All Chapters of HER SWEETEST REVENGE: Chapter 1 - Chapter 8

VERONICA POV Napatingin naman ako ngayon sa kisame ng kwarto kung saan ay apat na buwan na akong nandito, nang umuwi kasi ako ng araw na iyon ay latigo at sampal ang natamo ko sa kamay mismo ng ama ko. Nagsisisisi daw sila kung bakit pa daw nila ako kinuha sa puder ng mama ko, kung ganito naman daw ang pag-uugali ko. Lahat ng masasakit na salita ay iniinda ko kasabay ng pag-inda ko naman sa mga palo at lapat ng latigo sa aking likuran. Habang nakikita kong pekeng umiiyak si Kitty katabi ni mommy ay mas lalo lang sumidhi ang aking pagkakasuklam. Nagawa niya pa magpaawa gayong siya naman ang may kasalanan ng lahat ng ito, kung hindi lang niya inahas ang boyfriend ko. Kung hindi ko lang pinakilala ang boyfriend ko sa kaniya, akala ko pa naman sobrang bait nitong kapatid ko na ito dahil sa tuwing pagagalitan naman ako nila mommy ay siya naman ang mismong tatayo para sa akin, pero ang laki kong tanga ng mapaniwala ako sa kaniyang mga kasinungalingan. "Veronica!"

VERONICA POV Maaga naman akong nagising at nandito ako ngayon nakatingin sa salamin habang nasa harapan ko ang katawan na sobrang laki, napapabuntong hininga na lang ako. Talagang nakakaawa akong tingnan, kahit na sino ay maaawa sa akin lalo na si Brylle, pero nagpapasalamat ako dahil sa kaniya ay nakaalis naman ako sa lugar na iyon. "Veronica?" Narinig ko naman na may tumawag na sa akin at kumatok pa ito sa aking pintuan. "Papatapos na ako," sabi ko naman at dali-daling naglagay ng mga kung ano para naman magmukha akong tao sa harapan niya. Nakakahiya na nga itong kalakihan ko tapos magiging balyena pa ako sa harapan niya, nakakahiya. Kahit papano kailangan kong maging presentable sa kaniyang harapan, para naman hindi siya magsisisi na pinili niya ako. Nakakapagtaka nga kasi akala ko ay gagawin na niya akong kasambahay niya, imposible naman kasi ako magustuhan ng isang kagaya niya. "Maghihintay na lang ako sa baba," sabi naman nito. "Sige," sagot ko na lamang. Narinig

VERONICA POV Hinintay ko na lang na lumapat ang kaniyang kamay sa akin, naghintay pa ko ng ilang minuto ng hindi ko pa din maramdaman ang kamay nito sa aking pisnge. Dahan-dahan naman akong napatingin at tumambad sa akin ang likod ng isang lalaki, hawak-hawak niya din ang kamay ni daddy at sabay itong binitawan si daddy ng may pwersa, dahilan para matumba si daddy. "Hon." Tawag naman ni mommy."Sino ka ba? Bakit ka nakikialam sa away naming magpa— Mr. Arevalo?" Ang kaninang sigaw sana ni daddy ay bigla na lang lumambot dahil sa lalaking nasa aking harapan ngayon. "Brylle." "Mr. Arevalo, anong ginagawa mo dito?" Nakangiting tanong naman ni daddy dito at pormal na humarap sa lalaki na akala mo hindi naging isang parang halimaw kani-kanina lang. "Namamasyal, hindi ba halata na pasyalan din ito ng mga tao." Pamemolosopo naman ni Brylle habang ako ay tahimik lang. Napaiwas naman ako ng tingin ng bigla akong tinignan ni Brylle, ayaw ko nang gulo. Nakita ko din na sumunod ang

VERONICA POV Kaagad naman akong napatakbo sa loob ng hospital kung saan dinala ang mga survivor at ang iba pang mga tao na nakasakay sa eroplanong sumabog na sinasakyan ni Brylle. "Hija sandali lang," sabi naman ni Manang Lita kasama ang kaniyang anak na binabae. "Brylle? Brylle." Paulit-ulit an sigaw ko sa buong hospital habang hinahanap ang lalaking gustong makita ng aking mga mata. Sana ligtas lang siya, nag-usap lang naman kami kagabi bakit nangyari na ang ganito sa amin ngayon. Sana ligtas lang siya at sana ay hindi siya malagay sa peligro. "Miss, sino po hinahanap mo?" tanong naman ng isang lalaking rescuer. "May nahanap po ba kayong lalaking nagngangalang Brylle Arevalo?" tanong ko naman sa kaniya. Nakita ko naman na may hinanap siya sa isang listahan ng papel, aligaga naman akong napahawak sa aking kamay at hindi mapakaling nililibot ang aking buong paningin sa mga taong iniinda ang sakit. "Aray." "Jusko, anak ayos ka lang?" "Nay masakit," "Hindi ko na k