All Chapters of สุดทางเสือ: Chapter 71 - Chapter 80

“กลับไปซะ แล้วไม่ต้องมาที่นี่อีก” “เจ็บขนาดนี้เธอยังไล่กันลงเหรอ เราไม่มีความรู้สึกดีๆ หลงเหลือให้กันเลยจริงๆ เหรอ” “เธอเป็นคนพูดเอง เธอเริ่มเอง ทุกอย่างมันจบแบบนี้ก็เพราะตัวเธอเอง” แวบหนึ่งที่เผลอนึกถึงเรื่องที่ทำให้เสียใจ จนลืมเผลอแทนตัวเองในแบบที่เคยคุยกัน “หึงไงเธอ… เธอไม่รู้เหรอว่าเราหึงเธอกับเพื่อนเธอแค่ไหน เราเป็นผู้ชาย ผู้ชายด้วยกันมันดูกันออก โอเคแหละ เราอาจจะระแวงมากเกินไป แต่นั่นมันก็เป็นเพราะเรารู้สึกดีกับเธอไหม เรามั่นใจว่าถ้าเราไม่แคร์เธอ ไม่หวงเธอ เราไม่มีทางหึงเธอแบบนั้นแน่นอน” ที่จริงนี่ไม่ใช่ทางออก ไอ้หลามไม่ได้บอกให้ลงทุนเจ็บตัวเพื่อที่จะได้เข้าหา มันให้ใช้วิธีที่ดีกว่านั้น แต่เชื่อไหมว่าเขาไม่อยากรอบางทีความสัมพันธ์ทางกายมันอาจจะทำให้ความรู้สึกถลำลึกไปโดยไม่รู้ตัว เผลอรู้สึกทั้งที่เขาเองที่ไม่กล้าชัดเจนเรื่องสถานะ แต่นั่นก็เพราะเขามั่นใจว่าไม่ว่าจะมองมาตอนไหน เธอก็ยังอยู่ที่เดิมไม่คบกัน ก็ไม่มีวันเลิก ถ้าวันใดวันนึงรู้สึกไม่โอเค ก็แค่แยกย้ายกันไปเติบโต ไม่มีอะไรที่มันมากกว่านั้น แต่ตอนนี้ยอมรับแล้วว่าเขาคิดน้อยเกินไป จริงๆ ลืมคิดเผื่อด้วยซ้ำ ว่าหากความรู้สึกมั

“มองอะไร เห็นมองนานแล้วนะ มีอะไรพูดออกมาตรงๆ เลยดีกว่า” ลิเดียร์เปิดประเด็นเมื่อจีน่าหายเข้าไปในห้องลองชุด มีโอกาสอยู่กับเขาตามลำพังเลยรีบถาม เห็นมองนานแล้ว มองเหมือนกำลังสงสัยอะไร “มีเพื่อนกำลังท้องเหรอ?” ถามพร้อมกับลดสายตาลงมองที่หน้าท้องแบนราบ ทำใบหน้าของคนถามร้อนวูบ “ถามทำไม” “ก็สงสัยไง เธอบอกเองว่าปกติไม่ขายชุดแนวนี้ แล้วคิดไงตอนนี้ถึงขาย?” “อยากขายก็ขายไง ขายอะไรแล้วได้เงินก็ขายทั้งหมดนั่นแหละ มันน่าสงสัยตรงไหน” “ก็ไม่ได้ว่าอะไร ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วย หน้าซีดอีกแล้ว เหมือนคนไม่สบายเลย” ตอนแรกก็อยากคุย อยากกวน แค่ให้เธอสนใจเขาบ้าง แต่ตอนนี้เป็นห่วงจริงๆ แล้ว เธอดูเครียดเกินไปแล้ว “ไม่ต้องมายุ่งเลย” “ยุ่งตรงไหน นี่ตั้งใจหาลูกค้ามาให้เธอเลยนะ” “เหรอ พามาแล้วใครเป็นคนจ่าย นายเหรอ?”“ก็…” “อย่ามาปฏิเสธนะว่าไม่ใช่ เรื่องแค่นี้ทำไมจะดูไม่ออก แล้วไม่ต้องคิดที่จะหาลูกค้ามาเพิ่มเลยนะ พอได้พอ หยุดได้หยุดนิสัยที่บอกพาลูกค้ามาให้ แต่ตัวเองเป็นคนจ่ายอ่ะ คิดได้ยังไง” คนถูกอ่านขาดถึงกับอ้าปากเหวอ เธอโคตรสุด อ่านโคตรขาด เลยเป็นเขานี่แหละที่ไปไม่เป็น “ก็อยากช่วยเธอ” “ไม่ต้อง ช่วยเหลือตั

“วันนี้เลิกงานแล้วไปกินข้าวที่ร้านไหม หมูทอดกระเทียมก็มีนะ” ลีโอเอาใจคนที่มีสีหน้าอ่อนลงอย่างเห็นได้ช้ด แค่เธอไม่ต่อต้านมันก็ดีแล้ว ถึงจะใจแข็งอีกสักหน่อยเขาก็เต็มใจที่จะง้อเหมือนเดิม “ไม่ไป” “งั้นเราขอส่งข้าวเธอที่ห้องได้ไหม”“บอกแล้วว่าไม่” “ไม่ให้อยู่ก็จะไม่อยู่ แค่ไปส่งข้าวเฉยๆ” “เหนื่อยจะพูดแล้วนะ พูดอะไรไปก็ไม่คิดจะฟังอยู่ดี” “แล้วนิติคอนโดเธอว่าไงบ้าง เรียกค่าเสียหายเท่าไหร่” “แล้วคนที่มีเรื่องกับเธอ เธอจ้างมาเท่าไหร่?” ลิเดียร์ถามด้วยน้ำเสียงเหนื่อยๆ เมื่อเช้าเธอคุยกับนิติคอนโดแล้ว รู้ทุกอย่างแล้ว รู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันมีความผิดปกติ เพราะก่อนจะเกิดเรื่องคนที่มีเรื่องกันพูดจากันดีมาก เหมือนทุกอย่างมันเป็นการจัดฉาก ในเมื่อมันเป็นแบบนั้นก็รู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร “ไม่ได้จ้าง” “ทำแบบนั้นทำไม” มองไม่หลบตา ทำให้รู้เลยว่าแถไปต่อไม่ได้แล้วแน่ๆ “คือว่า…”“ถ้าจะพูดก็พูดแต่ความจริง แต่ถ้าคิดจะไม่พูดความจริงก็ไม่ต้องพูดเลย” “เธอ… เราก็แค่อยากให้เธอลงมา” “ต้องลงทุนขนาดนั้นเลยเหรอ” “นั่นน่ะสิ เราก็ไม่คิดว่าจะอยากเจอใครสักคนจนทำทุกอย่างได้เหมือนกัน” “โรคจิต ชอบนักเหรอที่พา

“ใจร้อนนะมึงอ่ะ กูบอกจะช่วยดีๆ ทำเป็นรอไม่ได้” ฉลามถากถางคนที่ทำตัวเป็นวัยรุ่นใจร้อน รออะไรนิดหน่อยเริ่มไม่ได้ ชักเกินไปขึ้นทุกวัน!“มึงก็รู้ว่ากูไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใคร” พูดแล้วหันไปมองเลย จะว่าไปแล้วก็งงตัวเองอยู่เหมือนกัน ตอนไหนกันนะที่เริ่มมองใครสักคนนานๆ แบบนี้ นึกไม่ออก ที่รู้ตอนนี้คือมองแค่เธอ “อ่า ก็ถูก” “แค่นี้มันก็ชัดเจนแล้วไงว่ากูควรไปต่อแบบไหน” “แล้วใกล้หรือยังล่ะ เดี๋ยวนี้เรียกกำลังเสริมถี่ๆ เลยนะ” “กูก็คิดว่าใกล้แล้วนะ เขาไม่ได้ใจแข็งเหมือนช่วงแรกๆ แล้วว่ะ แต่รู้สึกเหมือนเขากำลังกลัวอะไรสักอย่าง หรือเขากลัวว่ากูจะทำให้เขาเสียใจอีกรอบวะ” สีหน้าของลีโอคือจริงจังมาก จากที่แค่คิดว่าเพื่อนแค่สับสน ตอนนี้เทคะแนนไปที่คำว่ามีใจเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกก็ตั้งใจจะเล่นๆ ไปๆ มาๆ สงสัยลืมระวังหัวใจตัวเอง“ผู้หญิงชอบผู้ชายชัดเจนและเอาใจใส่ มึงเห็นกูกับขนมไหม ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เพราะความชัดเจนล้วนๆ ดูกู แล้วเอาไปทำตาม” “ครับโค้ช” “ไอ้สัด! แพทย์สนามตัวดีเลยมึงอ่ะ” ลีโอหลุดขำ เวลาผ่านไปเร็วมาก เรียนจบ แยกย้ายกันเติบโต แยกย้ายกันทำงาน เวลาว่างก็ยังสุมหัวแดกเหล้าเหมือนทุกครั้ง สิ่งที

ไลน์กลุ่มที่มีสมาชิกทั้งหมดหกคนดังแจ้งเตือนในเวลาทุ่มกว่าๆ ถูกส่งจากผู้หญิงเพียงคนเดียวที่อยู่ในกลุ่ม มีการเปิดอ่านอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็มีข้อความตอบกลับแต่ไม่ได้ตอบกลับในไลน์กลุ่ม แต่เป็นการตอบกลับในไลน์ส่วนตัวแทนซึ่งจีน่าได้รับข้อความจากทุกคน! ถือว่านี่เป็นวันแรกที่ผับของสมาชิกในกลุ่มปิดแบบกระทันหัน ทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องของฉลาม โดยที่จีน่าเป็นคนพาคนที่เจ็บหนักไปที่นั่นด้วยตัวเอง “เกิดอะไรขึ้น ทำไมโผล่ไปที่นั่น” ฉลามเป็นคนถามเมื่อทุกคนเริ่มสุมหัว พื้นที่ข้างลำตัวคนที่กำลังมีปัญหามีองศาที่นั่งอยู่เป็นเพื่อน “ฉันไปหาหมอตามนัด ฉันไม่ว่างเลยนัดช่วงเย็น บังเอิญเจอลีโอที่ไปที่นั่นพอดี ไปเจออะไรก็อยากที่ฉันบอกพวกแกในไลน์นั่นแหละ” “มันคงไม่ได้คิดเอาเองว่าเด็กในท้องเมียมันไม่ใช่ลูกมันหรอกใช่ไหม?” คนถามยังเป็นคนเดิมสภาพที่หวงของมาก เคยจะฟาดไม่ยั้งทั้งที่เขาก็เป็นเพื่อนกัน มันก็มีโอกาสเป็นไปได้ที่มันจะคิดไปในแนวนั้น “ไม่รู้ว่ามันคิดไหม แต่มันเสียใจมากเลยนะ มันร้องอ่ะ” จีน่าหันไปมองยังคนที่กำลังถูกพูดถึง ทุกอย่างเป็นเรื่องบังเอิญ บังเอิญที่เธอดันไปที่โรงพยาบาลในวันที่ผู้หญิงของเพื่อนดั