All Chapters of นางร้ายของมาเฟีย: Chapter 21 - Chapter 30

เมื่อกลับมาถึง….ริก้าถูกช้อนร่างเล็กขึ้นไปบนห้องนอนโดยที่ตัวเองไม่รู้สึกตัว เพราะหล่อนถูกชายหนุ่มเล่นงานบนรถ..สองสามหน…จนทำให้หล่อนเพลียหลับไปโดยไม่รู้ตัว…ชายหนุ่มค่อยๆ วางร่างงามอย่างเบามือ…อาลัลค่อยๆ ดึงเสื้อสูทที่คลุมร่างงามออก…ขนาดหลับยังเอ็กซ์ ซะไม่มีหละ เขายืนมองร่างขาวงามตรงหน้า….ชุดบ้าไรวะ ปิดอกอึ๋มเมียกูยังไม่มิดเลย,,,บางอีกต่างหากชิ้นล่างก็ผืนนิดเดียว..ปิดเฉพาะไหมละเอียดได้อย่างเดียว ส่วนเนื้อนูนนั้นซิ มันเน้นของสงวนของเมียกูไปม๊ะ….เขานึกถึงเจ้าของงานแล้วมันน่าให้ลูกน้องไปถล่มปิดบริษัท..แม่งไปเลย…..เขานึกแล้วก็หงุดหงิด…..อาลัล….นั่งมองร่างงามด้วยความหวงแหน…เขาต้องจัดการอะไรสักอย่างเพื่อไม่ให้… เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก….เขาค่อยๆ ถอดชิ้นบนของหล่อนออก…ดวงตาคมเข้มก็เบิกกว้าง…. แล้วค่อยๆ ก้มมองอย่างเต็มตา….. อกตูมตามทั้งสองนี้ อวบอึ๋ม ขาวใส สีบนยอดมันก็ชมพูสวยใสเชียว…ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล… มันเต่งตึงน่าสัมผัสสุดๆ ..คิดดังนั้น เขาก็เอื้อมมือไปครอบครองมันทั้งสองข้าง…เต็มไม้เต็มมือมากเลยนะทูนหัว….หึ..สวยแบบนี้จะเอาไปให้ใครเห็นอีก มีหวังเขาต้องเสียของรักของเขาแน่ๆ …อาลัล คิดดังนั้น….เข

ณ ห้างสรรพสินค้าสุดหรูแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร อาลัลพาริก้า มาเดินเลือกซื้อสิ่งของเครื่องใช้สำหรับผู้หญิง พวกเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้ายี่ห้อดัง ของแบรนด์เนมต่างประเทศ ชายหนุ่มอยู่ในชุดลำลองและกางเกงขาสามส่วน สำหรับผู้ชายในวันพักผ่อน แบบสบายๆ ส่วนหญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนส์เนื้อดีรัดรูป และเสื้อเอวลอย สีขาวเปิดไหล่ รองเท้าส้นสูง กระเป๋าถือของผู้หญิง หล่อนดูดีไปทุกส่วนแม้อยู่ในชุดไปรเวท…ชายหนุ่ม สั่งไม่ให้บอดี้การ์ดคนอื่นมาคุม…มีเพียงเควิ่น เพื่อนสนิทและบอดี้การ์ดคู่ใจเท่านั้น ที่มาคอยดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ ……ทั้งสองคนเดินช็อปปิ้งด้วยกันแบบคู่รักคู่อื่นๆ …ทุกย่างก้าวที่ทั้งสองเดินผ่าน จะมีผู้คนสนใจหนุ่มสาวคู่นี้ …บ้างก็จำได้ว่าทั้งคู่เป็นดารา… บ้างก็ชื่นชมในความน่ารัก ว่าทั้งคู่เหมาะสมกันดี…อาลัล ลอบมองนางร้ายแสนสวยของเขา เธอเป็นผู้หญิงที่สวย เซ็กซี่ ที่สุดเลย ขนาดไม่ได้แต่งหน้า แล้วก็อยู่ในชุดแบบธรรมดา เธอก็ดูดีไปหมด แต่ชุดที่หล่อนใส่มานี่สิต้องมีแอบโชว์ผิวขาว นิดๆ หน่อยๆ อยู่ร่ำไป เปิดไหล่นวล โชว์เอวคอดกิ่วด้วย นี่ขนาดเดินมากับเขา หนุ่มๆ ยังไม่วายมองเหลียวหลัง หากปล่อยให้หล่อนยืนเลือกข

หลังจากที่ทอม หรือทอมมี่ พาหญิงสาวไปหาหมอ แล้วก็พากลับมาส่งที่บ้านสวนของคุณยาย…ริก้า ชวนทอมให้นอนค้างที่บ้านสวน,,,ทั้งสองศรีพี่น้องนอนคุยกันแล้วก็ถามสารทุกข์สุกดิบกันตามปกติ…"นี่ริก้า.....พี่ถามหน่อย ถ้าเป็นแบบนี้ แล้วเธอจะเอายังไงต่อดีหล่ะ หากเรื่องที่เธอได้ยินมามันเป็นเรื่องจริง...” ชายหนุ่ม หัวใจหญิงโพล่งถามหญิงสาว ด้วยความเป็นห่วง อนาคต แล้วก็ความรู้สึกของน้องสาวที่รักของเขา เมื่อหล่อนรู้เรื่องที่อาลัล มีเมีย มีลูกอยู่แล้ว…..“ยังไม่รู้เลยค่ะ…ตอนนี้ริก้ายังคิดอะไรไม่ออก…ริก้าอยากพักสมอง...แล้วก็ไปให้ไกลที่สุดจากเรื่องตรงนี้” ริก้า พูดจริงตามความรู้สึก...เพื่อที่เธอ จะได้ไม่ต้องรับรู้เรื่องของเขาอีก….“เอ่อ...แต่พี่ก็นึกสงสัย แล้วภาพพวกนั้นส่งมาหาแกได้ยังไงกัน ...เพราะปกติ เวลาแกเที่ยวต่างประเทศกับเขาตั้งนานสองนาน พวกพี่อยู่ไทยยังไม่รู้เลย..นี่ถ้าวันนั้นคุณอาลัล ไม่หึงแก ประกาศว่าแกมีเจ้าของแล้ว พวกชั้นก็ไม่มีวันรู้หรอก...เขาหน่ะอิทธิพลจะตายไป...........” . มันเป็นคำถามเดียวที่ริก้า ยังนึกไม่ถึง แล้วก็ยังไม่นึกสงสัย...เพราะหล่อนมัวแต่ปวดร้าวหัวใจอยู่ในตอนนี้....“ไม่ทราบเหมือนกันค

“ใครเป็นเมียคุณไม่ทราบ...ห๊ะ.....” ริก้าโมโห ผู้ชายที่เห็นแก่ตัวคนนี้...หาว่าเธอเป็นเมียเขา...ใจร้าย ถ้าเธอเป็นเมียเขา คงเป็นได้แค่เมียน้อย...คิดแล้วอยากจะใช้เล็บข่วนหน้าตาอันหล่อเหลาที่เที่ยวเจ้าชูโปรยเสน่ห์ให้กับสาวๆ ไปทั่ว...อีกอย่างลูกเจาจะกลายเป็นเด็กอาภัพไม่มีพ่ออีก...หญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มนิ่ง ขมวดคิ้วเรียว ใบหน้าแดง เพราะว่ามันร้อนเพราะอารมณ์โกรธที่มันอยู่ข้างใน...“เอ้า,,,,ไม่เจอกันแค่นี้จำไม่ได้แล้วเหรอว่าตัวเองเป็นเมียพี่...” .ชายหนุ่มแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้วก็เย้าหล่อนอีก...แต่มือเขานั้นมันไม่ค่อยอยู่สุขเท่าไรนัก...มือหนาก็เคลื่อนจับตรงนู้นตรงนี้..ก็ร่างเมียของเขาแสนจะนุ่มนิ่มนวลเนียนน่าสัมผัสจะตาย....“ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ..คนใจร้าย....เมียคุณเอง ก็อยู่ที่อเมริกาบ้านคุณไง...ลูกคุณด้วย..” ริก้า หมดความอดทน...จึงตะโกนใส่หน้าเขาไป...ก็ผู้ชายคนนี้...จะโกหกเธอให้ถึงที่สุด เธออุตส่าห์เปิดโอกาสให้เขาสารภาพผิดแล้ว แต่ผู้ชายร้ายกาจคนนี้,,,ไม่รู้จักสำนึกผิดตัวเอง ยังจะหลอกลวงเธออีก....“อุ้ย,,,,รู้ได้ไงนะ” ชายหนุ่มแสร้งทำตกใจ เสมือนว่าถูกจับได้ว่าหล่อนรู้ความจริง..“...หึ..คนเลว

ริก้า ลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางอากาศที่เหน็บหนาวของตอนเช้าที่นี่ อือ...หนาวจัง..นี่ขนาดยังไม่ถึงช่วงฤดูหนาวนะเนี๊ย..ยังดีที่หล่อนนอนซุกอก ของผู้ชายจอมร้ายกาจอยู่มิเช่นนั้น ร่างกายป่าวเปลือยของหล่อนก็จะ สั่นมากกว่านี้อีก...หญิงสาวขยับตัวใต้ผ้าห่มหนาขยุกขยิก,,,โดยไม่รู้เลยว่ามันทำให้ร่างหนารู้สึกตัวตื่น...อาลัล,,,แกล้งทำเป็นหลับ แต่ลำแขนแกร่งก็ยังเกาะกุมอยู่ตรงเอวคอดกิ่วของหล่อน...หล่อนเผลอลืมตัวเบียดเอาเรือนร่างแน่งน้อยนั้นเข้าหาความอบอุ่นจากอกเขามากขึ้น......อุ้ย.!! ..” ริก้า ร้องอุทานออกมาเมื่อชายหนุ่มถือโอกาสที่หล่อนกำลังขยับเข้าหา ดึงหล่อนเข้ามาไกล้อกแกร่ง...ทำให้เนื้อนุ่มนิ่มของเต้างามเบียดจุ่มกับหน้าอกกว้างนั้นอย่างจัง.....หญิงสาวกระพริบตาถี่ๆ“...เอ๋..พี่อาลัล แกล้งริก้า อีกแล้วนะ..ตกใจเลย..ลืมตาขึ้นมาคุยกันเลยนะ” หญิงสาวชะโงกหน้า แล้วใช้นิ้วนุ่มนิ่มนั้นแกล้งดึงเปลือกตาของชายหนุ่มขึ้น...อาลัล แกล้งหลับตาปี๋ ไม่ยอมให้เจ้าหล่อนดึงเปลือกตาได้...เขาอมยิ้มทั้งๆ ที่ยังหลับตาอยู่...หญิงสาวก็แกล้งเขาบ้างดูสิ..จะตื่นขึ้นมาคุยกันไหม...หล่อนใช้นิ้วเรียวเล็ก แกล้งเดินปูไต่ ๆ ตรงหน้าอกกว้าง