Semua Bab Triplets and a Second Chance: Bab 231 - Bab 240

Chapter 231“Kayo, i-transfer ninyo agad ang laman ng card sa bank account natin.”“Opo,” sagot ng ilan. Kinuha nila ang mga card at mabilis na inasikaso ang transaksiyon.Lumapit ang isang lalaki sa pinuno at umupo. “Boss, naibalik na namin ang bata—ano’ng sasabihin namin sa mga Bonifacio?”“Hindi ko naman kailangan magpaliwanag,” sagot ng pinuno.Nag-alok si Argus ng sampung beses ang presyo na hinihingi nila, sapat upang ipakita kung gaano kahalaga sa kanya ang batang ito. Kung tatapusin pa rin nila ang bata sa kalagayang ito, hinahanap nila ang kanilang kamatayan. Bukod pa roon, napakalaki ng halaga bilyon at sapat na para sa kanila para magpakasasa sa buhay, kaya ano pa ang rason nila para galawin ang bata?“Ipinakiusap niya na hulihin namin ang batang ito at ang babaeng nagngangalang Amara Alcantara. Gagawin ko lang ‘to. Nasa akin na ang pasya kung pakakawalan natin sila o hindi. Kapag natanggap na ang pera at na-check na ang sasakyan at sigurado na okay at ligtas, wala akong pa

Chapter 233Kasabay ng malakas na sigaw dahil sa matinding sakit ay bumulwak ang mainit na dugo. Kumalat ang maliliit na patak nito sa mukha ni Amara, dumaloy sa gilid ng kanyang mga mata na parang mga luha ng dugo, na nagbigay sa kanya ng matapang na amoy.Tinakpan ng lalaki ang kanyang leeg, nanlaki ang mga mata sa pagkagulat, at unti-unting bumagsak sa sahig, hindi na gumagalaw.Nang makita iyon, agad na sumugod papasok ang mga taong nakabantay sa pinto.“Tangina?!” sigaw ng isa.“Patayin mo ‘yan! Huwag hayaang makalapit!” utos ng isa pa habang itinaas ang pamalo upang hampasin siya.Ngunit sa sandaling iyon, abot-langit na ang galit ni Amara. Habang bumabagsak ang pamalo, bigla siyang tumindig, mabilis na hinawakan ang kuwelyo ng lalaki gamit ang isang kamay at sa kabilang kamay, buong lakas niyang ibinaon ang patalim sa dibdib nito.“Argh—!” Hindi na nakatapos ng sigaw ang lalaki.Ang bawat galaw ni Amara ay parang sanay na sanay. Mga teknik na minsan lamang itinuro sa kanya ni T

Chapter 235“Hukluban kayo! Mga manyakis! Putang ina niyo! Karapat-dapat kayong mamatay!” sigaw ni Amara sa galit.Bakit? Ano ang kasalanan nila ni Elara? Bakit kailangang magdusa sila nang ganito?Hinataw niya ang latigo sa lalaki—iilang sugat na may dugo ang naiwan sa balat nito. Nang sumapit ang ikatlong latigazo, nagmadali ang lalaki; sinunggaban niya ang pulso ni Amara at sinipa siya sa sikmura.“Gago ka, naglakas-loob kang kumontra sa akin!” galit na sigaw ng lalaki.Napanganga si Amara, humina ang paghinga siya bago bumagsak sa kama at hindi na makabangon.Inalis ng lalaki ang kanyang damit, at galit na lumapit kay Amara. Hinawi niya ang buhok ni Amara at mabagsik na bumasag ng salita, “Putang ina, pagsisisihan mo ‘tong babae ka!”Nagngingitngit si Amara at nagpakawala ng ilang sipa, ngunit mas malakas ang lalaki. Pinulot niya ang latigong pinaginitan lang niya at sinampal ito kay Amara. Nang tumama ang latigo, nanghihina ang buong braso ni Amara.“Aaah…” napangiwi siya sa saki

Chapter 237Tinakpan ni Fely ang mukha at naupo nang malakas sa sahig, agad na umiyak nang todo.“Anong iniiyak-iyak mo diyan? Ang bata-bata mo pa, ang galing mo na umate impaktang bata! Tumigil ka!” sigaw ni Celine, lalo lamang nagngingitngit sa bata.Parang inosenteng bata sa paningin nila? Bulag ang pamilyang De Luca sa pag-ampon ng isang batang kawawa. ‘Hindi ba kayo natatakot na sirain niya ang pangalan ng pamilya kapag lumaki siya?’ ang iniisip niya.Dumating si Donya Luciana mula sa likuran at nalaman ang nangyari kay Elara. Dumarating siya nang may habag, dala-dalang paghingi ng tawad at pasasalamat, ngunit hindi niya inasahan ang eksenang ito.Agad niyang tinulungan si Fely na tumayo. “Fely, nasaktan ka ba?” tanong niya.“Lola, sinampal ako ng babae… sinampal niya ako,” sagot ni Fely, hinahawakan ang pulang marka sa mukha.Nag-init ang ulo ni Donya Luciana sa nakita, pero naunawaan niya na nasisindak lang si Celine dahil sa pagkawala ng anak—kaya hindi na niya pinatulan. I

Chapter 239“Maghanap ka ng abogado,” diretsong sabi ni Amara, walang emosyon ang boses. “Pipirmahan na natin ang divorce agreement, tapos isusumite natin sa korte.”Hindi agad nakasagot si Argus. Tumingala siya, pero walang salitang lumabas.“Amara…” mahina niyang sabi.Pero tumuloy si Amara, malamig. “Ayokong maghintay ng 30 days sa Civil Affairs Bureau. Sa korte tayo. Gusto ko matapos ito agad.”Naramdaman ni Argus ang bigat sa dibdib. Parang may humigpit sa loob, nahihirapan siyang huminga.“Hindi ba m-masyado kang nagmamadali?” tanong niya, mababa ang boses.Tumawa si Amara nang mapait. “Oo. Nagmamadali ako. Kasi buhay ni Elara ang naging kapalit. Sa tingin mo, hindi ako magmamadali?”Bawat salita ay parang suntok sa dibdib ni Argus. Siya ang dahilan. Siya ang naghatid kay Elara sa kapahamakan.Tahimik muna si Argus bago tuluyang sumagot. “Sige… pumapayag ako.”Alam niyang wala siyang karapatang tumanggi.Huminga nang malalim si Argus. “Magpagaling ka muna tapos saka tayo pupunta