Semua Bab เดิมพันรักลับ: Bab 51 - Bab 60

มือกร้าน ๆ ของคนที่ได้ชื่อว่าแม่กระชากเธอเอาไว้อย่างแรง และตามมาด้วยพ่อเลี้ยงที่คว้าแขนของเธอเอาไว้แน่นอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว“ปล่อยเธอ!” จนเมื่อการันต์นั้นตวาดใส่ทั้งคู่เสียงดังก่อนจะกระชากตัวเพลงรักออกมา พร้อมเอาร่างของตัวเองบังเธอเอาไว้เต็มที่หญิงสาวเบี่ยงตัวมามองทั้งสองก่อนจะเบิกตากว้าง ตะลึงในสภาพของทั้งสองที่ดูทรุดโทรม เสื้อผ้าของแม่มาลีขาดวิ่น ตามตัวเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำเขียวคล้ำ ใบหน้าผอมซีดดูเหมือนผ่านเรื่องเลวร้ายมาในช่วงที่เธอไม่อยู่ แทบจะเรียกได้ว่าเธอเกือบจะจำแม่ไม่ได้ด้วยซ้ำ“แม่.. ทำไม เกิดอะไรขึ้นกับแม่คะ” หญิงสาวที่เห็นสภาพของคนเป็นแม่แล้วได้แต่หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม มือไม้ของเพลงรักสั่นจนแทบจะควบคุมไม่ได้เธอเดินออกมาจากด้านหลังของการันต์กำลังจะก้าวเข้าไปหา แต่กลับเป็นชายหนุ่มคว้าข้อมือเธอไว้แน่นก่อนจะพูดเสียงดุ ๆ เพื่อเตือนสติ“อะไรที่ต้องตัดก็ควรตัด”“แต่นั่น.. นั่นคือแม่ของฉันนะคุณ!” เสียงเธอสั่นพร้อมกับน้ำตาที่คลอเบ้า ดวงตาที่เคยสดใสตอนนี้กลับสีแดงอย่างน่าสงสาร เรียวนิ้วสวยชี้ไปทางแม่รัว ๆ ราวกับคนที่สติกำลังจะหลุด

ตอนที่ 36 ยอมได้แค่เธอเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงที่เพลงรักและคุณหญิงเข้าไปในห้องผ่าตัด การันต์ยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่หน้าห้อง ข้างกายเขาคือราเชนทร์ที่ดูมีท่าทีวิตกไม่ต่างกันชายหนุ่มเท้าแขนลงบนหัวเข่า สองมือประสานกันแน่น สายตาจ้องไปยังประตูห้องผ่าตัดที่ยังคงปิดสนิทจนกระทั่งมีเสียงฝีเท้าคู่หนึ่งดังขึ้นจากมุมทางเดิน“นั่นการันต์ไม่ใช่เหรอ?” เขาหันขวับไปตามเสียงนั้นก่อนจะเห็นชินที่เดินเคียงมากับนีน่า ทั้งคู่ดูสดใสและมีความสุขเกินกว่าจะเข้ากับบรรยากาศของโรงพยาบาลได้ เมื่อสายตาของทั้งสองปะทะเข้ากับเขาชินก็รีบเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้ากังวลทันที“มึงมาทำอะไรที่นี่ เกิดอะไรขึ้น?” เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง แต่การันต์กลับไม่ได้ตอบอะไร เขาเอาแต่หันไปมองห้องผ่าตัดสลับกับใบหน้าทั้งสองก่อนจะตอบสั้น ๆ“ไม่มีอะไร.. แล้วมึงมาทำไรที่โรงพยาบาล”“ไม่มีอะไร พานีน่ามาตรวจสุขภาพเฉย ๆ อยู่เมืองนอกนานขนาดนั้น แต่กลับยังไม่เคยตรวจสุขภาพเลย” เขาหันไปมองห้องผ่าตัดที่การันต์เอาแต่มองทุก ๆ สามวินาทีเห็นจะได้ ก่อนจะถา

ตอนที่ 37 เขาเป็นใครก็ไม่รู้หลังจากที่พันตำรวจเอกอภิธิคุณเข็นรถเข็นพาภรรยาเข้ามาในห้อง เขาก็ค่อย ๆ พยุงคุณหญิงขึ้นเตียง ร่างบอบบางตามวัยที่ยังดูอ่อนแรงจากการผ่าตัดสมองค่อย ๆ เอนหลังพิงหมอน ก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูออกมาจากกระเป๋าเสื้อผู้ป่วยแล้วยื่นให้สามี“อะไรเหรอคุณ” คุณท่านอธิคุณเปิดกระดาษทิชชูออกมาก่อนจะพบว่าในนั้นคือเส้นผมสองสามเส้น เขามองหน้าภรรยาก่อนจะถามออกไปเสียงแผ่วเบา“ของหนูเพลงรักเหรอ” คุณหญิงพยักหน้าก่อนจะส่งยิ้มมาให้ด้วยความคาดหวัง เมื่อเห็นว่าสามีไม่ได้คัดค้านอะไรเธอจึงหันไปดึงเส้นผมของตนเองออกมาด้วย แล้วค่อย ๆ ยื่นมือไปหมายจะดึงของผู้เป็นสามีในตอนนั้นแม้ว่าคุณท่านอธิคุณจะไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ยอมโน้มศีรษะลงไปให้ภรรยาดึงได้สะดวก จนเมื่อคุณหญิงนั้นดึงเส้นผมของสามีออกมาได้สำเร็จ“คุณเอาไปให้หมอช่วยตรวจดีเอ็นเอหน่อยนะคะ ฉัน.. ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกผูกพันกับหนูเพลงมา

ตอนที่ 39 คำพูดมากมายความหมายอยากกอดเมียหลังจากที่เพลงรักถามออกมาแบบนั้น การันต์เองที่ไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้ทำได้แค่สบตาเธอ แล้วพยายามหาข้อแก้ตัวที่ฟังขึ้นที่สุด“ก็เพราะเธอไม่ชอบถ่ายรูปไง จำไม่ได้เหรอ?” เขาเอียงหน้าถามพร้อมยักคิ้วนิด ๆ เพลงรักเองก็ทำท่าคิดตามก่อนจะพยักหน้าเชื่องช้า“จริงด้วย.. เพราะฉันก็ไม่ชอบถ่ายรูปจริง ๆ” เสียงเธอเหมือนพึมพำกับตัวเองมากกว่า แล้วหลังจากนั้นเพลงรักก็ไม่ได้สนใจเรื่องรูปอีกเพลงรักกวาดตามองรอบ ๆ ก่อนจะเดินขึ้นเตียงไปอย่างว่าง่ายแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวจนถึงไหล่ แล้วพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงอู้อี้“ฉันง่วงแล้ว” การันต์ที่ยืนใจหายใจคว่ำจากเรื่องรูปไม่หาย ได้แต่พยักหน้าเบาๆ แล้วมองเธออย่างเอ็นดู สองเท้าเดินเข้ามานั่งที่เตียงข้าง ๆ แล้วดึงผ้าขึ้นมาห่มให้“ก็เพิ่งกินยาไปนี่นา นอนพักเถอะ เดี๋ยวฉันจะออกไปเคลียร์งานข้างนอกสักหน่อย” เขาพูดจบก็เตรียมจะหันหลังจะเดินออกไปจากห้องไปทั้งอย่างนั้น แต่จู่ๆ ก็เป็นเสียงของคนที่นอนอยู่ดังขึ้นมาทำให้เขาหยุดเท้าอยู่กับที่

ตอนที่ 41 ความจริงที่รับรู้หลังจากที่เสร็จสิ้นกิจกรรมบนเตียง ความเหนื่อยล้าได้แผ่ซ่านไปทั่วร่าง เพลงรักซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของการันต์โดยที่มีเขานอนกอดเธอเอสไว้บนผ้าปูที่ยับยู่ยี่เพลงรักเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอย่างเชื่องช้า ดวงตาคู่นั้นฉายแววความรู้สึกมากมายที่แม้แต่เธอเองยังไม่เข้าใจนัก ส่วนเขาก็มองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยนจนน่าประหลาด ราวกับว่าผู้ชายเลือดเย็นคนนั้นได้หายไปแล้ว เหลือเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่หลงรักเธอเข้าเต็มเปา“มองขนาดนี้อยากกินเฮียอีกสักทีหรือสองทีไหมจ๊ะ” ทันทีที่ได้ยินเสียงแซวจากชายหนุ่มทำเอาเพลงรักตีแขนเขาอย่างแรง ในตอนที่ทั้งสองกำลังหยอกเย้ากันอยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแว่ว ๆ ของโทรศัพท์มือถือจากด้านนอกดังขึ้น“ขอไปรับโทรศัพท์ก่อนนะ” การันต์ขมวดคิ้วก่อนจะลุกจากเตียง พลางบอกเสียงแผ่ว เพลงรักพยักหน้าโดยไม่ถามอะไร เธอเองก็พลิกตัวลุกขึ้นจากเตียงช้า ๆ แล้วเก็บเสื้อผ้าขึ้นมาสวมเมื่อชายหนุ่มเดินออกมายังห้องโถง ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูและเห็นว่าคนที่โทรมานั้นคือใครก็กดรับทันที“ว่าไงราเชนทร์&rdquo