All Chapters of แรงรักทวงแค้น: Chapter 61 - Chapter 70

เธอหยุดชั่วครู่แล้วหันไปมองหน้าเจ้าบ่าวเล็กน้อย เขาดูหล่อเหลาเอาการ ไม่แพ้พี่ชายเธอเลย เขาดูสุขุมเยือกเย็นแต่แววตาเต็มไปด้วยแววบางอย่างที่เธอมองแล้วอบอุ่นหัวใจ อบอุ่น...เหมือนวันนั้นเมื่อหลายปีก่อนไม่มีผิด“ตอนมุกไปเรียนที่อังกฤษ มุกได้เจอกับวีวี่ เอ่อ...น้องวา ที่มหาวิทยาลัย เราสองคนเป็นเพื่อนรักกันนับแต่วันแรกที่พบหน้า แล้วอยู่ๆ วันหนึ่ง กามเทพก็เล่นตลก คือตอนนั้นมุกไม่รู้จริงๆ ว่าคุณวาเป็นพี่ชายของวีวี่ ตอนนั้นมุกเกิดอุบัติเหตุตกลงไปในทะเลสาบหน้ามหาวิทยาลัย น้ำนี่เย็นเฉียบเลยค่ะ มุกยังจำได้ดี ในช่วงเวลาแห่งความเป็นความตาย อัศวินขี่ม้าขาวก็ยื่นมือเข้ามาช่วย และตั้งแต่นั้นมา ใบหน้าของอัศวินคนนั้นก็ไม่เคยเลือนหายไปจากหัวใจของมุก หัวใจของมุกไม่เคยลืมผู้ชายคนนั้นแม้สักวินาที มุกยอมแลกแม้กระทั่ง...ศักดิ์ศรี”เกล็ดมุกสะดุดถ้อยคำที่เตรียมเอาไว้ในใจเมื่อวาคิมแย่งไมโครโฟนจากมือเธอ เขาคงกลัวว่าเธอจะเอ่ยในสิ่งที่ต้องทำร้ายหัวใจตัวเองอีกครั้งวาคิมเอื้อมมือไปรั้งเอวของเจ้าสาวเข้ามาใกล้ ดันตัวหล่อนให้ซบใบหน้ากับอกอุ่นของเขา เป็นเหมือนสัญญาณเตือนบอกว่าให้เลิกพร่ำเสียที“พอแล้ว...พอเถอะมุก ผมรู้แล

เขาเปิดตู้ลอยเหนือเตาเพื่อหาบะหมี่ซอง และโชคดีที่มันมีเสียด้วย“อี๋! ไม่เอานะ ฉันไม่กินบะหมี่สำเร็จรูป ฉันจะกินไข่กวนนั่น”เธอชี้มือไปที่แผงไข่ไก่ที่พร่องไปเกือบครึ่ง แน่นอนว่าอีกครึ่งเธอทำแตกไปแล้วเพราะอยากเอาไข่มาผสมกับแป้งแล้วทอดน่องไก่อีกที ฝีมือทำครัวของเธอเข้าขั้นหายนะ!“จะกินไส้กรอกนี่ด้วย แครอทอีก อืม...แล้วก็ผักกาดขาวผัดกับไข่นะ แล้วก็...แล้วก็...โอย...บนโต๊ะนั่นน่ะ ฉันจะกินทุกอย่างเลย”“...หมดนี่เลยเนี่ยนะ?”“อือฮึ!” วารินทร์พยักหน้า เมฆาทำหน้าแหย“เร็วเข้าสิลูกหิวข้าวแล้วนะ” เมื่อสามีหมาดๆ ยังไม่ลงมือเสียที วารินทร์เลยต้องเอาลูกมาขู่นายเหมืองหนุ่มมองข้าวของที่อยู่บนโต๊ะแล้วอยากฆ่าตัวตาย เพราะนอกจากสิ่งที่หล่อนเอ่ยชื่อออกมาแล้ว ยังมีน่องไก่อีกสองชิ้น กุ้งแม่น้ำตัวโตๆ ข้าวผัดสำเร็จรูป ขนมปังหนึ่งแถวเล็กกับแยมผลไม้อีกสองอย่าง อ้อ...ยังมีทุเรียนอีกพูใหญ่ๆ แล้วก็แตงโมอีกซีก ถ้าเขมือบเข้าไปหมดนั่น หล่อนยังจะคิดว่าตัวเองเป็นมนุษย์หรือเปล่า บางทีเมื่อคืนเขาอาจแต่งงานกับชูชก ไม่ใช่คุณน้องวาแห่งกิติบวร“มองอะไรอีกนายเหมือง! รีบทำเข้าสิ ฉันท้องอยู่นะ มองฉันอย่างกับตัวประหลาด ตัวเองไม

นางแบบสาวเดินจ้ำอ้าวออกจากบ้านพักหลังงามทันที ไม่สนแม้แต่สิ่งที่มารดากำชับมา การเป็นลูกที่ดีทำให้เธอต้องจับวาคิมมาทำสามี แม้ว่าเธอจะไม่ได้รักเขาก็ตาม มารดาที่รักพอใจเขา ความร่ำรวยและรูปลักษณ์ของเขาทำให้ท่านปรารถนาจะได้เขามาเป็นเขย แต่สำหรับเธอนั้น ขอแค่ใครสักคนที่รักเธอจริงก็พอ ขอแค่ใครสักคนที่เข้าใจเธอจริงๆ ก็พอแล้วคู่สามีภรรยาหันมาจ้องหน้ากันแต่ไร้ซึ่งถ้อยเจรจา แพรวรุ้งจากไปแล้วพร้อมกับเสียงกรี๊ดๆ ของหล่อน บ้านทั้งหลังจึงตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง“อุ้บ!” เกล็ดมุกเอามือปิดปาก รีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ ข้าวต้มที่เพิ่งกินเข้าไปเมื่อครู่กำลังอยากออกมาทางเดิม เธอโก่งคออาเจียนออกมาจนเกลี้ยงกระเพาะ เหลือเพียงน้ำลายขมๆ ในรอบสุดท้าย ก่อนจะวักน้ำจากก๊อกสีเงินวาววับมาล้างปากล้างหน้า มือหนาที่เพียรลูบหลังให้ไม่หยุดทำให้อาการวิงเวียนบรรเทาอย่างน่าอัศจรรย์ เธอไม่แน่ใจว่าคิดไปเองหรือเปล่า รู้แต่ว่าหากยามใดที่เขาดูแลห่วงใยเธออย่างนี้ หัวใจเธอมักจะอ่อนแอยอมให้เขาดูแลอยู่เรื่อย“อุ๊ย! คุณ?” เธอตกใจเมื่อถูกแขนแกร่งของสามีช้อนร่างให้ขึ้นไปลอยอยู่เหนือพื้น รีบวาดเรียวแขนรอบลำคอเขาเพื่อความปลอดภัย“แล้วอย่างน

เสียงอื้ออึงดังขึ้นในทันทีที่เมฆาประกาศ เหล่าคนงานทั้งหลายต่างกระซิบกระซาบกันโดยทั่วหน้า ยกเว้นนางน้อมไว้หนึ่งคนที่รับรู้เรื่องการแต่งงานของคนทั้งสองแล้ว นางประทับใจไม่รู้ลืมที่เห็นนายเหมืองถูกโอบกอดด้วยสองมือของบิดา ในที่สุดนางก็ได้เห็นภาพนั้นก่อนที่ชีวิตจะหาไม่“ขอให้ทุกคนรักและเคารพนายหญิง เหมือนอย่างที่รักและเคารพฉัน คนงานผู้หญิงทั้งหมดในเหมืองแห่งนี้ให้ขึ้นตรงกับนายหญิง ฉันจะไม่สามารถคัดค้านคำสั่งใดๆ ของเธอได้ ขอให้ทุกคนรับฟังและปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เรื่องที่ผ่านมา ขอให้ทุกคนลืมมันซะ อย่าได้เอามาใส่ใจ ขอให้ทุกคนรับรู้เพียงว่านอกจากฉันแล้ว ยังมีนายหญิงอีกคนที่ทุกคนต้องปกป้อง ขอให้จำคำของฉันไว้ให้ดีๆ และที่สำคัญที่สุด พรุ่งนี้ฉันให้หยุดงานหนึ่งวัน ไม่หักเงิน!”เสียงเฮของคนงานเหมืองทั้งชายและหญิงดังก้องหุบเขา ต่างพากันโห่ร้องยินดีเมื่อนายเหมืองกล่าวจบ“คืนนี้เราจะฉลองเรื่องที่น่ายินดีอีกเรื่องของฉัน อีกไม่นานเกินรอ ทุกคนก็จะได้มีนายน้อย หวังว่าทุกๆ คนจะรักลูกของฉันเช่นกัน”เมฆาประกาศพลางดึงร่างวารินทร์ไปแนบกาย หญิงสาวหน้าแดงด้วยขัดเขิน ทั้งปลื้มใจและยินดีในสิ่งที่นายเหมืองกล่าว

วารินทร์ยิ้มทั้งน้ำตา ในที่สุดการแต่งงานที่เธอเคยหวังไว้ว่าต้องสมบูรณ์แบบตอนนี้มันสมบูรณ์แบบแล้วจริงๆ เมื่อหัวใจของเจ้าบ่าวเถื่อนๆ คนนี้เป็นของเธอแล้ว เป็นของเธอคนเดียวไม่มีคำตอบของคำถาม นอกจากริมฝีปากนุ่มเต็มตึงของวารินทร์ตรงเข้าบดขยี้เรียวปากเขาอย่างถือสิทธ์ นายเหมืองครางฮือเมื่อไฟพิศวาสถูกจุดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนโอ...เจ้าสาวหมาดๆ ของเขาช่างร้อนแรงนักร่างสวยเกือบเปลือยเปล่าเมื่อนายเหมืองมาดเข้มจัดการลอกคราบว่าที่คุณแม่จนเสื้อนอนหลุดจากร่าง เผยให้เห็นทรวงอกอิ่มเต็มน่าสัมผัส และมีหรือที่เขาจะรอช้า ตรงเข้าสัมผัสมันด้วยฝ่ามือร้อนๆ ทันที ชายหนุ่มเฝ้าจุมพิตริมฝีปากนุ่มจนพอใจ เสียงครางอืออาของว่าที่คุณแม่ยามที่เขาถอนเรียวปากออก ช่างโหมเพลิงพิศวาสได้ดีแท้ มือหนาไต่ขึ้นมาครอบครองทรวงอกอวบหยุ่น เตรียมจะเข้าครอบครองเม็ดยอดสีชมพูระเรื่อนั้นด้วยริมฝีปาก แต่ทว่า...ก๊อกๆๆ“คุณชายขา นายหญิง ตื่นกันหรือยังคะ นมจะมาถามว่าคุณชายจะเข้าเหมืองหรือเปล่า ทิดแสงรอที่รถนานแล้วค่า”เมฆาทำหน้าปุเลี่ยนเมื่อสวรรค์ที่กำลังก่อร่างสร้างขึ้นพังครืนไม่เป็นท่า เห็นทีว่าต้องต่ออารมณ์สวาทในคืนนี้ และคงเอาคืนให้ส