The CEO’s Blind Ex-Wife Regain Her Sight のすべてのチャプター: チャプター 121 - チャプター 130

Mabigat ang sumunod na katahimikan. Tanging ang malakas na pagsampa ng alon sa dalampasigan ang naririnig nila. Tumigas ang ekspresyon ni Ambrose. “You’re making a mistake.” He took a step toward her. “Come with me, Cecelia. Right now. I’ll take you away from this place, from him. I’ll give you the life you deserve.”Umiiling siyang umatras palayo. “No. Parang awa mo na, Ambrose, huwag mong gawin ito.”Bumilis ang tibok ng puso niya. Hindi siya makapaniwala sa nangyayari ngayon. Buong akala niya’y mabuti itong tao. Nakinig naman ito noong sinabi niyang may asawa na siya at hindi na sila pwede. Akala niya ay tanggap nito. Pero noong inakala niyang namatay si Magnus ay umiba ang ugali nito. Palagi siyang pinipilit. Naging marahas. Wala na preno sa pagsasalita. Gusto lamang nito magkuha ang hangad maski na may maapakan itong tao.He reached for her arm. “Cecel—”“Bitawan mo ko!” hiyaw niya, pumiglas palayo.Kaso lalong humigpit ang pagkakahawak nito. “Hindi ko hahayang sisirain mo ang sa

“Magnus…” nagkadautal na wika ni Cecelia.Sumalpok ang kilay ni Magnus. Nagbabadya ang kalituhan sa kanyang mga mata sa halip na kiligin siya o matutuwa. Hindi niya maalala ang babaeng ito, pero minsan nagdududa siya na ang babaeng ito ay nasa panaginip niya. Bawat lapit ng babaeng ito sa kanya ay may tinig sa puso niya na hindi niya naiintindihan. Isa itong malabang alaala sa bakanteng espasyo ng kanyang isipan.“S-Sino ka ba? Bakit ang hilig-hilig mong manggulo?!” tanong niya, may halong galit at kalituhan ang kanyang tono. Pumailanlang sa buong malawak na espasyo ang kabigatan ng kanyang boses.Nagpakatatag si Cecelia, sinikap niyang hindi bumagsaka sa sahig sa kabila ng panlalambot ng kanyang mga tuhod.“M-Magnus… ako… si Cecelia. A-Ang asawa mo,” pakilala niya ulit. Pinilit niyang ngumiti pero tuluyan nang bumagsak ang kanyang mga luha. “Ang babaeng minahal mo. Hinintay kitang bumalik pero hindi nangyari ‘yo.”Nanginginig siyang nakatayo sa harap nito habang hinihimas ang tyan, lu

“You used me… you poisoned my life while pretending to care!” Nabasag ang boses ni Magnus, puno ng hinagpis at hinanakit. “Sinaktan ko si Cecelia dahil sa’yo!”Pabugso-bugso ang paghinga nito, nilibing ang kuhu sa kamay niya nang hinigpitan niya ang pagkakasakal. Halos magiging lila na ang namumutla nitong mukha. “N-No… hindi! Hindi ko alam ang pinagsasabi mo. Hindi ako si Charlene. Ako mismo ito ang asawa mo. Nilason ng babaeng iyan ang isipan mo kaya ayaw mo na’ng maniwala sa akin.”“Shut up!” sigaw niya sa pagmumukha nito.Hindi yata nito alam kung ano ang gagawin. “Y-You’re not thinking straight. You’re hurt—your head—”Hinila niya palapit ito sa kanya. “Sagutin mo ko!” Napasinghap si Charlotte sa gulat. Tumataginting ang kalamigan sa mga mata nito habang gumagapang ang lamig sa batok niya. Nagsimula rin lumabo ang paningin niya. “I… I was told… to take care of you… that’s all. Please… p-pakawalan mo ko. N-Nasasaktan na ko!”Bigla siyang binitawan ni Magnus nang umugong ang mga ya

Hindi makontento si Maxwell. Hindi niya sinunod si Graziano. Nalaman niya na lang na nasa Bohol na siya. Bago siya umalis ng Bohol ay may binayaran siyang spiya para nakawin ang impormasyon kung nasaan ang eksaktong lokasyon ni Cecelia. Bueno, nakakuha siya at kasalukuyan bumabyahe papunta doon. Nasa syudad ang tinatagong mansyon ni Ambrose at malapit iyon sa baybayin. Sinadyang doon pinatayo ang bahay para kung sakaling papalpak ang plano ay tatakas ito gamit ang submarine.Humigpit ang pagkampit niya sa manibela. Naaasar siya sa sarili kasi hindi niya maintindihan kung bakit isasakripisyo niya ang buhay sa babaeng hindi na siya mahal at sinira ang pamilya niya. Muntikan pang malugi ang negosyo niya, mabuti na lang ay naawa ang lolo niya. Pinautang siya sa huling pagkakataon. Saka malamang guilt ang nararamdaman niya, pinagbabayaran niya ang mga kasalanan dito.Di kalaunan ay nakatayo siya sa harap ng bahay na may matatayog na gate. Sa labas pa lang ay halata na'ng bantay sarado na. N

Sumalpok ang ingay ng bakal at naningas ang apoy sa gitna ng kalsadang walang katao-tao. Nagliliparan ang mga bala sa hangin na parang galit na galit na ibon.Tumakbo ang isa sa mga tauhan ni Ambrose, inangat nito ang M16 pero bago pa nito maiputok ay tinamaan ito ng bala mula sa convoy ni Magnus. Sunod-sunod na nagbagsakan ang mga ito."Clear the perimeter!" sigaw ni Magnus. "Secure the area!"Kumunot ang noo ni Magnus nang nilapitan ang Montero sports, umuusok ang makina, wasak ang pinto at nakasabit pa rin kay Cecelia ang seat belt.“Cecelia!” Kabado niyang tawag.Hindi ito tumugon. Malakas ang kabog ng puso niya nang nilapitan ito. Pinilit niyang buksan ang pinto. Ramdam niya ang mainit na bakal at naamoy ang gasolina.“Hang in there,” bulong niya, saka hinatak ang katawan ng asawa palabas.Pagkapasan niya rito ay mahina itong huminga. "Magnus."“Shhh, huwag kang magsalita,” aniya, halos maiyak sa ginhawa. “You're safe now.”Ngunit sa sandaling iyon ay isang malakas na putok ang b