Semua Bab โซ่รักใยพิศวาส: Bab 51 - Bab 60

Chapter 51ณ โรงพยาบาล “กระดูกไม่หักหรือแตกนะครับ เท้าแค่แพลงอย่างเดียว ไม่ต้องเข้าเฝือกครับ” นายแพทย์ผู้ให้การรักษาราซิเอลโล่บอกเพชรหอม หลังจากดูผลเอ็กซเรย์ขา “ผมจะให้ยาทากับยากินไปนะครับ ไม่กี่วันก็หาย ส่วนรอยช้ำไม่กี่วันก็จางครับ” “ไม่เป็นอะไรแน่นะคะคุณหมอ” เพชรหอมถามย้ำเพื่อความมั่นใจ “ครับ ไม่เป็นอะไรมาก เป็นแค่ที่ผมบอกครับ” “ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ”นายแพทย์วัยกลางคนยิ้มให้เพชรหอมที่ก้าวเดินออกไปจากห้องตรวจ เดินไปยังอีกห้องหนึ่งที่ราซิเอลโล่กำลังนั่งให้พยาบาลพันข้อเท้า แล้วเสร็จเขาก็ถูกเข็นออกมาจากห้องดังกล่าว ลงไปอีกชั้นหนึ่งเพื่อรับยา“คุณเอลโล่เป็นไงบ้างเพ้นท์” ภมรที่ตามมาดูอาการราซิเอลโล่หลังจากทราบเรื่องเอ่ยถาม“เท้าแพลงค่ะ แล้วก็มีช้ำจากการกระแทก” เพชรหอมตอบ“คุณเอลโล่เจ็บตัวเพราะเพ้นท์อีกแล้ว” ภมรกำลังสื่อความหมายบางอย่างให้เพชรหอม “พี่เข้าใจความรู้สึกของเพ้นท์นะ แต่พี่ก็ไม่อยากให้เกิดอะไรขึ้นกับคุณเอลโล่อีก เท่าที่พี่ดู คุณเอลโล่สำนึกผิดแล้ว ถ้าเผื่อเพ้นท์ให้คุณเอลโล่ทำโน่นทำนี่อีก เกิดอุบัติเหตุขึ้นมาอีกล่ะก็ พี่กลัวว่าครั้งหน้

Chapter 53“ไม่อ่ะ ยืนดีกว่า นั่งแล้วเมื่อยก้น” ราซิเอลโล่บอก “อาบเร็วๆ เถอะ เหนียวไปทั้งตัวแล้วนะ” เมื่อถูกเร่งและหล่อนเองก็ไม่อยากอยู่สองต่อสองกับเขานาน เพชรหอมเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวแล้วเปิดน้ำ ก่อนนำมันมารดบนตัวเขา เพชรหอมพยายามไม่มองหน้าเขา ไม่มองต่ำกว่าแผงอก นั่นหมายความว่า สายตาหล่อนมองอยู่บนอกบึกบึน มองเห็นยอดอกสีน้ำตาลอมชมพูที่สวยกว่ายอดถันผู้หญิงเสียอีก แต่แค่ภาพที่เห็นตรงหน้าก็เรียกความระส่ำให้เกิดขึ้นในจิตใจ หล่อนคิดว่า รีบอาบน้ำให้เขาให้เสร็จเร็วๆ ดีกว่า จะได้รีบนำพาตัวเองออกจากห้องนี้ครีมอาบน้ำถูกเทลงบนฝ่ามือนุ่ม ก่อนที่หล่อนจะนำมาลูบไล้เรือนร่างเขาทางด้านหน้า ว่ายวนอยู่บริเวณอกกว้าง แล้วต่ำลงไปยังหน้าท้องแข็งแรงขึ้นเป็นลอน และมีอีกหนึ่งเรื่องที่เพชรหอมพยายามทำคือ บังคับมือไม่ให้สั่น แต่ก็ยากเหลือเกิน หล่อนจึงรีบถูตัวให้เขา แล้วรีบเปิดน้ำนำฝักบัวมาล้างครีมอาบน้ำให้หมดจากตัวเขา “ยังไม่ได้ถูส่วนล่างเลย ถูด้วยสิ”คนเจ้าเล่ห์พูด เพชรหอมเงยหน้ามองผู้พูดที่ส่งยิ้มให้ “ไม่” เพชรหอมตอบเสียงดังฟังชัด “ถ้าเรื่องมากนักล่ะก็ ไม่อาบให้แล้ว” ทางเดียวที่หล่อนจะพ้

Chapter 55 “เอ...หรือแกว่า ฉันจะโทรเรียกพยาบาลพิเศษมาดูแลคุณเอลโล่ดีล่ะ พยาบาลคนนั้นไง ที่เคยมาดูแลคุณเจน่าเมื่อเดือนก่อน ทั้งสวย ทั้งอวบเลยนะแก หนุ่มๆ ที่นี่มองตากันวาวเลย” ช้องนางจงใจพูด ลอบดูกิริยาของเพื่อน “แกว่าดีไหม ถือว่าเป็นบริการพิเศษของโรงแรม” เพชรหอมจำพยาบาลคนนั้นได้ดี ความสวยอยู่ในระดับหนึ่ง ทว่าหุ่นของหล่อนนี่สิ ทรมานใจชายเห็นๆ หากมาดูแลราซิเอลโล่จอมไวไฟด้วยแล้ว คงได้ดูแลกันบนเตียงแน่นอน นึกถึงภาพวาบหวามที่เกิดขึ้นในหัวก็ชวนให้อารมณ์เสียขึ้นมาไม่รู้ตัว เพชรหอมหน้าบึ้งตึง “ก็แล้วแต่แก หน้าที่แกนี่ ไม่ได้หน้าที่ฉัน ฉันไปทำงานดีกว่า”น้ำเสียงที่พูดค่อนข้างห้วน เพชรหอมลุกเดินออกจากห้องล็อกเกอร์ทันที่พูดจบ ช้องนางยิ้มกับท่าทางหึงราซิเอลโล่ของเพื่อนรัก ที่แม้ว่าจะปกปิดเพียงใดก็หารอดสายตาตนไม่ เพชรหอมปากไม่ตรงกับใจ ภมรเดินจูงมือยศนัยเข้ามาในโรงแรมมิราเคิล แน่นอนว่าชุติมาต้องเดินทางมาด้วย ทั้งสามไม่ได้มาหาเพชรหอมที่ทำงานอยู่ที่นี่ พวกเขามาเยี่ยมราซิเอลโล่ ทว่าก่อนจะเดินไปถึงลิฟต์โดยสาร ยศนัยวิ่งไปหาเพชรหอมที่กำลังทำงานอยู่หน้าฟอนต์

Chapter 57“ฉันรู้ว่าคุณรวยและรวยมากด้วย” เพชรหอมกอดอกพูด ตามองมาเฟียผู้ร่ำรวย “คุณจะเอานิสัยใช้เงินฟุ่มเฟือยมาใช้ต่อหน้าลูกไม่ได้ ฉันสอนให้แกรู้จักประหยัด เก็บออม สอนให้รู้จักใช้เงิน เวลาซื้อของกินก็จะต้องกินให้หมด ไม่ให้เหลือ ถ้าเหลือก็ต้องเหลือน้อยที่สุด ฉันไม่เพียงแค่สอนนะ ยังทำตัวอย่างให้ดูด้วย แต่ดูคุณทำสิ คุณทำให้ระบบการสั่งสอนลูกเปลี่ยนไป”ราซิเอลโล่นิ่งอึ้ง เขาไม่ได้ตั้งใจกินทิ้งกินขว้าง เพียงแค่ว่าไม่รู้จะสั่งอาหารอะไรให้บุตรชายทาน พอเห็นเมนูอาหาร อาหารชนิดนี้ก็น่าทาน จานนี้ก็ด้วย เขาจึงตัดสินใจไม่ถูก ชายหนุ่มจึงสั่งอาหารมาหลายอย่างเพื่อให้ลูกชายเลือกรับประทาน ไม่มีเจตนาอวดรวยแต่อย่างใด“ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ต่อไปฉันจะไม่ทำอีกแล้ว” ราซิเอลโล่พูดเสียงอ่อน“อาหารที่คุณกินไม่หมด ฉันจะให้ทางโรงแรมใส่กล่องแล้วเอาไปแจกรปภ. ไปให้พวกเขากินดีกว่าทิ้งเสียเปล่า”รปภ.ในที่นี้หมายถึงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหรือมีอีกชื่อหนึ่งที่เรียกกันติดปากคือยาม พวกเขาไม่ใช่พนักงานในโรงแรม แต่ถูกจ้างมาเพื่อดูแลเรื่องความปลอดภัยและอำนวยความสะดวกรอบโรงแรม เช่นที่ลานจอดรถ โบกรถด้านหน้าโรงแรมให้กับร

Chapter 59หนึ่งเดือนต่อมา ณ กรุงโรม ประเทศอิตาลี ยศนัยยังคงความตื่นเต้นกับการได้นั่งเครื่องบินลำใหญ่ที่ใหญ่กว่าลำที่ตนนั่งไปภูเก็ต การเดินทางด้วยนกยักษ์ครั้งนี้เป็นการเดินทางยาวนานสิบกว่าชั่วโมง ข้ามน้ำข้ามทะเล ข้ามน่านฟ้าหลายประเทศกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง หลังจากปรับความเข้าใจกันแล้ว ราซิเอลโล่ตั้งใจพาเพชรหอมกับยศนัยไปอิตาลีพร้อมตน เขาจึงจัดการเรื่องพาสปอร์ตและวีซ่าให้ลูกชาย ซึ่งต้องใช้เวลาระยะหนึ่งจึงแล้วเสร็จ คราแรกตั้งใจว่าจะกลับอิตาลีทันที ทว่ายศนัยเกิดไม่สบาย เขากับเพชรหอมรอให้ลูกชายหายป่วยก่อนจึงบินลัดฟ้ามาอิตาลี ไม่เพียงแค่ยศนัยที่ตื่นเต้น ยังมีอีกคนที่ตื่นเต้นยิ่งกว่า บุคคลนั้นคือโซเฟียนา มารดาของราซิเอลโล่ที่นับวันรอคอยดูหน้าหลานชายแบบเผชิญหน้า แทนการดูผ่านมือถือหรือคุยกันผ่านโทรศัพท์แบบวีดีโอคอลหรือที่เรียกกันว่า โทรศัพท์แบบเห็นหน้า ราซิเอลโล่เคยกังวลเรื่องมารดา เพราะรู้ดีว่า นางไม่ขอบสาวไทยเพราะมีความหลังฝังใจที่ลบเลือนยาก เขาจึงโทรปรึกษานานโอว่าจะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดี ซึ่งนานโอรับปากเคลียร์เรื่องนี้ให้ แล้วก็