All Chapters of ห้ามรักเธอ: Chapter 11 - Chapter 20

98 Chapters

บทที่ 11...เราเลิกกันเถอะ

ขณะบัวบูชาเปิดประตูเข้าไปในห้องนอนของเขา เธอกวาดสายตามองไปทั่วทุกซอกทุกมุม ด้วยสายตาเศร้าแต่ซ่อนไว้ซึ่งความกล้าแกร่งเธอเดินไปยังหน้าโต๊ะกระจกเครื่องแป้ง มองตัวเองในกระจกอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกมือซ้ายขึ้นมอง จับจ้องที่แหวนหมั้นเรียบหรูบนนิ้วนางข้างซ้าย“มันเป็นของปลอม” ถึงแม้มันจะเป็นเพชรแท้ แต่ความหมายของมันก็ปลอมอยู่ดี เธอตัดสินใจถอดแหวนวงนั้นออกจากนิ้ว ทว่า พยายามจะดึงเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมหลุดออกมา ราวกับมันได้สลักตัวอยู่บนนิ้วนางของเธอไปแล้ว“ทำไมถอดไม่ออกเนี่ย!”เธอพยายามอีกหลายครั้ง แต่ไม่เป็นผล จนเธออ่อนอกอ่อนใจให้กับความโชคร้ายของตัวเอง เธอเพียงแค่อยากคืนมันให้แก่เขาเท่านั้น แต่กลับไม่มีสิทธิ์“หลักฐานของความโง่สินะ มันคงอยากจะอยู่กับเรา เพื่อคอยย้ำเตือนให้เรารู้ว่าเราเคยโง่แค่ไหน”เมื่อเธอไม่สามารถถอดแหวนหมั้นออกจากนิ้วนางข้างซ้ายได้ เธอจึงหันไปมองประตูบานเล็กที่เชื่อมกับห้องทำงานของเขาเอาไว้เธอเปิดประตูเข้าไปในห้องนั้น เพราะมันมีประตูอีกบานที่ซ่อนอยู่หลังผนังห้อง ห้องที่ต้องใช้รหัสเปิดเข้าไป ห้องเก็บสมบัติส่วนตัวในวัยเด็กที่เขาไม่เคยอนุญาตให้ใครเข้าไป เขาบอกว่าจะให้เธอเข้าไปใน
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 12...ขอโทษนะ เรื่องของเรามันเป็นแค่เกม!

“บอกเลิกเหรอ บอกเลิกใช่มั้ย??” แขกเหรื่อที่มาร่วมงานต่างพากันอึ้งและตะลึงกับสิ่งที่ได้ยินจากปากของว่าที่เจ้าสาวผู้ได้ชื่อว่าเป็นซินเดอเรล่าที่น่าอิจฉา หญิงสาวธรรมดาที่เพิ่งบอกเลิกเจ้าชายไปอย่างไร้เยื่อใย แม้แต่กอบกุลและลลิตาซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของว่าที่เจ้าสาวก็ยังมองหน้ากันด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่เพื่อนทำ“บัว!”อิศราไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรไป แต่คำเดียวที่ผุดอยู่ในหัวของเขาตอนนี้ก็คือ เขาไม่ยอม...เขาไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นแน่ เขาไม่ยอมเลิกกับเธอ หรือเขาไม่ยอมให้เธอบอกเลิก เขาก็ยังไม่แน่ใจ เพียงแต่เขาไม่ยอม...“บัว”เขาก้าวมาถึงตัวเธอแล้วคว้าสองแก้มไว้ในอุ้งมือ ก้มลงประกบปากจูบแน่นเพื่อให้เธอหยุดพูดในสิ่งที่ไม่สมควรจะพูดเสียที ซึ่งสร้างความตกใจและประหลาดใจให้แก่เพื่อนสนิทและแขกเหรื่อเป็นอย่างมากบอกเลิกแล้วจูบกันดูดดื่ม สองคนนี้กำลังเล่นตลกอะไรกันอยู่...ราเมศหันมองสายตาตกตะลึงของทุกคนแล้วก็ได้ความคิด อาศัยช่วงที่ทุกคนกำลังงง แก้ไขสถานการณ์เป็นรองของอิศราให้กลับมาเหนือกว่าอีกครั้ง“เซอร์ไพรซ์...ปรบมือ” เขาตะโกนลั่น พร้อมปรบมือนำร่อง และอธิบายเพื่อความกระจ่าง “ไม่ต้องตกใจไปครับ มันก็แค่การแสด
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 13...อย่าเจอกันอีกเลย

“เอาล่ะทุกคน” ธนินทร์รอจังหวะมานาน รีบส่งสัญญาณมือให้ทุกคนหันมามองเขา “ได้เวลาเปิดแชมเปญฉลองแล้ว ขอเชิญคุณอิศราครับ”เจ้าของชื่อพยายามปั้นหน้าเหมือนว่ากำลังสาสมใจในชัยชนะของตัวเอง ทั้งที่กำลังรู้สึกอื้ออึงไปทั้งอก“ใช่ ได้เวลาแล้ว”“เมฆ!” เธอเรียกเขาไว้ เขาหยุดแล้วหันมองหน้าเธอ สายตาสองคู่จ้องมองกันอย่างไม่ลดละ“บัว...” กอบกุลเรียกเพื่อนรักให้หลุดจากภวังค์ “ไปกันเถอะแก ไปจากที่เลว ๆนี่ซะ”“เดี๋ยว” เธอบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงเย็นเยือบ ก่อนจะเอ่ยกับคนร้ายกาจ “ขอคุยด้วยหน่อย”อิศราถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง แสร้งทำเหมือนว่าเบื่อหน่ายเหลือล้น “ระหว่างเราไม่มีอะไรจะต้องคุยกันแล้วมั้ง เธอไปได้แล้ว!”“ฉันไปแน่ไม่ต้องห่วง แต่ก่อนไป ขอถามคำเดียว”“อะไร”“ทำแบบนี้ทำไม”เขายิ้มมุมปาก “ก็บอกแล้วไงว่าเพื่อความสนุก”“แค่นั้นเหรอ” เขาควรมีเหตุผลมากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ “แล้วทำไมต้องเป็นฉัน”เขานิ่งไปนานมาก ก่อนจะก้มลงมากระซิบใกล้หูเธอ“เพราะเธอชื่อ บัวบูชา วรรณกุล โอเคมั้ย”เขายิ้มร้ายใส่เธอ ก่อนจะหันหลังให้แล้วเดินไปรวมกลุ่มกับเพื่อนรักที่กำลังดื่มกินและเต้นกันอย่างสนุกสนาน ทุกสายตายังมองมาที่เธอ สายตาเย
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 14...คุณจะไม่มีวันรู้ไปจนวันตาย!

เมื่อกอบกุลยอมออกจากงานไปเพราะความเป็นห่วงเพื่อนที่กำลังเมาอ้อแอ้อยู่ที่รถ บัวบูชาก็ได้มีโอกาสต้อนรับผู้ชายคนนั้นอย่างที่เธอคิดเอาไว้ เขาเข้ามาหาเธออย่างมีจุดประสงค์อย่างแน่นอน สีหน้าและสายตาของเขาบ่งบอกว่าเขามีเรื่องอยากคุยกับเธอ“นั่งด้วยคนนะ”“เชิญค่ะ”“จำผมได้มั้ย”คำถามของเขาทำให้เธอต้องพิจาณาใบหน้าเขาอย่างตั้งใจอีกครั้ง การได้มองใกล้ขนาดนี้ ทำให้เธอจำเขาได้ทันทีว่าเขาเคยเป็นเพื่อนร่วมห้องของอิศราและแก๊งนั่นเอง หมอนี่เป็นนักกีฬาโรงเรียน เป็นที่ชื่นชอบของสาว ๆ ในโรงเรียนไม่แพ้อิศรา เพียงแต่เขาเป็นคนจนเหมือนกับเธอและกอบกุล เขาจึงไม่ได้รับการยกย่องจากเพื่อนร่วมห้องสักเท่าไหร่“คุณชื่อ...”“ผมชื่อเต...เตชินท์ ห้อง 6/1”เธอจ้องหน้าเขาอย่างนึกสงสัย “คุณ...คอยตามฉัน...ใช่มั้ย?”“ใช่ ผมตามคุณมาหลายปีแล้ว”เขายอมรับตรงๆ ราวกับเป็นเรื่องปกติ มันทำให้บัวบูชารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก“งั้นเราคุยกันหน่อยได้มั้ย”“ได้สิ ผมอยากคุยกับคุณมานานแล้ว”“เชิญค่ะ”เธอลุกจากโต๊ะก่อน เตชินท์จึงลุกตาม แล้วทั้งคู่ก็เดินออกจากงานไปด้วยกัน โดยใช้เส้นทางภายในบ้าน มุ่งตรงไปยังหน้าบ้านหลังใหญ่“นั่นมันไอ้เตนี่”
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 15...งานแต่งที่ไม่เคยมีอยู่จริง

อิศราชะงักฝีเท้า คิ้วขมวดสงสัย วราลีเห็นท่าไม่ดีจึงชิงพูดเสียก่อน...เพื่อตัดไฟเสียแต่ต้นลม“คำว่าสำคัญใช้ไม่ได้กับเธอหรอกยัยแม่ค้า!! เขาก็บอกแล้วไงว่าอย่าสำคัญตัว อย่าสำคัญตัว ! ไปได้แล้ว แล้วอย่ากลับมาให้เขาเห็นหน้าอีก ไม่งั้น อย่าหาว่าฉันไม่เตือน”เจ้าหล่อนพูดจบก็ลากอิศราออกไปราวกับว่าเขาเป็นของเธอ ทิ้งบัวบูชาไว้เบื้องหลัง กับเศษซากของความรู้สึกเกลียดชัง เธอเหลือบมองแหวนที่นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นด้วยความเจ็บปวดใจ“ก็ได้ แค่เกม แค่เกมก็ได้ ไปกันเถอะ...”เธอกระซิบบอกลูกน้อยในท้อง ก่อนจะเดินออกจากบ้านหลังสวยนั้นมาด้วยใจที่ร้าวราน...“เราอย่าเจอกันอีกเลย”ตอนที่เธอขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาจากบ้านหลังนั้น อยู่ ๆ สายฝนเย็นฉ่ำก็กระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย ราวกับว่าฟ้าได้หลั่งน้ำตาให้แก่เธอ หรือไม่ก็เพื่อลบล้างความรักจอมปลอมให้ออกไปจากชีวิตของเธอเมื่อกลับถึงบ้านหลังน้อยท้ายซอย ภายในบ้านเหลือไฟดวงเดียวที่เปิดสว่างอยู่ ซึ่งเป็นดวงที่ประดับอยู่บนฝาผนังในห้องโถงใหญ่ของบ้าน บิดามารดาคงนอนหลับกันตั้งแต่สามทุ่มเหมือนเช่นทุกคืน พวกท่านอาจกำลังนอนฝันดีถึงงานวิวาห์สุดหรูหราริมทะเลของลูกสาว มารดาคงตัดสินใจได้แล
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 16...เศษซากของหัวใจ

“พอได้แล้วแดง แกไม่เห็นรึไงว่าลูกมันก็เสียใจเหมือนกัน มันก็ไม่ได้อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นหรอก แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เราก็ต้องยอมรับสิ และในฐานะพ่อแม่ เราควรจะเป็นกำลังใจให้ลูกมากกว่ามาด่าทอแบบนี้”บัวแดงมองหน้าผัวด้วยสายตาหยามหยัน “พี่ไม่ได้ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว พี่อย่าพูดอะไรเลยดีกว่า ที่ฉันอยากให้มันแต่งงานกับเขา เพราะฉันอยากให้มันสุขสบาย ที่สำคัญนะ ตลาดจะเลิกกิจการแล้ว เจ๊เจ้าของตลาดเขาจะทุบตลาดอีกสองเดือนเพื่อจะทำห้าง เรากำลังจะไม่มีที่ทำมาหากินแล้ว รู้เอาไว้ด้วย มันถึงต้องได้ผัวรวยไง มันถึงควรจะแต่งงานกับเขาไง!!!”บัวแดงเดินฟึดฟัดด้วยความโมโหกลับเข้าไปในห้องนอนแล้วปิดประตูดังปัง ลั่นไปทั้งบ้านบัวบูชาทั้งอึ้งทั้งตกใจกับข่าวร้ายที่มารดาบอก เพราะเธอไม่รู้เรื่องนี้เลย ลลิตาเพื่อนเธอไม่ได้บอกอะไรเธอเลย ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่ลูกสาวเจ้าของตลาดจะไม่รู้เรื่องนี้“ตลาดจะปิดเหรอ?”“ก็ปิดไปสิ!!” ชิดณรงค์พอจะรู้เรื่องมาบ้างแล้ว จากเพื่อนบ้านที่สนิทกันมาคุยปรับทุกข์ให้ฟัง เพราะค้าขายผักในตลาดเดียวกัน “เราก็แค่หาที่ทางในการขายใหม่ หน้าวัดหน้าโรงเรียนตรงไหนก็ได้ ไม่จำเป็นแค่ในตลาดหรอก แค่เร
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 17...รักครั้งแรก

“วราลี!” อิศราปรามเพื่อนด้วยน้ำเสียงดุดัน สายตาขัดขุ่นและแฝงความไม่พอใจเอาไว้จนทำให้วราลียิ้มไม่ออกเพราะความผิดหวังซ่อนลึก นั่นเพราะเธอรู้สึกมาสักพักแล้วว่าเพื่อนที่เจ๋งที่สุดกำลังจะเปลี่ยนไป“ทำไม ฉันพูดเรื่องจริง ไม่แน่นะ ป่านนี้ยัยนั่นอาจจผูกคอตายไปแล้วก็ได้!!”“ออกไปได้แล้วลี” เขาพยายามใจเย็น แม้ใจจะร้อนรน เขาพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่เกรี้ยวกราดใส่เพื่อน แม้ว่าเสี้ยวหนึ่งในจิตใจนั้นอยากจะบีบคอเพื่อนให้ตายคามือ “ออกไป...ขอเวลาครึ่งชั่วโมง แล้วจะรีบตามลงไป”“อืม...” วราลียิ้มมุมปากด้วยความสะใจที่ยั่วโมโหจนอิศราเกือบจะเผยตัวตนออกมา “ฉันโทรให้ร้านดอกไม้เอาดอกบัวไปส่งที่สุสานแล้วนะ ดอกบัวจำนวน 999 ดอกที่เราจะเอาไปวางที่สุสานของต้นไง”อิศรานิ่งงัน ก่อนจะเดินมาหาวราลีแล้วดันร่างเธอออกจากห้องแล้วปิดประตูปัง“เฮ่อ...” เขาถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแล้วแช่ร่างอยู่ในอ่างอาบน้ำนานเกือบชั่วโมง โดยไม่สนเสียงตะโกนเรียกของเพื่อนที่แวะเวียนกันมาตามเขาที่หน้าประตูห้องน้ำอย่างเร่งร้อนเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง อิศราจึงยอมลงมาชั้นล่างของบ้านในสภาพเตรียมพร้อม นั่นก็คือสวมชุดสูทส
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 18...แกอยากเอาคืนมั้ย

“หลายปีแล้วสินะ...” กับรักแรกของเธอที่เคยเกิดขึ้นเมื่อตอนสมัยเรียนมัธยม ความรักที่เธอจะเก็บลงกล่องแล้วปิดมันไว้เหมือนเดิม เพื่อให้เวลาหวานอยู่ในกล่องความทรงจำไม่จางหายไป เหมือนกลิ่นของดอกกุหลาบแรกในชีวิต จากผู้ชายคนนั้น...“และสักวัน...ฉันจะสามารถถอดแหวนวงนี้ออกได้ ฉันเชื่อว่าวันนั้นจะมาถึงในเร็ววันนี้”แหวนหมั้นบนนิ้วนางข้างซ้ายซึ่งเปรียบเสมือนสัญลักษณ์ของความโง่เงาของเธอ แหวนที่ไม่ยอมหลุดออกไปไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน“ไปเถอะ...” วันนี้เธอบอกตัวเองว่าจงเข้มแข็งเพื่อคนที่รักเธอทั้งสองคน จงเข้มแข็งเพื่อลูกน้อยในท้อง จงกล้ายืนหยัดกับการเริ่มใหม่ ห้ามอ่อนแอต่อหน้าใคร ไม่ว่าคนผู้นั้นจะเป็นเพื่อนที่รักเธอ หรือศัตรูที่อยากให้เธอตาย เธอจะต้องเข้มแข็งและยิ้มสู้กับอุปสรรคทุกอย่าง ให้สมกับเป็นลูกสาวของแม้ค้าที่เจ๋งที่สุดในตลาดเธออุ้มกล่องใหญ่ออกจากห้องนอน เดินผ่านส่วนครัวและห้องโถงของบ้านออกมาบริเวณหน้าบ้าน เพื่อพบกับความวุ่นวายของเหตุการณ์ร้ายที่เกิดขึ้นภายในบ้านหลังตรงข้ามกัน ไทยมุงมากมายล้นหลาม เสียงวิพากษ์วิจารณ์ระงมเหมือนผึ้งแตกรัง บิดามารดาของเธอเองก็เป็นหนึ่งในไทยมุงที่กำลังจับกลุ่มคุยกั
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 19...จดหมายเปื้อนเลือด

“ไม่ต้องหรอก จะไปต่อเวรต่อกรรมกันทำไม แก้แค้นกันไปแก้แค้นกันมาก็ไม่จบซะที คงไม่ได้อยู่เป็นสุขทั้งชาตินี้ชาติหน้า พอแค่นี้ดีกว่า”“ฉันก็นึกอยู่ ว่าคนอย่างเขาไม่น่าจะมาสนใจแกได้ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นแผนการเลวๆของพวกมันจริงๆ แล้วแกพอจะรู้มั้ยว่าพวกมันทำแบบนี้กับแกทำไม ทำไมต้องเป็นแกด้วย แกไปทำอะไรให้พวกมัน?”“ไม่นะ...ไม่เคยแน่ ๆ”“แน่ใจนะแก?”บัวบูชาไม่ทันจะตอบคำถามนั้น เสียงโทรศัพท์ของเธอดังแทรกขึ้นเสียก่อน เธอรีบหยิบขึ้นดูเพราะแอบหวังว่าอาจจะเป็นคนที่เธอรอคอยอยู่ ซึ่งก็เป็นตามนั้น เตชินท์สัญญาว่าจะโทรหาเธอในวันนี้ แล้วเขาก็ทำตามที่พูดเมื่อคืนนี้ เขากำลังจะบอกเรื่องบางอย่างกับเธอ แต่ไม่ทันจะพูด โทรศัพท์สายสำคัญทำให้เขาต้องรีบกลับไปเสียก่อน เธอก็เลยยังไม่รู้ข้อมูลจากเขา ซึ่งต้องเกี่ยวข้องกับอิศราอย่างแน่นอน“ขอตัวออกไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ”“ใครโทรมาเหรอ” ลลิตาถามด้วยความอยากรู้“เตชินท์น่ะ จำได้มั้ย พวกห้องคิงส์ตอนเรียนมัธยม เจอกันทีงานเมื่อคืนไง”“อะไรกัน เพิ่งเลิกกับอีกคนเมื่อคืน แล้วแกก็จะคุยกับคนใหม่เลยอย่างนั้นเหรอ...”“เปล่า ไม่ได้มีอะไร แค่จะคุยธุระกันน่ะ ขอตัวนะ”บัวบูชาผละจากเพื่อนที
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more

บทที่ 20...ยังฝันร้ายอยู่รึเปล่า

ณ.คฤหาสน์หลังใหญ่ซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาที่สามารถมองเห็นวิวทะเลได้งดงามและกว้างไกลสุดเส้นขอบฟ้า บ้านของตระกูลไวย์ราวัลย์ เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และโรงแรมในเครือไวย์ราวัลย์วิลล่ากว่าสิบแห่งทั่วประเทศศิวะ ไวย์ราวัลย์และศรัยฉัตร ไวย์ราวัลย์ นับเป็นมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ของภาคทางใต้ โดยเฉพาะในพื้นที่ฝั่งอันดามัน ความมั่งคั่งและยิ่งใหญ่ถูกประดับไว้บนผืนดินของเมืองภูเก็ตมานานกว่ายี่สิบปี ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันสามคน คนโตเป็นผู้หญิง ชื่อว่า ทิพย์ทิวา ไวย์ราวัลย์ คนกลางเป็นผู้ชายซึ่งถือเป็นทายาทอันดับหนึ่งของตระกูล เขาเป็นพี่ชายแสนดีที่มีอายุห่างจากอิศราเจ็ดปี อิศเรศ ไวย์ราวัลย์ ชายหนุ่มรูปหล่อมาดเข้มวัย 34 ปี ปัจจุบันดำรงตำแหน่งเป็นผู้บริหารสูงสุดของบริษัทไวย์ราวัลย์กรุ๊ปอิศราซึ่งเป็นน้องคนเล็กสุดของบ้าน ถือเป็นแกะดำของตระกูลก็ว่าได้ ด้วยความที่เขาเป็นคนดื้อ ถือดี และไม่เคยฟังคำสั่งของใคร แม้แต่บิดามารดาผู้ให้กำเนิด ซึ่งนิยมใช้กฎเผด็จการมาเลี้ยงลูก และบงการชีวิตลูกตั้งแต่เกิดจนเติบใหญ่ ก็ไม่มีใครสามารถทำตามใจปรารถนาได้ ทั้งพี่สาวและพี่ชายของเขา ล้วนแล้วแต่เดินตามลิขิตที่มารดาเป็นคนขีดให้ทั้
last updateLast Updated : 2025-07-21
Read more
PREV
123456
...
10
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status