All Chapters of ลวงรักร้ายนายเพลย์บอย: Chapter 41 - Chapter 50

ไทม์....เรื่องของเรื่องก็คือตอนนี้เพลงใกล้จะเรียนจบแล้วและผมก็เลยสัญญากับเพลงว่าถ้าเรียนจบผมจะขอเพลงแต่งงาน ตอนนั้นที่พูดผมไม่คิดอะไรไงแต่มาตอนนี้คำพูดของผมมันกำลังทำให้ผมลำบากใจ ผมไม่อยากแต่งงานไม่อยากเอาชีวิตไปผูกติดกับใคร ถามว่าตลอดเวลาที่คบกันเพลงดีไหมก็ดีแต่ผมไม่ได้รักเพลงไง ระหว่างที่คบกันผมก็มีผู้หญิงอื่นไปเรื่อยตามประสาเพราะจะให้ผมมีเพลงแค่คนเดียวผมทำไม่ได้ชีวิตผมยังต้องการความตื่นเต้นความสนุกถามว่าเพลงให้ได้ไหมมันก็ได้แต่มันไม่สุดไงเข้าใจไหม ผมก็ยอมรับว่าผมมันเลวแต่จะให้ทำไงผมก็เป็นของผมแบบนี้มาตั้งแต่แรกช่วงแรกๆที่คบกันผมไม่เคยทำให้เพลงจับได้ว่าผมมีคนอื่นจนมาช่วงนี้ที่เพลงมักจะพูดเรื่องแต่งงานเรื่องชุดแต่งงานเรื่องมีลูกซึ่งเป็นอะไรที่ไม่เคยมีในหัวผมมาตั้งแต่แรกผมก็เลยพยายามทำให้เพลงจับได้และรู้ด้วยตัวเองว่าผมมีคนอื่นเพลงรัก...."ขอบคุณนะคะพี่เต้ที่มาส่งเพลง" ฉันขอบคุณพี่เต้ที่มาส่งฉันคอนโด"ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจ"ฉันกลับมาถึงบนห้อง ห้องที่มีแต่ความว่างเปล่า ฉันนั่งกินข้าวทั้งน้ำตาฉันไม่รู้ว่าพี่ไทม์จะกลับมาวันไหนแต่ฉันก็ทำอาหารเผื่อเขาทุกวันเขาจะรู้บ้างไหมว่าฉันคิดถึงเขา

วันต่อมา...ฉันมาเรียนตามปกติแม้ว่าจะรู้สึกปวดหัวมากก็ตามเพราะเมื่อคืนฉันนอนร้องไห้ทั้งคืน"ไปทำอะไรมาตามบวม""ปวดหัวน่ะ""ร้องไห้มาใช่ไหมสารภาพมาซะดีๆห้ามโกหก""อื้มมม" ฉันสารภาพไปตามความจริง"เธอเลิกกับไอ้พี่ชายเฮงซวยฉันแล้วใช่ไหม""นายรู้ได้ยังไง""ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกแต่พอดีไปเห็นอะไรบางอย่างเข้า""เห็น?? เห็นอะไรเหรอ" ฉันถามเจแปนด้วยความสงสัย"เมื่อเช้าฉันเจอไอ้เชี่ยไทม์มันขับรถมาส่งเด็กปีหนึ่งแม่งโคตรแจ่มเลยว่ะ"".............." ฉันพยายามตัดใจไม่คิดอะไรมากแต่พอได้ยินเจแปนพูดแบบนี้มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึก"เธอโอเคใช่ไหม""อื้มมม^^" ฉันพยายามฝืนยิ้มเพราะไม่อยากให้เจแปนเป็นห่วง"ถ้าอย่างงั้นคืนนี้ไปฉลองกัน""ฉลองอะไรเหรอ""ก็ฉลองความโสดให้เธอไงแล้วฉันก็จะหาผัวใหม่ให้เธอด้วย เดี๋ยวฉันโทรจองโต๊ะที่ผับก่อน""ฉันไม่ไปฉันไม่ชอบไปที่แบบนั้น""ไปเหอะน่าไปเปิดหูเปิดตาบ้างจะได้รู้ว่าโลกนี้ไม่ได้มีแค่ไอ้พี่ชายเฮงซวยฉันแค่คนเดียว""ฉันไม่อยากไปจริงๆนะเจแปน""ถ้าเธอไม่ไปงั้นเราก็เลิกคบกัน" เจแปนเหมือนโกรธฉันจริงๆ วันนี้ทั้งวันเขาไม่พูดอะไรกับฉันเลยสักคำ"เจแปน""...........""เจแปน""โอเคฉันไปกั

ไทม์....ผมยกเหล้าเข้าปากอึกใหญ่ก่อนจะเดินตามเพลงเข้ามาในห้องน้ำหญิงโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ ผมยืนกอดอกพิงกำแพงมองเพลงที่กำลังก้มล้างหน้าอยู่ที่อ่าง ผมยืนมองมองแม่งโคตรขัดใจกับชุดที่เพลงใส่ชุดเชี่ยไรทั้งสั้นทั้งรัดรูปอยู่ด้วยกันมาเกือบสี่ปีไม่เคยเห็นใส่พอเลิกกับผมไม่ทันไรก็เปลี่ยนมาใส่อะไรแบบนี้เพื่ออะไรวะ ไอ้ตอนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะว่าชุดโป๊แล้วนะแต่พอมายืนมองดูใกล้ๆแม่งหนักกว่าเดิมก้มทีเห็นไปถึงไหนต่อไหนมิน่าไอ้เต้ถึงมองตาไม่กะพริบ"อะแฮ่ม!!""พี่ไทม์!!!" พอเงยหน้าขึ้นมาแล้วเจอหน้าผมก็ถึงกับตกใจจนตาค้าง ใบหน้าแดงระเรื่อตาก็เริ่มปรือๆเหมือนคนเมา จะไม่ให้เมาได้ไงเล่นซัดค็อกเทลไปซะหลายแก้ว ถามว่ารู้ได้ไงก็ผมนั่งดูอยู่ตลอดว่าไอ้เจแปนมันสั่งอะไรมาให้เพลงดื่มบ้าง"หึพอเลิกกับผัวเก่าก็แต่งตัวมาอ่อยผัวใหม่เลยนะ" "แน่นอนสิคะ ผัวที่ดีคือผัวใหม่ค่ะ" "เพลงรัก!!!!" พูดจายอกย้อนแบบนี้จะไม่ให้โมโหได้ยังไง"ทำไมคะเพลงพูดอะไรผิดในเมื่อเราเลิกกันแล้วเพลงจะมีคนใหม่มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่ หรือว่าพี่หวงเพลง""หวง??พี่เนี่ยะนะหวง หึถ้าหวงพี่คงไม่ยอมให้เพลงบอกเลิกพี่ง่ายๆหรอ

ไทม์....ผมปรับเบาะรถให้ขยับไปทางด้านหลังจนสุดเพื่อเพิ่มเนื้อที่ด้านหน้าจากนั้นก็จับเพลงพลิกตัวให้อยู่ในท่าคลานเข่าก่อนจะสอดใส่ตัวตนเข้าไปอีกครั้งจากนั้นผมก็รัวสะโพกไม่ยั้งเพราะอยากแตกแล้วเหมือนกันปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!! ปั่ก!!!!!!! ปั่ก!!!!!!!!"ซี๊ดดดด อื่มมม เพลง เพลงจ๋า" ผมรั้งแขนเพลงขึ้นมาจนแผ่นหลังของเพลงแนบชิดติดกับแผงอกของผมจากนั้นก็ใช้มืออีกข้างบีบขยำหน้าอกคู่โตส่วนด้านล่างก็กระแทกแบบเข้าสุดออกสุดจนในที่สุด..."พี่ไทม์ เพลงไม่ไหวแล้ว ฮือออเพลงจะเสร็จแล้ว กรี๊ดดดดดด " เพลงครางลั่นรถเมื่อถึงฝังฝันส่วนผมก็เสร็จตามมาติดๆ เพลงฟุบหน้าลงไปกับเบาะอย่างหมดแรงผมก็ดึงเธอขึ้นมาจูบก่อนจะอุ้มมานั่งด้านข้างคนขับแล้วใช้ผ้าห่มที่วางอยู่เบาะหลังคลุมร่างกายของเพลงเอาไว้จากนั้นผมก็จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองจนเข้าที่แล้วขับออกไปจากม่านรูดถ้าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายของผมกับเพลงผมก็อยากให้เรามีความทรงจำที่ดีร่วมกันไม่ใช่จบกันที่โรงแรมม่านรูดผมขับรถพาเพลงมาที่บ้านพักริมทะเลเพราะผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพลงเคยขอให้ผมพาเธอมาแต่ตอนนั้นผมไม่ได้สนใจก็บอกปัดไปว่าไม่ว่างจนสุดท้ายเราเลิกกันผมก็ยังไม่ได

เพลงรัก....หมับ!!!" อ๊ะ พี่ไทม์!!!" พี่ไทม์เดินเข้ามากอดฉันจากทางด้านหลังเขากอดฉันแน่นมากซบหน้าลงมาที่ไหล่ ไอร้อนจากลมหายใจของเขาเป่ารดลงมาที่คอ อ้อมกอดของเขาที่ฉันคุ้นเคยทำให้ฉันไม่สามารถปกปิดความอ่อนแอที่อยู่ภายในจิตใจได้ "ฮึก ฮึก ฮือออ ฮือออออ" ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหมดความอดทนก่อนจะหันไปกอดพี่ไทม์"ฮืออ ฮืออออ" "เพลง พี่" "เพลงขอตัวก่อนนะคะเพลงง่วงแล้ว" ฉันรีบดันตัวเองออกห่างจากอ้อมกอดของพี่ไทม์แล้ววิ่งเข้าหอ ฉันไม่รู้หรอกว่าพี่ไทม์จะพูดอะไรแต่ฉันไม่อยากได้ยินอะไรจากเขาแล้ว ตลอดสามวันที่อยู่ด้วยกันมาเขาดีกับฉันมากดีเหมือนตอนที่เราคบกันช่วงแรกๆ ในช่วงนั้นพี่ไทม์ดูแลเอาใจใส่ฉันดีมากจนฉันเผลอคิดไปเองว่าเขารักฉันจริงๆแต่พอเวลาผ่านไปความดูแลเอาใจใส่ก็เริ่มลดลงจนกลายเป็นความเฉยชาเมินเฉยไทม์...ผมขับรถกลับมาที่คอนโดหลังจากไปส่งเพลงที่หอพัก อยากจะบอกว่าสามวันที่อยู่ด้วยกันบนเกาะผมกับเพลงแทบไม่ทำอย่างอื่นกันเลยนอกจากเรื่องบนเตียง ไม่รู้สิพอผมรู้ว่ามันจะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่เราจะได้อยู่ด้วยกันผมก็รู้สึกว่าอยากอยู่กับเพลงให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้ทั้งที่เป็นผมเองที่ไม่ต้องการเพลงอยากเล