Semua Bab เพลิงร้ายพ่ายรัก: Bab 41 - Bab 50

เพลิงกัลป์...."คุณลุงเคยเห็นพ่อน้องเหรอค้า" เขาไม่ได้ตอบคำถามนี้กับลูกแต่เขาหยิบสมุดวาดรูปของลูกไปแล้วลงมือวาดรูปซึ่งฉันก็แอบยืนดูเขาว่าเขาจะวาดรูปออกมาเป็นยังไงแบบไหนแต่เขาก็คอยหลบเหมือนไม่อยากให้ฉันเห็น เขาใช่เวลาวาดรูปอยู่สักพักใหญ่ จากนั้นเขาก็ยื่นรูปที่วาดเสร็จให้กับลูกซึ่งรูปที่เขาวาดมันไม่ได้เป็นรูปคนๆเดียวแต่เป็นรูปครอบครัวมีพ่อแม่ลูกสามคนนั่งอยู่ด้วยกันอยากจะบอกว่าเขาวาดได้เหมือนมากเหมือนทั้งเขาทั้งลูกรวมทั้งฉันด้วยเหมือนเขาจงใจที่จะวาดรูปนี้ออกมา ฉันรู้สึกจุกในอกอย่างบอกไม่ถูกกับภาพที่เห็นตรงหน้า"เสร็จแล้วครับ^^" ลูกหยิบรูปไปดูแล้วทำหน้าคิ้วขมวดอย่างน่าเอ็นดู"คุณลุงทำไมหน้าเหมือนคุณพ่อของน้องเลยล่ะค้า" ขนาดลูกอายุแค่นี้ยังมองออกเลยว่าเขาวาดรูปตัวเองลงไป"อ้าวเหรอครับสงสัยลุงลืมตัววาดรูปตัวเองไปแทน แต่พ่อของน้องก็หล่อเหมือนลุงนี่แล่ะครับ^^" ดูเขาแถกับลูกสิ ฉันทำได้แค่ส่ายหน้ากับคำพูดแก้ตัวของเขา ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่เขาก็ยังเป็นเขาอยู่วันยังค่ำ นั่นก็คือหาข้อแก้ตัวเก่ง"จริงเหรอค้าาา""จริงครับ^^" หลังจากนั้นเขาก็ช่วยลูกระบายสีรูปที่เขาเพิ่งวาดเสร็จส่วนฉันก็เดินมารีดเส

เพลิงกัลป์....ผมรู้ว่าอธิบายอะไรไปตอนนี้มันก็ไม่มีประโยชน์เพราะวันหนึ่งไม่พร้อมที่จะฟังและไม่ยอมให้อภัยผม มันผิดที่ผมเองที่รู้สึกตัวช้าไปจริงๆซ้ำยังปล่อยเวลาให้มันล่วงเลยมาจนถึงตอนนี้ทั้งที่จริงแล้วผมควรที่จะกลับมาตามหาหนึ่งตั้งแต่วันที่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกับเธอไหนเรื่องที่เธอท้องอีกแล้วเธอก็หายไป อยากจะบอกว่าตอนนั้นผมสับสนมากผมไม่รู้ว่าวันหนึ่งกับไอ้โซ่รักกันจริงๆมั้ยเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาไอ้โซ่มันดีกับหนึ่งมากมากกว่าผมที่เป็นแฟนซะอีก มันก็คงจะไม่แปลกถ้าวันหนึ่งจะใจอ่อนให้กับไอ้โซ่เพราะมันดีกับเธอมากผิดกับผมที่เป็นแฟนเธอแท้แต่กลับไม่ค่อยสนใจใยดีเธอเท่าไหร่ซ้ำยังไล่เธออีก ผมแม่งโคตรเลวเลยว่าไหมกว่าจะรู้ตัวมันก็สายเกินไปแล้ว ผมนั่งก้มหน้าไล่ดูรูปในมือถือของตัวเองที่ถ่ายเมื่อครู่นี้อย่างเงียบๆแล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุขคนเดียว ถ้าในตอนนั้นผมไม่ทำเลวกับวันหนึ่งวันนี้ผมคงมีครอบครัวที่อบอุ่นกับเธอได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ผมจำได้ว่าเธอเคยบอกกับผมตอนที่เรายังคบกันว่าเธอมีความฝันเธออยากมีครอบครัวที่อบอุ่นมีบ้านหลังเล็กๆสีขาวๆมีแปลงดอกไม้สวยๆ มีคาเฟ่เล็กๆอยู่ภายในบริเวณบ้าน ผมไม

วันหนึ่ง...."และฉันก็ยิ่งมาเกลียดเธอมากขึ้นกว่าเดิมพอรู้ว่าเธอกับเพลิงเป็นอะไรกัน ฉันพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เขาสนใจฉันแล้วฉันก็ทำสำเร็จแค่ฉันบีบน้ำตาเขาก็ใจอ่อนกับฉันแล้วจนเขาเริ่มออกห่างเธอตอนนั้นฉันโคตรสะใจเลยรู้ไหม แต่สุดท้ายฉันก็ไม่ต่างจากผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วยทั้งๆที่ฉันควรจะพิเศษกว่าคนอื่นเพราะฉันเป็นว่าที่คู่หมั้นของเขาแต่มันก็ไม่มีประโยชน์ ตอนนั้นฉันก็เลยบินกลับมาถามเขาว่าจะเอายังไงกับเรื่องของฉันกับเขา เธอรู้ไหมว่าสภาพของเขาตอนนั้นเป็นยังไงเขาอยู่ในสภาพที่เมาไม่ได้สติเอาแต่กินเหล้าเรียกหาแต่เธอพร่ำแต่คำว่าขอโทษพอเขาเห็นฉันเขาก็คิดว่าเป็นเธอเขาร้องไห้พร้อมกับสารภาพว่าเขารักเธอจริงๆทั้งๆที่เมื่อก่อนเขาไม่เคยคิดที่จะรักเธอเลยแค่หลอกเธอเท่านั้นจนกระทั่งวันที่เธอมาบอกเลิกเขาเขาถึงรู้ใจตัวเองว่าเขารักเธอขนาดไหนเธอคิดว่าฉันจะเจ็บไหมกับสิ่งที่ได้ยิน ตอนนั้นฉันคิดว่าจะสวมรอยเป็นเธอมีอะไรกับเขาโดยที่ไม่ป้องกันแต่ดูเหมือนเขาจะรู้สึกตัวว่าฉันไม่ใช่เธอ เขาไล่ฉันออกจากห้องเขาแล้วขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง มันเป็นอะไรที่โคตรน่าสมเพชเลยรู้ไหม คุณหนูมิย่าโดนผู้ชายไล่ออกจากห้องนอน หึ""แล้วเธ

วันหนึ่ง....ฉันไม่รู้ว่าตัวเองนั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินนานกี่ชั่วโมงแล้ว ยิ่งนานก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเพราะมันนานเกินไป ถ้าเขาไม่เป็นอะไรมากทำไมคุณหมอถึงไม่ออกมาบอกสักทีว่าเขาเป็นยังไงบ้าง ฉันเป็นห่วงเขามากห่วงอย่างที่ไม่เคยห่วงมาก่อน ที่เขาต้องเจ็บตัวมันเป็นเพราะฉัน"หนึ่งคุณเพลิงเป็นยังไงบ้าง" พี่จุ๋มเดินเข้ามาถามฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง"ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินเลยค่ะพี่จุ๋ม หนึ่งห่วงเค้ามากเลยเค้าจะเป็นอะไรมากหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฮึก ฮึกหนึ่งกลัวเค้าจะเป็นอะไรคือเลือดเค้าออกเยอะมากเลย ฮือออ ฮือออ" ฉันที่พยายามจะเข้มแข็งไม่ร้องไห้แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ปล่อยโฮออกมา พี่จุ๋มรีบดึงตัวฉันเข้าไปกอด "ใจเย็นๆนะคุณเพลิงคงไม่เป็นอะไรมากหรอกเชื่อพี่นะ" พี่จุ๋มพยายามปลอบฉันแต่ฉันก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี"พี่จุ๋มคะแล้วลูกของหนึ่งอยู่ไหนคะ" "พี่พาแกไปฝากแม่พี่เอาไว้ก่อนน่ะตอนแรกจะพามาด้วยแล้วแต่ก็กลัวว่าแกจะร้องไห้เพราะก่อนพี่ออกมาแกก็ร้องไห้หาหนึ่งจนพี่ต้องปลอบแล้วโกหกแกว่าหนึ่งทำงานอยู่""ขอบคุณมากเลยนะคะที่ช่วยดูแลแกถ้าไม่ได้พี่หนึ่งคงทำอะไรไม่ถูกห่วงทั้งเพลิงห่วงทั้งลูก" ฉันไหว้ขอบคุณพี่จุ๋

วันหนึ่ง...."ก็ได้ค่ะ คุณ...แม่" คำนี้ฉันไม่ได้พูดมานานแค่ไหนแล้วนะ "ว่าแต่หนึ่งรู้จักกับมิย่าใช่มั้ยจ้ะเพราะมิย่าเป็นลูกสาวของคุณพงค์""รู้จักค่ะเพราะเธอก็เป็นว่าที่คู่หมั้นของเพลิงด้วย""เรื่องนั้นมันเป็นอดีตไปแล้วหนึ่งไม่ต้องเก็บมาใส่ใจหรอกนะลูกเพราะมันจะไม่มีการหมั้นเกิดขึ้นอย่างแน่นอน เพลิงเค้าบอกแม่นานแล้วเรื่องนี้ว่าเขาจะไม่หมั้นหรือแต่งงานกับใครทั้งนั้นเพราะเขามีคนรักของเขาอยู่แล้ว ตอนนั้นแม่ก็ไม่รู้หรอกว่าใครจนกระทั่งเขามาสารภาพกับแม่ว่าคนที่เค้ารักคือหนึ่ง""เพลิงเค้าอาจจะแค่คิดไปเองก็ได้ค่ะว่าเค้ารักหนึ่งความรักเป็นยังไงบางทีเค้าอาจจะไม่รู้จักด้วยซ้ำ""ดูเหมือนหนึ่งจะไม่เชื่อว่าเพลิงรักหนึ่งจริงๆใช่ไหมลูก""ค่ะ หนึ่งขอโทษด้วยนะคะที่ต้องพูดไปตามความรู้สึกเพราะหนึ่งรู้สึกแบบนั้นจริงๆค่ะ""เอาล่ะแม่จะไม่บังคับให้หนึ่งเชื่อแต่แม่อยากให้หนึ่งลองให้โอกาสลูกชายแม่ดูสักครั้งจะได้ไหม""........" ฉันไม่สามารถตอบท่านได้จึงทำได้เพียงก้มหน้าเวลาต่อมา...หลังจากที่คุณหมอได้ทำการตรวจอาการของเพลิงเรียบร้อยแล้วคุณหมอบอกว่าที่เขามองไม่เห็นมันเกิดจากประสาทตาถูกกระทบจนทำให้เขามองไม่เห็นซึ่