All Chapters of สุดทางรัก: Chapter 31 - Chapter 36

ตอนที่ 31ประมูลงานกับประธานบริษัทแม้จะไม่ชอบใจนัก แต่ซอนญ่าก็ยอมพรีเซนงานให้ออสตินฟัง มาเฟียหนุ่มซักถามเธอเยอะมาก แต่ด้วยความที่เธอเตรียมตัวมาดีบวกกับทีมงานที่หาข้อมูลได้อย่างแม่นยำ ทำให้เธอตอบคำถามเขาได้ทุกข้อกว่าการพรีเซนของซอนญ่าจะจบลงก็ปาเข้าเที่ยงเกือบบ่ายโมง“จบยัง ไปหาอะไรกินกันเถอะ” ออสตินถามขึ้นเมื่อซอนญ่าพูดเรื่องสินค้าจบลง ทำให้หญิงสาวมองออสตินด้วยสายตาโมโห เพราะคิดว่าเขาไม่ได้ตั้งใจฟังที่เธอพูดเลย แถมยังหลอกให้เธอพรีเซนอยู่ได้ตั้งนานฉันมองพี่ออสตินด้วยสายตาผิดหวัง สำหรับเขามันคงเป็นเรื่องสนุก แต่สำหรับฉันมันคือเรื่องใหญ่มาก มันคือบทพิสูจน์ตัวฉันในตำแหน่งผู้บริหาร ด้วยความที่ฉันอายุยังน้อยแถมยังไม่มีประสบการณ์อะไร ฉันจึงทำทุกทางเพื่อให้ทุกคนเชื่อมั่นในตัวฉัน และงานพรีเซนนี้ฉันก็ตั้งใจกับมันมาก ฉันและทีมงานทุ่มเทกันทั้งแรงกายแรงใจแรงสมองระดมมันทุกอย่างที่มีเพื่องานี้ แต่เขากับไม่เห็นค่าอะไรเลย อยู่ๆ น้ำตาฉันมันก็ไหลลง“เป็นอะไร” ออสตินถามขึ้นน้ำเสียงตกใจ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ซอนญ่ามากขึ้น“เปล่า” หญิงสาวตอบกับพร้อมยกมือปาดน้ำตาตัวเองออกใบแก้มนวล ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น“จะ

ตอนที่ 33 พ่อเคยรักพวกเราบ้างไหม“นี่แกว่าฉันเหรอ!” พิรดาตวาดขึ้นเสียงดัง“ก็ไม่ได้โง่นี่! … ฉันว่าต่างคนต่างอยู่เถอะอย่าเบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย” ซอนญ่าพูดขึ้นด้วยความโมโหไม่ต่างจากอีกฝ่าย“อย่ามาทำเป็นพูดดีหน่อยเลย คนที่ท้องไม่มีพ่อตั้งแต่อายุ17 จนต้องหนีไปอยู่ต่างประเทศ นี่คือสิ่งที่คนดีๆเขาทำกันเหรอหึ .. แรด!..”คำพูดของพิมรดา ทำเอาซอนญ่าตกใจไม่น้อย เธอไม่รู้ว่าอีกฝ่ายรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร แต่ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ต้องรับมือกับมันให้ได้ นี่อาจจะเป็นแค่ด่านแรก วันข้างหน้าเธออาจต้องพบเจออะไรมากกว่านี้ แต่เธอก็ไม่คิดกลัว สิ่งเดียวที่เธอกลัวมากที่สุดคือความรู้สึกของลูกสาวเธอต่างหาก“อย่ายุ่งเรื่องของฉัน ฉันจะเป็นอย่างไรมันก็เรื่องของฉันอย่ามาล้ำเส้น และอย่าหาว่าฉันไม่เตือน” ซอนญ่าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังและหนักแน่น“ดีนะที่คุณพ่อหนีออกมาจากบ้านนั้นได้ทัน ไม่เช่นนั้นคงได้อับอายขายขี้หน้าไปทั่วบ้านทั่วเมือง” พิมรดาเอ่ยขึ้น ก่อนจะส่งสีหน้าและแววตาไปทางซอนญ่าด้วยความรังเกียจ“ และจะบอกอะไรให้นะพี่ออสตินนะเขาเป็นเสือผู้หญิง มีมาให้กินถึงที่ เขาก็กินหมดแหละ อย่าคาดหวังว่าเขาจะเอาผู้หญิ

ตอนที่ 35 เกิดเรื่องกับบริษัทอาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์ของฉันดูจะยุ่งและวุ่นวายไปหมด อย่างเช่นวันนี้ที่ฉันต้องบินไปคุยงานกับลูกค้าที่สิงคโปร์ ตอนแรกก็ไม่ได้ห่วงอะไร เพราะคิดว่ายาหยีน่าจะอยู่กับแม่ทิพย์ได้ แต่ความคิดฉันก็ต้องเปลี่ยนไป เมื่อแม่ทิพย์ยังไม่กลับจากต่างจังหวัด ถึงแม้ว่ายาหยีจะอยู่กับพี่มาโครได้ แต่ฉันก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดี เพราะพี่มาโครเองก็มีงาน นี่ก็เอาหลานไปทำงานด้วย สองวันแล้ว และดูท่าจะน่าจะทั้งอาทิตย์ ฉันโชคดีที่ลูกสาวฉันเลี้ยงง่าย อยู่กับใครก็ได้ ไม่ค่อยงอแงอะไร แต่ต้องคุยหรือตกลงกันก่อนนะ“อ้าวทำไมยังไม่ไปอีกซอน เดี๋ยวก็ตกเครื่องเอาหรอก” ระหว่างที่ซอนญ่ากำลังยืนนึกเรื่องยาหยีอยู่นั้น เสียงมาโครก็ดังขึ้นมาจากด้านหลัง มาโครกำลังเดินลงมาจากบันไดโดยมียาหยีเดินลงมาด้วยด้านข้าง มือหนาของชายหนุ่มจับมือป้อมๆ ของยาหยีไว้แน่นเนื่องจากซอนญ่าต้องตื่นไปสนามบินแต่เช้า ทำให้เมื่อคืนยาหยีต้องไปนอนกับมาโครแต่สุดท้าย ณ ตอนนี้เธอก็ยังไม่ได้ไปไหน“พี่มาโครแน่ใจใช่ไหมว่าอยู่กับยาหยีได้แค่สองคน” หญิงสาวถามพี่ชายตัวเองขึ้นด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะมองหน้าลูกสาวตัวเองอีกครั้งด้วยความเอ็นดูเมื่อยาห