ฝีเท้าของม้าใหญ่ดังกระทบผืนหญ้าอย่างต่อเนื่องท้องนภายามราตรีมืดครึ้มปกคลุมไปด้วยความเงียบ แต่หนึ่งบุรุษซ้อนควบกับหนึ่งอาชาพากันขยับฝีเท้าวิ่งผ่านป่าลึกอันมืดมิดอย่างไม่ยอมเหน็ดเหนื่อยฝูอี้หรงจวิ้นผู้เป็นเจ้าของใบหน้าเย็นชาที่ยิ่งปะทะกับลมเย็นยามราตรีก็ยิ่งทำให้ใบหน้าของเขาบึ้งตึงหนักขึ้นกว่าเดิม ใจเขาที่เคยหนักแน่นดุจเหล็กกล้า กลับยิ่งเหี่ยวเฉาลงเรื่อยๆ เมื่อเข้าสู่เมืองหมานเดิมทีแล้วจากเมืองหวู่ไฉถึงเมืองหมานใช้เวลาเดินทางถึงครึ่งวัน แต่สำหรับชินอ๋องผู้นี้แล้วเขาสามารถบังคับอาชาคู่กายมาถึงได้ในไม่กี่ชั่วยามเมืองหมานในยามวิกาล เงียบสงบไร้ผู้คนเดินขวักไขว่ไปมาเฉกเช่นยามกลางวัน แต่จะมีเพียงสถานที่เริงรมย์ที่ยังคงครึกครื้นในเวลายามนี้ เสียงกีบเท้าของม้าวิ่งมาตามทางยาวเข้าสู่ในเมือง ชายหนุ่มร่างสูงบนหลังม้ามองเข้าไปยังจวนหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ระหว่างกลางของเมืองใหญ่ ซึ่งในตอนนี้มีเสียงผู้คนพูดคุยจอแจเสียงดังลอดออกมาอย่างสนุกสนานเมื่ออาชาตัวโตก้าวเข้าสู่ประตูจวนแม่ทัพใหญ่ได้สำเร็จก็ถูกสายตาทุกคู่มองตรงมายังเขาทันที เนื่องจากวันนี้มีงานมงคล จึงไม่ได้จัดทหารเฝ้ายามไว้หน้าประตู พวกทหารจึงพา
Last Updated : 2025-07-14
LOGIN
