Semua Bab ขอโทษทีข้าผู้นี้คือบุตรสาวของตัวร้าย!: Bab 31 - Bab 34

บทส่งท้ายเมื่อยามเล็กซ่งเมยเมยมักจะติดตามบิดาไปหาอาจารย์ของเขาเสมอวันหนึ่งบิดาบุญธรรมพาน้องชายมาจวนโหวเป็นครั้งแรก นางเห็นเด็กชายที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยปานนั้นก็อดที่จะแกล้งเขาบ่อยๆ ไม่ได้พอนานวันเข้าทั้งคู่ก็ตัวติดกัน เป็นคู่หูพี่น้องที่รู้ใจ นางจำเรื่องเล่าของมารดาได้เสมอไม่มีตกหล่น พอได้ยินว่าอาจารย์ของบิดาล้วนคืออดีตจอมมารเทียมฟ้าสะเทือนดินผู้หนึ่งก็มีความคิดดีๆ“เสี่ยวไป๋ เจ้าอยากเก่งจนร้ายกาจรึไม่”จวินถานไป๋ยังเล็ก ย่อมไม่รู้ว่า เก่งจนร้ายกาจ คืออะไร แต่เห็นพี่สาวบุญธรรมคลี่ยิ้มกว้างเพียงนั้นก็น่าจะต้องเป็นของดี เขาจึงพยักหน้ารัวๆจากนั้นนกน้อยตัวหนึ่งที่เกาะอยู่บนบ่าพี่สาวนิ่งๆ มาตลอดก็บินมาจิกหัวเขาอย่างแรงสองสามที‘เจ้าโง่จวินถานไป๋ ถูกเมยเมยหลอกให้ทำเรื่องไม่ดีก็ไม่รู้ตัว!’เขาไหนเลยจะรู้ว่าซ่งเหนียวเหนี่ยวก่นด่าเขาเช่นนี้ จูงมือผู้เป็นพี่สาวติดตามรถม้าตระกูลซ่งมุ่งลงใต้เพื่อไปฝึกตนเป็นศิษย์หลานของจอมมาร!ยามดึกคืนหนึ่งซ่งเมยเมยที่อายุเพียงสิบขวบ นางเห็นอาจารย์ปู่หยิบคันฉ่องปิดวิญญาณออกมา นอกจากมันจะส่องหาคนที่อยากเห็นด้วยแล้ว ยังสามารถมองเห็นรูปโฉมที่แท้จริงของสิ่งต่างๆ

ตอนพิเศษ 2ครอบครัวจวิน กับ งานหมั้นหมายจวินถานไป๋คือรัชทายาทผู้หนึ่ง ที่ตำหนักในไร้สตรีดังเช่นบิดาของเขาที่ดำรงตำแหน่งฮ่องเต้ยามนี้หากจะว่าพวกเขากลัวภรรยาก็ถูกส่วนหนึ่ง แต่ความเป็นจริงคือเขาสองพ่อลูกให้เกียรติภรรยาตนเองต่างหากซ่งเหนียวเหนี่ยวประคองท้องใหญ่โตเดินออกมาอย่างเกรี้ยวกราด “จวินถานไป๋!”รัชทายาทหนุ่มเดินตรงมาทางพระชายาของตนอย่างไว ประคองนางให้เดินระมัดระวัง นางกำลังจะง้างมือตบหัวสามีก็ถูกบุตรชายด้านล่างดึงกระโปรงแผ่วเบา“หลินอี มีอะไร”‘จวินหลินอี’ ยื่นเทียบเชิญให้มารดาด้วยแววตาใสซื่อ จวินถานไป๋พลันอยากปรี่ตัวเข้าไปกอดเขายิ่งนักลูกพ่อ เจ้าช่วยเหลือพ่อยามขับขันได้ทันเวลาจริงๆ แม่ของเจ้าอารมณ์ไม่คงที่ เกรี้ยวกราดไม่เลือกเวลา...ซ่งเหนียวเหนี่ยวอ่านจบก็สั่งบ่าวรับใช้เตรียมหีบเสื้อผ้า ของกินมากมายขึ้นรถม้าทันที“สามี หลานทั้งสองของท่านจะจัดงานเลี้ยงวันเกิด ท่านจะไปหรือจะอยู่วังรอรับเหล่านางในก็แล้วแต่ท่าน” กล่าวเสร็จก็จูงจวินหลินอีขึ้นรถม้าทันทีจวินถานไป๋ไหนเลยจะปล่อยให้นางไปกับบุตรชายแค่สองคน อีกอย่าง...นางก็กำลังท้องโตปานนั้นยามมาถึงแดนมาร จวินหลินอีก็หลบหนีออกมาเที่ยวเ