เซ่าเยว่เรียนอะไรก็ตามล้วนเรียนรู้ได้ไว เรื่องวาดรูปก็เหมือนกันเพราะความสามารถในการคิดเชิงพื้นที่สูง เธอเลยชอบภาพวาดพู่กันจีนที่มีการยืดมิติพื้นที่หรือไม่ก็ให้ความรู้สึกได้สัดส่วน แบบนี้จะทำให้เธอนึกถึงสูตรคณิตศาสตร์เลยค่อนข้างชอบวาดรูปไม้ไผ่เป็นพิเศษตอนเด็ก ๆ เซ่าเยว่ค่อนข้างซน เธอมักจะไปขโมยผลงานของเหลียงหงเม่าอยู่บ่อย ๆ ตอนนี้ในสตูดิโอเลยติดภาพของตาแก่นั่นไว้อยู่หลายภาพเนื่องจากตอนที่เซ่าเยว่เรียนวาดภาพมักทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆ ทั้งยังชอบก่อความวุ่นวาย หลัก ๆ คือตอนนั้นมีของที่เธอสนใจค่อนข้างเยอะ ไม่ได้ตั้งสมาธิทั้งหมดมาลงกับการวาดภาพขนาดนั้น เหลียงหงเม่าเลยรู้สึกว่าเซ่าเยว่หยาบกระด้างเกินไป จิตใจว่อกแว่ก ทำอะไรให้สำเร็จไม่ได้หรอก เลยตัดสินใจไม่สอนเซ่าสวินยิ่งดูก็ยิ่งอยากหัวเราะ “นี่เธอขโมยรูปของตาแก่นั่น แถมยังเก็บเอาไว้ตั้งหลายปีขนาดนี้อีก เธอไม่กลัวว่าเขาจะมาเอาเรื่องกับเธอหรือไง?”จำนวนมากทีเดียวเชียว หากเอาไปประมูลขายในตลาด อาจจะถึงขั้นที่ซื้อซูเปอร์คอมพิวเตอร์รุ่นเล็กเครื่องนั้นของเธอกลับมาได้เลยเซ่าเยว่ “เขาก็แค่ปิดตาไปข้างหนึ่งก็เท่านั้น ถือว่าให้พี่ไป”เซ่าสวิน
Read more