All Chapters of ลวงรักร้ายนายเพลย์บอย: Chapter 21 - Chapter 30

เพลงรัก...."ว่าแต่..เราอยู่ห้องนี้จริงดิ""ค่ะ""แม่งโคตรเล็กเล็กกว่าห้องเก็บของที่คอนโดพี่อีก""เพลงมีเงินเช่าได้เท่านี้ค่ะจะให้ไปเช่าห้องกว้างขวางใหญ่โตเหมือนคอนโดพี่คงไม่ได้""ก็ไม่ต้องเช่าไปอยู่กับพี่ได้เลยเอาไหม""มะ..""ไม่ไปจะตอบแบบนี้ใช่ไหม""..............""ว่าแต่พี่พีทกับธารพี่รู้หรือยังเรื่องที่เพลงออกมาจากบ้านแล้วมาเช่าห้องเล็กเท่ารูหนูอยู่""ไม่รู้ค่ะเพลงไม่ได้บอก""ถ้าอย่างงั้นให้พี่บอกแทนไหม แต่ถ้าธารรู้คงไม่สบายมากแน่ๆที่น้องสาวสุดที่รักต้องมาอยู่อย่างลำบากแบบนี้""พี่ไทม์อย่าบอกพี่พีทพี่ธารนะคะเพลงขอร้องเพลงไม่อยากให้พี่ธารไม่สบายใจ" ฉันขอร้องพี่ไทม์เพราะฉันไม่อยากให้พี่ธารเป็นห่วงเนื่องจากช่วงนี้พี่ธารกำลังเครียดเรื่องที่มีลูกไม่ได้ส่วยพี่พีทก็เครียดเรื่องงานอีก"ถ้าไม่อยากให้สองคนนั้นรู้ก็ย้ายไปอยู่กับพี่ที่คอนโด"..................................ไทม์...."ว่าแต่พี่พีทกับธารพี่รู้หรือยังเรื่องที่เพลงออกมาจากบ้านแล้วมาเช่าห้องเล็กเท่ารูหนูอยู่""ไม่รู้ค่ะเพลงไม่ได้บอก""ถ้าอย่างงั้นให้พี่บอกแทนไหม แต่ถ้าธารรู้คงไม่สบายมากแน่ๆ ที่น้องสาวสุดที่รักต้องมาอยู่อย่างลำบ

เพลงรัก....ขณะที่รอให้น้ำเดือดเสียงระบบสัญญาณประตูก็ดังขึ้นพี่ไทม์น่าจะกลับมาแล้ว"พี่ไทม์กลับมาแล้วเหรอคะ" "เพลง??" พี่ไทม์มองหน้าฉันแบบงงๆหรือเขาจะลืมไปว่าฉันอยู่ที่ห้องของเขา"เพลงมาทำอะไรที่ห้องพี่ อ่อลืมไปพี่พาเรามาเอง โทษทีพี่ยังไม่ค่อยสร่างเท่าไหร่" พี่ไทม์พูดจบก็เดินหาวเดินเซราวกับคนไม่มีแรงไปที่ห้องรับแขกก่อนจะเงียบเสียงไปฉันค่อยๆย่องเดินไปดูพี่ไทม์อย่างเงียบๆเพราะเห็นว่าเขาเงียบไป ปรากฏว่าพี่ไทม์นอนถอดเสื้อฟุบหน้าหลับอยู่บนโซฟาเสียงลมหายใจเป็นจังหวะของพี่ไทม์ทำให้ฉันรู้ว่พี่ไทม์กำลังหลับสนิท แต่....สิ่งที่ฉันเห็นมากกว่านั้นก็คือรอยช้ำจ้ำแดงที่คอรวมถึงรอยขีดข่วนที่อยู่เต็มแผ่นหลัง ไม่บอกก็รู้ว่าเมื่อคืนเขาไปไหนไปทำอะไรมาทำไมไม่กลับห้อง เมื่อคืนเขาคงจะไปนอนกับสาวๆของเขาเพราะตอนนี้เขาโสดไม่มีแฟนเพราะฉะนั้นเขาจะไปอะไรกับใครก็ได้ แม้ว่าพี่ไทม์จะเคยพูดว่าขอฉันเป็นแฟนแต่เขาก็คงพูดไปอย่างนั้นไม่ได้จริงจังอะไร ดีแล้วที่ฉันไม่ตกลงเป็นแฟนกับเขาไม่อย่างนั้นคงรู้จักเจ็บมากกว่านี้ฉันทำใจแล้วก็เลิกสนใจพี่ไทม์เดินไปกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปต่อ แต่พอเอาเข้าปากไปไม่กี่คำฉันก็รู้สึกกินไม่ลงอิ

เวลาต่อมาเพลงรัก....ฉันอยู่คอนโดพี่ไทม์ได้หลายอาทิตย์แล้วอยากจะบอกว่าพี่ไทม์แทบจะไม่กลับมานอนที่ห้องเลยจะกลับมาก็ตอนเช้าเลยหรือไม่ก็สายๆ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขาไปนอนที่ไหนเพราะทุกครั้งที่เขากลับมาก็จะกลับมาพร้อมร่องรอยต่างๆตามร่างกายถามว่าฉันชินไหมกับสิ่งที่เห็นฉันก็เริ่มชินแล้วล่ะ แต่ก่อนที่เขาจะออกไปข้างนอกเขาก็จะบอกก็กำชับให้ฉันระวังตัวไม่ให้เปิดประตูสุ่มสี่สุ่มห้าถ้าใครมาเคาะห้องเนื่องจากว่าตอนนี้พี่แพรวรู้แล้วว่าฉันมาอยู่คอนโดพี่ไทม์ พี่ไทม์กลัวว่าพี่แพรวจะมาหาเรื่องฉันถึงที่นี่ แต่เขาก็อยู่ดูแลฉันไม่ได้ซึ่งฉันก็เข้าใจว่าเขาเองก็ต้องมีชีวิตส่วนตัวจะให้มาเฝ้าฉันตลอดคงเป็นไปไม่ได้ซึ่งทุกครั้งพี่พี่พีทพี่ธารโทรมาฉันก็จะโกหกว่าพี่ไทม์อยู่ในห้องเพื่อจะให้พี่ๆทั้งสองคนสบายใจทั้งที่จริงแล้วฉันอยู่คนเดียว ส่วนตอนที่อยู่มหาลัยฉันจะพยายามไม่อยู่คนเดียวฉันจะอยู่ในที่ๆมีคนอยู่เยอะๆเพราะฉันเองก็กลัวเหมือนกันเพราะฉันไม่รู้ว่าพี่แพรวจะทำอะไร แต่สุดท้ายฉันก็หนีไม่พ้นเพราะพี่แพรวมาหาฉันถึงห้องขณะที่ฉันกำลังเก็บของใส่กระเป๋าเพื่อกลับห้องเพราะเลิกคลาสแล้วซึ่งในห้องก็มีนักศึกษาเหลืออยู่แค่ไม่กี่คน"

เพลงรัก...."ถ้าพี่จะบอกว่า..พี่จะจีบเราล่ะเราจะว่าไง""จะ จีบเหรอคะ""อื้มมใช่พี่จะจีบเรา""พี่เต้!!!""ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นพี่พูดจริงนะไม่ได้พูดเล่น พี่ชอบเรานะ""พี่ชอบเพลง??" ฉันถามเพื่อความมั่นใจ"อืมมม ตอนแรกพี่คิดว่าพี่ห่วงเราในฐานะน้องสาวเพราะพี่ก็รู้จักเรามานานจนกระทั่งวันที่พี่ไปคุยกับไอ้ไทม์ มันบอกว่าพี่ห่วงเรามากเกินไป พี่ก็เลยกลับมาคิดทบทวนความรู้สึกตัวเองจนทำให้พี่มั่นใจว่าพี่ชอบเราจริงๆ ชอบมานานชอบตั้งแต่ตอนที่เจอเราที่บ้านคุณย่า""แต่พี่ชอบพี่แพรวไม่ใช่เหรอคะพี่จะมาชอบเพลงได้ยังไงมันเป็นไปไม่ได้""พี่หมดความรู้สึกกับแพรวไปนานแล้วตั้งแต่....เอาเป็นว่าเรื่องมันยาวอ่ะพูดไปก็ไม่มีอะไรดีเพราะไม่ว่าจะยังไงแพรวก็เป็นพี่สาวเราถึงจะเป็นพี่ที่ไม่ดีกับเราเลยก็ตาม เรารู้แค่ว่าสิ่งที่แพรวทำมันร้ายแรงเกินกว่าที่พี่จะรับได้ก็แล้วกันแล้วพี่ก็เจ็บมากด้วยกับสิ่งที่แพรวทำ" พี่เต้มีใบหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่าพี่แพรวไปทำอะไรให้พี่เต้พี่เต้ถึงมีใบหน้าที่เจ็บปวดมากขนาดนี้"ค่ะ""ว่าแต่เราจะว่าไงถ้าพี่จะขอจีบเราอย่างจริงจัง พี่รู้ว่าเรายังไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่เพ

เพลงรัก....."กรี๊ดดดดด" ฉันกรี๊ดลั่นห้องเมื่อพวกมันพยายามจะลูบไล้ร่างกายฉัน ฉันไม่เคยกลัวอะไรขนาดนี้มาก่อนฉันดิ้นรนไปมาไม่ยอมให้พวกฉันจับ"ฤทธิ์เยอะจังเลยนะน้องสาวพวกพี่ๆสัญญาว่าจะทำเบาๆไม่ต้องกลัว5555""ว่าแต่น้องสาวชอบแบบไหนล่ะ เอาแบบ3รุม1ดีไหมพวกพี่ถนัดเลยนะจะบอกให้5555รับรองน้องสาวต้องมีความสุขจนล้นออกปากแน่5555""ออกไปไกลๆนะ กรี๊ดดด ช่วยด้วย ฮือออ ช่วยด้วย!!!" ฉันตะโกนสุดเสียงเผื่อว่าจะมีใครได้ยินแล้วมาช่วยฉัน แต่ดูเหมือนจะไร้ประโยชน์ ฉันจะทำยังไงดีถ้าฉันโดนคนพวกนี้ข่มขืนฉันจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง"เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่ง" พี่แพรวเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับขวดอะไรบางอย่างในมือ"มีอะไรอีกพวกฉันกำลังจะจัดการนังเด็กนี่""ฉันรู้ว่านังนี่มันไม่ยอมพวกแกง่ายๆแน่ฉันก็เลยจะเอาอะไรบางอย่างมาให้มันกินมันจะได้เคลิบเคลิ้มมีความสุขไปกับพวกแกยังไงล่ะ5555""อะไร""ยาปลุกเซ็กส์ชนิดรุนแรง" ฉันหัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อได้ยินที่พี่แพรวพูดฉันไม่คิดว่าพี่แพรวจะโหดร้ายกับฉันถึงขนาดนี้ทั้งที่เราเป็นพี่น้องกัน"อ้าปาก!!!" พี่แพรวเดินมาหาฉันแล้วบังคับให้ฉันอ้าปากเพื่อกินยาแต่ฉันไม่ยอมเพี๊ยะ!!!"กูสั่งให้มึงอ้าปา