Semua Bab เพลิงร้ายพ่ายรัก: Bab 21 - Bab 30

วันหนึ่ง....ครืดด ครืดดด เสียงมือถือในกระเป๋ากางเกงของเขาสั่น ฉันตัดสินใจล้วงมันออกมาดูซึ่งฉันไม่รหัสมือถือของเขาหรอกแต่ข้อความที่ปรากฏหน้าจอมันแสดงอยู่ทำให้ฉันเห็นทุกข้อความที่ส่งเข้ามาซึ่งคนส่งก็คือ..มิย่าพรุ่งนี้เพลิงอย่าลืมสัญญาว่าจะมารับมิย่านะเมื่อคืนมิย่ามีความสุขที่สุดเลยรักเพลิงนะคะฉันนั่งอ่านข้อความที่มิย่าส่งมาด้วยน้ำตา แปลว่าที่เขาหายไปตั้งแต่เมื่อวานเขาไปอยู่กับมิย่าและมีอะไรกันแล้ว"ฮือออ ฮือออออ ฮืออออ" ฉันกลั้นน้ำตาไม่อยู่นั่งร้องไห้อยู่ตรงนั้นอย่างห้ามความรู้สึกไม่ได้มันเจ็บไปหมด ไหนเขาเคยสัญญากับฉันว่าถ้าฉันยอมเป็นแฟนของเขาเขาจะมีฉันแค่คนเดียวไงแล้วทำไมตอนนี้เขาถึงไปมีอะไรกับคนอื่น"ร้องไห้ทำไมวะ คนจะนอน" เขาคงรำคาญเสียงของฉันที่นั่งร้องไห้อยู่ ฉันรีบลุกออกจากเตียงแล้วมานั่งอยู่ข้างนอก ตอนนี้ฉันไม่รู้จะต้องทำยังไงดีฉันถามเขาไปตรงๆเลยจะดีไหมเรื่องเขากับมิย่าแต่ฉันก็กลัวกลัวคำตอบที่เขาจะตอบกลับมาถ้าเขาขอเลิกกับฉันล่ะฉันจะทำยังไง ถึงแม้ว่าตอนแรกฉันคิดว่าถ้าวันนึงเราไปด้วยกันไม่ได้หรือเขาเจอคนที่ดีกว่าฉันฉันก็จะยอมให้เขาไปเพราะฉันไม่มีอะไรเหมาะกับเขาเลย แต่พอถึงเวลา

วันหนึ่ง....."ลูกจ๋าอย่าใจร้ายกับแม่แบบนี้สิ เกือบถูกจับได้แล้วนะ""มานั่งบ่นอะไรคนเดียวตรงนี้ไหนบอกมาเข้าห้องน้ำแล้วจะรีบขึ้นห้องประชุม" เป็นโซ่ที่เดินมาถาม"ฉันไปเข้าห้องน้ำมาแล้วแล้วปวดท้องเพราะลูกดิ้นน่ะก็เลยขอนั่งพักตรงนี้ก่อนเดี๋ยวค่อยขึ้นไป มันยังไม่ถึงเวลาสักหน่อย""ดิ้นเก่งนะลูกเธอน่ะดูท่าน่าจะซนน่าดู" โซ่เอามือมาจับหน้าท้องของฉันซึ่งเขามักจะทำแบบนี้เป็นประจำเขาบอกว่าลูกของฉันก็คือหลานของเขาเขามีสิทธิ์จับซึ่งฉันก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะถ้าไม่มีโซ่ฉันอาจจะลำบากกว่านี้ก็ได้เพราะทุกวันนี้เวลาไปไหนมาไหนหรือไปหาหมอโซ่ก็จะไปเป็นเพื่อนด้วยจนคุณหมอกับพยาบาลคิดว่าเขาคือพ่อของลูก"อื้มมม แต่ก็ดีแล้วล่ะเพราะมันจะทำให้ฉันรู้ว่าแกยังแข็งแรงดี""เธอเจอไอ้เพลิงหรือเปล่าเมื่อกี้ฉันเจอมันยืนอยู่ที่หน้าห้องน้ำ" ฉันพยักหน้าแทนคำตอบ"มันสงสัยอะไรหรือเปล่า""ไม่รู้สิ แต่คงไม่หรอกมั้งเขาจะมาสนใจอะไรฉันอีกล่ะเราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วอีกอย่างคู่หมั้นของเขาก็ออกจะสวยเขาจะมาสนใจคนขี้เหร่อย่างฉันทำไม""นั่นสินะขนาดเธอขี้เหร่เธอไม่สวยมันยังทำเธอท้องได้เลย" มันจุกอยู่เหมือนกันนะกับคำพูดของโซ่แต่ฉันก็ชินแล้วล

วันหนึ่ง...."เดี๋ยวแม่ไปทำงานก่อนน้องนั่งระบายสีอยู่ในห้องนี้นะคะ" ฉันบอกลูกเมื่อมาถึงห้องแม่บ้านซึ่งเป็นห้องที่เอาไว้เก็บพวกผ้าเช็ดตัวผ้าปูที่นอนของใช้ต่างๆสำหรับใส่ห้องพักลูกค้าซึ่งแต่ละชั้นจะมีห้องแม่บ้านอยู่เป็นสัดส่วนซึ่งฉันจะให้น้องวันใหม่อยู่ในห้องนี้เวลาฉันต้องไปทำความสะอาดแกก็จะอยู่แต่ข้างในห้องไม่ออกไปวิ่งเล่นข้างนอกเพราะแกรู้ว่าฉันต้องทำงาน ถ้าแกง่วงฉันก็จะมีที่นอนเล็กๆปูไว้ให้แกนอนอยากจะบอกว่าฉันโชคดีที่มีลูกที่น่ารักเชื่อฟังไม่ดื้อไม่งอแงให้อยู่ตรงไหนก็อยู่ "ค่าแม่^^" หลังจากนั้นฉันก็จัดการเตรียมของใช้ใส่รถเข็นสำหรับทำห้องพักแล้วเข็นออกไปเพราะตอนนี้ลูกค้าเริ่มทยอยออกไปกันบ้างแล้ว "หนึ่งจ๊ะยุ่งอยู่หรือเปล่าเอ่ย" พี่จุ๋มเดินมาหาฉันที่ห้องพักแขกซึ่งเป็นห้องสุดท้ายแล้ว"ไม่ยุ่งแล้วค่ะหนึ่งทำห้องนี้เสร็จก็ว่างแล้วค่ะพี่จุ๋มมีอะไรให้หนึ่งทำหรือเปล่าคะ""คือพอดีว่าช่วงบ่ายจะมีแขกคนสำคัญมาดูโรงแรมแล้วก็จะมาขอดูห้องพักของเราน่ะพี่ก็เลยจะให้ขึ้นมาดูชั้นนี้""ใครเหรอคะแขกวีไอพีหรือเปล่าหนึ่งจะได้เอาดอกไม้มาใส่" เพราะปกติถ้าเป็นแขกวีไอพีมากๆฉันจะต้องนำดอกไม้มาใส่ในห้องตามจุดต่างๆเ

วันหนึ่ง...."หนูชื่ออะไรคะบอกฉันได้มั้ย^^" คุณหญิงถามแกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนมากๆ"น้อง ฮึก ฮึก ชื่อน้องวันใหม่ค่า ฮึก ฮึก ฮึก" "หน้าตาน่ารักชื่อก็น่ารักจังเลยนะ แต่ไม่ต้องร้องไห้นะคะคนเก่ง" คุณหญิงเอามือของท่านมาเช็ดน้ำตาให้ลูกสาวตัวน้อยของฉันอย่างอ่อนโยนก่อนจะดึงตัวแกเข้าไปกอดปลอบฉันรู้สึกขอบใจท่านมากที่เมตตาลูกสาวของฉัน"หยุดร้องได้แล้วนะคะเดี๋ยวจะพาไปกินขนมอร่อยๆเอามั้ย""ฮึก ฮึก เอาค่า>เอนก เดี๋ยวลงไปสั่งให้คนเตรียมขนมอร่อยให้เด็กน้อยคนนี้ทีนะเดี๋ยวฉันจะพาแกลงไป""แต่คุณหญิงครับเราต้องรีบไปดูงานที่อื่นต่อนะครับตอนนี้เจ้าของที่ๆเราจะไปซื้อน่าจะกำลังรอเราอยู่" "ก็แคนเซิลไปก่อนไม่ได้หรือไงค่อยไปวันหลัง""แต่ว่าถ้าเราผิดนัดทางเจ้าของที่ตรงนั้นอาจจะไม่ยอมขายที่ให้เราแล้วก็ได้นะครับคุณหญิงเพราะมันไม่ได้มีแค่เราที่ต้องการที่ตรงนั้น""แล้วไง""ที่ติดทะเลแบบนั้นหาไม่ได้ง่ายๆเลยนะครับคุณหญิงถ้าเราพลาดตรงนั้นไป ผมมั่นใจว่าถ้าเราสร้างโรงแรมที่นั่นเราสามารถสร้างรายได้ได้ไม่ต่ำกว่าร้อยล้านบาทต่อปีเลยนะครับ เท่าที่ผมให้คนไปสืบมามีคนติดต่อขอซื้อที่ตรงนั้นหลายรายและให้ราคาสูงมากด้วยผมเกรงว่า

เพลิงกัลป์..."แล้วแม่เด็กที่เป็นแม่บ้านชื่ออะไร""ชื่อ......" ครืดดดดดด ครืดดดดดด มือถือพี่เอนกดังขัดจังหวะพี่เอนกรีบกดรับสายแล้วเดินเลี่ยงไปคุยอีกมุมนึงผมก็เลยไม่รู้ว่าแม่ของเด็กที่พี่เอนกบอกว่าหน้าคล้ายผมชื่ออะไร ผมไม่รู้ว่าตัวเองหวังมากไปหรือเปล่าว่าแม่บ้านคนนั้นจะใช่คนที่ผมคิด"ขอโทษด้วยนะครับพอดีมีลูกค้าคนสำคัญโทรมาพอดี เอ่อพี่ว่าเราไปโรงแรมกันเลยดีมั้ยครับ""ครับ"ผมใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าจะมาถึงโรงแรมเพราะมันอยู่ไกลจากตัวเมืองมากแต่ผมยอมรับว่าโรงแรมนี้สวยมากจริงๆแม้จะเป็นโรงแรมเล็กๆมีไม่กี่ห้องซึ่งนี่อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่แม่เลือกที่นี่พอมาถึงโรงแรมก็มีพนักงานออกมาต้อนรับตั้งแต่ผมก้าวขาลงจากรถจนเดินเข้ามาถึงข้างในล็อบบี้"สวัสดีค่ะคุณเพลิงดิฉันชื่อพลอยนะคะเป็นผู้จัดการของโรงแรมค่ะ""ครับ""เราได้จัดเตรียมห้องทำงานและห้องพักไว้ให้คุณเพลิงแล้วนะคะ อยู่ชั้นบนสุดค่ะคุณเพลิงจะขึ้นไปพักผ่อนก่อนไหมคะเพิ่งมาถึงเหนื่อยๆเดี๋ยวพลอยจะไปส่งเองค่ะ^^" มองแค่แว๊บเดียวก็รู้คนตรงหน้าต้องการอะไร ผมผ่านผู้หญิงมาเยอะทำไมจะมองไม่ออก"ขอบคุณครับผมอยากพักผ่อนอยู่พอดี แต่ผมไม่รบกวนคุณพลอยดีกว่า