All Chapters of เกมรักอุบายลวง : ประธานเฮ่อเลิกหึงคุณนายได้แล้ว: Chapter 251 - Chapter 260

หนี้รัก?!สองคำนี้เอามาใช้กับเฮ่อเฉินโจวแล้ว ช่างเป็นการใส่ร้ายกันจริง ๆพวกลูกเศรษฐีแทบทุกคนล้วนมีข่าวเสียๆ หายๆ กันทั้งนั้น แต่เฮ่อเฉินโจวนับว่าเป็นคนสะอาดที่สุด ตลอดหลายปีมานี้ ข่าวลือเรื่องผู้หญิงของเขามีแค่กับหลวนหลีเท่านั้นแต่ตอนนี้กลับถูกใส่ร้ายด้วยสองคำนี้ เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “มีหนี้รักกับคนที่อายุรุ่นแม่ฉันเนี่ยนะ? ชาติที่แล้วหรือไง?”ปลายนิ้วจินเล่อเทียนเล่นมือถือ มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์ “ชาตินี้นี่แหละ...นายอาจจะลืมไปแล้ว”“งั้นนายช่วยฉันรื้อฟื้นหน่อยสิ?” เฮ่อเฉินโจวหรี่ตาลง เหมือนกำลังพยายามค้นหาความทรงจำบางอย่างเขาไม่ได้มาซูริกบ่อยนัก ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นจริง เขาไม่มีทางจำไม่ได้แน่ โดยเฉพาะถ้าเกี่ยวข้องกับผู้หญิงวัยกลางคนด้วยแล้วจินเล่อเทียนไม่เหมือนลู่เซียว ไม่มีทางเป็นฝ่ายทำตัวน่าสมเพช เขาเม้มปากเบา ๆ แล้วช่วยพูดรื้อฟื้นความทรงจำให้เฮ่อเฉินโจวอย่างตรงไปตรงมา “ไปไอซ์แลนด์ดูแสงออโรรา นายยังจำได้อยู่มั้ง?”เฮ่อเฉินโจวจำได้แน่นอน ตอนนั้นลู่เซียวเป็นคนลากเขาไป ทำเขาหนาวแทบตายเฮ่อเฉินโจวนอกจากจะกลัวการนั่งเครื่องบินแล้ว ยังขี้หนาวอีกด้วย“นายลองคิดดูสิ ว่าทร

ตอนที่รอยแผลเป็นเหล่านี้เกิดขึ้น เจียงหร่านแนะนำให้เธอไปหาหมอ แต่เธอไม่ได้ไปเธอเก็บไว้ใช้งานตอนนี้มันก็ได้ใช้ประโยชน์ เธอมองเห็นความตกใจและความหวาดกลัวแวบหนึ่งในดวงตาของไต้จิ้งอวิ๋นชัดเจนฉินเจิงไม่รู้ว่าคนอื่นจะมองเธออย่างไร แต่เธอรู้ชัดว่าในใจตัวเองต้องการอะไร และเธอได้เสียสละอะไรไปบ้างเพื่อสิ่งที่อยากได้เธอเคยสืบประวัติไต้จิ้งอวิ๋นมาแล้ว เธอเองก็เติบโตมากับความรุนแรงตั้งแต่เด็ก เหมือนกับตนเองเลยตอนนี้เมื่อเห็นรอยแผลของเธอ ฉินเจิงมั่นใจว่าไต้จิ้งอวิ๋นต้องเห็นใจแน่นอน“ใครทำร้ายเธอ?” หลังไต้จิ้งอวิ๋นมองรอยแผลของเธอเงียบ ๆ อยู่นาน ก็เอ่ยถามฉินเจิงดึงแขนเสื้อกลับ “พ่อแม่บุญธรรมของฉันค่ะ…แต่พวกเขาไม่ได้ตั้งใจทำร้ายฉันหรอกค่ะ เป็นเพราะฉันไม่ดีเอง พวกเขาแค่อยากให้ฉันกลายเป็นลูกสาวที่ดีที่สุด”แม้เธอจะเกลียดพวกฉินหลิ่งซงแทบตาย แต่ตอนนี้ห้ามพูดอะไรไม่ดีเด็ดขาด เธอต้องสร้างภาพลักษณ์คนรู้คุณและกตัญญู แบบนี้ถึงจะทำให้ไต้จิ้งอวิ๋นไม่คิดว่าเธอจะกลายเป็นคนเนรคุณ แล้วแว้งกัดหล่อนในวันหนึ่ง“ทำไมเธอไม่ต่อต้าน?” ไต้จิ้งอวิ๋นถามฉินเจิงกัดริมฝีปาก แสดงความอ่อนแอของตัวเองออกมาอย่างเต็มที

"ที่รัก คุณมาได้ยังไง?"ฉินเจิงเห็นกู้เฉิงเหยียน ท่าทางสะลึมสะลือเหมือนเพิ่งตื่นนอนและตกใจมากตอนนี้สิ่งที่ฉินเจิงถนัดที่สุดคือการแสดงละคร และเธอก็คิดว่ามันสนุกมากด้วยกู้เฉิงเหยียนสีหน้าเย็นชา "ทำไมไม่รับโทรศัพท์ ไม่ตอบข้อความ?""เอ๊ะ? คุณโทรหาฉันเหรอ" ฉินเจิงหาวเบา ๆ ทีหนึ่ง "ฉันนอนอยู่ตลอด ปิดเสียงโทรศัพท์ไว้น่ะ"เธอดูเหมือนเพิ่งตื่นนอนจริง ๆ ตอนพูดมือก็วางเบา ๆ บนหน้าท้อง "ตั้งแต่ท้องฉันก็ง่วงนอนบ่อย คุณก็รู้นี่"สายตากู้เฉิงเหยียนกวาดผ่านหน้าท้องของเธอ แต่คำพูดที่กำลังจะเอ่ยกลับเก็บไว้ เขาก้าวเข้ามาในห้องและนั่งลงบนโซฟาฉินเจิงปิดประตูและตามเข้ามา "คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ? ทำไมไม่บอกฉันล่วงหน้าสักหน่อย ฉันจะได้ไปรับที่สนามบิน"เธอตั้งภาพลักษณ์ภรรยาที่ดีได้อย่างสมบูรณ์ หลังจากที่ ‘ประนีประนอม’ กับเขาเพราะลูก ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดีขึ้นมาก ถึงเขาจะยังคงท่าทีเย็นชาไม่สนใจเธอ แต่ก็ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มักจะพูดจาเย็นชาและหยาบคาย"ฟังจากที่คุณพูด ที่นี่กลายเป็นบ้านของคุณแล้วเหรอ?" กู้เฉิงเหยียนพูดประชด และก็เป็นการลองใจด้วยเธอยังไม่ทราบรายละเอียดแน่ชัดที่โม่จือหย่วน แ

จินเล่อเทียนไออย่างแรง คือสิ่งที่เขาไม่คาดคิดมาก่อนแสงออโรราคืนนั้น เขายังคิดว่าเป็นฝันร้ายที่เฮ่อเฉินโจวไม่อยากพูดถึง แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นฝ่ายพูดเรื่องนี้ขึ้นมาเอง แถมยังพูดกับผู้เกี่ยวข้องโดยตรงด้วยเขาเดาไม่ออกเลยว่าเฮ่อเฉินโจวต้องการทำอะไรเสียงไอของเขาค่อนข้างแรง เฮ่อเฉินโจวกับไต้จิ้งอวิ๋นมองมาที่เขา เขาจึงทำได้เพียงกระตุกมุมปากยกยิ้ม "แค่ก ๆ... คอผมไม่ค่อยสบาย เมื่อกี้ตอนทำเนื้อย่างเสียบไม้ โดนรมควันจนสำลักน่ะครับ"พอดีที่พนักงานสาวถือชาและกาแฟที่ชงเสร็จแล้วเข้ามาพอดี จินเล่อเทียนรีบลุกขึ้นไปรับ และจิบไปสองสามอึก"คุณเฮ่อ ลองชิมชาและกาแฟของเอ็มคิวเราดูค่ะ หาดื่มข้างนอกไม่ได้นะคะ" ไต้จิ้งอวิ๋นยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยแม้เฮ่อเฉินโจวจะเอ่ยถึงแสงออโรรา เธอก็ไม่แสดงท่าทีใด ๆ ราวกับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไม่กี่ปีไม่เคยเกิดขึ้น หรือไม่เธอก็ลืมไปหมดแล้วแต่เฮ่อเฉินโจวรู้ดีว่าผู้หญิงแบบนี้ไม่ได้ลืมหรอก แค่ไม่แสดงอารมณ์ออกมาเท่านั้นเฮ่อเฉินโจวพยักหน้าเบา ๆ ยกกาแฟขึ้นจิบอึกหนึ่ง ไต้จิ้งอวิ๋นก็กลับไปที่ประเด็นเดิม "คุณเฮ่อต้องการดีไซน์เฉพาะ ฉันจะเรียกนักออกแบบมา เพราะถึงยังไง แบบแสงอ

เจียงหร่านรู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ และก็เคยเห็นในคลิปวิดีโอแล้ว แต่พอได้เจอตัวใกล้ ๆ ถึงพบว่าบาดแผลของเขาน่าตกใจยิ่งกว่าที่เห็นในวิดีโอมากทั้ง ๆ ที่แค่แสดง แต่เขาทำรุนแรงเกินไปแล้วหัวใจของเจียงหร่านบีบรัดโดยไม่อาจควบคุมได้ เฮ่อเฉินโจวก็พูดเสียงอ่อนว่า "เจ็บจังเลย"สามคำนี้ทำให้เจียงหร่านเงยหน้ามองเขา "ทำเองก็ต้องรับเอง"เธอกล่าวแล้วหมุนตัวเข้าบ้าน เฮ่อเฉินโจวตามมาติด ๆ "ใช่ ผมสมควรโดนแล้ว"เจียงหร่านเปิดประตู แต่ขวางอยู่ตรงทางเข้า "เฮ่อเฉินโจว นี่ก็เป็นแผนเจ็บตัวของคุณอีกใช่ไหม?"เธอไม่ไว้ใจเขาแล้ว เขารู้ว่าการจะเปลี่ยนใจเธอต้องใช้เวลา จึงไม่เถียง "คุณก็คิดว่าเป็นแบบนั้นแล้วกัน"ถึงจะเป็นแผนเจ็บตัว แต่ก็ใช้ร่างกายจริง ๆ ของเขาเข้าแลกขอบกรามสวยของเจียงหร่านตึงขึ้น เขาพูดเสียงเบา "ผมได้รับบทลงโทษแล้ว"ลงโทษตัวเองก็ถือเป็นการลงโทษเจียงหร่านเข้าห้อง เขาก็รีบตามเข้ามา เจียงหร่านบอกว่า "ฉันไม่มียา""ผมไปเอา ผมมี" ถึงเฮ่อเฉินโจวจะพูดแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้ไปไหน กลับมองเธอ "คุณอย่าปิดประตูนะ"ท่าทางน่าสงสารแบบนี้…เหมือนกับสุนัขที่จินเล่อเทียนเคยพูดจริง ๆเจียงหร่านไม่ได้พูดอะไร เฮ่อเ