All Chapters of The Ravishing CEO: Burning For His Touch: Chapter 171 - Chapter 180

River “Simulan mo ng magsalita, Johnson. Nasaan ang demonyong ‘yon?” tanong ko, pagod na ako at masama ang timpla ng ulo. “Hindi ako tanga, River. Gusto ko ng lahat nakasulat at pirmado—garantiya na hindi ako makukulong at hindi gagalawin ang ari-arian ko o ng pamilya ko,” sagot ni Johnson na may pinakamakapal na mukha na nakita ko. “Peter, una, wala ka sa posisyong magtakda ng kondisyon. Pangalawa, wala ka namang ari-arian. Lahat ng iniisip mong iyo ay ninakaw mo sa akin—kaya kalimutan mo na ‘yan. At pangatlo, hindi ikaw ang in-charge dito. Magsalita ka at ang inspector ang magdedesisyon kung gagaan ang buhay mo,” singhal ko, pilit pinipigil ang sarili na hindi siya suntukin. “Kung ganoon, kayo na lang ang maghanap ng paraan para makita si Miguel,” sagot niya, nakahalukipkip at may mapanuyang ngisi. “Sige, mabulok ka na lang sa kulungan ng dalawampung taon at ‘yan ay may bawas pa para sa magandang pag-uugali. Baka hindi mo naiintindihan, pero haharapin mo ang mga kasong pand

Joko Ilang araw ko nang sinusubukan na magpaliwanag kay Jackie pero lagi lang niya akong sinusupalpal at madalas ay ang mga kaibigan niya ang gumagawa ‘non para sa kanya. Hindi ako makalapit, ang tanging nagawa ko lang ay ang tingnan siya mula sa malayo at magsisi sa karupukan ko. At ngayong narinig pa niya ang tungkol sa pagpunta ko sa ranch kasama si Rafi, lalo lang lumala ang lahat. Plano ko sanang aminin sa kanya, pero sa ganoong paraan niya nalaman. Mas dumoble ang bigat. At pakiramdam ko, hindi na pwedeng lumala pa ang araw ko. Nakaupo ako ng nakayuko sa reception ni River, iniisip kung paano ko mahuhuli si Jackie ng hindi siya nakakatakas—o ng hindi muling makasalubong si Diane at muling mapagbantaan na dudurugin niya ako ng pinong-pino. Pero ang totoo, ano ba ang iniisip ko ng malaglag ako sa bitag ni Rafi? Isa akong tanga. Pumunta siya sa bahay ko at sinabing kailangan niya ng tulong. Pinapasok ko siya out of politeness dahil magkakilala naman kami kahit paano at pinakit

Isabelle “Gusto ko ng lambingin ang inaanak ko! Tulog ba siya?” reklamo ni Diane, nakatingin kay Nathan na nakayakap sa ama. “Good Lord, Isabelle, isara mo agad ‘yang pinto,” bulong ni Lucas habang mabilis na pumasok at ini-lock ito. “Ano ba ‘yon, Nando? Anong problema?” tanong ko, nagtataka sa itsura niya. Parang hilakbot na hilakbot siya. Parang nakakakita ng isang nakakatakot na grupo ng zombie ang itsura niya. Parang may apocalypse na paparating na siya lang ang nakakaalam. “Ang problema? Mga magulang natin! Mga magulang mo, mga magulang ko, mga magulang ni Diane, mga ‘ekstra magulang’ ni River, pati na ang kina Hubert at Joko, pati si Simon, Daisy at si Ate Jocy, diyos na mahabagin.” “‘Ekstra magulang’ ni River?” kumunot ang noo ko. “Si Lisbeth at si Alebert Juarez,” paliwanag niya, na natawa ako. “Dumating din ang mga magulang mo, Hubert? Pati sayo, Joko?” tanong ni River, gulat na din. “Yeah, pare. Nang marinig nila ang balita mula sa tatay ni Lucas, agad silang

Isabelle Dinala ako ni River sa kanyang opisina, isinara at ni-lock ang pinto at giniya ako sa kanyang mesa. “Napakarami nating bisita kanina at hindi ako makapaghintay hanggang ang lahat ay umalis,” bulong niya sa tenga ko. Ang simpleng pagdikit ng labi niya sa tenga ko ay sapat na para matunaw ako. “Namiss kita ng sobra. Namiss kita, mahal ko.” “Namiss din kita.” Napangiti ako at idiniin niya ang kanyang bibig sa aking bibig, tsaka hinila ako sa isang mahigpit na yakap. Tila gustong magwala ng bawat bahagi ng pagkatao ko kung saan ako haplusin ni River. Bawat hagod ng kamay niya na para bang inuukit ang bawat kurba sa isipan niya. Ninamnam ko lahat ‘yon. Umupo siya at hinila ako papunta sa kandungan niya, dahilan para mapaakyat ang palda ko hanggang balakang. Pagharap sa kanya, naramdaman ko ang kanyang paninigas, malaki at matigas, marahang kinikiskis sa akin. Halos mabaliw ako. Hinalikan niya ako habang patuloy ang paggalaw ng mga kamay niya sa balat ko. Unti-unti niya ak

River Noong gabing iyon, nakatanggap ako ng mensahe mula kay Inspector Gutierrez. Sinabi niya na hindi pa rin natatagpuan ang hayop na si Miguel, na kailangan naming manatiling mapagbantay, at na dapat ko siyang tawagan sa lalong madaling panahon. Ngunit dahil kasama ko si Isabelle pinili kong isantabi muna iyon. Ngayong umaga, nagpatupad na ako ng ilang bagong hakbang na pang-=seguridad. Inutusan ko si William na magpadala ng anim na lalaking lubos kong pinagkakatiwalaan sa bahay ko, may mahigpit na utos sila na bantayan ang pamilya ko. Hindi nagtagal ay dumating sila at tiniyak ni William sa akin na muling sinuri ang kanilang rekord at paraan ng kanilang pagkakapasok sa trabaho. Ipinakilala ko ang security team sa lahat sa bahay at inutos na hindi pwedeng ilabas si Nathan. Hiningi ko rin kay Isabelle na huwag lumabas ng hindi sinasamahan ng kahit tatlo sa kanila. Wala siyang naging pagtutol. Pagkatapos, nagpunta ako sa opisina para asikasuhin ang mga dapat tapusin, kung saan mu