All Chapters of Triplets and a Second Chance: Chapter 51 - Chapter 60

Chapter 51Kinabukasan ay mahimbing ang tulog ni Elara, at gaya ng dati ay si Manang Rosa ang nag-asikaso sa kanya.Pagkabihis kay Elara ng cute na dress na may mga lace at ribbon, lumabas ang bata mula sa kwarto at sakto namang papalabas na ng bahay si Argus, nakaayos na sa pormal niyang suit at may hawak na briefcase.“Bad dad…”Napabulalas si Elara—isang bagay na nakasanayan na niyang sambitin tuwing nakikita si Argus. Pero agad din niyang tinakpan ang bibig niya gamit ang maliliit na kamay.It was too late.Nakita niya kung paanong lumipat ang malamig na tingin ni Argus sa kanya.She bit her lips. OMG. Narinig niya yata!Tumigil sa paglalakad si Argus at tumingin sa batang babae na parang napako sa kinatatayuan.“Anong sinabi mo?” tanong ni Argus, malamig ang boses, pero may halong pagtataka.Hindi makasagot si Elara. Pinisil lang niya ang laylayan ng suot niya, at pilit na umiwas ng tingin. Nanginginig ang balikat niya sa kaba.“Did you sleep yourself into a trance?” sabat naman

Chapter 53Matapos magmuni-muni nang sandali, nagbihis si Amara ng komportableng kasuotan. Isang simpleng puting blouse at maong lang ang isinuot niya para mas kumportable. Bumaba siya sa kusina, tahimik na kumilos habang naghahanda ng mabilisang almusal na tinapay, pritong itlog, at isang baso ng gatas.Mabagal at maingat niyang iniakyat ang tray sa kuwarto ng dalawang batang mahimbing pa ring natutulog. Sa tabi ng kama, maingat niyang inilapag ang pagkain, saka nag-iwan ng sulat na isinulat sa malinis na piraso ng papel:“Pagkagising ninyo, kumain muna kayo. Huwag lalabas ng kuwarto. – Mama”Hindi na niya ginising ang mga bata. Ayaw niyang makita ulit ang lungkot sa mga mata nila tuwing aalis siya.Ngayon, kailangan niyang mag-report sa auction house para sa oryentasyon at mas makilala ang bagong trabaho. Balak din niyang dumiretso sa airport mamaya para sunduin si Celine at pag-usapan ang tungkol sa proyektong tinatawag nilang grafting.Pagbalik niya sa sariling silid, lumuhod siya

Chapter 56Each step of Argus was steady… It's threatening like a silent storm brewing. “Elara, please, be smart kapag nandito ka,” bulong niya sa anak. “Don’t let your bad daddy find out about us.”Bumaba si Argus nang dahan-dahan mula sa hagdan, suot pa rin ang itim na long sleeves na bahagyang nakabukas ang unang dalawang butones. His sleeves were rolled just enough to show the veins on his forearms, the sight almost as intimidating as his glare.Tahimik na lumibot ang tingin ni Argus sa sala bago ito huminto kay Amara.“Follow me,” malamig niyang sabi. Walang tanong, walang explanation—just a command.Napatingin si Elara kay Amara, tila gustong pigilan pero natatakot magsalita.“Mommy…” mahinang bulong ni Elara.Humigpit ang kapit ni Amara sa kamay ni Elara bago iyon binitawan.Walang choice si Amara kundi sumunod. She could feel his presence ahead of her, heavy and suffocating, as they walked toward the study.Pagpasok pa lang, ramdam na niya ang pagbagsak ng temperatura—madilim

Chapter 58Somewhere in the city…The air inside the café was warm, almost too warm. Two women sat in a corner booth, shadows playing across their faces as the light from the chandelier flickered with every passing car outside.One leaned forward, her manicured fingers tapping impatiently on the marble table. The other? Calm. Too calm. The kind of calm na alam mong may tinatago..“So… bumalik na talaga siya?” tanong ni Mayumi, mababa ang boses pero matalim. Hindi na kailangan banggitin ang pangalan—pareho nilang alam kung sino. “Bumalik na ’yung malanding ‘yon?”Umangat ang sulok ng labi ni Ysabel, pero hindi iyon ngiti. “Oo. After five years, nagbalik si Amara. At hindi siya bumalik ng empty-handed.” Inikot niya ang kape sa tasa bago dahan-dahang sumipsip, parang kaya nitong tunawin ang pait sa loob niya.Napairap si Mayumi. “That bitch. Kahit kailan, laging may pasabog. Everyone adored her… kahit mas magaling naman ako sa lahat ng bagay. Pero hindi, it’s always Amara this, Amara th

Chapter 60Natahimik si Argus, pero ang titig niya kay Celine ay parang matalim na kutsilyong pilit sumasaksak sa balat ng sikreto. Hindi kailangan ng salita—para bang sinasabi ng mga mata niya, ‘Alam kong may tinatago ka.’“Worried ka ba talaga sa anak mo?” malamig na tanong ni Argus. “Hindi mo ba alam na napakapabaya mo? Paano kung masamang tao ang nakakuha sa kaniya? Hindi ka ba nag-iisip.” Pagalit nito at hindi na maipint ang mukha.“Ha?” Nagkibit-balikat si Celine, nagpanggap na nagtataka. “Of course, I’m worried! Anak ko siya. Siyempre worried ako.”Napakunot-noo si Amara. Alam niyang sinusubukan ni Argus basagin ang kwento nila. At baka kaunting pagkakamali lang, mabuko silang lahat.“Bakit mag-isa siyang pumunta sa Manila?” tanong ulit ni Argus, mas mababa ang tono ngayon pero mas mabigat. “The last time we met ay sa Cagayan De Oro.”Si Amara, tahimik sa gilid, ay halos hindi makahinga. Alam niyang sinusubukan ni Argus basagin ang kwento nila. Kaunting pagkakamali lang, mabubu