"เพลง ฮึก ฮึกเพลง" น้ำเสียงสะอื้นด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นคนที่ตัวเองรักอยู่ในสภาพนี้ "พะ พี่ไทม์เหรอคะ" มือบางลูบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างสะเปะสะปะ "พี่เองครับ ฮือออ เพลงพี่ขอโทษพี่ขอโทษพี่มันเหี้ยพี่มันเลวเพลงให้อภัยพี่ได้มั้ย" เขาจับมือคนรักแล้วนำมาแนบแก้มที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา "พี่รู้ได้ยังไงว่าเพลงอยู่ที่นี่" "พี่รู้ได้ยังไงไม่สำคัญ แต่พี่จะพาเพลงไปรักษาต่างประเทศที่นั่นหมอเก่งมากเพลงต้องหาย"
View More"แม่ขาแม่พาหนูมาที่นี่ทำไมเหรอคะ" เด็กหญิงเพลงรักในวัยห้าขวบถามกานดาผู้เป็นแม่ด้วยความสงสัยเมื่อแม่พานั่งรถแท็กซี่มายังบ้านหลังใหญ่โตหลังหนึ่งซึ่งใหญ่กว่าบ้านเช่าที่เด็กหญิงอยู่กับแม่หลายสิบเท่า
"บ้านของพ่อแกยังไงล่ะเพลง"
"พ่อเหรอคะ เพลงมีพ่อด้วยเหรอคะแม่" เด็กหญิงตัวน้อยถามด้วยความดีใจและสงสัยเพราะตั้งแต่จำความได้เด็กหญิงไม่เคยรู้เลยว่าพ่อเป็นใครหรือชื่ออะไรเด็กหญิงไม่กล้าถามแม่เพราะเคยจำได้ว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กหญิงเคยถามคำถามนี้แล้วโดนแม่ดุหลังจากนั้นเป็นต้นมาเด็กหญิงก็ไม่กล้าถามคำถามนี้อีกเลยจนกระทั่งวันนี้
"ถ้าแกไม่มีพ่อแล้วแกจะเกิดมาได้ยังไงหรือคิดว่าฉันเด็กแกมาจากถังขยะห๊ะ" พอแม่ตะคอกใส่เด็กหญิงก็รีบส่ายหน้าแล้วรีบก้มหน้าเพราะกลัวว่าแม่จะโกรธหนักกว่าเดิม บ่อยครั้งที่เด็กหญิงถามอะไรแล้วไม่เข้าหูแม่เด็กหญิงก็มักจะโดนแม่ดุด่าหรือถ้าแม่อารมณ์ไม่ดีเด็กหญิงก็จะโดนตีด้วยไม้แขวนเสื้อ เด็กหญิงแอบเงยหน้าขึ้นดูเพราะเห็นว่าแม่เงียบไปนานพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นว่าแม่กำลังกดกริ่งที่ประตูอย่างรัวๆด้วยใบหน้าบึ้งตึงไม่พอใจ
"มาหาใครคะคุณ" สักพักก็มีหญิงวัยกลางคนเปิดประตูรั้วแล้วถาม
"มาหาคุณก้องภพ"
"คุณมีธุระอะไรกับท่านคะได้นัดไว้ไหม"
"ธุระอ่ะมีแต่ไม่ได้นัด"
"ถ้าอย่างนั้นคงให้เข้าพบไม่ได้หรอกนะคะเพราะวันนี้ในบ้านกำลังจัดงานวันเกิดให้ลูกสาวคนเดียวของท่าน"
"เหอะลูกสาวคนเดียวอย่างนั้นเหรอ" จู่ๆแม่ของเด็กหญิงก็ผลักหญิงวัยกลางคนจนเซเกือบล้มจากนั้นแม่ก็จูงมือเด็กหญิงแล้วพาเข้าไปข้างในโดยมีหญิงวัยกลางคนตะโกนร้องบอกไม่ให้เข้าไปแต่แม่ของเด็กหญิงก็หาได้สนใจไม่
"คุณ คุณเข้าไปไม่ได้นะ!!!"
"ฉันจะเข้าแกไม่มีสิทธิ์มาห้ามเพราะฉันก็เป็นเมียของคุณก้องภพเหมือนกันส่วนนี่ก็คือลูกสาวของเขา"
"คุณพูดอะไรของคุณคุณอย่ามาพูดอะไรมั่วๆแบบนี้นะคุณก้องภพท่านรักภรรยาของท่านมากแล้วท่านก็รักลูกของท่านทั้งสองคนมากด้วยไม่มีทางจะไปมีเมียมีลูกกับผู้หญิงคนอื่นหรอก"
"แกจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของแกแต่ฉันมีหลักฐานว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณก้องภพ"
เด็กหญิงกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพราะแรงจูงของแม่จนกระทั่งเข้ามาถึงในตัวบ้านที่ตอนนี้มีการจัดงานวันเกิดอยู่คนมากมายที่มาในงานส่วนใหญ่จะเป็นเด็กผู้หญิงเพราะว่างานนี้จัดขึ้นเนื่องในวันคล้ายวันเกิดอายุครบเจ็บขวบของเด็กหญิงแพรวพิไลลูกสาวของคุณก้องภพซึ่งเขามีลูกชายอีกคนอายุสิบขวบชื่อว่าพีรวัสหรือพีท
เด็กหญิงเพลงรักแอบมองเค้กก้อนโตสีฟ้าที่มีตุ๊กตาเจ้าหญิงแสนสวยผมยาวตั้งอยู่ด้านบนสุดของเค้กเด็กหญิงเคยฝันว่าอยากมีงานวันเกิดแบบนี้บ้างแต่ก็ไม่เคยมีเพราะแม่ไม่เคยจัดงานวันเกิดให้เลยสักครั้งอย่าว่าแต่จัดงานวันเกิดเลยเวลาที่แม่อยู่ด้วยยังไม่ค่อยมีทุกๆคืนเด็กหญิงต้องนอนคนเดียวเพราะแม่ทำงานเป็นนักร้องที่ผับทำให้กลางคืนเด็กหญิงต้องนอนคนเดียวภายในห้องเช่าเพียงลำพังทุกคืนแต่เด็กหญิงก็ชินแล้ว ชีวิตของเด็กหญิงมีแม่แค่คนเดียวไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนถึงแม่จะชอบดุแต่เด็กหญิงก็รักแม่มากเพราะทั้งชีวิตเด็กหญิงก็มีแค่แม่เท่านั้น
และขณะที่ทุกคนในงานกำลังมีความสุขกันอยู่แม่ก็พาเด็กหญิงเดินเข้ามาด้านในแล้วเดินตรงไปยังกลุ่มคนที่ยืนอยู่
"สวัสดีค่ะคุณภพ"
"กานดา!!!!"
"ใช่ค่ะกานดาเองทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะคะตกใจเหรอที่เจอกานดา"
"คุณมาได้ยังไงใครให้เข้ามา"
"แล้วทำไมกานดาจะเข้ามาไม่ได้ล่ะคะในเมื่อบ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านผัวของกานดาเหมือนกันหรือคุณจะปฏิเสธ"
"เธอพูดอะไรของเธอใครคือผัวของเธอกันห๊ะ"
"สวัสดีค่ะคุณรัมภาดิฉันชื่อกานดานะคะเป็นเมียอีกคนของคุณก้องภพส่วนนี่ลูกสาวของฉันกับคุณห้องภพค่ะแกอายุได้ห้าขวบแล้ว เพลงรักจ๊ะไปหาคุณพ่อสิลูกผู้ชายคนนี้คือพ่อของลูก" กานดาผลักลูกสาวให้เข้าไปหาคนเป็นพ่อแต่ดูเหมือนคนเป็นพ่อจะไม่ยอมรับเพราะเขาไม่ได้มีท่าทีดีใจเลยสักนิดไม่กอดไม่แตะต้องซ้ำยังมองเด็กหญิงตัวน้อยด้วยสายตาว่างเปล่า
ไทม์....."เอ่อออ ถ้าไม่มีอะไรแล้วโรสขอตัวก่อนนะคะไว้โทรคุยกันนะคะ""ถ้าจะติดต่อเรื่องงานคุณสามารถติดต่อเลขาผมได้โดยตรงเลยแต่เรื่องส่วนตัวไม่ต้องติดต่อมานะครับเพราะผมคงไม่มีเวลารับสาย" ผมตอบกลับไปโดยไม่สนใจว่าคนตรงหน้าจะคิดยังไงตอนนี้ผมต้องแคร์แค่เมียผมคนเดียวผมไม่อยากให้เพลงคิดมากเรื่องผู้หญิงที่เขาหาผม ผมรู้ว่าผมหล่อรวยหน้าตาดีมมีแต่คนอยากเข้าหาแต่ตอนนี้ผมมีเมียแล้วผมไม่สนใจผู้หญิงคนไหนอีกแล้ว ผมไม่เโง่เอาความสุขชั่วคราวมาทำลายความสุขในครอบครัวของผมหรอกครับถ้าผมทำแบบนั้นผมคงโง่สิ้นดี"ค่ะโอเคค่ะ" "เชิญครับ" ผมชี้ไปที่รปประตูห้องเพื่อให้รู้ว่าผมกำลังไล่ เธอชื่อโรสเป็นเจ้าของบริษัทแห่งหนึ่งที่มาร่วมลงทุนกับบริษัทผมซึ่งผมดูออกว่าเธอต้องการอะไรที่มากกว่ามาร่วมลงทุนแต่ผมก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทำเป็นมองไม่เห็นสายตาที่สื่อมา ถามว่าโรสสวยไหมก็สวยนะแต่ตอนนี้ในสายตาของผมไม่มีใครสวยเท่าเมียของผมอีกแล้วครับเพลงรักของผมสวยที่สุด"ปะป๊าาาามาแล้ววววว""ปะป๊าาาาค๊าบบบบบ""ปะป๊าาาาา ปะป๊าาาา""คร๊าบบบบบบปะป๊ากลับมาแล้วค๊าบบบบ" พอผมเดินเข้าบ้านมาสามแฝดของผมก็วิ่งมาหาผมทันทีผมอุ้มขึ้นมาทีเดียวสามคนเลยแล
ไทม์...."ลูกแฝด??" ผมไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหมผมได้ลูกแฝดงั้นเหรอ แล้วผมต้องทำไงดีผมได้ลูกแฝดตอนนี้ผมรนไปหมดทำอะไรไม่ถูกแล้ว"ลูกแฝดเหรอคะ""ใช่ค่ะแต่ไม่ใช่แฝดสองนะคะแต่เป็นแฝดสามค่ะ^^""แฝดสาม""แฝดสาม" ทั้งผมทั้งเพลงพูดออกมาพร้อมกัน"ใช่แล้วค่ะแต่น้องจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายตอนนี้เราอาจจะยังไม่สามารถระบุได้คงต้องรอให้อายุครรภ์มากกว่านี้อีกสักหน่อยน่าจะประมาณสี่เดือนถึงจะตรวจได้แต่ตอนนี้เด็กๆทั้งสามแข็งแรงดีค่ะ^^"ผมดึงเพลงมากอดทันทีด้วยความดีใจ"ขอบคุณนะครับที่รักขอบคุณที่มอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับพี่" ผมกำลังจะได้เป็นคุณพ่อลูกแฝดสาม ใครจะโชคดีเหมือนผมบ้าง ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมเพลงถึงท้องช้านั่นเป็นเพราะลูกผมคงจะอยากมาเกิดพร้อมๆกันนั่นเอง...........................เพลงรัก....วันนี้คุณหมอนัดมาตรวจครรภ์พร้อมอัลตราซาวด์เพศลูกฉันไม่ได้ตื่นเต้นอะไรมากจะมีก็แต่พี่ไทม์ที่ลุ้นจนเหงื่อเต็มมือพี่ไทม์พอรู้ว่าฉันท้องเขาก็ดูแลฉันดีมากจากที่ดูแลดีอยู่แล้วก็ดูแลฉันดีขึ้นไปอีกพี่ไทม์เปลี่ยนเตียงนอนในห้องให้เป็นเตียงสุขภาพสามารถปรับได้เขาเอาใจใส่ทุกอย่างตั้งแต่ตื่นนอนจนถึงเข้านอน พี่ไทม์จะเอางานมาทำท
เพลงรัก...."พี่ไทม์เป็นยังไงบ้างคะ""พี่ไม่ไหวแล้วไม่มีแรงจะเดินเลย" พี่ไทม์เดินโซเซออกมาฉันรีบเข้าไปประคองพาเขาไปนั่งที่โซฟา "หนูเพลงตาไทม์เป็นอะไรลูกทำไมหน้าซีดขนาดนั้น" คุณพ่อพี่ไทม์เดินลงมาพอดีซึ่งท่านน่าจะกำลังไปโรงงาน คือตอนนี้พี่ไทม์จะดูแลงานที่บริษัทส่วนคุณพ่อพี่ไทม์จะดูแลโรงงาน"พี่ไทม์ไม่ค่อยสบายค่ะคุณพ่อมีอาการมาสองสามวันแล้วแต่วันนี้อาการจะหนักกว่าวันก่อนๆเพลงบอกให้ไปตรวจที่โรงพยาบาลก็ไม่ยอมไปค่ะ" ฉันได้ทีก็เลยฟ้องคุณพ่อเพราะพี่ไทม์ดื้อไม่ฟังใครเลยยืนยันจะไม่ไปท่าเดียวก็เรามันดื้อแบบนี้ไงหลานพ่อถึงดื้อตาม" "พ่อมาว่าลูกสาวผมได้ไงลูกสาวผมไม่เคยดื้อเลยออกจะน่ารักเชื่อฟัง" ฉันกับคุณพ่อรวมถึงป้ากุลพากันส่ายหน้ากับคำตอบของพี่ไทม์ คือพี่ไทม์เป็นคนที่ใครว่าน้องเวลาไม่ได้เลยจะต้องเถียงแทนทุกอย่าง อยากจะบอกว่าน้องเวลาตอนนี้ทั้งดื้อทั้งเอาแต่ใจยิ่งช่วงไหนที่มาอยู่กับพี่ไทม์พี่ไทม์จะตามใจทุกอย่างอยากได้อะไรก็หาให้ไม่ว่าของสิ่งนั้นจะแพงแค่ไหนก็ตามจนพี่พีทต้องรีบพากลับไปเชียงใหม่เพราะกลัวจะเสียนิสัยเนื่องจากถูกพ่อสปอยล์ซึ่งน้องเวลาจะกลัวพี่พีทมากคนที่กำราบน้องเวลาได้ก็มีแค่พี่พีทคน
เพลงรัก...."ซี๊ดดดดดดด แน่นมากเพลงจ๋าแน่นจนพี่อยากจะแตก"ปัก!!!!!! ปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ พะพี่ไทม์ ฮือออ พี่ไทม์" ฉันครางลั่นห้องในทุกจังหวะที่เขากระแทกมามันจุกไปหมด"ซี๊ดดดด เพลงจ๋าพี่มีความสุขที่สุดเลยรู้มั้ย" จุ๊บ จุ๊บ พี่ไทม์จูบลงมาที่ไหล่ของฉันก่อนจะซบมาที่ซอกคอแล้วกัดเบาๆ โดยที่ส่วนล่างยังคงกระแทกใส่ฉันไม่หยุดปัก!!!!!! ปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!"อื้อออ เสียวพี่ไทม์เพลงเสียวเพลงจะเสร็จ ฮืออออ"ไทม์...ร่องรักของเพลงเริ่มตอดท่อนเอ็นผมถี่ขึ้นถี่ขึ้นเพลงคงกำลังจะเสร็จผมก็เลยเร่งความเร็วกระแทกแบบเข้าสุดออกสุด จนผมเองก็อยากจะเสร็จตาม"เพลงจ๋าเสร็จพร้อมกันนะครับที่รัก" ผมบอกให้เพลงเตรียมตัวเตรียมใจก่อนจะกระแทกแบบเน้นๆ หนักๆ ไปสามทีติดต่อกันปั่ก!!!!!! ปั่ก!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!!"กรี๊ดดดดดดด" เพลงกรีดร้องก่อนจะไถลตัวลงไปนอนราบกับที่นอนด้วยความเหนื่อยส่วนผมก็เสร็จตามมาติดๆ"ซี๊ดดดด อ่าาาาาาา" ผมโล่งไปหมดเมื่อได้ปลดปล่อยความต้องการออกมาซึ่งผมก็ปล่อยในเหมือนที่เคย น้ำสีขาวขุ่นของผมกับน้ำของเพลงผสมผสานกันจนไหลทะลักออกมา ถามว่าทำไมผมถึงไม่ป้องกันก็ผมอยา
ไทม์....."พี่ไทม์เป็นอะไรคะ" เพลงถามผมเพราะผมเอาแต่จ้องหน้า"เพลงทำไมถึง...." ผมเอื้อมมือไปสัมผัสที่ใบหน้าแล้วก็ดวงตาเพลง"พี่ทำอะไรคะ" ตอนนี้ผมชักจะเริ่มสงสัยแล้วว่าเพลงมองเห็นหรือมองไม่เห็น"เพลงมองเห็นมือพี่หรือเปล่า" ผมลองถามดูพร้อมขยับมือโบกมือไปมาตรงหน้า"เห็นค่ะ""เห็น??" "ค่ะเห็นเพราะว่าเพลงหายแล้ว" ใจผมหล่นไปอยู่ที่ไหนแล้วก็ไม่รู้ตอนนี้เมื่อได้ยินเพลงพูดว่าเพลงเห็นแล้วหายแล้ว ผมฝันไปหรือเปล่าหรือเพลงกำลังแกล้งผม"เพลงพูดจริงหรือแกล้งพูดให้พี่ดีใจเล่นหรือว่าพี่กำลังฝันไป" ผมเอามือตบหน้าตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองต้องฝันไปแน่ๆ"พี่ไม่ได้ฝันแล้วเพลงก็ไม่ได้โกหกเพลงมองเห็นแล้วจริงๆค่ะ^^""ตั้งแต่ตอนไหนทำไมพี่ไม่รู้เพลงทำไมไม่บอกพี่""เพลงมองเห็นตั้งแต่คุณหมอเปิดตาแล้วค่ะเพียงแต่เพลงไม่ได้บอกพี่""ว่าไงนะ!!!" ผมของขึ้นทันทีที่ได้ยินเพลงสารภาพ"เพลงแค่อยากลองใจพี่ดูก็เลยแกล้งทำเป็นมองไม่เห็น""แสบนักนะเมียทำไมต้องลองใจพี่" ผมทั้งดีใจทั้งโมโหในเวลาเดียวกัน "ก็เพลงอยากรู้ว่าพี่ดูแลเพลงยังไงมีสีหน้าแบบไหนเบื่อบ้างหรือเปล่าเวลาที่ต้องดูแลเพลงพี่จะรำคาญเพลงหรือเปล่าก็แค่นั้นเอง""แล้วทำ
ไทม์....ผมขับรถกลับมาถึงบ้านเวลาเที่ยงคืนเป๊ะ"พี่กลับมาแล้วครับที่รัก" ผมเดินไปหาเพลงที่เตียงแล้วหอมแกมทั้งซ้ายทั้งขวาจนเพลงตื่น"พี่ไทม์กลับมาแล้วเหรอคะตอนนี้กี่โมงแล้วคะ""เที่ยงคืนเป๊ะตามสัญญา^^""ขอบคุณนะคะที่รักษาสัญญา" จุ๊บ จ๊บ เพลงจุ๊บแก้มผมคืนสองทีก่อนจะขยับตัวขึ้นมาแล้วซุกไซร้ซอกคอผมจนผมสยิวไปทั่วร่างกาย"อืมมมม เพลงจ๋าเพลงอย่าทำแบบนี้""ทำอะไรเหรอคะ" น้ำเสียงออดอ้อนกระซิบข้างหูอย่างยั่วยวน"ก็ทำแบบที่ทำอยู่ตอนนี้ไงครับเพลงอย่าทำแบบนี้นะพี่จะทนไม่ไหวเอา" "ก็เพลงอยากทำให้พี่มีความสุขนี่คะหรือพี่ไม่ชอบเพลงจะได้ไม่ทำ""ชอบครับแต่พี่...." คือผมชอบนะแต่ผมกลัวว่าผมจะอดใจไม่ไหวจับกดเมียตัวเอง เข้าใจคนที่ไม่ได้เอากับเมียมานานไหมครับผมไม่อยากให้เพลงเจ็บตัวเพราะผมรู้ว่าถ้าผมทำมันจะไม่จบง่ายๆ"ไม่มีแต่ค่ะ พี่นอนเฉยๆนะเพลงจะทำให้พี่เอง"เพลงรัก....ตอนนี้เป็นเวลาเที่ยงคืนพอดีฉันไม่รู้พี่ไทม์จะกลับบ้านมาตรงเวลาตามที่สัญญาไว้กับฉันหรือเปล่า แต่ถ้าคืนนี้เขาไม่กลับมาล่ะฉันจะต้องทำยังไง ฉันยอมรับว่ากังวลเพราะเวลาพี่ไทม์ได้ออกไปดื่มข้างนอกเขาไม่เคยกลับมานอนที่ห้องเลยสักครั้งบางครั้งก็หายไป
Comments