Semua Bab Triplets and a Second Chance: Bab 221 - Bab 230

Chapter 222Ayon sa pulisya, patuloy pa rin ang paghahanap sa lalaking iyon at may warrant na laban sa kanya. Dapat ay hindi na ito nakalabas ng bansa, pero mukhang nagtatago pa rin ito hanggang ngayon.Nag-isip si Amara sandali, saka marahang sumunod.Tahimik niyang sinundan ang lalaki hanggang mas malinaw niyang makita ang likod at ang paglalakad nito.Pagkabistado niya ang itsura, agad niyang kinuha ang cellphone at tinawagan ang pulisya.“Hello, ito po si Amara De Luca. May nakita akong lalaking kamukha ng isa sa mga wanted na suspect sa kidnapping case. Nandito siya sa may kanto ng—”Ngunit hindi niya natapos ang sinasabi.Tahimik ang kalsadang iyon sa labas ng lumang bahay—kaunti lang ang tao at sasakyan kaya malinaw ang bawat tunog.Mabilis ang lakad ng lalaki, palayo nang palayo.Ayaw ni Amara na mapansin siya, kaya maingat siyang sumusunod, kabog ang dibdib sa kaba—Hanggang sa biglang may malamig na kamay na lumitaw mula sa kanyang likuran, tinakpan ang kanyang bibig, at mar

Chapter 224“Ikaw!” halos mapasigaw si Ysabel sa kaba. “Nasiraan ka na ba ng ulo? Ang lakas ng loob mong pumunta sa pamilya De Luca! Gusto mo na bang mamatay?”“Ipapadala ko sa’yo ang address mamaya. Kapag hindi ka dumating, pupunta ulit ako sa bahay ng mga De Luca.”“Hoy, hoy—!”Pero ibinaba na ng lalaki ang tawag. Ilang sandali lang, nakatanggap si Ysabel ng isang mensahe na may kasamang address.Tinitigan ni Ysabel ang screen ng kanyang telepono, at sa sobrang galit ay halos ihampas niya ito.Walang kwentang tao! Nilustay niya na ang pera pero parehong ligtas pa rin sina Amara at Elara, at ako pa ngayon ang nadadamay. Ngayon, ako pa ang tinatakot!Bwisit! Bwisit!Ayaw na sana niyang madamay muli sa gulong ito, pero natatakot siya sa mga desperadong lalaking maaaring sumugod sa kanya. Sa huli, napilitan siyang pumunta sa lugar na sinabi.Isang oras ang lumipas.Isang abandonadong bodega—madilim, at amoy kulob sa loob. Pagkapasok niya, sinalubong siya ng amoy ng basang kahoy at kalaw

Chapter 226"Di na marami ang oras ng mga De Luca. Pag-isipan mong mabuti kung alin sa mga bata ang pipiliin mo. Huwag mo ring isipin pang tumawag ng pulis dahil walang magandang maidulot 'yon sa sinuman."Pagkatapos ng mga salitang iyon, pinutol ng kausap ang linya.Mahigpit na pinisil ni Argus ang telepono nang muli siyang tawagan ni Donya Luciana, nanghihina ang boses at humihingi ng tulong para sa kanyang buhay. Saglit na inutusan ni Argus ang sarili na sagutin ang tawag, kahit na halata ang inis sa kanyang tinig."Argus, sinasabi ng mga tao na ihandaan natin ang isandaang milyong piso kapalit ng bata sa loob ng 24 oras. Gusto nila si Elara ang ibigay natin siya. Mas mahalaga na mailigtas si Fely," mabilis at may pananalig ang paliwanag ni Donya Luciana.Kasabay ng pagtawag sa kanya ay may tumawag din sa Donya Luciana mula sa ibang numero. Malinaw na maraming tao ang nasa likod nito at pamilyar sila sa sitwasyon ng pamilya De Luca. Alam nilang si Donya Luciana ang pinakamalapit at

Chapter 228Nanatiling tulala at walang masabi si Donya Luciana nang matagal sa narinig sa bata, saglit siyang tinamaan ng konsensya.Hindi ba’t pareho lang iyon sa pagpapalit ng buhay niya kapalit ni Fely?“Elara, gagawan namin ng paraan para mailigtas ka. Kapag nailigtas na si Fely, ililigtas din namin ikaw,” pakiusap ni Donya Luciana na halos humikbi na, “Elara, alam ni Lola na isa kang mabuting bata. Huwag kang maging malupit sa Ate Fely mo.”“So ibig sabihin po, dapat maging malupit si Elara sa sarili niya?” Kumukurap-kurap ang mata niya habang nagtatanong.Muling napatigil si Donya Luciana sa sinabi ng bata.Tumingin si Elara kay Argus. “Tito Argus, plano mo rin po bang ipagpalit si Elara kay Ate Fely?”Nagtagpo ang mga mata nila. Sa mga inosenteng mata ni Elara, nakita ni Argus ang malinaw na katanungan at kasabay niyon, ang bigat ng sariling konsensya.Lumuhod siya sa harap ng bata. “Elara, hindi hahayaang masaktan ka ni Tito. Pero kailangan ka naming dalhin doon para malaman

Chapter 230Sa sandaling iyon, inabot ni Fely ang laylayan ng pantalon ni Argus at mahina itong hinawakan.“Daddy… huwag kang umalis, huwag mong iwan ako, pwede ba? Natatakot po ako…”“Ligtas ka na. Ano pa ang kinatatakutan mo?” malamig na tanong ni Argus.“Takot lang po talaga ako. Akala ko po mamamatay na ako… Daddy, puwede po bang manatili ka muna sa tabi ko?”Habang sinasabi iyon, lumabi si Fely, at pumatak ang mga luha sa kanyang sugatang mukha, lalo siyang naging kaawa-awa sa paningin.Ngunit imbes na maantig, lalong dumilim ang mukha ni Argus.“Alam mo ba kung bakit ka ligtas ngayon? Dahil si Elara ang pumalit sa’yo. Siya ang nagligtas sa’yo.”Nanigas ang mga labi ni Fely na may mga bitak at dugo. “Daddy… anak po ako ng pamilyang De Luca, at si Elara ay isang karaniwang bata lang. Paano naman siya maikukumpara sa akin…”Ang ibig sabihin ng mga salita ni Fely ay malinaw: mas mataas siya kaysa kay Elara, kaya tama lang na si Elara ang ipalit para sa kanya.Napamulagat si Donya Lu