Semua Bab The Ravishing CEO: Burning For His Touch: Bab 61 - Bab 70

Joko Pumasok ako sa boutique para lang bumati kina Diane at Isabelle, hindi ko inakala na mababaliktad ang buong mundo ko. Doon ko nakita si Jackie. Siya na yata ang pinakamagandang babae na nakita ko sa buong buhay ko. Para siyang diyosa. May kakaibang liwanag siyang dala na parang binura lahat ng negativity ng nasa paligid. Mula sa hubog ng katawan niya hanggang sa kulot na buhok niyang kulay tsokolate—natulala ako. Pero hindi yata siya na-impress sa itsura ko. Ni hindi man lang niya ako tinapunan ng tingin. Abala siya sa dalawang empleyado ko. Sa tingin ko nga ay hindi lang ito ang unang beses na nagkita silang tatlo dahil mukhang magkakaibigan na sila. Si Jackie ay empleyado ng boutique na ‘yon. Siyempre, nagkunwari akong interesado sa shopping nina Diane, para lang makahanap ng dahilan para manatili sa tabi ni Jackie. Nang makita kong may inilalabas siyang isang golden dress na sobrang seksi para sa isang customer, naisip kong bilhin ‘yon—muli akong nagkunwari at hiningi a

Grabe talaga—parang bumalik ako sa high school habang magkatabi kami ni River. Para akong ‘yung awkward na girl na naiwan sa dance floor kasama ang lalaking hindi niya alam kung paano kakausapin. Sobrang kaba ko. “Makinig ka, Isabelle,” sabi niya, halos ilang pulgada lang ang pagitan ng mukha niya sa akin, nakatitig siya ng diretso sa mga mata ko. “Oo, galit ka ngayon. Pero ikaw ay akin. At hindi ko hahayaang may ibang lalaking lumapit sa kung anong pag-aari ko. Lumabas ka ng bahay na suot ang kapirasong damit na ‘yan? Ayos, lang. Pero sumayaw ka pa sa harap ng iba? Huwag na huwag mong uulitin ‘yon.” “Ang kapal ng mukha mo, Mr. Dela Merced. You don't own me. At oo, galit ako—galit na galit. Kaya huwag na huwag mo akong subukan inisin ngayong gabi,” balik ko ng hindi bumibitaw ng tingin. Ngumiti siya—’yung nakakalokong ngiti na nakakainis pero sexy rin. Kumislap ang mga mata niya. “Ang galit at pagmamahal ay magkasama palagi. Ikaw ay akin. At ilang araw na lang, babalik ka sa akin

Hindi pa ako tumitigil sa kakatawa sa ginawa ni Hubert—parang binatilyong in love, hinila niya si Isla palayo, habang binigyan kami ng isa sa pinaka-nakakatawang tingin na nakita ko buong gabi. Ni hindi man lang tinanong ng tukmol sa akin kung pwede niyang solohin ang kaibigan namin, basta lang niyang nilayo na para bang pag-aari na niya si Isla. Sira ulo talaga. Ang tatlong itlog na ito ay mga halimaw sa mundo ng negosyo pero parang basang sisiw naman pagdating sa mga babae. Nakaalis na sina Hubert at Isla pero tawang-tawa pa rin ako. Hindi alam ni Hubert kung sino ang binangga niya ngayong gabi. Malakas ang kutob ko na susubukan niya ang dati na niyang taktika pero I doubt kung papasa sa panlasa ni Isla ‘yon. Pero bago pa man ako makabawi, biglang hinawakan ni River ang kamay ko, dahilan para muling humalakhak ang buong grupo. “At ikaw, Miss Montecillo, you are going home with me,” sabi niya, may pilyong ngiti sa labi, habang isinuksok ang braso niya sa bewang ko. “Sino ang kasam

River Pagsapit ng madaling araw, magkayakap pa rin kami ni Isabelle sa kama ko. Ilang oras kaming magkasama—puro lang tawanan, bulongan at pagkatapos ay mga halik. Parang hindi kami nagkalayo. Parang hindi man lang kami nagkaproblema. Parang kami ulit. Walang alinlangan. Walang pag-aalinlangan—siya ang babaeng para sa akin at natutuwa ako dahil nagkaroon ng bunga ang lahat ng pinaghirapan ko nitong mga nakaraang araw. Binilinan ko rin ang sarili ko na palaging pakinggan si Diane dahil siya nga talaga ang mas nakakaalam kung paano ko susuyuin si Isabelle. Fool-proof ang lahat ng mga plano niya. Sinabi ko rin sa sarili ko na hindi na ako magdududa sa kakayahan niya na ayusin kami ng kaibigan niya. Niyakap ko si Isabelle na parang mawawala siya ulit sa akin pagsapit ng umaga. Bawat bahagi ng katawan niya, bawat hinga, bawat ungol—itinanim ko sa isip ko dahil alam kong hindi iyon agad mauulit. Kagabi pa lang ay sinabi na niya ang magiging set-up naming. Hindi ito kapatawaran. Inenjoy

As expected, hindi makapaniwala ang mga girls nang sabihin ko na iniwanan ko si River ng sulat at umalis bago pa siya magising. Halo-halo ang reaksyon nila. Honestly, tsaka ko lang na-realize na very ‘movie coded’ ang ginawa kong ‘yon. “Hulaan ko, kakapanood mo ng movie ng Hallmark ‘yan, Isabelle.” Banat ni Jackie sa akin. Parang nabasa niya ang takbo ng utak ko. “Sinasabi ko sayo, tigilan mo na ‘yan. Masisira ang buhay mo. Pwede mo naman kasi itext.” “Sira,” bwelta ni Isla. “Okay nga ‘yon, eh. May pagka-romantic at mysterious effect.” “Tsk. At ngayong naiwan ko na ‘yung sulat, sigurado akong kakalimutan na niya ako at magmo-move on na siya kasi nga naman, ‘yon ang gusto kong mangyari kasi ang arte ko. At ang masaklap? Mas masakit pa ngayon kaysa dati,” pagtatapos ko, habang dama ko pa rin ang bigat sa dibdib. “Grabe, Isabelle! Alam ko, mabigat talaga ang nangyari sa inyo. Pero, girl…’yung lalaking ganoon ka tignan at kayang guluhin ang buong sistema mo? Bihira ‘yan, take it f