพยาบาลไม่เพียงแต่สรุปว่าฉันกับ ‘แฟนหนุ่ม’ ความสัมพันธ์ธรรมดา แต่ยังอาสาหาคนรักใหม่ให้ฉันอีก และจะไม่เห็นด้วยก็ไม่ได้แถมยังพูดต่อหน้าจี้อวิ๋นโจวด้วยฉันรู้สึกลำบากใจอยู่ครู่หนึ่ง เพราะหัวหน้าพยาบาลเคยเห็นรอยจูบบนตัวฉัน จะปฏิเสธว่าตัวเองไม่มีผู้ชาย ก็พูดไม่ออก แต่ผู้ชายคนนี้ ก็ไม่ยอมให้ฉันเปิดเผยสถานะการแต่งงานของตัวเอง คำว่า ‘แฟนหนุ่ม’ เลยดูสมเหตุสมผลที่สุดแต่ฉันรู้นิสัยจี้อวิ๋นโจวดี ถ้าเขาเข้าใจผิดว่าฉันไม่ทำตามข้อตกลง มันจะกลายเป็นเรื่องยุ่งฉันทำได้แค่แก้ต่างแทนแฟนหนุ่มในข่าวลือ “ความจริงแล้ว เขายุ่งมากน่ะค่ะ”ฉันไม่พูดคำนี้ก็แล้วไปเถอะ พอพูดออกมา หัวหน้าพยาบาลก็ยิ่งดูแคลน “ผู้ชายบอกว่ายุ่ง ส่วนใหญ่ก็แค่ข้ออ้าง อย่างสามีของเสี่ยวอวี๋เป็นพนักงานที่ทำงานด้านการเงิน ทำงานล่วงเวลาเสร็จก็มานั่งรอที่ชั้นล่าง ตอนนี้ก็นั่งรอในรถมาครึ่งชั่วโมงแล้วเนี่ย”เสี่ยวอวี๋เป็นพยาบาลอีกคนในแผนกของพวกเรา ได้ยินคำพูดของหัวหน้าพยาบาลก็ยิ้มเขินออกมาฉันเห็นรอยยิ้มมีความสุขบนใบหน้าของเด็กสาว สายตาก็เผลอเบนไปทาง