All Chapters of Triplets and a Second Chance: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter 32Napakunot ng bahagya ang noo ni Elara, tapos ay ngumiti ito ng inosente."Auntie, ‘wag ka mag-thank you. Sabi po kasi ng Mommy ko, bawal magsinungaling. Kaya nagsasabi lang po ako ng totoo."Biglang napatawa si Amara, bahagyang napawi ang tensyon sa loob ng lounge. “Ay, ganon ba? Mabait ka palang bata, ha. Marunong ka pa magsabi ng totoo.”Eksaktong pagdating ni Argus, at narinig niya ang huling bahagi ng usapan. Wala namang kahina-hinala, kaya hindi siya nagtanong at dumiretso sa kanila."Uncle!" masiglang bati ni Elara nang mapansin ang lalaki. Kumaway pa ito gamit ang dalawang kamay.Tumango lang si Argus, bahagyang lumambot ang seryosong ekspresyon sa mukha niya. "Hindi ka ba nag-aalala na hindi mo makontak ang Mommy mo?"Umiling si Elara. “Busy si Mommy. Normal lang po ’yan. Minsan hindi agad sumasagot, lalo na kapag may ka-meeting.”Nagtaas ng kilay si Argus, nakatitig sa bata. "Tapos okay lang sa ’yo na sumama sa ’kin? Hindi ka ba natatakot na baka masama akong tao a

Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Para siyang nilagnat sa dami ng iniisip. Lahat ng hinala, lahat ng piraso ng puzzle na dati ay walang saysay, ngayon ay parang biglang nagkakabit-kabit.Ang bata sa auction house. Yung mga mata na tila pamilyar. Yung bata sa sasakyan niya na sobrang talino para sa limang taon. Ang hacker sa hotel. At higit sa lahat… ang pakiramdam na may koneksyon siya sa bata—kahit hindi niya alam kung bakit.Biglang lumalim ang kanyang paghinga.Kung anak nga ni Amara si Elara... then everything makes sense.Ngunit agad din niyang pinutol ang sariling pag-asa.Hindi siya pwedeng umasa sa hinala lang. Hindi pwedeng padalos-dalos.Kailangan niya ng katibayan at isang kasagutan na hindi kayang itago ng kahit sinong sinungaling.Isang DNA test.Yun ang kailangan niya. At kapag nakuha niya ang resulta… doon na niya haharapin ang totoo.Si Amara naman ay nakatitig lang kay Argus. Tahimik siya, pero ang dibdib niya ay parang may pinipigilang pagsabog. Napansin ni

Chapter 36Bitbit ni Argus si Elara habang mabilis na naglalakad patungo sa emergency room. Mahigpit ang pagkakayakap ng bata sa leeg niya, habang si Amara naman ay tahimik na sumusunod sa likuran, alerto ang mga mata at palaging nakabantay sa anak.Nakasandal si Elara sa balikat ni Argus, pero paminsan-minsan ay pasimpleng tumitingin kay Amara. Hindi nagsasalita ang bata, pero may palitan ng tingin sa pagitan nilang mag-ina—parang may sarili silang lengguwahe na silang dalawa lang ang nakakaintindi.Pagkaupong magkakatabi sa waiting area, agad na binuksan ni Amara ang kaniyang bag. Kumuha siya ng ballpen at maliit na papel, at nagsimulang gumuhit ng mga stick figures para aliwin si Elara. Napangiti ang bata habang tinuturo ang isa sa mga guhit.“Is that Mommy?” bulong niya.“Oo. Tapos ito si Elara,” mahinang sagot ni Amara, sabay turo sa isang maliit na figure na may nakasulat na ‘E’.Pero nang lumingon si Argus at nakita sila, biglang tumayo si Amara na parang walang nangyayari. Aga

Chapter 38Samantala, sa kabilang bahagi ng ospital, mabilis ang bawat hakbang ni Levi habang gumagala ang mga mata sa bawat hallway. Hawak-hawak niya ang kamay ni Caleb, at halos hindi sila humihinga sa bilis ng kanilang pagtakbo. Hindi siya sigurado kung tama ang direksyon, pero ang pakiramdam niya—malapit na.Pagliko nila sa isang corner, eksakto—tumambad sa kanila si Amara at Elara.“Mommy! Elara!” sigaw ni Levi na halos mapigtas ang boses sa sobrang tuwa at kaba.Napalingon si Amara, at natigilan.“Levi?! Caleb?!” gulat na sambit niya habang napapaatras. Muntik pa niyang mabitawan si Elara sa pagkabigla. Parang may radar ang mga batang ’to!Napapikit siya saglit at napa-iling. Goodness… Para ba siyang may built-in tracker sa katawan? Anong meron kay Levi? Isang batang GPS?!Ilang saglit lang, sumunod si Caleb at agad yumakap sa gilid ni Amara.“Mommy, nakita ka namin agad!” bulalas ni Levi, proud na proud sa sarili. “Sabi ni Caleb, itataya raw niya ang huling candy niya na ikaw ’

Chapter 40 Sa screen ng tablet, kitang-kita ang buong pangyayari walang kahit anong pagkukulang sa kuha ng surveillance camera. Mula sa likod ng sofa, si Ysabel ay makikitang hinihila ang takure palapit papunta sa gilid ng mesa kung saan naroon si Elara. Ilang segundo pa, tumayo siya para kumuha ng isang bagay, at sa "di sinasadyang" paggalaw ng kanyang siko, bumangga ito sa takure. Tumalsik ang mainit na tubig derecho kay Elara. Tahimik sa buong sala. Argus eyes became cold. He slowly lifted his gaze from the screen at tinignan si Ysabel na halos hindi makahinga sa kaba. “Argus, please...” pabulong ni Ysabel, nanginginig ang labi. “I can explain. It's not what it seems believe me.” Napailing si Ysabel habang napapikit at tinakpan ang bibig habang dumadaloy ang luha. “Hindi ‘yon ang totoo! Nakita ko lang na parang nakalaylay ‘yung kettle, baka mabangga ng bata. Kaya nilapit ko sa loob para safe. Hindi ko sinadyang matabig! Promise! Hindi ko intensyon ‘yon!” Nanigas ang katawa