All Chapters of นางร้ายของมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

ณ โรงแรมหรูระดับห้าดาวในเครือ แกรด์เดร์สัน กรุป ชั้นบนสุด ในยามค่ำคืน ขณะที่บางคนกำลังหลับใหล ภายในห้องสูท..หนึ่งในสิบห้อง มีหญิง-ชายคู่หนึ่งกำลังเริงรักกัน อย่างเมามันส์ ….…. อือออ…อา…ซีสส…..โอ้วเย้ส….แรงอีกคะ อาลัลขา……ตับ ตับ ตับ ปั๊บ…..ซีสสสสสส …... “อาลัลของ เคที่ สุดยอดเลยค่ะ” ….ปั๊บ…… ปั๊บ…… ปั๊บ….. ตับ…..ตับ……ตับ เสียงสะโพกสอบของร่างแกร่งหนา กระทบกับบั้นท้ายดินระเบิด ของนางแบบสาว เอ๊ก เซ็กซี่ ผู้คร่ำหวอดในวงการบันเทิงไทย… ..หญิงสาวแหงนใบหน้าอันชุ่มเหงื่อ เหลือบไปมองชายหนุ่มข้างหลังเธอโยกกายตามจังหวะ… พร้อมกับเด้งบั้นท้ายงอนงาม…สวนรับกับแรงกระแทรก ของเจ้ามังกรยักษ์กับถ้ำใหญ่ของหล่อน …..แจ๊ะ…. แจ๊ะ….แจ๊ะ…. น้ำหล่อลื่นสีขาวขุ่นถูกขับออกมาชุ่มปากถ้ำนั้น…เสียดสีกันอย่างเสียวกระสัน ตาปรือ…ซูดปาก…อย่างอารมณ์สวาทมาเต็ม …..อีกมือก็ยันหัวเตียงเพื่อยึดเป็นหลัก …อีกมือก็บีบคลึงเต้างาม ระบายความเสียว….อ่ะ…..อ่ะ….โอ้วววววว…….. “แรงอีกนิดคะ อาลัลขา…เคที่เกือบเสร็จแล้วค่ะ” …อ่ะ อ่ะ อ่ะ…..อ้ายยยยยยย…หญิงสาวเกร็งขมิบปากถ้ำถี่ๆ บ่งบอกว่าเธอถึงที่หมายแล้ว..หลังจากที่อาลัล ส่งเธอไปถึงสวรรค์ เขาก็เ

กึก กึก กึก !!! เสียงดังจากรองเท้าส้นสูง ของหญิงสาวกระแทกแรง และเร็วตามจังหวะของการก้าวเท้า กึ่งเดินกึ่งวิ่งลงบันได ของร่างบางนั้น…อารมณ์ที่มันเดือดระอุ อยู่ข้างใน มันถูกส่งลงไปยังส้นรองเท้าที่เธอสวมใส่…“เกลียด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ไม่อยากเห็นหน้า และไม่อยากทำงานร่วมกับผู้ชายอย่างเขาเลย…เจ้าเล่ห์ ฉวยโอกาสที่สุด 2 ครั้ง2 คราแล้วนะที่เขาจูบหล่อน….นึกว่าหล่อนเป็นอะไร ที่ระบายอารมณ์หรือยังไง หรือคิดเพียงจะกลั่นแกล้งหล่อนที่ถือดีในวันนั้น…” ลำแขนเรียว ทุบลงบนเตียง หลายต่อหลายครั้ง เพื่อระบายความโกรธ..….สมควรแล้วกับรอยแดงบนใบหน้าที่มันคงจะปรากฏแก่สายตาคนอื่นในไม่ช้า ก็หล่นเงื้อมมือสุดเอื้อมแขน ฟาดมันแบบไม่ออมแรง…ไม่เคยรู้สึกโมโห และโกรธใครเท่าผู้ชายคนนี้เลย ….มันน่าจะตบอีกสักข้าง…ให้หน้าหล่อๆ พังไปเลย…เขาจะได้รู้ซะบ้าง ว่าฉันนะใคร >>>…ริก้า / คีเรียนริกา มาลัยวัลย์….นางร้ายในละครเชียวนะ….ถึงฉันจะเป็นลูกครึ่ง และหัวสมัยใหม่ แต่คุณยาย ซึ่งเป็นหญิงไทยใจงาม ก็อบรม สั่งสอนขนบธรรมเนียมประเพณีไทยมาเป็นอย่างดี …. “ถึงริก้า จะมีเลือดของชาติตะวันตกอยู่ครึ่งหนึ่ง แต่การเป็นผู้หญิงก็ต้องรักนวลสงวนตัวนะลูก คุณค

ริก้า กำลังตกใจกับท่าทางของอาลัล….โดยไม่ทันที่จะระวังตัว….…..สิ้นเสียงของชายหนุ่ม ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างก็จับ ล็อกหน้าเรียวงามของหญิงสาวตรงหน้า แล้วส่งริมฝีปากหนากดทับลงบนเรียวปากบาง อย่างรวดเร็วและรุนแรง บดขยี้มันอย่างไม่ยั้ง จนหญิงสาวรับรู้ได้ถึงผนังภายในของปากกระทบกับฟันขาวเรียงงามของเธออย่างจัง …ริก้าเจ็บจนน้ำตาเธอคลอ….……ชายหนุ่มสอดมือออกแรงดันต้นคอขาว ให้แหงนเงยขึ้นอีกเพื่อรับโทษทัณฑ์อย่างสาสม กับที่เธอบังอาจตบหน้า มาเฟียร้ายอย่างเขา เขาบดคลึงมันอย่างหนักหน่วงและเร่าร้อน……ริก้ารู้สึกว่าตนเองกำลังจะไม่มีอากาศหายใจ ก็เธอเล่นกลั้นหายใจ และเม้มริมฝีปากแน่น ….เธอไม่ยอมให้เป็นเหมือนครั้งก่อนที่ปล่อยให้ลิ้นร้อนของชายหนุ่ม เข้ามาพันลิ้นเล็กของเธอได้อีกเด็ดขาด…….ฮืมมม…ชายหนุ่มครางออกมาอย่างขัดใจ เมื่อเจ้าหล่อนไม่ยอมเปิดปาก..เขาจึงกัดดึงริมฝีปากเธอ แต่ไม่ถึงขนาดแรงมาก แต่ก็พอให้เธอหล่อนรู้สึกเจ็บ.…อ่ะ!! ริก้ารู้สึกเจ็บจนทนไม่ไหว…และเริ่มหายใจไม่ออก…จึงเผยอปากน้อยเพื่อรับอากาศภายนอก…….ชายหนุ่มถือโอกาสส่งลิ้นหนาเข้าไปทักทายลิ้นเรียวเล็กจนได้สมใจ ….. “อืมมม..” ร่างหนาครางออกมา ….หอมหวานอะ

ทางด้านอาลัล…“กลับเช้าเลยนะครับนาย…ไม่รู้ว่าไปเคลียร์ถึงไหน…ครั้งนี้เคลียร์นานนะครับ” …เสียงแซวจากบอดี้การ์ดคู่ใจของเขา ชายที่ขึ้นชื่อว่า…ผู้ชายไร้อารมณ์ในบรรดาเพื่อนๆ หน้าเข้มของเควิ่น แทบจะไม่มีรอยยิ้มให้ใครเห็น ขนาดเขาเองยังเห็นเพียงรอยยกมุมปากเพียงเล็กน้อย…แต่ความจริงใจมันปรากฏบนดวงตาคมหวานนั้น…“อย่าแซวโว้ย… เควิ่น คนอารมณ์ไม่ค่อยดี” อาลัล เปล่งเสียงเชิงตำหนิเพื่อนรักของเขา…แต่เขากับเควิ่น รู้ใจกันดีว่าอารมณ์ประมาณไหน…เควิ่นกับเขาเป็น นายกับลูกน้องก็จริงอยู่ แต่นั้นมันเป็นสายตาของคนภายนอกที่มองกัน แต่จะมีสักกี่คนที่จะรู้ว่า เขาเป็นเพื่อนรักกัน เราสองคนถูกเลี้ยงดูมาด้วยกัน เรียนที่เดียวกัน คณะเดียวกัน นอนด้วยกัน เป็นเพื่อนเล่น เป็นคู่หู เป็นบอร์ดี้การ์ดคู่ใจ เป็นมือขวาของเขา บอดี้การ์ดที่เขาวางใจที่สุด ในบรรดาลูกน้องของแด๊ด….“หึ ปกติผมเห็นนายเคลียร์งานไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำ” เควิ่นยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เมื่อนายของเขาเปิดประตูห้องเข้ามาพร้อมกับใบหน้าเคร่งขึม…“เมื่อเช้านายตื่นกี่โมง…ลงจ๊อกกิ้งรึเปล่า” อาลัลถามบอดี้การ์ดคู่ใจเขาที่ทำกิจวัตรนี้เป็นประจำ ..ไม่ว่าจะตามเขาไปพักที่ไหน เคว

ณ สนามบินในรัฐฟลอริดา ผู้โดยสารจำนวนมาก วุ่นวายกันไปหมด ผู้คนในชาติพันธุ์ต่างๆ กำลังรอเดินทาง เข้า-ออก ระหว่างประเทศ อาลัล แกรนด์เดร์สัน ยืนกดมือถืออย่างร้อนใจ“นี่ให้ใครมารับเราเนี้ย ยืนรอนานแล้วนะ รีบๆ ทำธุระ…เสร็จแล้วจะได้รีบกลับ” ชายหนุ่มบ่นไป ก้มมองนาฬิกาแบรนด์เนมไป…แบบนับครั้งไม่ถ้วน…ตอนนี้เขาไม่มีกะจิตกะใจทำงานเท่าไรหรอก…จะอะไรซะอีกหล่ะ ก็ไอ้ภาพข่าวซุบซิบดาราที่เป็นกระแสในโลกโซเชี่ยล แล้วก็ข่าวในหน้าหนังสือบันเทิงอยู่ตอนนี้ …อาลัล รู้สึกหงุดหงิดทันที หลังลงจากเครื่อง แล้วเปิดมือถือของเขา …มันเป็นข้อความจากเควิ่น บอดี้การ์ดคู่ใจของเขา รายงานผลถึงงานที่เขาสั่งให้ทำที่เมืองไทย….ซึ่งความจริงแล้ว เวลามันก็ไม่ได้นานขนาดนั้นหรอก ชายหนุ่มรอคนของเขาไม่ถึง 10 นาที พวกชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีเข้ม สวมแว่นตาดำ เกือบ 10 คน มุ่งหน้าอย่างเร่งรีบมาหาเขา …เฮ้อออออ!!! “แด๊ดกับมาดาม…นี่จัดเต็มตลอด เข้าสู่โหมดทางการแล้วเหรอเนี้มย” เขาถอนหายใจ เมื่อเห็นเหล่าบรรดาบอดี้การ์ดที่มารับเขา ไอ้ที่มาช้าก็นี่หล่ะมั๊ง รถยนต์นำขบวนสองคัน แล้วนี่อีกประกบหลังรถยนต์คันที่เขานั่งอีกสองคัน….แล้วมันจะไม่ช้าได้อย่างไร….